Ik wil wel borstvoeding gaan geven omdat ik weet dat het gewoon heel goed is voor de baby en uiteraard wil je je baby alle goeds meegeven. Maar ik heb er totaal geen zin in... Ik heb van mezelf al cup H. Door de zwangerschap zijn mijn borsten nu sowieso al groter. Ik kan niet wachten tot ze in ieder geval weer een beetje kleiner worden, maar met BV kan ik dat uiteraard nog eventjes vergeten... Daarnaast zie ik het totaal niet zitten om in het openbaar te gaan voeden en ben dat dus ook niet van plan. En je hoort toch ook dat je borsten er veel slapper van worden. Aangezien mijn borsten al heel groot en zwaar zijn vind ik dat ook geen fijn vooruitzicht! Nu was ik informatie aan het inwinnen op verschillende websites en voel me erg aangevallen als ik veel informatie lees. Als je, bij wijze van, je kindje geen jaar of langer BV geeft en later wordt het kindje ziek dan geven ze zo ongeveer de schuld aan de moeder die geen BV heeft gegeven. Ik ben dus snel gestopt met lezen! Zo... dat waren mijn frustraties. Wie heeft hier ook gemengde gevoelens over BV geven? En hoe lang zijn jullie van plan om toch BV te geven?
Ik zou, hoe moeilijk het ook is, die gemengde gevoelens even "parkeren" en het even laten voor wat het is. Als je de keuze maakt om borstvoeding te geven; prima. Verdiep je erin, zodat je straks een goede start kunt maken. Wie weet valt het je wel erg mee.
1) mijn borsten zijn alleen groter geweest tot de 20e week en net na de bevalling door de stuwing 2) ik ben 40+, voed al bijna 28 maanden en heb helemaal geen slappe theezakjes 3) ik heb nooit in het openbaar gevoed en dat is ook nergens voor nodig als je dat niet wilt (ik heb ook nooit flessen gegeven, ik kolf niet) 4) het is natuurlijk een feit dat moedermelk de beste melk is voor je kindje, maar je kind kan natuurlijk ook ziek worden als het moedermelk krijgt.
Begin alleen aan bv als je er zelf achter staat. Nou heb ik eerder kleine borsten dan grote, maar na de stuwing waren ze helaas snel weer in hun oude formaat. Vanaf 6 weken tot een jaar heb ik gekolfd en ze hangen nog totaal niet, ze staan nog fier vooruit netjes gezegd. Was zelf eerst van plan om tot 6 maanden bv te geven, vond ik al genoeg uitdaging met kolven maar mn internist raadde aan om tot een jaar te geven. Heb zelf colitis (broertje van ziekte van chron), en met een jaar bv heeft de kleine daar later minder kans op. Maar ook tijdens de bv is mijn zoontje wel ziek geweest, gewone kinderziektes als de 5e en 6e ziekte en een keertje oortontsteking, verwacht dus niet dat als je bv geeft je kindje nooit ziek zal zijn! Daarnaast is bv ook goed voor jezelf, je baarmoeder is sneller weer op formaat en later minder kans op borstkanker. Zelf ben ik nu 2 maanden gestopt en zit helaas nu weer onder de medicatie omdat alles hormonen uit mn lichaam zijn verdwenen. Tijdens de bv was ik echter 'normaal' zoals ieder ander. Maar doe alleen wat jij wilt, lees je goed in, ga na een bv curus, bel desnoods een lk, maar wees er van bewust dat jij de enige bent die bepaald was er met je borsten gebeurd. Met kv worden kindjes tenslotte ook groot en het belangrijkste is dat voeding met liefde gegeven wordt.
