Dat herken ik wel ja! Ik moet er nu ook nog niet aan denken dat iemand anders ons meisje vasthoudt. En niet perse alleen schoonouders hoor. Maar gewoon iedereen. Al zal ik het wel toelaten om het ijs te breken. Dat deed ik bij mijn zoontje ook...... en uiteindelijk viel het best mee. En inderdaad..... schoonouders zijn ook trots dat ze een kleinkind erbij krijgen. Het is moeilijk om dat misschien te begrijpen. Maar ooit worden wij oma's en hopen we dat we ook onze kleinkinderen mogen vasthouden. Al zal ik mij nooit opdringen bij mijn kinderen.
Ik herken het ook hoor. Vond het helemaal niets dat iedereen dr wou vast houden. Vooral niet als ik sommige zag stuntelen met dr hoofdje ed. Ritme en Regelmaat vond ik erg belangrijk in het begin, mijn schoonzusje bv. verwachtte gewoon dat ik haar slapend uit dr bedje haalde omdat zij ze wilde vasthouden. Dit heb ik overigens nooit gedaan. Ben benieuwd hoe ik me nu straks voel na deze bevalling.
Nou, dat dus inderdaad ook!! Mijn hart zou breken als ik een maand moest wachten voor ik mijn kleinkind mocht vasthouden
Hier hebben de opa's en oma's pas op dag 3 onze dochter vastgehouden. dat was de dag dat ik thuis kwam uit het ziekenhuis. in het ziekenhuis was ik nog half suf van de medicatie na de keizersnede en had ik eigenlijk niet eens zin in bezoek Ik vond het allemaal al zo overweldigend en wilde mijn baby helemaal niet loslaten
Er zit natuurlijk ook de wereld van verschil tussen "van hand tot hand gaan" en even bij opa of oma zitten, toch? 20 man kraamvisitie die luid kakelend een totaal overdonderd ukje doorgeven lijkt me voor niemand wenselijk. Een baby'tje dat net een tevreden vol buikje heeft en dat even bij oma komt voor een knuffel voor het zijn wiegje weer in gaat, vind ik absoluut geen probleem. Als je d'r moeite mee hebt, wees d'r dan bij. Leg zelf je ukje bij de familie in de armen. Zorg dat ze hem/haar goed vast hebben en neem de baby na een paar minuutjes weer terug (dus voor ukkie wordt doorgegeven!) Zeker opa en oma alle contact ontzeggen (zelfs voor de eerste maand!) vind ik heel cru. In mijn ervaring zijn deze mensen waanzinnig belangrijk voor je kleintje en kun je heel veel aan ze hebben als ook daar de bonding goed is. Redenen zijn hierboven verder ook al gegeven, dus ik zal niet in herhaling vallen.
Zolang ik de aller eerste ben die ons kindje heeft mogen vast houden ben ik al blij hihi Ik heb daar ook wel eens over nagedacht ja haha alleen bij mij vind ik het met de kraamvisite geen probleem gewoon lekker geven ik weet dat wij best veel mensen op kraam visite krijgen omdat de familie van mijn man groot is dus ik bereid me er vast op voor Ik heb heel sterk dat ik er heel erg veel moeite mee ga hebben als ons kindje een keertje gaat logeren of een middagje bij familie omdat ik hem ook het liefst alleen maar bij me zou willen hebben hihi (gaat de eerst komende tijd sws niet gebeuren daar niet van), Mijn schoonfamilie is nu al gek op ons zoontje en hij is er nog niet eens haha en die zeggen dus ook vaak van als jullie een keer met zijn 2en weg willen letten wij wel op hem Het idee alleen al om hem voor de eerste keer ergens anders te slapen spelen / slapen hihi. Maar ik wil ook weer niet dat hij eenkennig wordt en dat hij gewoon lekker veel mensen van de familie ziet en daar een goede band mee krijgt om het zo maar ff te zeggen (ik mis dat bij sommige familie leden van mezelf heel erg namelijk, dus wil mijn zoontje dat niet ontnemen)
Dit gevoel kwam bij mij ook op de helft van de zwangerschap. Veel over gesproken met man. We zijn het erover eens dat ons kindje geen pop/speelgoed is die meteen van arm tot arm moet gaan. Dat gaan we heel rustig opbouwen. Eerste 1 tot 2 weken alleen man en ik, daarna de grootouders, daarna andere naasten, de rest gewoon helemaal niet. Ik zie niet waarom mijn kind op schoot zou moeten bij een verre vriend. Vond het lastig om dit oergevoel met argumenten te onderbouwen, maar heb het gevoel dat onze aanpak goed voor de hechting en de borstvoeding zal zijn. Dus daar gooien we het op. Toen ik het bij de intake van de kraamzorg aangaf (tip dus) zei zij enorm onverwacht: "Oh, wat goed dat jullie dat zo doen, ik wou dat meer ouders dat zo aanpakten!" Dus blijkbaar is het niet raar. Waar je op moet letten is denk ik dat je het blijft opbouwen. Het kan denk ik heel verleidelijk zijn om je kind nooit meer aan een ander te geven als je er eenmaal aan bent begonnen. Maar wij gaan onszelf dus heel bewust dwingen om die stapjes wel steeds te zetten (maar dus pas na 2 weken).
