Hallo Nieuw lid hier op de pagina! Ik moet even mijn verhaal kwijt aangezien ik het niet meer kan houden Ik heb morgen mijn tweede echo, ben als het goed is 10 weken zwanger. IK heb vorige zwangerschap een miskraam gehad bij 9 weken. Ik heb hier niets van gemerkt of gevoeld. de verloskundige constateerde geen hartje meer en binnen een week heb ik toen een curettage ondergaan. Nu weer opnieuw zwanger en ik tel al af vanaf de eerste echo die ik Had met 7.5 week. Morgen is nu zo dichtbij en ik word bijna gek van de spanning, de angst en stiekem hoop ik natuurlijk dat ik kan gaan shoppen en mag gaan genieten. ik ben zo bang dat het niet goed is toch... ik voel de hele dag vanalles in mijn buik maar bij elk dingetje vraag ik me af of het normaal is of niet... pff Mijn vriend is heel lief en blijft volhouden dat alles Okay is en daar gaan we gewoon vanuit. Maar toch knaagt de spanning en angst voor morgen. Iemand in hetzelfde schuitje? Heel benieuwd naar tips om hier mee om te gaan ookal is het nu nog maar een dag. hoe dichterbij het komt hor erger het wordt lijkt...
Hoi! Welkom hier. Wat een spannende tijd voor jullie, zeker na de miskraam Ik werd in de aanloop naar echo's ook gek van de zenuwen. Ik zou willen dat ik je gerust kon stellen, maar het is echt afwachten. Kun je een beetje afleiding vinden? Al ga je breien of een vriendin bellen. Alles om de tijd door te komen. Meer kun je niet doen helaas. Ik hoop dat alles goed is!
Hoi heb meerdere keren in jullie situatie gezeten dus ken de spanning, angst en het gekke gevoel dat je nu opeens in je lijf hebt. Ineens voel je alles.. De kans dat je dit 2 of meer keer gebeurt is gelukkig heel klein. Succes en sterkte!
Het is ook spannend meid! Een zwangerschap is dat sowieso en alhelemaal als het niet gelijk goed gaat. Voor mij helpt het om afleiding te zoeken. Ik ging leuke dingen doen met vriendinnen enz. Succes morgen bij de echo!
Ik was bij beide zwangerschappen zo bang en dat is jammer genoeg niet weggegaan totdat ik de kinderen in mijn armen had. Echt, ik was er zo zeker van dat ze dood zouden gaan, vreselijk! Terwijl ik echt geen indicatie had om zo te denken. Ik had zoals jij ook een miskraam gehad voordat ik zwanger werd en dat heeft me heel erg gechoqueerd. Het enige wat hielp waren echo's (ik had het geluk dat ik mee mocht doen met 2 studies, waardoor ik mijn kleine bijna elke week/twee weken zag) en een doppler. Zo hoorde ik het hartslag als ik opstond en als ik ging slapen. Niet dat dat nodig was, mijn kinderen bewogen zich volop, maar toch. Ik had van alles geprobeerd, therapeut, haptonoom, veel praten met verloskundige (dat raad ik je echt aan!). Niets hielp. Bij mij is het een zwangerschapssymptoom en het was gelukkig weg toen de kinderen geboren waren. Succes dus en succes morgen!
Heftig om te zien zonnetje dat het zo vaak misgegaan is! Wel super dat je de moed niet opgegeven hebt en het goedgekomen is!! Ik praat veel... ook met de verloskundige. Ik mocht eerder komen voor een echo maar ik Had besloten dat dat niet op zou schieten omdat ik me dan toch nog bleef afvragen hoe het maandag zou zijn als ik me echo eigenlijk zou hebben. Kortom nog steeds maandag de 7e dus zoals afgesproken. Pfff merk dat me eten niet wil zakken van zenuwen haha Ik hoop dat alles in orde is en dan ga ik er vanuit dat ik dan wel wat rust kan krijgen. Omdat vorige keer na 9 weken afgelopen was heb ik het daarom zo moeilijk. Heb het hartje al zien kloppen maar dat deed het vorige zwangerschap ook dus dat stelt me totaal niet gerust. IK hoop dat als morgen alles goed is ik rust krijg voor de rest vd zwangerschap. Dankje voor jullie reacties!
Wat een opluchting! ! Alles is goed! Kleine lag flink te spartelen en voor zover aanwezig/zichtbaar is ales in orde! Valt een hele lastapel van mijn schouders
Ja heel herkenbaar. 2 miskramen en 2,5 jaar proberen. 2 weken geleden naar het ziekenhuis ivm erge buikpijn. Vruchtje en dooierzakje waren te zien. 2 tellen een hartje. Maar ik heb vocht om eierstokken en baarmoeder zitten wat de pijn geeft. Woensdag middag eindelijk follow up echo. Hopelijk alles goed met humpie. Ik word gek van de spanning
Goedemorgen dames, Is het goed als ik met jullie meeklets? Afgelopen maandag positieve getest. Waren nog helemaal niet bezig om zwanger te worden. Eerste kindje gekregen met behulp van hormoon behandelingen. En nu spontaan zwanger binnen 5 weken. Kan gewoon niet geloven dat t gezond en goed is zonder hormoonbehandeling en maak mezelf dus heeelemaal gek! 25 november eerste echo. Flink klachten, misselijk, pijnlijke borsten. Maar zooo bang dat t misschien toch mis gaat
Hoi hoi Ik zie het privébericht niet.... ben nieuw hier en moet het nog even ontdekken hihi. Ik zoek nog even verder en wellicht kan je/iemand me helpen
Ohh wat fijn dat het zo gegaan is! Onverwacht maar wel super toch? Tis zo'n spannende tijd dat eerste termijn! Er is bij mij een last van me schouders nu maar ik besef wel heel goed hoe je je voelt! Pff... Zolang alle klachten van het zwanger zijn er zijn en geen krampen of bloedverlies Moet het goed zijn zeggen ze. Ik had er helaas vorige keer niks van gemerkt en dat maakte me juist zo onzeker! Probeer positief te blijven en als je het echt niet meer houdt zou ik een belletje doen of je wat eerder kan/mag komen omdat je het niet meer houdt. Ook met jou duim ik mee op een goede echo!!
