Mijn familie heeft de geboorte van mijn zoontje op fb geknald nog voordat ik iedereen had ingelicht... Ik was zo kwaad dat ik er echt ruzie om heb gemaakt. En ik heb serieus gedacht om het dit x eerst op fb bekend te maken en daarna hun las in te lichten😜😈
Ik heb een soortgelijk iets meegemaakt alleen dan met mijn grootmoeder. Mijn (schoon)ouders wisten dat ik zwanger was. Zij zouden hun mond houden tot ik het zelf bekend had gemaakt. Ik wilde mijn grootmoeder het nieuws vertellen, maar erbij gezegd dat ze zich nog even stil moest houden. Heb een heel goede band met mijn oma. Echter, toen zij op een verjaardag zat waar al mijn ooms, tantes etc waren (en ik niet) zei ze doodleuk: heb ook nog een nieuwtje! X is in verwachting! 😳😳😳 bedankt oma... Heb er verder niets van gezegd, maar weet wel dat ik de volgende keer niets in vertrouwen meer vertel aan haar.
Gelukkig het geslacht niet. Maar toen de kleine geboren was had sm ook doodleuk al haar broers en zussen al ingelicht voor wij zelf de kans hadden. ( Wel pas iedereen de dag erna gebeld ) Ben ik flink boos om geworden. Haar repsons: het was HAAR kleinkind en we hadden toch niet zoveel contact. Terwijl wij tijdens de zwangerschap afspraken hadden gemaakt dat wij degene zouden zijn die de geboorte bekend zou maken en daar was ze heel begripvol. Gelukkig geen gekke Facebook taferelen, want daar zijn wij heel expliciet in geweest. Geen foto's en of de naam op Facebook, doe je dat wel dan mag je haar de komende tijd ook wel op foto's voorbij zien komen over de Whats App ipv in het echt.
Wat erg zeg! Helaas ook een soortgelijke ervaring: we kwamen er vlak voor de verjaardag van m'n dochter achter dat ik zwanger was, alleen onze ouders, mijn oma en onze zussen kwamen langs dus leuk moment om iedereen tegelijk het grote nieuws te vertellen. Mijn ouders en zus reageerden super enthousiast, die van m'n vriend feliciteerden ons niet eens. Later zeiden ze "omdat het nog zo vroeg was en het nog fout zou kunnen gaan".... Expliciet gezegd dat we het nog niet aan iedereen gingen vertellen en dat zij dat dus ook niet moesten doen. Tijdje later hadden we een neven en nichten dag van de kant van m'n vriend, bij een oom en tante van hem. Leuk moment om het aan hen te vertellen dachten we, grote zus shirt gekocht voor onze dochter. Komen we binnen, zegt die oom: "gefeliciteerd he, hoe voel je je?" Dus ik:"o, jullie weten het al?". Bleek m'n schoonvader, die sowieso al een enorme L*L is, het al aan die oom, tante, neef en nicht verteld te hebben. Ik was woest, maar die oom en tante konden er ook niks aan doen, dus me maar ingehouden. Gelukkig was m'n vriend ook not amused en heeft diezelfde avond nog om uitleg gevraagd. Was ook erg teleurgesteld dat m'n schoonmoeder het niet tegen ons gezegd had terwijl ze wist dat we die neven/nichten dag hadden. Aan m'n schoonvader heb ik al vanaf dag 1 een bloedhekel (hij zat aan me en probeerde me altijd op m'n mond te kussen in het begin, plus nog veel meer dingen met die vent meegemaakt), dus ik wilde niet meer dat hij in mijn huis kwam tot hij zijn excuses had aangeboden. Heeft hij gedaan maar ik heb hem daarna gelukkig 4 maanden niet gezien en nog probeer ik hem zo veel mogelijk te ontwijken.
Jeetje daar zou ik flink pissig over zijn! En dat zou ik haar ook duidelijk laten maken. Vind dat echt een rotstreek! Wij willen het geslacht niet wezen dus hoef me daar niet druk over te maken. Mijn sm wilde toen we haar vertelde dat ik zwanger was van onze dochter het ook gelijk op fb knallen. Mijn vriend heeft toen duidelijk gezegd dat ik het eerst op fb zet en dan mocht zij dat ook doen. Nu zullen zij het waarschijnlijk pas laat horen dus zien we wel hoe het gaat.
hier ook een schoonmoeder die haar mond niet kon houden. Ze heeft bewust haar zus opgebeld met het nieuws...die zus vertelde het weer tegen haar zoons met als gevolg dat wij appjes kregen van hun met felicitaties. Mocht ik ooit weer zwanger zijn dan krijgt zij het later te horen... heel simpel
Ik snap die moeders en schoonmoeders niet... Hier een moeder die niet snapte dat ik het eerst zelf op facebook wou zetten. Ze was serieus zwaar teleurgesteld en wou niet wachten, want het is toch voor haar ook leuk nieuws. Toen heb ik gezegd nou zet het er maar op.. hierdoor wisten al haar kenissen het eerder als de mijne. En zo ging het ook met het geslacht bekend maken. Gelukkig hebben wij geen gemeenschappelijke vrienden, we hebben zelfs elkaar niet op facebook. Dus dat scheelt, maar snap die drang naar alles op facebook zetten nooit zo.
Ik ben woedend! En de 'band' met mijn moeder is al niet denderend.. Het allerergst is dat mijn zwangerschap haar totaal niet boeit. Geen 1x heeft ze mij gevraagd hoe het met mij en de zwangerschap gaat. Naar buiten toe hangt ze wel de geïnteresseerde zorgzame moeder/ oma uit. Zij vindt alles al snel overdreven. Als ik het over de zwangerschap heb voel ik me zelfs schuldig. Zij heeft een speciaal moment zo voor ons verpest. Heb haar sinds gisteren niet gesproken. Eerlijk gezegd geen behoefte aan.
