Als je zo jong bent, is het eigenlijk niet echt verwonderlijk dat je nog zo onder invloed van je moeder staat. Mijn advies is: laat haar niet meer oppassen, of, als je dat persé wilt, niet meer dan een uurtje ofzo, als jij boodschappen gaat doen. Sommige mensen zijn zulke bemoeials en denken dat ze alles beter weten dan een ander. Mijn schoonzus was d'r zo eentje. Die kon mij (ik was ook nog jong toen ik m'n eerste twee kids kreeg) ook zo lekker in de zeik zetten, omdat zij veel meer ervaring had dan ik. Succes ermee, meid!
Hoi vrouwpoohbeer, Ik snap dat je in een ***situatie zit zo. Je zit tussen 2 fronten in. Maar denk je niet dat als je je meisie een tijdje minder bij je moeder laat zijn dat die zich dan realiseerd waar ze mee bezig is? Want het klinkt ook heel erg of je moeder de lijn niet ziet tussen Jou als haar dochter en Jou als de moeder van romy. En je zult haar toch een keer STEVIG met de neus op de feiten moeten drukken. Want anders krijgt Romy wel een band maar of het een goede is? Weet het niet. En dan even over het laatste. Kun je niet beter een moeder hebben die niks zegt dan onzin tegen je zegt. (Dit klinkt heel bot en is echt! niet ! zo bedoeld ) En er is mij altijd geleerd dat roddelen niet netjes is. Als mensen de praatjes geloven?,zijn ze het niet waard om jou en je kind echt te leren kennen. Sorry als ik bot klink, Veel liefs en sucses Janna
bedankt voor de reacties, ga sarah een tijdje van haar weg laten, zeggen dat ik het erg druk heb. kijken of ze erachter kwam. laatst was er ook een knalmoment, ik zat er toevallig weer eventjes bij (tussen 2 afspraken door wachtend op de 2e) en ze wilde de fles weereens veel eerder geven en ik zei: nee doe dat nou niet want dan kom ik in de knoei met mn schema. zegt ze: pfff nou als je er niet was geweest had ik het ook gedaan ik: dat is precies de reden waarom ik haar niet zovaak hier breng nou toen was er oorlog, ze heeft niet meer tegen me gepraat voor 2 weken en wilde toen ineens weer contact en ging haar best doen. en dat is haar dus niet gelukt want we zijn weer terug bij af...
Zulke mensen moet je gewoon heel mondjesmaat zien. En later, als je dochter groter is, komt die band vanzelf wel.
Ik denk niet dat je dochtertje er nu wat aan mist als zij nu wel of niet bij haar oma is. Je geeft ook aan dat ze helemaal uit haar doen en laten is als zij bij jou moeder is geweest, dat is natuurlijk erg vervelend! Als jullie er echt niet uitkomen zou ik toch ergens een grens stellen, ik had dit soort gedrag ook zeker niet geaccepteerd.
Ik krijg de indruk dat jij ontzettend je best doet, voor je dochtertje, maar ook voor je moeder. Wat een vervelende situatie waar je in zit zeg! Bedenk wel dat dit alles ook zn weerslag op Romy heeft. Ea. veroorzaakt ook een hoop onrust. Is het toch niet mogelijk op een goed moment toch eens rustig met je moeder te praten en duidelijk te maken dat jij (en hopelijk is er ook nog een man/vriend/vader van Romy in het spel) degene bent/zijn die haar opvoeden, zonder haar hierbij te passeren natuurlijk. Anders de oppasmomenten zoveel mogelijk vermijden, dan maar wat kortere bezoekjes samen met jou. Ik wens je veel succes en sterkte! Ik blijf dit topic zeker volgens. Liefs van mij!
Ik zou jouw kindje niet meer te lang bij haar oma laten. Jij hebt er last van en dat voelt je kindje ook! Dus geen gezonde situatie voor jullie beiden. Ze moet inzien dat jij je kindje op jouw manier opvoed en dat zij zich daaraan aan moet passen. En die band die komt vanzelf als je kindje ook een goed gevoel heeft bij oma en op haar gemak is en zo te horen is ze dat nu niet! Succes!
