Hoi allemaal, Ik weet niet of het goed staat, zo niet mag het verplaatst worden naar het juiste topic. Het is best een heel verhaal. Ik ga over 2 weken beginnen met een studie verzorgende VIG. 24 uur werk en een dag school. Wij wonen in een dorp waar eigenlijk geen voorzieningen zijn qua opvang. Dat heb ik al helemaal uitgezocht, gastouders aan huis of daar thuis. Anyway de oudste gaat vanaf maandag naar school en de jongste gaat dan 4 dagen naar het kdv. Omdat ik om 0700 begin zal mijn man de kinderen 2 dagen naar het kdv brengen en naar school. De ene week werk ik 3 dagen doordeweeks en de andere week 1 dag in het weekend. Nu heb ik de fout gemaakt, dat in de week dat ik 3 dagen doordeweeks werk, er één dag is dat niemand de kinderen kan wegbrengen. Man kan eigenlijk al niet die 2 dagen brengen, maar okee, dan werkt hij langer door. Nu zei mijn moeder: ik pas wel op. Op maandag en vrijdag. Maandag moet jij naar school. Dan ben ik er tussen de middag en na schooltijd om de oudste op te vangen omdat het anders misschien veel is om 4 dagen over te blijven. En vrijdag kan je de jongste thuis laten, dan hoeft ze niet naar het kdv. Okee prima dacht ik. Opgelost. Mijn moeder heeft angst en paniek stoornissen. Misschien een vorm van autisme maar daar over wilt ze niks horen. Mijn moeder raakt bijv in paniek van een mobiele telefoon. Die heeft ze dus niet. Dus ik kan haar niet bereiken als er wat aan de hand is. En andersom. Ze kan geen geld pinnen. Raakt ze van in paniek. Ze piekert over alles. Maakt alles heel groot. Gisteren moest ze geld overmaken (groot bedrag. Ze zat in de bijstand maar door erfenis is ze eruit en moet ze terug betalen). Ze raakte helemaal in paniek of er in het betalingskenmerk een spatie moest tussen het klantnummer/naam. Of klantnummer / naam. Ik ben toen weg gegaan want na een half uur paniek, trek ik het ook niet meer. Inmiddels heeft ze me wel 20 keer gebeld (ze heeft wel een huis telefoon). En toen dacht ik: wil ik mijn kinderen wel bij haar laten? Klinkt misschien gemeen maar ik heb contact met haar, alleen puur zodat ze de kinderen kan zien. Voor mij hoeft het niet. Eigenlijk heb ik haar echt nodig om te kunnen werken. Al is het ook voor maar 6 a 7 maanden. Daarna moet ze weer de bijstand in. Dan heb ik alsnog een oppas probleem. Moet ik gaan werken, moet ik thuis blijven.... ik weet het echt niet meer.
Hele lastige. Maar ik denk dat ik in jouw situatie mijn kinderen daar niet heen zou brengen en toch zou kijken voor een andere oplossing.
Hmm dit is een lastige. Je hebt voor een lange periode opvang nodig dus ik zou gaan zoeken naar een langdurige oplossing. Dat is je moeder waarschijnlijk niet. Is het een idee dat je het een maandje of twee gaat proberen? Misschien gaat het wel heel erg goed en kan ze hier en daar wat voor jullie blijven betekenen, na schooltijd/pauze of 2 keer er week naar school/opvang brengen. In die twee maanden kun je rustig kijken naar een gepaste oplossing. Misschien ga je toch uit komen bij een gastouder via school, die kan dan ook je kinderen naar school brengen. Dat lijkt mij het meest rustig voor je kinderen.
Nee ik zou het denk ik niet doen als ik jou verhaal zo lees maar het is en blijft hun oma. Oppassen zo nu en dan prima maar structureel zou ik niet aandurven. Kan je wel echt op haar rekenen, niet dat ze bijvoorbeeld last minute afzegt door een paniek aanval oid? Al met al is het moeilijk te beoordelen, jij kent haar het beste en weet waar je goed aan doet.
Dat zou er voor mij van afhangen hoe ze met de kinderen is en of de paniekaanvallen hen ook beïnvloeden of niet. Sommige mensen kunnen een vorm van paniek hebben die ze wel (grotendeels) onder controle kunnen houden wanneer ze verantwoordelijk zijn voor kinderen... Ik denk dat jij dit het beste gaat kunnen inschatten...
Lastig! Wat gebeurt er met haar als ze in paniek raakt? Is ze dan nog wel in staat om "helder" te denken en te zorgen?
je problem zit hem in het sochtends om 7 uur op je werk moet zijn, en dat je man niet 3 dagen in de week de kinderen weg kan brengen, ik lees niet terug dat je moeder de kinderen kan wegbrengen, lukt haar dat dan wel? woont ze in de buurt? is ze daarop te vertrouwen? je hebt de overblijf, kdv en naschoolse opvang allemaal rond toch? dus die dingen die je moeder gaat opvangen heb je allemaal al voor elkaar, behalve het wegbrengen. Kun je een opvang krijgen in een omliggend dorp? is er een mogelijkheid om een buurvrouw of buurman je kind mee naar school te laten nemen. Is er een WhatsApp buurt groep, facebookpagina of een klassenapp of kun je het op school rondvragen of mensen je kunnen helpen.