Ik had voor de bevalling ook zo iets van: Ik wil het wel maar niet te lang, en niet in het openbaar, en ik wil geen hang tieten en al dat soort dingen nog meer... Nu voed ik mijn kindje (discreet) overal waar nodig is, heb ik nog steeds grote (had ik al) maar stevige borsten en wil ik het zeker t/m 1 jaar doen!!! Je weet het van te voren echt niet zeker hoe je het gaat doen. En wil je het niet... dan niet... jou goed recht en hoe dan ook kies je op jou mannier het beste voor je kindje en dat is het belangrijkste!
Tijdens de zwangerschap twijfelde ik best wel of ik bv wou gaan geven en zag ik er een beetje tegenop. Maar ik nam me voor om het gewoon aan te kijken, stoppen kan altijd nog. Al snel was ik om, ik ben echt een borstvoedingsfanaat geworden Het is heerlijk om mijn lodderige kindje snachts tussen ons in te hebben liggen tijdens de nachtvoeding! En savonds als hij moe is van een lange dag kinderdagverblijf ligt hij heerlijk in mijn armen te slaap-drinken... dat vind ik zo mooi dat ik er graag hangborsten voor over heb
Voor ik kinderen had droeg ik 70f/g, nu heb ik een nette cup dd. Dus om de borstenmaat hoef je het niet te laten. Borstvoeding is ALTIJD goed voor je kind, of je het nou dagen, weken, maanden of jaren geeft. JIJ bent mama, en JIJ bepaalt of en hoe lang je het geeft, wat jij kort of lang vindt bepaal je zelf, niemand anders!
Je geeft toch zo lang als je het zelf ziet zitten? Borstenverhaal is onzin, je borsten veranderen door de zwangerschap en niet door borstvoeding. In het openbaar voeden: niemand dwingt je daartoe en je kunt nu nog niet weten hoe het gaat zijn als je straks een tijdje voedt. Besluiten voor jezelf: ik ga er voor of niet. De bezwaren parkeren. In het begin per dag bekijken, en dan merk je vanzelf of het iets is voor je of niet. Persoonlijk wilde ik eerst 6 weken voeden, daarna 3 maanden, toen 6 maanden en nu ga ik vanaf deze week de dagvoedingen afbouwen ivm werk maar heb nog geen einddatum in mijn hoofd voor de ochtend- en avondvoeding. Hoe dingen gaan lopen weet je toch niet. Daar zou ik me ook zeker niet druk over maken, kijk hoe het loopt en bazeer daar je keuzes op. Succes!
hoi, wel ik was begonnen met bv, maar mijn ding is het gewoonweg niet echt. borstvoeidng gevenz elf vond ik ok dat cluseteren , wat zij heeeeel vaaak heeeeeeeeeel lang deed bv van 17 u tot 23u was dus mijn ding niet. ik weet dat sommige vrouwen zeggen ik vind dit ontspanning. wel zou kunnen, maar mijn ding was het niet. daar komt dan bij dat ze reflux heeft en we hebben pas 4 d in het ziekenhuis gelegen en toen ben ik gestopt met bv. dus ik zou zeggen probeer het en is het je ding niet, schaam je niet maar stop gewoon. ieder zijn ding he gr
Jaja, hij is duidelijk hoor! Maar reflux is geen reden om te stoppen met borstvoeding, misschien was het voor jou een aanleiding, da's wat anders natuurlijk.
Bij mij keek de verloskundige gewoon op toen ik tijdens de zwangerschap heel vastberaden zei dat ik beslist bv wilde geven. Ze zei dat vrouwen meestal zeggen dat ze het willen proberen en als het dan niet gelijk gaat zoals ze graag zouden willen ze het ook eigenlijk gelijk opgeven. Ik heb 2 zulke 'gevallen' in mijn omgeving. Nu geef ik het 6,5 maand en ik vind het genoeg zo... door een aantal factoren ben ik aan het afbouwen gegaan en het voelt goed nu. Misschien dat ik 's ochtends en 's avonds nog blijf voeden, maar daar ben ik nog niet 100% over uit en het is natuurlijk afwachten hoe dat verder gaat. Ik had eerst de psychologische grens van 3 maanden in gedachten, toen 6 maanden en uiteindelijk zal ik nu met een maand of 8 geheel of gedeeltelijk zijn gestopt. Je kunt van te voren nog niet echt zeggen hoe lang je het wilt gaan doen, het is een kwestie van eerst ervaren hoe het is, of het gaat zonder al te veel strubbelingen en of je wel voldoende gemotiveerd bent. Maar ik zou me vooral niet vooraf al druk maken hoe lang je het wilt gaan doen, ga ervoor en dan merk je echt wel of het voor jou en/of je kindje is weggelegd.
