Hai! Ik ben 17 weken zwanger, en ik ben 22 jaar (23 als de baby geboren wordt). Deze baby is heel erg "gepland" (stom woord) en erg gewild. Ik ben vorig jaar april al gestopt met de pil, en het heeft tot november geduurd voor ik zwanger was, dus er is absoluut geen sprake van een "ongelukje". Mn vriend (verloofde) wordt volgende maand 32, we zijn al bijna 6 jaar samen, en we wonen al ruim 4,5 jaar samen.. Mijn vriendengroep is dus ook tussen de 25 en 35. Wat ik heel erg vervelend vind, is dat bijna iedereen er meteen van uit gaat dat het een ongelukje is. Sommige mensen vragen het gewoon rechtstreeks aan me, daar heb ik ook niet zoveel moeite mee. Maar de mensen die achter mn rug om (tegen vrienden van ons) zeggen: "o zeker een ongelukje, wat erg" maken me zo boos. Zijn er meer meiden die hier last van hebben? Hoe gaan jullie hiermee om? Liefs Jessi
heey heey ik heb beetje het zelfde ben nu ruim 10 weken zwanger 21 jaar en 22 als de baby geboren wordt ventje is 30 en 31 als de baby geboren wordt hier is de kleine uk ook echt geplant (na 4x een miskraam) en nog krijg ik de vraag van is het een ongelukje omdat mijn ventje al 3 kindjes heeft samen met zijn exs oudste is afgelopen maandag 6 geworden en de tweeling wordt in juli 5 dus nu ook nog een baby er bij is vrij drukjes (voor mij dan) dus ja krijg ook vaak de vraag of zin OW JE BENT ZWANGER ZEKER EEN ONGELUKJE GRRRRRR en ja wat ik dan vaak zeg kan soms bot uit de hoek komen waren jou kids ook een ongelukje dat je denkt dat het bij mij een ongelukje is ja en verder kun je er wijnig aan doen helaas
Joh, laat al die mensen lekker denken wat ze willen. Ik ben er onderhand wel aan gewend geraakt dat iedereen zich met je zwangerschap "bemoeit". En juist de mensen waarmee je helemaal niet zo close bent, denken alles beter te weten. Jullie weten toch zelf heel goed hoe gewenst dit kindje is? Dat is genoeg! Ga jezelf asjeblieft niet verdedigen, want dat lees ik ook een beetje terug in hoe je je verhaal nu opschrijft. Neus in de lucht en geniet van jullie zwangerschap! * Ik ben 31, mijn vriend 34, en zelfs op onze leeftijd (poe nu voel ik me oud :x ) vroegen mensen of het wel gepland was... Liefs Monique
Ik herken me niet omdat het bij mij niet 100% geplanned is maar wel welkom, en gewild en het heeft 2 ouders die nu al van het houden. nou laat ik het zo zeggen. Ik heb sinds November mijn huidige partner leren kennen , was zelf nog in relatie op dat moment en was gewoon lekker uit gaan met vrienden... en in december toen mijn relatie over was na 5 jaar, ga je wat verder dan vriendschap Echter ben ik vanaf dag 1 duidelijk geweest waar hij aan begon, hij ook naar mij, ik ben eigenlijk een van de enige echte vriendinnetjes die hij heeft gehad, Op 7 januari was ik dus 4 weken zwanger... ( ik ben 28 hij 26 we zijn dus wat ouder) Logisch dat men achter ons rug om roept ongelukje. maar wij beschouwen het echt niet zo. Ja tuurlijk het is beetje vroeg in zo prille relatie maar goed voor ons is het geen ongelukje. en mensen zijn mensen, praten graag over andere, achter andere zijn/haar rug om. weet je het belangrijkste is dat jij en de mensen die wel het lef hebben naar je toe te komen met de vraag en daar dus ook antwoord op krijgen weten dat jullie gelukkig zijn, en dat het geplanned en welkom is. mensen die achter je rug om lullen heb je, ondanks je ze kent en misschien al jaren kent, gewoon weg niets aan. als zij het beter denken te weten, lekker laten gaan en ga lekker genieten van je zwangerschap ik ben altijd van mening geweest "ongelukjes met dit soort dingen bestaan niet, je hebt een man en een vrouw nodig om het te bereiken. Je bent er samen bij. Je weet samen waar je aan begint Er zijn genoeg midddelen op de markt om niet zwanger te raken. Als je echt niet wil gebruik ze dan. "
Idd ik was zelf 19 toen ik BEWUST zwanger werd. Daarbij ook nog zwanger van een donor en dus alleenstaand. Nou...die koppen.....het maakt mij niks uit zolang ik maar weet hoe of wat, de rest heeft toch altijd wel wat te l*llen!
