https://nos.nl/artikel/2259569-celstraf-voor-francaise-die-haar-dochter-in-de-kofferbak-verborgen-hield.html 'Kindje is nu zeven jaar. Woont in pleeggezin, spreekt niet, heeft geen interactie met anderen.' Hoe zwaar beschadigd is dit arme kind. Zo erg.
Ik vind dit zo onbegrijpelijk... drie kinderen die gewoon normaal verzorgd lijken te worden. Even afgaand op de berichten hebben die een normale jeugd, gewone moeder, gaat goed met ze. En dan... what??? Hoe kan dit? Wat is er dan gebeurd in dat hoofd? Wist haar omgeving dat ze zwanger was? Wist ze het zelf? Is dit kind van dezelfde vader, of het gevolg van een affaire of seksueel geweld? Ik heb zoveel vragen omdat ik wil begrijpen hoe dan? Hoe is het gekomen dat ze dit vierde kindje niet gewoon hetzelfde leven kon geven als haar andere kinderen? Waarom dit kind verborgen houden? Maar het dan wel weer in leven houden, voor zover je dat een leven kunt noemen. Ik snap dat de redenen voor ons nooit begrijpelijk zullen zijn. Dit is niet te snappen. Maar ik wil toch een reden weten, al is die reden volslagen bizar en niet te begrijpen. Want als er geen aanleiding is geweest... zou iedereen dit dan zomaar kunnen doen? Mensen die normaal lijken en goed voor hun kinderen zorgen die toch ineens...??
Dat was ook vorig jaar met een jongen die op een camping in NL was gevonden. Dat ouders plannen maakten hoe ze hem zouden doden en hij opgesloten werd in een kist. Terwijl de dochter wel gewoon verzorgd werd. Zoveel zieke b/geesten lopen er rond, te eng voor woorden..
Hoe ik het lees is ze inderdaad in haar eigen leugens helemaal vast gelopen. De zwangerschap was niet gewenst, wellicht heeft ze die tegenover zichzelf ontkent? In elk geval heeft ze die verborgen, daarna was er ineens een baby, hoe verklaar je die dan? Dus die heeft ze ook verstopt. En daar is ze gewoon mee door gegaan. Net doen alsof er geen baby/kind is. Het dus ook niet verzorgen, geen kleding voor kopen etc. Maar wel bizar hoe mis het dus kan gaan in je hoofd zeg... En arm, arm meisje natuurlijk. Ik vraag me af of die nog op kan groeien tot een geestelijk gezonde volwassene.
Nee dat komt nooit meer goed, die heeft teveel gemist in de kritieke eerste jaren. Als je in die tijd geen taal aangeboden krijgt, kan je geen taal meer leren. Als je geen liefde krijgt, kan je nooit meer goed hechten. Als je al die tijd in het donker hebt gezeten, heeft je zicht zich niet ontwikkeld. Als je je niet hebt kunnen bewegen, zijn je spieren en gewrichten vergroeid. Dus het leven van dit meisje is onherstelbaar verwoest.
Het meisje is nu 7. Het meisje is ontdekt toen ze 2 was. Moeder kreeg 3 jaar voorwaardelijk. Is ze dan nu vrij of moet ze nu pas na al die jaren 3 jaar zitten? Mag hopen dat er enorm veel psychische behandelingen bij zitten. Ze heeft geen ouderlijke macht meer over dit meisje. En de andere kinderen dan?
Over de andere kinderen heeft ze nog gezag, die mankeren niks. Al zal dit hdle gebeuren hun natuurlijk ook een enorme knauw geven. Maar bij die andere kinderen richt je waarschijnlijk juist meer schade aan als je ze nu uit huis zou plaatsen.
En de jongste die zich waarschijnlijk de rest van haar leven af zal vragen wat er zo mis en fout aan haar is dat zij zo behandeld werd terwijl de anderen kinderen wel thuis kunnen opgroeien
Ik weet niet eens of die jongste ooit echt duidelijk dat besef zal hebben. Misschien is dat maar goed ook.
Oh ja, absoluut, dat hoop ik ook. Maar de realiteit is dat dit meisje de eerste twee (cruciale!!) jaren van haar leven alleen voeding heeft gehad en verder niks. Geen troost, geen verbinding met andere mensen, geen werkelijke aandacht, geen taal. Dus was MadeInUsa al schreef: ze houdt waarschijnlijk een taalachterstand. En zelfs als ze die inhaalt, zal ze blijvend last blijven houden van een hechtingsstoornis. De schade die is aangericht moet enorm zijn. Voor zover ik weet en kan inschatten, is dit bijna niet meer te herstellen. Je kunt dat wat ze gemist heeft, nooit meer inhalen. Dus ik vrees dat dit meisje iemand zal blijven die nooit echt zal voelen dat mensen van haar houden (ook al zijn die mensen er hopelijk wel!) Ze zal waarschijnlijk altijd moeite houden anderen te vertrouwen en zich aan iemand te hechten, omdat ze dit in die eerste jaren nooit heeft geleerd. Het is echt een vreselijk vooruitzicht. Ik kan alleen maar hopen dat ik te pessimistisch ben en dat ze met veel geduld, liefde en goede therapie toch geholpen kan worden. En anders zou je haast hopen dat de schade zo groot is dat ze zich maar weinig bewust is van haar omgeving. Dat zou haast te verkiezen zijn boven een heel bewust ervaren van een omgeving die altijd onveilig en vijandig blijft voelen.
Afschuwelijk. Wat ik mij afvraag is waarom die moeder dit gedaan heeft. En die partner niks gemerkt heeft van zwangerschap bijvoorbeeld. Het blijft hoe dan ook echt verschrikkelijk. Kindje zal hier de rest van haar leven last van hebben
Oooh wat een monster die moeder. Leg het kind desnoods te vondeling. Het kind heeft alle gevoelige perioden gemist. Van taal, hechting.... komt nooit meer goed. Wat een vreselijk verhaal zeg. Arm meisje...
Ik kan mij dit niet voorstellen en ook weer wel. Hoe je in paniek kunt raken als je niet wist dat je zwanger was. Er zal nooit iets "makkelijks" achter zitten als een moeder dit doet. Wat het kleine meisje heeft moeten doorstaan is onmenselijk. Vreselijk!