Nou 17 mei was het zover. Ik ben bevallen van een hele mooie gezonde zoon! Donderdagavond moest ik binnen komen voor een ballonnetje. Wij waren er om 1700 en om 1730 werd de ballon geplaatst. Wat een gedoe is dat zeg als je baarmoedermond te ver naar achter ligt Om 1800 lag ik op mijn kamer en zat ik nog heerlijk met mijn man bij te kletsen. Gelukkig hadden we het super geregeld want mijn schoonmoeder was die dag ervoor gekomen en zou de hele week blijven voor de andere 2 kindjes. Om 1915 besloot manlief lekker naar huis te gaan zodat hij nog even heerlijk een biertje kon doen met zijn moeder voordat de arbeid de volgende dag zou beginnen. Ik zat al tegen hem te zeuren dat ik lekkere trek had en dan zit je verdorie de hele avond in het ziekenhuis Met toen hij wegging kwam de catering om te vragen of ik misschien nootjes wilde. Nou dat luste ik wel. Dus kreeg lekker nootjes en thee en had het mezelf comfortabel gemaakt door het voedingskussen lekker meer te leggen en een Netflix serie klaar te zetten. Ik sta even op om suiker te pakken voor in mijn thee. Op dat moment dacht ik weet je ik doe het er wel gelijk in anders moet ik op dat bed zitten klooien. Dus ik loop naar de tafel en ik voel iets mega raars tussen mijn benen. Dus ik waggel naar de wc en zie mijn ballon liggen. Ik met mijn lompe onhandige acties trek hem los bel de verloskundige en overhandig hem aan haar. Vervolgens hebben ze me getoucheerd en had ik voldoende cms om ingeleid te kunnen worden. Ik mocht doordat het pas 1930 was kiezen om ook weer lekker naar huis te gaan. Dus manlief gebeld en nog heerlijk een nachtje thuis geslapen voor het allemaal begon. Vrijdag om 0715 lig ik op mijn bed in de verloskamer. Ik heb gevraagd om een klysma want mijn darmen zitten compleet vol. Na de klysma breken ze om 0830 mijn vliezen. We zouden eerst even een paar uur aankijken of mijn lichaam zelf iets zou doen. Ik ben heerlijk in bad gegaan en heb hele gesprekken met mijn man. Ik besluit uit bad te gaan. Ik weet nog dat mijn man en ik echt de slappe lach hadden. Het leek wel alsof er beneden tussen mijn benen een kraantje openstond er liep echt een dikke straal vruchtwater uit. Eenmaal weer op de kamer stond ik al paraat om even een stukje te lopen door het ziekenhuis maar de verloskundige kwam binnen en vond het na 3 uur wel welletjes en besloot langzaam de weeën opwekkers aan te zetten. Na een half uur gebeurde er nog niks en het was ondertussen 12 uur. Dus hebben ze hem nog ene tikkie omhoog gezet. Ik voelde inderdaad de weeën komen maar deze waren totaal niet sterk. Ik heb dan ook tot kwart voor 3 onder de douche gezeten en echt gedacht nou is dit het. Ik werd getoucheerd en er was ook echt nog niks gebeurd het was alleen weker. Opeens kwamen de weeën wat sneller en sterker maar nog steeds was het niet wat. Om 3 uur besloot ik dan om weer onder de douche te gaan. Na een kwartier had ik het gevoel dat ik persweeën had. Ik dacht dat ik moest poepen. Dus werd gelijk naar het bed gebracht. Ondertussen waren de weeën onhoudbaar ivm mijn bekken die ik bij elke wee voelde. Het was echt verschrikkelijk en herkende dit ook niet van mijn andere twee bevallingen. De verloskundige toucheerde weer, 4 cm. De moed zonk in mijn schoenen en heb om een ruggenprik gevraagd vanwege de heftige pijn in mijn bekken. 1525 stond de man met de ruggenprik in mijn kamer. Ik kreeg een plaatselijk verdoving en elke keer als ik een wee kreeg opperde ik hem van me af te blijven. En vroeg me af waarom het allemaal zo ongelofelijk lang duurde. Uiteindelijk was hij zover om die prik te zetten. En tuurlijk hoor helemaal fantastisch krijg ik weer zo'n stomme wee. Deze wee was alleen anders dan degene die ik al had. Ik voel het opeens branden tussen mijn benen. Ik weet nog dat ik riep de baby komt eraan de baby komt eraan. Ze wilde me niet geloven maar gezien dit mijn derde was wist ik als geen ander hoe het voelt als het hoofdje staat. Dus werd gelijk op mijn rug gelegd en de verloskundige heeft nog zo onze zoon op kunnen vangen. Helemaal flabbergasted van de snelle bevalling heb ik een uur bij moeten komen. Helaas heeft ons zoontje ook erg last gehad van de snelle bevalling hij was 3 dagen lang misselijk helaas. Ondertussen is hij 1,5 week en ben zo in de wolken het is een mega makkelijk kind en erg tevreden