Ik dacht ook al even: Goh, wat is er met Romy gebeurd? Ik denk (en ik kan er naast zitten) dat je niet zo persee nu die band zou moeten afdwingen tussen je moeder en Romy (Sarah?). Ik denk dat het belangrijk is dat ze nu veel structuur meekrijgt, en de tijd van echt een band opbouwen met een ander begint pas rond een maand of negen. Ik zou je kleintje voorop zetten, en daarna kijken wat je eventueel binnen je bereik kunt doen aan een eventuele band. Het is jouw kindje en als je niet afhankelijk bent van de oppasactiviteiten van je moeder zou ik het daar even bij laten.
Zou natuurlijk kunnen dat Romy een schuilnaam is, omdat ze anoniem wilt blijven en zich 'verklapt' heeft in haar laatste bericht. In elk geval meissie, ik zou haar ook een tijdje in haar eigen sop laten gaarkoken, vind het fel overdreven zoals ze zich gedraagt! Zeker met de paracetamol, jouw dagritme niet volgen en dan dat armbandje verstoppen, echt heel kinderachtig! Zou haar ook niet meer alleen laten met Romy tot ze het echt DOOR heeft!
Ik zou een dagje met je moeder optrekken met de kleine erbij. Laat je moeder alles doen: fles geven, fruithapje etc, maar dan zeg jij gewoon om 14:00h: hey tijd voor je fruithapje. Misschien ziet je moeder dan ook in dat het ritme gewoon heerlijk is voor Romy.
ze heeft meerdere namen roepnaam is Romy we hebben de naam sarah erbij gegeven omdat mn moeder in dezelfde maand 50 is geworden.
Ow wat een lastige situatie zeg.. Pff... ik vind wel dat je onwijs veel geduld hebt! Ik had allang mijn spullen gepakt, kind meegenomen en gezegd kom wel weer een x terug als je erover na hebt gedacht waar je eigenlijk mee bezig bent het is mijn kind en niet de jouwne. Ik heb ook zo'n bemoeial als schoonmoeder dan wel, maargoed als ik dit zo lees mag ik eigenlijk niet klagen. Zij houdt zich gelukkig wel redelijk aan onze regels, ookal houdt ze hem vaak wel te lang op. Maarja daar kan ik elke x wel moeilijk over doen, kost me alleen verspilde energie. Ik zou als ik jou was echt gewoon even niet gaan, of erbij blijven als ze samen met Romy is. Hoe kinderachtig ook, blijkbaar heeft jou moeder dat nodig. En laat gewoon kletsen joh als ze vind dat je niks goed doet, ze zal t vast goed bedoelen alleen enorm verkeerd brengen! Ik zou ene oor in, andere oor uit doen. Maargoed daar ben ik bij me schoonmoeder wel gevorderd in geworden. Die deed ook alles zoals zij vroeger deed en vond dat ik te zeikerig met hem was, meer weg moest gaan met hem, dan sliep hij maar niet.. Nou ben daar heel makkelijk in, my way or the highway!
Maar jij hoeft toch over jou leven geen verantwoording af te leggen naar je moeder? Dat wat je niet wil vertellen vertel je niet. Nu klinkt dit heel makkelijk terwijl ik wel heel goed begrijp hoe moeilijk de situatie is. Maar als ze zo door blijft gaan en zich niet aan jou regels wil aanpassen, bracht ik haar er niet meer heen zonder toezicht van jou.
ik zou haar toch een tijdje niet naar oma brengen of drastisch minderen en eerst eens flink met oma om de tafel gaan. elke keer een kind dat zo overstuur is, is ook geen doen. dat het niet precies volgens jouw schema gaat, dat moet kunnen, daar is ze oma voor, maar dat moet wel binnen de perken blijven natuurlijk. oma kan dan bijvoorbeeld haar best een keertje extra oppakken als ze wat jammert, maar mag dan niet (te veel) schuiven met de voedingen. moeilijk hoor, want je wilt toch ook graag dat je kindje een band krijgt met oma. ik heb een moeilijke schoonmoeder, op een andere manier, maar zit ook altijd te schipperen met wel en niet heen gaan. kinderen moeten een band hebben met oma, maar oma verprutst het dan ook weer keer op keer succes er mee!
