Mijn moeder is al bijna 7 jaar dood maar moest ze nog geleefd hebben zou ik het toch zonder haar gedaan hebben. Mijn vriend is de enige die ik erbij wil.
Ja ik heb mijn moeder 2x bij de bevalling gehad en mijn schoonmoeder ook een keer! Ook een paar keer alleen mijn partner erbij, maar t maakt mij eigenlijk niet zoveel uit haha
Bij mijn eerste riep ik heel hard dat ik beslist alleen mijn man erbij wilde. Bij de tweede merkte ik dat het me niet uitmaakte, dus heb ik mijn moeder gevraagd. Ze was enorm vereerd.
Hebben wij dezelfde moeder? Precies de redenen waarom ik haar er niet bij wil hebben. Tijdens de bevalling wilde ik ook rust. Heb zelfs tegen de verloskundige gezegd dat ze iedereen, inclusief mijn moeder, het huis uit mochten gooien wanneer ze het in hun hoofd zouden halen om te komen. Daarnaast vind ik de bevalling toch wel iets heel intiems, heel privé. Medisch personeel vind ik niet erg, die zijn mij morgen weer vergeten. Al had ik na de bevalling liever iets meer rust om me heen gehad, aan een kant werd schoongemaakt, andere kant infuus aangelegd, weer een ander was gegevens aan het invoeren en mijn man zat ook nog ergens, samen met de verloskundige
Van tevoren wilde ik,behalve mijn man, er niemand bij hebben. Omdat het behoorlijk mis ging zijn mijn ouders en schoonouders in het ziekenhuis geweest. Door hun bezorgdheid werd ik alleen maar nerveus, voor mijn man was de steun erg fijn. Ze waren overigens niet veel op de verloskamer, max 30 minuten over de hele dag heen. Ze stonden ons daarna na de ks op te wachten en dat was fijn
Bij mijn eerste was ze erbij, maar ik had ook geen relatie meer en wilde de 'vader' er niet bij hebben. 2e en 3e keer zonder moeder.
nee, die moest op de andere passen En bij de oudste ks gehad dus mocht ze sowieso niet omdat man er was. Als het zo uitkomt zal ze het wel doen maar hebben allebei iets van als het normaal gaat gewoon samen met man. Ze vond het al vervelend genoeg dat ze het wist dat het begonnen was haha
Mijn moeder is mijn beste vriendin maar ik vind bevallen toch iets tussen man en vrouw en de resem verpleegkundigen en gyneacologen, haha. Mijn moeder heeft daar niets te zoeken. Ik zou me alleen maar beschaamd voelen als ik me niet sterk genoeg hou....
Ja mijn moeder en m'n zus waren erbij. En daar was ik blij om☺️ ik lees sommige over schoonmoeder, maar dat zou ik dan weer niet doen 😅
Bij mijn eerste waren mijn man, zusje en moeder erbij en dat vond ik heel erg fijn. Bij deze bevalling zullen mijn man en zusje erbij zijn, mijn moeder is dan bij onze dochter. Als het goed is beval ik thuis, dus zal ze er ook voor mij zijn, mocht het nodig zijn.
Mijn moeder en beste vriendin waren er bij de eerste bij. Geen partner.. Na de bevalling zei mijn moeder gelijk dat het de eerste en de laatste keer was. Ze vond het een eer, maar echt verschrikkelijk om te zien hoeveel pijn ik had. Daarbij heeft ze ook nog eens een hekel aan ziekenhuizen Bij de tweede waren er 2 vriendinnen, mijn broertje en zusje erbij. Uiteindelijk een keizersnede geworden en die hebben mijn broertje en zusje gezien vanachter glas. Ik voelde mij prettig met hun aanwezigheid. Terwijl de meesten er niet aan moeten denken. Maar dat maakt mij niets uit. Mijn bevalling, mijn wensen.
Neuh. Ik wilde alleen mijn man er bij hebben. Ik zou het overigens wel heel leuk vinden als mijn kinderen dat zouden willen later. Maar wij hebben ook een heel andere band dan ik met mijn moeder had.
Ik had een team 😂 Mijn man, moeder & zus waren erbij. Vond het ontzettend fijn dat ze er allemaal waren. Ze hebben me zo goed door de bevalling heen geholpen. En mijn man gelukkig ook bijgestaan.
Grappig hoe we allemaal zo'n kinderen van onze tijd zijn. Nog tot zo'n 100 - 150 jaar geleden was het echt ondenkbaar dat een man bij een bevalling was. Moeders en zussen waren de eerst aangewezene om de bevallende vrouw bij te staan En nu zegt de overgrote meedrderheid dat het "echt iets tussen man en vrouw is". Vind ik heel interessant. Ikzelf denk er ook zo over overigens... gek genoeg. Vraag me dan meteen af wat ik had gevonden als ik 150 jaar geleden had geleefd
Mijn moeder wou ik bij de eerste erbij hebben en stond idd ook naast me tijdens de bevalling (mijn man stond aan de andere kant van me). Maar dit was zo omdat ik moest bevallen van een reeds overleden kindje met 36 wkn. Bij de 2e was mijn moeder er weer bij, maar ook dit keer kwam het omdat ik weer moest bevallen van een overleden kindje met 27 weken. Bij de 3e, 4e en 5e was alleen mijn man erbij (en een hoop artsen/verpleegkundigen), maarja dit waten alle 3 keizersnedes. Als het kon zou ik mijn moeder daar ook wel bij willen hebben (gezien mijn verleden met de overleden kindjes), maar helaas mag dat niet.