Uit enthousiasme heb ik het (achteraf helaas) verteld. Zij hoort onze keuze om het voorlopig geheim te houden te respecteren.
Ik zou echt woedend zijn en had dat ook laten weten! Ik Ou haar helemaal niks meer vertellen! Hier soort gelijkenis gehad,, op het moment dat ik nog op de uitrust kamer was zonder mijn kindje omdat ik een spoedkeizersnee had gehad was het door schoonmoeder met foto enal op fb gezet waar ik zelf pas een paar dagen later achter kwam omdat ik gewoon me telefoon nog niet eens had gepakt! Nou dit keer ga ik het zeggen dat ik het zelf op fb zet wanneer ik wil en hoe ik wil! En daar heb je als moeder zijnde gewoon recht op en niemand die je tegen mag spreken! Jij bepaalt! Het is jou privé leven!
En voor de mensen die zeggen dat je niet boos mag zijn op de ander... Nou sorry hoor maar je verteld iets in vertrouwen en zegt der nog bij dat het niet verteld mag worden.. Zelfde als je iemand een geheim verteld en diegene spreid het rond zou je ook niet blij zijn!
Ik zou het niet zo erg vinden maar ik heb dat geslacht geheim houden dan ook nooit begrepen. Zelf belde of appte ik iedereen vanaf ik het consult van de gyn uit was.
Ik zou ook woest zijn en haar voorlopig niets meer vertellen. Ze wilde toch een gender reveal doen? Dat is wel leuker als niemand het weet.
Oh wauw, die verhalen hier. Wat erg dat mensen dat kunnen doen! Hoe moeilijk is het om je mond te houden als je dat gevraagd wordt?! Vooral als het zo iets belangrijks betreft als een zwangerschap. Hier ook zo'n broer. Met 9 wkn verteld dat ik zwanger was (in vertrouwen en met de expliciete mededeling om het stil te houden tot de 12 wkn echo), om vervolgens een week of twee daarna bij de kapper gefeliciteerd te worden door mijn ex-schoonzus (en laten we maar zeggen dat die niet echt bekend staat vanwege haar talent om geheimen te bewaren, ook wel genoemd 'de Telegraaf'). Zucht.... Een goede leer voor de volgende keer, zullen we maar zeggen
Niet leuk! Ik snap dat je dit heel vervelend vindt.. Ik weet van mijn eigen moeder dat zij ook geen geheimen kan bewaren. Ik zou voortaan jezelf en je moeder in bescherming nemen door geen geheimen met haar te delen. Het blijft riskant om een geheim met bepaalde mensen wel te delen.
Ik heb dat 5 jaar geleden gehad met mijn schoonouders. Met ruim 10 weken hadden we verteld dat we in verwachting waren en heel duidelijk gevraagd om nog even hun mond dicht te houden, ivm het termijn en mijn oudste zoon wist nog van niets. Die wilde we het zelf vertellen. Maar helaas het hele dorp wist het al, waarschijnlijk al voordat we het dorp uit waren gereden. Mijn man kwam er op een zeer pijnlijke manier achter. Hij werd op een gegeven moment gefeliciteerd met zijn aanstaande vaderschap. Toen hadden we net het kindje met 13w en 1d verloren. Dat was blijkbaar voor mijn schoonouders niet nodig om dat ook even de wereld in te helpen. We zijn woest geweest. Het verlies van ons kindje konden ze ook niet echt begrijpen. We moesten ons er maar overheen zetten en proberen een nieuwe te maken. We hebben ze met de volgende zwangerschap pas vrij laat verteld. En met deze zwangerschap kwamen ze er pas achter op de verjaardag van onze jongste. En toen was ik al ruim over de helft. Het zal ze ongetwijfeld pijn hebben gedaan, maar dat hadden ze zelf in de hand gewerkt.
Kan me voorstellen dat je kwaad bent. Dit doe je niet. sowieso niet en al helemaal niet als er bij gezegd is dat het stil gehouden moet worden. Wij zijn bij ons zoontje ingeleid en hebben heel duidelijk tegen iedereen gezegd dat we eerst wilde dat onze dochter rustig kennis kon maken met haar broertje. Schoonmoeder deed daar al wat luchtig over. Ze was 20 maanden en zou er dus weinig van meekrijgen. Ze werkte in het zelfde ziekenhuis als waar ik ben bevallen. Ik zat nog naakt en bebloed op het bed toen mijn schoonmoeder ineens de verloskamers in kwam lopen. Iedereen was te verbaast om te reageren. Hebben nogmaals aangegeven dat dit de bedoeling niet was met weer een reactie dat onze dochter er niks van merkte. Was zo verdrietig dat dit niet ging zoals afgesproken. Helaas verder niet meer er over gehad (man/schoonfamilie zijn niet echt praters), maar nog steeds word ik hier heel verdrietig van. Gelukkig is ze nu met pensioen, dus mocht er een derde komen, horen zij het pas als we al op de zaal liggen.
Wat ontzettend jammer dat jouw moeder jullie verrassing zo heeft verpest en je vertrouwen zo heeft geschonden. Zou een tijdlang goed pissig zijn en haar niet willen zien/spreken tot het wat gezakt is. In het vervolg weet je dat je haar niet meer in vertrouwen kan nemen. Beschouw het als een wijze les. Is er nog iets anders dat je wel kan doen? Soort babyshower tegelijk met de housewarming? Zou in elk geval toch een heerlijke roze taart ofzo serveren. En je moeder krijgt geen stukje