Ik vind het helemaal niet raar dat je zo denkt. Dat is je natuur. Kijk maar eens naar het dierenrijk, als dieren jongen hebben komt er niemand in de buurt. Nu snap ik heus het verschil met mensen maar we blijven in de basis leeuwinnen die hun welpen willen beschermen Hier heb ik mijn grenzen wel goed afgebakend, maar in de praktijk viel het allemaal best mee. Bij de eerste onverwachts te vroeg bevallen en toevallig waren zowel ouders als schoonouders op vakantie. Ze kwamen na een kleine week terug en toen ik zag met hoeveel liefde ze mijn dochter vasthielden, vond ik dat alleen maar mooi om te zien. Ik heb absoluut geen goede band met mijn schoonouders maar tot op de dag van vandaag gaat mijn schoonmoeder helemaal stralen als ze mijn dochters ziet/ vasthoud en dat vind ik alleen maar prachtig. Bij de tweede snachts bevallen en ze kwamen de volgende dag maar ook verder echt geen naar gevoel gehad. Gewoon omdat het voor hun ook echt prachtig is. Verdere kraamvisite kwam trouwens uit zichzelf niet gelijk langs en ook maar in kleine aantallen rustig aan in de weken erna. Absoluut niet als lastig ervaren. Moraal van het verhaal: nee ik vind je gevoelens niet raar, maar maak je niet druk over wat komen gaat. In de praktijk valt het heus wel mee.
Ik zou het erg vinden als de a.s. opa's en oma's die me nu zo steunen straks alleen met de oogjes mogen kijken. Ik heb dus dat gevoel niet. Vlak na de geboorte een kamer vol mensen die aan je kind plukken vind ik wat anders. Vind wel dat de ouders het recht hebben om even in alle rust bij te komen en te genieten van je wondertje. Dat heb ik wel aangegeven, ook bij keizersnee evt. dat ik wel het eerste recht heb op dat contact en niet na 2 uur van de uitslaapzaal komen en merken dat je kind al lekker bij je familie heeft gezeten en er foto's zijn gemaakt. Wat dat betreft ben ik wel dan even een tijger. Ze wachten maar even. Ligt ook erg aan je kind. Je kunt een makkelijk kind hebben die rustig ongestoird doorslaapt in andermans armen of je hebt een kind dat erg reageert op prikkels en na visite van slag is. Dan zou ik ook zeggen, laat maar lekker liggen. Waar ik me eerder druk om maak is dat ik bang ben dat er mensen op visite komen die snipverkouden zijn, koortslippen hebben of weet ik veel wat. Daar zit je in je kraamtijd echt niet op te wachten. Brrrrr.
Ik herken dat gevoel niet. Hoe ik er nu over denk ben ik dan heel trots en wil ik graag mijn naaste vrienden en familie net zo laten genieten als ik zelf (en wij zijn er toch het meeste mee samen) Maar wellicht dat dit helemaal veranderd hoor, dat weet ik niet....
Ik herken het niet ( maar zie mijn kind niet als mijn eigendom), maar begrijp het ergens wel. Dat je niet wilt dat de baby bij iedereen op schoot gaat wel, maar ook niet opa's en oma's vindt wel erg overdreven. Zij kijken er ook heel erg naar uit. Mijn mening: ik vind niet dat je hetvkan maken om opa's en oma's in hetzelfde hokje te plaatsen als de rest. Maar goed, ieder moet het voor zichzelf weten. Ps als ik zou merken dat mijn kind er slecht op reageerd, bij wie dan ook, zou ik het uiteraard wel alleen bij ons op schoot laten.
Ik zie bij vrienden van ons die baby's echt de hele kring doorgaan tijdens feesten. Als een kindje huilt, wordt het opgepakt en als diegene het niet binnen een minuut stil krijgt is het hup, de volgende. Gevolg is vaak dat zo'n kindje alleen maar onrustiger wordt. Wij hebben afgesproken dat we hier niet in meegaan. Of ik, of mijn vriend houden onze baby vast in gezelschap. Onze eigen ouders mogen hem heus wel vasthouden, maar geen mensen die we niet echt kennen, ook niet uit goede bedoelingen zodat wij even de handen vrij hebben. Kraambezoek bied ik het ook niet standaard aan om hem vast te mogen houden.