Ik trek me er lekker niks van aan! Ben 19 en 20 als het kindje geboren is.. Mijn vriend is 23. Bij ons was het niet geplant, maar we zijn er vanaf het eerste moment super blij mee, ik pik het zowiezo niet als iemand vraagt of het een ongelukje was, dat vind ik zo naar klinken. ZOiets noem je geen ongeluk vind ik.. Maarja dat is mijn mening! Ik trek me er niet zoveel van aan.. zolang wij er maar blij mee zijn! Success er mee! liefs leonie
Ik ben 19, en mijn -bijna- man is 30. Mijn vriendengroep bestaat uit mensen van 23 - 35 of zelfs ouder dus niemand kijk ter bij mij raar van op. Ja, het gaat allemaal wel erg snel maar ja.. Wie daar over oordeelt is een kniesoor..
Jullie hebben helemaal gelijk dat ik me er niks van moet aantrekken. Maar ik woon in een dorp, waar een hoop mensen elkaar kennen, dus het was ook in 1 week bij iedereen bekend. Dat is op zich wel gemakkelijk, maar in dit geval vind ik het zo lastig, omdat mensen dus zitten van: "heb je het al gehoord? Jessi is zwanger.. Erg he, zal wel een ongelukje zijn". Mensen zullen idd altijd blijven roddelen, en het is natuurlijk ook veeel interessanter als het een ongelukje is, maar toch vind ik het k*t. Het klinkt gewoon zo naar.
Jessi86 ik begrijp je helemaal... Ook ik ben 22 en als de baby komt 23 en ik word gek van de vraag is het gepland of een ongelukje? Ik had het er pas nog met me moeder over ik vind het een hele onbeleefde vraag en wil het liefst niet eens reageren als mensen me zoiets vragen omdat ik het ronduit brutaal vindt... Helaas is er nog bijna niemand geweest die de vraag niet gesteld heeft...
Hier ook de vraag.. Ik ben er nu wel aan gewend mijn vaste antwoord is dan ook: Helemaal gepland wilde altijd al jong moeder worden! Maar laatst was er toch iets:s Werd er aan mijn vriend gevraagd( waar ik notabene zo ongeveer bijstond) Of hij het wel wou en of ik hem er niet ingeluisd had! Dat ging me toch iets te ver...
Mwah hier is het in de stad sowieso een 'hype' voor jonge meisjes om zwanger te raken. Maar dan rond leeftijd van 16-18 hooguit. Dus mensen vinden mij met mn 21 volgens mij vaak niet eens zo jong. Ik heb die vraag ook echt amper gehad en hooguit van wat mensen die ik toch al niet mocht Ik denk inderdaad dat het dan toch vooral komt omdat je in een dorp woont? En zoals andere al zeiden, lekker niks van aantrekken joh! Jullie weten wel beter.. en wat is er erg aan 'een ongelukje', ook dat hoeft toch helemaal niet erg te zijn. Mijn ouders waren in de 40 en ik was dus ook niet de bedoeling meer, leeftijd zegt niets en het zegt ook niets over hoe de baby op zal groeien. Misschien het ook gewoon wat minder als een belediging zien? Al kan ik makkelijk praten want dit beebje was ook nog niet helemaal de bedoeling, maar ja als we het echt niet wilden dan hadden we wel beter opgelet
@rce: Dat is wel heel raar. Hoe heb je gereageerd? Gelukkig heeft niemand het in zn hoofd gehaald om zo'n idiote vraag te stellen. Denk dat ik redelijk agressief zou worden (zwangerschapshormonen he ).
