Vanmorgen van mijn moeder te horen gekregen dat ze gisteren terug is geweest in het ziekenhuis voor de uitslag van het verwijderen van haar poliepen in de baarmoeder, de uitslag had ze niet gezegd en moet zeggen dat ik er ook niet aan gedacht heb eigenlijk:x Nu was het de 5e keer dat ze verwijderd werden en ging er vanuit is toch goed, ik snap niet hoe ik zo stom heb kunnen zijn. :x Ze belde vanmorgen vroeg was gisteren terug geweest en het is niet goed het is nog geen kanker maar een voorstadium ervan, de cellen zijn erg onrustig en alle poliepen die er nog zitten moeten verwijderd worden. Ze heeft gevraagd wordt mijn hele baarmoeder eruit gehaald, nee dat gebeurde niet. vraag me niet waarom ik heb me zo geprobeerd groot te houden toen ze het me vertelde, maar toen ze ophing ben ik helemaal los gegaan, van het weekend hebben we verteld dat ze weer oma wordt, omdat ze zo verdrietig was, ze zit midden in een verhuizing en alles komt weer boven 7 jaar geleden is mijn vader overleden aan kanker in een tijdsbestel van 3 maanden, ik weet het ik mag niet zo denken, maar er spookt van alles door mijn hoofd, hoe gaat dit aflopen? Straks hebben we niets meer, mijn broertje is nog op vakantie weet van niets, hij woont nog thuis wat een klap moet dit zijn, voor iedereen. Ik ben zo bang
Ik kan me je angst goed voorstellen! Helaas kan niemand in de toekomst kijken en weet je niet hoe het gaat lopen, positief proberen te denken dat het wel goed komt. Vind het wel gek dat de baarmoeder van je moeder niet helemaal verwijderd kan worden, als dat het punt is waar de poliepen steeds terug komen en als je moeder daar zelf ook voor open staat. Heel veel sterkte gewenst, ook voor je moeder en familie
Agos meid! Tuurlijk ben je bang en ben je geschrokken. Het is ook niet niks om even te verwerken. Ik kan je nu alleen meegeven dat je moet praten erover, met je moeder of met anderen die dichtbij staan. Zoek steun hierin, want het is ook niet niks. Ze zijn er gelukkig op tijd bij en ze kunnen snel handelen. Heel veel sterkte gewenst!!
Dat is inderdaad niet zo'n mooi nieuws Ik kan wel zeggen dat je nog niet van het ergste uit moet gaan, maar dat kun je toch niet echt tegen houden....je gaat toch denken. Probeer er met veel mensen over te praten en blijf hier lekker schrijven. Dan kun je het even kwijt. Ik wil je veel sterkte wensen de komende tijd. Hopelijk valt het mee
Ik wil ook niet van het ergste uitgaan, maar ik ben er net "overheen" dat ik mijn papa niet meer bij me heb, en dan nu weer dit drama, ik hoop zo dat verwijderen straks voldoende is. Ze kunnen dan pas beoordelen of er een extra behandeling nodig is en zo ja wat dan. Eindelijk gaat ze dichtbij wonen, eindelijk heeft ze haar plekje na 5 keer verhuizen na het overlijden van mijn vader eindelijk rust op zondag op de fiets een bakkie doen in plaats van een uur in de auto, en dan dit, dit is niet de bedoeling. Ik hoop het zo dat we ondanks alles straks een mooie tijd gaan hebben, met zijn allen.
Wat erg! Heel veel sterke en ik duim heel hard dat ze na het verwijderen van de overige poliepen geen verdere behandelingen nodig heeft.
Oh, maar je moet me niet verkeerd begrijpen. Ik begrijp heel goed dat je dit gaat denken. Juist omdat je vader al is overleden. En fijn dat je moeder nu wat dichter bij woont.
Zoals je al zegt, het is nog in het beginstadium. Jullie gaan er als gezin gewoon tegen vechten en hopelijk komt alles goed! Veel sterkte & knufff Adriana
Ik begrijp je gevoel en angst maar ik wil je een positief verhaal vertellen. Een tante van me heeft dit ook gehad. Alle poliepen zijn met succes weggehaald en dat is inmiddels 2jaar geleden en ze zijn nog steeds weg. Heel veel sterkte met alles. Liefs doris.
Komt goed meid, maak je niet gek. Het is nog maar een voorstadium van kanker dus geen kanker, onthoud dat goed. Ik zou overigens wel een second opinion vragen mbt het verwijderen van de baarmoeder.
Heel veel sterkte gewenst, ik kan me heel goed voorstellen dat je bang bent nu. Hopelijk valt het mee en is verwijderen genoeg.
Soort gelijke situatie hier! Mijn vader is een tijdsbestek van 2 weken en 2 dagen na de diagnose kanker overleden en bij mijn moeder is begin dit jaar voor de zoveelste keer onrustige cellen gevonden. Ze is nu weer geopereerd ( baarmoederhals en nog wat verwijderd) en is nu "schoon" Wij waren al blij dat de diagnose een voorstadium van kanker was, want het had erger kunnen zijn! Een voorstadium betekent dat ze er op tijd bij is en dit is heel goed te behandelen.... Ik kan begrijpen dat je nu heel erg aan je vader denkt, over hoe het bij hem gegaan is, had ik ook nl. Je moet dit proberen los te laten! Je moeder is je vader niet en dit is een andere situatie Ik weet dat het moeilijk is en zeker nu met al die hormonen Een hele dikke knuffel en sterkte voor de komende operatie.....