Ik zou je moeder voor de keuze zetten, of ze gaat het nu volgens jou regels doen of ze krijgt haar kleinkind niet meer te zien. Gewoon simpel, niks meer niks minder! En als ze dan over je gaat roddelen over hoe slecht je het allemaal wel niet doet, lekker laten gaan. Het lijkt mij dan eigenlijk pure jaloezie, anders doet iemand dat niet. Laat je alsjeblieft niet van de wijs brengen door je moeder, jij weet bij welk schema je dochter zich het lekkerst voelt (en jij natuurlijk ook!). Als je moeder zich daar niet in wil aanpassen dan heeft dat voor haar de consequentie dat ze haar kleinkind mogelijk niet meer ziet. En die band komt later nog wel, daar heeft zo'n kleintje nu denk ik nog weinig besef van.
Hoi Vrouwpoohbeer, wil ff reageren op wat je zegt dat JIJ dan zou kiezen om Romy minder naar je moeder te brengen en dat JIJ dan degene zou zijn die ervoor zorgt dat ze minder een band op kunnen bouwen... Dan neem je echt de verantwoordelijkheid van je moeder van haar over hoor, als je er zo tegenaan gaat kijken. Jij bent meerdere malen duidelijk geweest naar je moeder over hoe je het wilt en dat als ze zich daar niet aan kan houden, Romy daar niet kan zijn. Als je moeder dan toch elke keer weer haar eigen schema volgt, is het HAAR keuze om haar kleindochter minder te kunnen zien. Als jij dioe grens niet stelt, zal je moeder altijd maar blijven doen wat ze nu doet, omdat jij Romy toch wel weer brengt uit schuldgevoel naar je moeder en je dochter... Pas als je consequent grenzen stelt, zul je je moeder dit gedrag af kunnen leren, (tja, volwassenen zijn vaak net kinderen, ). Enneh, stel je die grens niet, dan kom jij straks hopeloos bekneld te zitten tussen je dochter en je moeder. Dat wil je echt niet! Stel grenzen, bijt even heen door de periode die het duurt dat je moeder moeilijk doet (en bedenk dat dat een (onbewuste) manier is om toch haar zin te krijgen - zoals druemessen een driftbui opvoeren, doen volwassenen het vaak zo, maar in de basis is het niet veel anders dan onvolwassen gedrag om je zin te krijgen), en geniet dan na een tijdje consequent en stak te zijn geweest van de vruchten!
Je moeder is erg kinderachtig bezig, haar zinnetje door te drijven etc. Ze neemt jou niet serieus als moeder en dochter. Ik zou haar ook 'streng' aanpakken. Duidelijke regels waar ze zich aan moet houden en doet ze dat niet, dan is het jammer maar helaas, dan past ze gewoon niet meer op. Commentaar over hoe zij het vroeger deed, daar heb je niets mee te maken, jíj bent nu de moeder en nu gelden jóuw regels. En als je er wat van zegt en ze gaat zitten zeuren en janken dat ze het allemaal zo goed bedoeld, tja, ze manipuleert jou hiermee, ze weet dat je je dan schuldig gaat voelen. Misschien kun je haar een brief sturen waar je rustig in aangeeft dat je het leuk vindt dat je dochtertje bij oma is, dat je het fijn vindt dat ze van je kind houdt, maar dat het gaat op jouw manier, omdat je kind het beste kent en weet wat het beste voor haar is. Zo niet, dat je het contact dan op een laag pitje zet. Zo kan je alles gewoon vertellen, zonder dat zij met haar krokodillentranen en commentaar je in de rede valt. Sterkte.
Ik zou je moeder even niet meer laten oppassen. In ieder geval geen hele dagen. Ze snapt het waarschijnlijk niet en tsja, dan heeft ze pech wat mij betreft. Kinderen komen in een minder strak ritme als ze wat ouder worden, dus mogelijk gaat het oppassen dan ook beter. Dan kan je kleintje haar gewoon zelf vertellen waar ze last van heeft en dan zal een zetpil er minder makkelijk in gaan In ieder geval ben ik hier heel simpel in: als er niet aan mijn regels wordt gehouden, dan wordt er niet meer opgepast. Klaar. IK ben de moeder en ik bepaal altijd nog wel hoe dingen gebeuren. Als mijn moeder, mijn schoonmoeder of wie dan ook dat niet begrijpt, dan is mijn vertrouwen weg. Daarbij vind ik het ook behoorlijk respectloos naar mij toe.