Het was op een verjaardag..en ik hoorde het niet te horen. Maar mijn vriend had haar meteen erg duidelijk gemaakt dat dit absoluut niet het geval was en waar ze het lef vandaan haalde zoiets te denken...dus vond het niet nodig dat ook nog is te doen, maar als ik er nu weer an terugdenk word ik weer bloedlink!
hoi allemaal ik ben ook een jonge moeder ik kreeg mijn eest zoontje toen ik 18 was was ook gepland mijn 2de zoon kwam toen ik 22 was ben nu 32 en zwanger van de derde als je jong zwanger word heb je wel meer puf voor bepaalde dingen ik vind ook dat ieder het voor zichzelf moet weten met hoeveel jaar ze eraan willen beginnen de 1 is er vroeger aan toe als de ander meid ik zou zeggen laat de mensen maar praten geniet ervan jolanda
Hoi nou hier eigenlijk het zelfde, ik ben 22 en nu net zwanger van mijn 2de (23 als hij/zij geboren wordt) bij de eerste vroegen mensen al of het een ongelukje was, zal benieuwen hoe ze nu reageren (mijn omgeving weet het nog niet, alleen mijn ouders en die zijn heel trots!)
Ik was 21 toen ik gepland zwanger raakte maar ik heb hier bijna nooit geen nagatieve reactie`s op gehad. Moet ook zeggen dat iedereen altijd denk dat ik ouder ben omdat ik al best lang samen woon en al jong mijn diploma had en ook leerlingen begeleide. Van de week was ik een een kinderkleding zaak en toen had ik voor het eerst een beetje een gekke reactie. Stond de kijken bij de wat grote maten voor mijn oudste en daarna bij de babykleding en toen ging de verkoper precies vertellen waar welke maat hing. Mocht niet bij de grote maten kijken blijkbaar Heb toen wel duidelijk gemaakt dat ik ook voor mijn oudste keek.
hier nog een jonge moeder ik ben er nu 24 en mijn oudste wordt nu 5 . Bewust ik vind het heerlijk om een jonge moeder te zijn. heb ook al vaker rare gezichten gehad of opmerkingen maar dan deksel ik ze gewoon en dat ik er niet van gedient ben enz. Niets van aan trekken hoor..
had ik ook, ik werd zelfs aangesproken met: hey weer zon ongewenst zwangere TIENERmoeder Ik was 22 hoor, ik weet niet? Echt absurt gewoon. Ik ben er blij om dat ik jong moeder ben, snel mn lichaam weer terug, zo goed als nergens last van gehad etc
ik vind die reacties van mensen ook belachelijk hoor.. waar bemoeien ze zich mee? ik was net 19 toen ik mijn eerste kindje kreeg. dat was echt wel gepland, wilde heel graag een kindje. en nu ben ik 20 en zwanger van de 2e.. ik kreeg ook reacties nu van nu al een 2e? enz. bemoei je met je eigen leven toch! inderdaad niks van aantrekken hoor.
Hihi ff offtopic; moet opeens terugdenken aan een keer in een kledingwinkel toen ik voor mijn vriend naar een leuke sweater keek. Begon de verkoper me uit te leggen dat dit herenkleding is en de dameskleding ergens anders hing. Ik kreeg er nog net uit "ja dat weet ik wel" en ben verder gaan zoeken voor mijn vriend. Maar ik stond daar met mn dikke buik, dan snap je toch wel dat het best eens voor je vriend kan zijn? :S Kijk van jou verwachtte ze nog geen groter kind, maar bij mij verwachten ze blijkbaar geen vriend ofzo hehe.