Hier geen gemengde gevoelens over borstvoeding, maar wilde wel even een fabel ontkachtigen die ik in je berichtje al terug zie komen: van borstvoeding krijg je geen slappe borsten! Die krijg je van een zwangerschap! Dus of je nou wel of niet borstvoeding gaat geven, die slappe borsten komen toch wel, als je daar aanleg voor hebt/gevoelig voor bent, (want dat geldt ook niet voor elke vrouw). Verder: tja, er staat van alles op allerlei sites en dat kun je opvatten zoals je wilt. Lees er een beetje doorheen: borstvoeding is beter dan kunstvoeding, dat is nu eenmaal zo, maar wat zogelukkig ook al zegt en wat wij beiden wel aan den lijve ondervonden hebben met onze kids: wat er in aanleg nu eenmaal is, voorkom je niet met borstvoeding. Een kind wat al ziek is, is dat niet ineens omdat je KV geeft natuurlijk.... Stel jezelf korte doelen, beslis niet vooraf wat je allemaal wel en niet wilt: je ziet het wel als het eenmaal zo ver is toch? Wie weet begin je wel aan voeden in het openbaar en valt dat je alles mee, wie weet wil je, als je eenmaal bezig bent, wel langer door. Laat het gewoop op je afkomen, daar hoef je allemaal nu nog helemaal geen beslissingen over te nemen!
Elke dag bv is al goed voor je kindje, dus begin gewoon en kijk hoelang je het ziet zitten. Stoppen kan altijd nog.
TS, als je niet wilt dan hoeft het niet. Maak je keuze en voel je niet schuldig (zolang je je kind wél voedt en géén gif geeft ) Ik heb beide kinderen 6 mnd uitsluitend BV gegeven, en oudste kreeg toch eczeem, astmatische klachten en een cashewallergie en is als baby opgenomen geweest in het zkh. Jongste lijkt nergens last van te hebben, al heeft ze de eerste maanden veel gespuugd. Er bestaan geen garanties. Mijn borsten waren op hun grootst in de 2 weken na de bevalling. Geen idee welke cupmaat, ik droeg toen even geen beha's maar bustiers. Daarna bleven ze wel 2 cupmaten groter dan voor de zwangerschap (van D naar E in zwangerschap, tot einde BVperiode (1 jaar gedaan, beide keren) had ik cup F). Na de eerste ben ik weer teruggegaan naar D, maar nu heb ik (blijvend, lijkt het) een cup E. Ze zijn wat slapper dan toen ik 20 was, maar ik word dan ook al 40 dit jaar. Alles is wat slapper dan toen ik 20 was... en een mooie beha doet wonderen. Maar dit is echt voor iedereen anders. Niet iedereen groeit tijdens BV, en sommigen groeien meerdere cupmaten. Ik kan me voorstellen dat je er niet op zit te wachten om nóg ruimer bedeeld te raken, H is al 'last' genoeg. Maar je kunt niet op voorhand weten wat BV met jóuw borsten gaat doen. En het klopt wat Rozemarijke zegt: eventuele slappe theezakjes ontstaan door zwangerschap, niet door BV. Als je BV geeft, wordt de verslappïng alleen een tijd uitgesteld totdat je stopt. (en niet iedereen heeft dit)