Mijn dochter blijft gewoon drijven met zwembandjes om haar armen. Ze hebben we degelijk nut, anders worden ze niet verplicht gesteld in een zwembad. Ik zou er ook wel degelijk wat van zeggen tegen mijn moeder of schoonmoeder. Die bandjes zijn verplicht, simpel zat. En daarbij, natuurlijk zal ze je kind niet laten verdrinken, daar is zij verantwoordelijk genoeg voor. Maar je kind kent die verantwoordelijkheden nog niet en kent ook geen gevaar. Een kind ziet nog niet het verschil tussen diep en ondiep. Een kind is zó uit het oog. Je moeder heeft jou wensen te respecteren. Simpel zat. Ze ondermijnt jouw gezag nu en de kans bestaat dat bij een volgende keer zwemmen, de bandjes aan de orde kunnen komen: niet om willen, dwars enz enz.
Die kan ze gewoon bij de kassa van het zwembad aanschaffen of huren. Zonder komt ze echt niet verder dan de kassa. Dus je hoeft je nergens druk over te maken.
Ikzelf zou mijn eigen moeder in deze volledig vertrouwen en zou me er dus geen minuut zorgen over maken. Nou kan ik wel zeggen dat je je niet zo moet aanstellen maar jouw gevoel is niet de mijne. Jij geeft duidelijk aan je daar niet prettig bij te voelen en dat is je goed recht. Iets wat je moeder zou moeten respecteren naar mijn mening. Ja jouw moeder heeft jou ook groot gekregen maar dat was aan de hand van haar eigen keuzes. Jij hebt nu zelf een kind en aan jou de eer om te mogen bepalen hoe jij hem groot brengt. Heeft een andere weinig over te zeggen, of diegene het nou wel of niet eens is met je keuzes.
Ik snap je wel hoor. Das toch een soort moeder instinkt denk ik.. Ik denk altijd maar zo: ouders zijn de baas, en niet iemand anders. En als mama of papa dat wil, dan doen we dat! Daar hoort ze naar te luisteren.
Mijn moeder is ooit zwemjuffrouw geweest. Dus ik vertrouw haar echt wel. Hier kun je overal gewoon zwembandjes lenen. Volgens mij is dat bij heel veel zwembaden zo.
Mijn dochter wil geen zwembandjes om.. Maar die komt dan dus ook alleen in het peuterbadje (vindt ze ook het leukst trouwens). Nog nooit een reactie op gehad eigenlijk dat ze geen bandjes droeg daar. In het grote bad hebben we dan eventueel zo'n grote band waar ze in kan maar die wil ze ook niet. Dus dan maar alleen in het peuterbadje Ik snap wel dat het verplicht is, ook al vertrouw je je moeder, er kan toch iets gebeuren dat je moeder hem per ongeluk uit het oog verliest of ze zelf valt of iets en je zoontje dan in het diepe bad valt.. Nu zal de badmeester daar hopelijk dan op letten maar stel je voor dat het niet zo is, ik zou dat risico ook nooit durven nemen!
Heel simpel als jij enkel wil dat je kindje maar t zwembad gaat met zwembadje heeft je moeder dat te respecteren en zich daar aan te houden. En dat heeft niks met vertrouwen te maken!
Het gaat er niet om dat ik mijn moeder niet vertrouw hoor . want dat doe ik wel. Maar ik ken me moeder .. Mijn moeder koopt/huurt dan ook geen bandjes bij het zwembad. Ik wist ook niet dat ze gingen zwemmen anders had ik een zwembroek en zwembandjes mee gegeven. Ze woont ook niet echt om de hoek om ze dan even te brengen.
Ik begrijp de reacties zoals "ze laat haar heus niet verdrinken" en "het is je moeder, laat het los" niet hoor! Als er in een nieuwsbericht staat dat ergens een kindje is verdronken onder toezicht van oma of opa zijn de reacties weer totaal andersom! Dan lees je weer "had zeker geen vleugeltjes om" etc...
Ehm, het is je moeder. Die is ook met jou wezen zwemmen vroeger en dat heb je duidelijk overleefd. Beetje vertrouwen dus. En verder: een hoop zwembaden hebben bakken met bandjes staan die je zo kunt pakken, of je kunt ze huren.
Hm ja lastig. Ze is je moeder en jij bent ook groot geworden maarrrrrr...ik weet niet hoe oud ze is maar stel ze krijgt in dat zwembad een beroerte of hartaanval weet ik het,dan is ze niet in staat om je kind nog vast te houden etc Een kind wat niet kan zwemmen moet gewoon nooit in het zwembad zonder bandjes. Hier bij ons mag dat ook niet hoor. Denk dat ze vanzelf op haar vingers wordt getikt. Ze had ook kunnen zeggen "oh als jij het niet wilt dan koop ik daar wel bandjes"
Sjonge,natuurlijk is het haar moeder en vertrouwd ze die best wel, Herkent niemand dat gevoel van 'zelf de verantwoordelijkste' zijn? Ik wel hoor,je WEET dat een ander geen gekke dingen zal doen,toch is het spannend als je je kind toe vertrouwd aan een ander. Is gewoon een gevoel denk ik... moeilijk uit te leggen,en zeker als een ander dat gevoel niet herkent..
Ik heb wel medelijden met sommige oma-moeders hoor. De dag dat ik tegen mijn moeder meld "dat ze naar me te luisteren heeft" vrees ik dat ik ouderwets een draai om mijn oren kan krijgen (FIGUURLIJK DAN HE, voordat we die discussie weer krijgen) Waarom altijd gelijk zo vijandig. Ga die dingen brengen, vertel haar dat ze die dingen moet regelen of wat, maar zo boos worden is werkelijk nergens voor nodig. Om haar direct onverantwoordelijk te noemen
Ik ben het met je eens ts. Het had van mij niet eens gemogen. En waarom toch steeds de opmerkingen als "jij bent toch ook groot geworden?" etc. Dit soort opmerkingen vind ik ontzettend achterhaalt. Vroeger zaten we niet in autostoeltjes, letten we minder op wat we wel en niet mogen in zwangerschap, ga zo maar door. Tijden veranderen en we worden gelukkig een stuk wijzer met de tijd. Wat iemand anders al zei..als je in het nieuws het zoveelste verdrinkingsgeval hoort, lopen we met z'n allen te oordelen!
Schijnveiligheid? Hier werken ze anders prima hoor. In het zwembad, bij het strand, overal in het diepe ermee geweest. En ze bleef prima drijven!
Tuurlijk; opa en oma als voorbeeld genoemd omdat TS het daarover heeft. De boodschap is verder toch duidelijk?