Was ze ook al zo, toen jij zo klein was? Kon ze het toen ook alleen aan? Probeer het anders nu een paar dagen aan. Terwijl je thuis bent. Raakt ze enkel in paniek van technische dingen en geldzaken. In geval van oppassen moet dan wel goed gaan. Dat is meer vertrouwd (vermoed ik zo)
Is er optie dat je man, die dagen gewoon thuis werkt? Rutte heeft natuurlijk gezegd, vanaf sept weer zoveel mogelijk thuiswerken. Scheelt reistijd, en iets meer rust. En nog iets, hoe ga je het doen als een kind ziek is? Dat gebeurt zeker, als ze naar school gaan en veel op kdv zijn. Oh, maak het niet alleen jouw probleem ervan. Jullie zijn samen ouders. Dit moeten jullie samen oplossen.
Niet doen, als je over 6/7 maanden alsnog dit probleem hebt zou ik kijken om dat probleem nu al op te lossen. Ik lees heel veel bezwaren, en eigenlijk dus nu kiest voor gemak, maar wat denk ik veel stress gaat opleveren en de relatie tussen jou en je moeder niet ten goede komt.
Zoals ik het lees heb je er geen goed gevoel bij. Je kiest toch ook niet voor een kdv als je er geen goed gevoel bij hebt? Waarom zou je dan wel je moeder kiezen terwijl het niet goed voelt.
Mijn moeder heeft ook ass en kan ook dit soort paniek/angststoornissen hebben. Ik kan moeilijk met haar door een deur (loop ik voor bij een therapeut) maar één ding is zeker: ze is een geweldige oma. Als mijn dochter bij haar is doet mijn moeder waar ze met haar ass het beste in is: structuur bieden. Daar heeft zij zelf veel baat bij en daardoor heeft ze dus ook geen aanvallen. Ik zou het dus gewoon even aankijken, je kunt altijd nog een andere oplossing zoeken.
Ik zou het niet doen. Zoals je zelf al aangeeft kan je moeder om de kleinste dingen in paniek raken. Als ze daar eenmaal in zit loop je zelf uiteindelijk ook weg. Je kinderen kunnen dit niet. En ze kunnen jou ook niet bellen als het niet goed gaat. Voor mij genoeg redenen om een andere oplossing te zoeken.
Bedankt voor jullie reacties. Waar ik zelf moeite mee heb, misschien vinden anderen mij een aansteller hoor, maar dat oudste is rustig en verlegen en dat ze meteen 4 dagen naar de overblijf moet. Ik kan de kinderen gelukkig wel ophalen. Ik vond het zelf namelijk niet fijn om naar een overblijf te moeten of vso of bso. Anyway de kinderen vinden mijn moeder vaak niet leuk omdat ze ook heel afwezig kan zijn. In haar eigen wereld ofzo. Dat baart me dan weer zorgen. Wat @Bloem2310 ook weer zegt: ze brengt wel structuur, daar is ze enorm van. @Luna86 het probleem is dan, dat mijn werkgever mijn opleiding betaald. Dus stop ik bijv na 3 maanden, moet ik alles terug betalen. En als ik geen opvang heb kan ik ook niet werken. Ik dacht dat ik alles doordacht had . @Zulema als ze een paniek aanval heeft gaat ze piekeren en daar blijft ze in hangen. Heb ik de deur dicht gedaan? Loopt ze terug om dat na te kijken. En nog eens. En nog eens. Als je pech hebt nog eens. Dus ja lastig... als ze mijn dochter daardoor te laat komt op school bijv... @G89 nee echt helder na denken gaat niet. Ze heeft ook geen mobiel dat ze mij bijv kan bellen mocht er wat zijn. @mamameer mijn moeder kan de jongste niet naar het kdv brengen. Ze heeft geen auto. Ze komt met de bus wat zo'n 30 min reizen is. Ik heb gastouder gezinnen gecontact, is er maar 1 hier, die zit de komende 3 jaar vol. Er is geen vso bijv. Wat mij tegen staat is om de kinderen overal neer te zetten, snap je wat ik bedoel? Dus de ene ochtend bij de buurvrouw (bij wijze van) dan tussen de middag mijn moeder, andere keer weer overblijven etc. Maar dat is persoonlijk . @Eenkadootje Ja vroeger was ze ook zo en ik vond dat altijd raar en irritant. Heb ook niet een onwijs goede band met haar. Ik laat haar in die waan. Niet eerlijk, ik weet het. Ze raakt van alles in paniek wat onbekend is. Of als mensen druk zijn of het niet met haar eens zijn. Ze heeft ook een dwangneurose. Alles moet recht staan. Al haar meubels zijn afgetekend met potlood zodat t recht staat, strijkijzer aan of uit, deur open of dicht? Ga zo maar door. Ja klopt, dit is echt ons probleem. Wat het ons probleem maakt is dat er iets is voorgevallen op mijn man zijn werk dat hij binnenkort geen naaste collega meer heeft, en alles op hem neer komt. Wat hij aan kan mits hij daar de ruimte voor heeft. Thuis werken kan niet want hij moet openen als er geladen moet worden. Bedoel, hij zit er ook mee hoor, omdat er voor hem nu kansen komen om zich te ontwikkelen en meer te verdienen. Hij gunt mij werk en een opleiding etc. Maar het moet wel passen in ons leven, denk ik zo. Nogmaals, mijn domme denk fout dit, ik dacht dat ik het goed geregeld had allemaal maar na gister met mn moeder...... ......
Mijn moeder is dus nog niet zo ver dat ze weet hoe dit te handelen. Ze vind dat ze geen hulp nodig heeft, heeft haar behandelingen zelf stop gezet. Ik heb zo vaak met psyQ gemaild en gebelt: help haar. Maar als ze niet wilt.... en daarnaast zitten er privacy wetten aan vast. Konden ze niks doorgeven aan haar behandelaar ect. Sinds ze gestopt is, word alles erger en erger qua gedrag. Stempel autisme wilt ze blijkbaar niet. Terwijl het een breed spectrum is. En niet stereotype.