Kan me echt voorstellen. Zo fijn als je t ziet/weet, idd echt he last die van je afvalt. Thnx voor je steun... t helpt En idd t is echt super!! Ben zoooo blij, maar ook zoo bang. Altijd t idee gehad dat mn lichaam dus beetje kapot is op dat gebied en dan ineens spontaan. Voelt te mooi om waar te zijn... nog 2 weken. N idd de klachten zijn fijn, geeft soort bevestiging ofzo. En t voelt ook t zelfde als mn eerste zwangerschap en dat is ook allemaal goed gegaan... concentreren op t positieve... maar t is echt lastig, maak mezelf echt gek in mn hoofd.
Ik deed hetzelfde.... Positief proberen te blijvrn maar de onzekerheid neemt de overhand en volgens mij maken die hormonen het allemaal nog even een tikkeltje erger! Fijn dat het voelt als je eerste zwangerschap! Kan wellicht ook wat rust bieden. Ik heb me 100% aan alles gehouden uit angst Geen heet bad Niet roken en drinken Op me voeding gelet wat betreft de dingen die nu niet mogen Vitamine in alle soorten haha Rust Etc ..... Was alleen maar bezig om te zorgen dat ik echt echt niks verkeerds kon doen zodat ik mezelf niks kon verwijten als het niet goed was. ... stress stress!! Het is moeilijk om de rust te vinDen (zeker met die hormonen in je lijf) maar hoop dat het lukt!! Dit zou zo fijn zijn natuurlijk dat er een kleintje bijkomt maar ook voor jezelf dat jouw lichaam dit dus ook helemaal zelf kan!! Zou het leuk vinden om je te blijven volgen, sowieso tot je echo!!
Hoi! Ik heb hier ook toch wel angst voor de echo van maandag. Hoe dichter het komt, hoe banger ik word. 24 oktober hadden we de eerste echo en het hartje klopte. Ik ben toen zelfs 4/5 dagen vooruit gezet. Maar nu ben ik bang dat we maandag zullen zien dat het hartje gestopt is en het vruchtje niet meer gegroeid. Er is helemaal geen aanleiding om dat te denken, want ik heb kwaaltjes genoeg, maar je hoort het zoveel dat ze het niet zagen aankomen. Ik haat die onzekerheid! In juli al een MA gehad (leeg vruchtzakje), dus dat helpt ook niet echt om me zekerder te voelen
Wat een onzekerheid bij ons allemaal! Als het hartje al klopt ben je al een stapje verder dan waar het bij de meeste miskramen mis gaat is mij verteld... helaas hoorde ik ook bij de vrouwen die daarna nog een miskraam kreeg. Gelukkig nu dus wel in orde... Positief blijven en het gaat gelukkig vaker goed dan niet dus wellicht daar maar aan vasthouden? Ik weet hoe moeilijk het is. Ik telde elke dag af naar de echo hihi En de laatste dag en nacht werd ik helemaal gek hèhè Ik hoop dat je je rust kan vinden en dat je straks ook mag genieten van een spartelend kleintje die volop in de groei/maak is ☺☺ Succes met aftellen en gelukkig zijn we allemaal onzeker en kunnen we hier ons ei kwijt als het ff niet gaat.
Hey Cyd, Snap t helemaal. T is ook zo kwetsbaar allemaal. Ik probeer heel erg te focussen op mn klachten en te denken... als t goed is dan is t goed, is toch helemaal niks wat ik eraan kan veranderen, maar dat houd ik dan een uurtje vol en dan slaat mn hoofd weer op hol... ik had vorige x wel na de 12 weken dat ik wat meer rust kreeg. Maar die eerste periode is gewoon zo heftig. Je wilt t zooo graag en je hebt zo weinig houvast. En bij mij overheerst nu echt... hoe kan t goed zijn terwijl ik toen niet eens zwanger kon worden. Weet nog wel dat ik dat toen ook had hoor, mn eerste zwangerschap van pfff als t maar goed is. Gyn zei toen tegen me dat t probleem was zwanger te worden, maar eenmaal zwanger was t tzelfde als bij ieder ander persoon. Daar houd ik me ook maar aan vast. En de kans is maar 10%, dus 90% dat t gewoon goed is... @zwanger01 hoe ver ben jij nu?