Oh meid geen dank hoor! Je ziet het, je bent niet de enige. En nee hoor, het ligt zeker niet aan jou! Goeiedag... Kinderen krijgen voor een ander... :-k Daar praat ze wéér vanuit haar eigen boekje. Als ik heel eerlijk ben, vind ik de opmerkingen van je moeder niet gepast en ook niet gezond. Je krijgt kinderen omdat je daar samen voor kiest, maar niet om je moeder er mee te plezieren (al is dat natuurlijk wat ze heel graag wil). Door dat soort uitspraken krijg je straks een heel gespannen situatie. Ik zou er samen met je man goed over praten, want hij moet de kar even alleen trekken als jij bent bevallen en het voor je opnemen en je beschermen. Mijn man was na mijn bevalling ook kortdaad tegen ouders, dat moest ook want anders hadden ze zo over ons heen gelopen. Nu hebben wij allebei toch al niet zo'n geweldige band met onze ouders, dus het idee dat deze mensen ons dagelijks wilden gaan bezoeken daar heeft mijn man een stokje voor gestoken. Zelfs nu krijg ik van mijn moeder te horen dat ze wel oma is, maar zichzelf niet zo voelt. Dat is puur en alleen omdat ze niet met Milan kan doen wat ze wil.
Patrieske, die opmering dat oma zich geen oma voelt (sorry, weer mijn schoonmoeder) heb ik ook al voorbij horen komen. En het dan maar op een zielige manier aankaarten bij de verpleging (die doen wat wij willen gelukkig), ze probeerd het op alle manieren. En weet je wat ze daarmee bereikt? Nog meer het gevoel bij mij dat ik Sam niet aan haar wil geven, dus precies het tegenovergestelde als dat wat zij graag wilt. Zij heeft met mijn man al besproken dat ik ook meer aan de oma's moet denken.. nou sorry hoor, maar ik heb een kl**e zwangerschap gehad, heb pre-enclampsie gehad, heb HELLP gehad, heb een keizersnee gehad, heb 10 dagen in het ziekenhuis gelegen (ziek dus) en ben 10 weken te vroeg bevallen. Ons eerste kindje ligt in een couveuse, is na 5 dagen al geopereerd, heeft stoma'tjes... Euh, moet ik aan de oma's denken? Dacht het niet, ik denk aan mijn man, aan mijn dochter en aan mezelf! En de rest van de wereld die boeit me ff echt niet! (ja dit is egoistisch en dit mag!) Groetjes Daphne
Ik heb er zelf ook al wel over nagedacht, maar ik vind het wel moeilijk hoor.... Aan de ene kant snap ik maar al te goed dat de opa's en oma's en ooms en tantes die kleine ook willen knuffelen. Zij hebben er tenslotte ook lang op gewacht en al die tijd meegeleefd. Daarbij is het voor iedereen het eerste kleinkind, danwel nichtje/neefje. Aan de andere kant is het ONS kindje, en willen we daar zelf ook zoveel mogelijk van genieten. Ik denk dat wij de opa's en oma's en ooms en tantes bellen zodra de kleine er eenmaal is. In ieder geval niet eerder, want ook ik wil geen mensen die beneden staan te wachten tot de uk zich aandient. Misschien dat we een klein uurtje wachten ofzo. Mijn ouders en broertje zijn er dan vervolgens binnen 5 minuten (wonen bij ons in de straat) en mijn schoonouders met een uur of 2 (wonen "ver" weg). Schoonzus 1 komt ook zo snel mogelijk (die kan echt niet wachten tot ze tante is en woont in de buurt), schoonzus 2 moet vanuit Leeuwarden komen (200 km bij ons vandaan) dus zal wel z.s.m. komen, maar dat zal wat langer duren. Wat bezoek betreft: iedereen is welkom maar alleen als het ons uitkomt. Mijn moeder gaat er echt elke dag zijn, maar dat vind ik ook wel fijn. We hebben een super goede band en ze wordt zeker weten een fantastische oma. Daarbij respecteert ze mijn wensen, dus dat komt helemaal goed. Schoonouders wonen verder weg, dus zullen minder vaak komen. Maar waarschijnlijk wel langer, en daar zit ik niet op te wachten.... Hoe we dat gaan oplossen weet ik nog niet, maar ook dat komt vast helemaal goed. Vrienden, kennissen en buren geef ik de kleine alleen als het "goed voelt" en de kleine wakker en in de stemming is. Anders kijken ze maar gewoon. Zo, dat is een heel verhaal geworden (sorry). Blijkbaar ben ik er toch meer mee bezig dan ik dacht..... Zouden het de hormonen zijn?
ik had het ook nooit van mezelf verwacht, maar ik heb er ook moeite mee om mijn dochter aan iedereen te geven.....en het gebeurt al helemaal niet als ze lekker ligt te slapen. Wij krijgen hier volgend weekend mijn collega's (20 man) en ik laat ze gewoon boven bij haar kijken hoor, moet er niet aan denken dat ze zo van hand tot hand wordt doorgegeven. Wordt ze bovendien ook onrustig van, en dan zitten wij 's avonds met een huilerig kind
Die moedergevoelens had ik ook meteen. Ik heb ook nooit Steven een rondje laten doorgeven, dat vind ik toch zo zielig. Ik had dan na die bezoekjes echt zoiets, kom hier met dat lieve jochie.... En daar kon ik me idd voordat ik bevallen was, al heeel druk om maken