Precies dit! Ik werk elke dag keihard om het huis en gezin op orde te houden en met twee kinderen die zeer veel begeleiding en zorg nodig hebben, voel ik me weleens ondergesneeuwd. Mijn man heeft een hele toffe baan, doet de hele dag interessante dingen, gaat op zakenreis of binnenkort met het hele team naar Barcelona om te teambuilden. Ik kan daar echt weleens ontzettend van balen, dat iedereen (niet iedereen natuurlijk, maar veel mensen wel) leuke, boeiende dingen doet en ik weer naar school mag fietsen, billen af moet vegen, boodschappen moet halen in de regen en de bank moet wassen omdat er op geplast is. Er zijn momenten dat ik het prima vind en er zijn momenten dat ik er laaiend om ben dat ik niet aan het werk kan of iets voor mezelf kan doen. Dus ja, ik verwacht met moederdag echt wel iets van mijn man. Ze maken een ontbijtje op bed, hij haalt bloemen voor mij en een cadeautje. De jongens knutselen, zingen liedjes of lezen een gedichtje voor. Super lief! Dit overigens niet alleen met moederdag, ook op mijn verjaardag, onze trouwdag en andere speciale dagen. Onze tweede zoon is een paar dagen voor moederdag geboren en toen kreeg ik niks. Daar was ik echt een beetje sip om. Ik had zo hard gewerkt voor deze baby, dan had hij best een leuke foto in kunnen lijsten of een bloemetje kunnen halen.
Wij begeleiden dochter met vader- en moederdag in een cadeautje voor de bewuste dag, omdat ze zo jong is. Mijn eerste moederdag heb ik een wekker gekregen, net of ik die nodig had.
Mijn man is idd niet mijn kind, maar mag wel of namens onze dochter of samen met onze dochter iets leuks doen. Mijn eerste moederdag had ik niets verwacht, mijn man is nogal een tja, onromantische lomperd. Maar hij kwam met een ontbijtje en een kado op bed!! Een gevoerd picknickkleed, ons eerste 'gezinskado'! Zo lief. Nu maakt mijn dochter de mooiste dingen natuurlijk, maar ik was wel erg gelukkig die dag