Mijn schoonzus is nu zwanger, en ik probeer me heel erg in te houden wat betreft adviezen, tips en horrorverhalen. Maar het is soms best moeilijk. En dat komt niet doordat ik haar de les wil lezen, maar omdat ik zelf gewoon heel graag wil vertellen over mijn ervaringen. Als je moeder wordt leer je zo onwijs veel in korte tijd, en dat wil je dan met anderen delen of zo... laten zien wat je zelf allemaal al weet (omdat je daar eigenlijk supertrots op bent). Ik probeer het wel zo min mogelijk te doen, want ik vind dat zij zelf alles moet ontdekken. En bovendien heeft ze aan één bemoeial (mijn schoonmoeder ) al genoeg.
Ik ben een klagerig kreng tegenover mijn man en ik ben héél benieuwd hoe lang hij dàt nog met me vol gaat houden We wonen (te) klein met twee kinderen, waardoor het snel een bende wordt en de jongste (53 weken) is niet bepaald de makkelijkste met slapen, waardoor ik gewoon ook erg moe ben en hoewel ik echt mijn best doe, lukt het me toch niet om eens een dagje nergens over te klagen... Op mijn werk geef ik ook wel sneller feedback, omdat ik wil dat het allemaal gewoon serieus goed gebeurt, anders heb ik thuis nog wel wat anders te doen... Ik ken geen zwangere vrouwen waar ik me tegenaan kan bemoeien, maar denk niet dat ik dat erg snel zou doen... Dus ja: ik heb wel een kort lontje, maar vooral privé en ik kan me niet herinneren/voorstellen dat ik ooit een vervelende reactie heb gegeven op t forum
ik denk dat veel ook te maken hebt met slecht slapen.. als je een kindje hebt dat goed slaapt snachts zal je als moeder vast ook makkelijker zijn. mijn lontje is ook kort hoor je bent niet de enige.. als meneer een paar dagen goed heeft geslapen (is lang geleden) dan ben ik ook vrolijker
Ja, ik denk ook dat het voor het grootste gedeelte daarvandaan komt, nu ook...meneertje was om 06.00u vanmorgen wakker en gedurende de dag heeft hij maar een uurtje geslapen, dan leg ik hem weer om 18.00 op bed, omdat hij ook echt moe was en hij anders straks over zijn slaap heen is, maar vervolgens kost het me alsnog een uur voor hij ook slaapt en ik weet nu al dat hij nog wel een keer of wat komt, want dat doet hij al maanden... Dat breekt toch op hè? Vervolgens ga ik dan 's avonds op tijd naar bed, waardoor de was weer blijft liggen, irritatie op irritatie, etc.... Maar verder gaat het goed met ons, hoor
hahaha gelukkig maar.. hier ook hoor somd komt hij maar 1x per nacht maar meestal toch wel 2x en dan ook nog voor 12u,, het ligt ook aan zijn dag en hoeveel hij geslapen heeft maar hij is nu bijna 14maanden en alleen de eerste maand sliep ik snachts (toen lag hij in het ziekenhuis) dus ben nu 13 maanden met slechtslapen verder en je gaat het ook zien ..krijg meer rimpels en heb overal klachten. + mijn sociale leven staat on hold want ik lig vaak al om 2130 of eerder in bed,. maar het komt allemaal goed hoor...... ooit
Herkenbaar, ik denk dat ik het afgelopen jaar hooguit twee maanden echt goede nachten heb gehad, maar verder moet ik er toch zeker elke nacht wel twee of drie keer uit voor de kleine die een slokje bv wil, of de oudste die na het plassen nog even handen wil wassen Ik heb 19 november een etentje, maar ik houd mijn hart nu al vast of de kleine een beetje rustig zal zijn die avond, want ookal gaan de avonden de laatste tijd goed, de tijd dat ze drama waren zit nog vers in het geheugen... Maar inderdaad, het komt vast goed...ooit
ja oke, dat is misschien wel zo, en ik heb ook echt wel moederinstinct want hier in de flat lopen ook genoeg irritante rotkinderen, maar zulke gedachten heb ik nog nooit gehad!
Ik merk wel dat ik vaak denk, óh, daar kom je nog wel achter, als mensen zeggen dat hun kindje van een jaar zooooo lief is, terwijl ze met zo'n blik naar mijn krijsende dochter van bijna 2 kijken Maar ik spreek het zelden uit, behalve als ik echt denk dat er iets niet goed gaat. Zoals bij mijn vriendin met haar 2-ling van 10 maanden, die naar mijn mening veel te weinig drinken krijgen. Ze krijgen alleen de borst als ze moeten drinken. Daar heb ik al een paar keer tegen gezegd, zou je niet eens met een tuitbeker gaan beginnen? Maar verder, ik zeg wel eens tegen mijn man van tjonge, ik zou dat echt heeel anders aanpakken. Maar nooit tegen de mama zelf.
jij zou zeker het kindje aansporen om het nog een keer te doen.in je gedachten.. niks mis met de gedachten hoor heeel veel moeders met jouw hebben precies hetzelfde..
ik ben meer bitchie tegen mijn schoonmoeder geworden hahaha, ze doet t nooit zoals ik wil dat t gaat . ze legt bijv de kleine niet in bed wanneer ik dat wil en hoe ik dat altijd doet daar iriteer ik me aan , en ook iriteer ik me aan haar als ze mij denkt te vertellen hoe t moet .... ggggggggrrrr
Nu ik moeder ben geworden, ben ik meer zorgelijker geworden dan bitchie, denk dat dat meer met mijn leeftijd te maken heeft dat ik nu meer voor mezelf opkom en niet zozeer met het moeder zijn. Kom natuurlijk wel voor mijn kindjes op, maar of dat dan weer bitchy is??
Ik vind niet dat ik een bitch ben geworden, ik ben nog steeds niet zo assertief (in real life) als ik zou willen als het om mijn kinderen gaat. Op het forum misschien weleens een betweter, maar dat komt ook vaak omdat je ervaring hebt met iets. Ik probeer dat wel steeds meer los te laten, maar sommige reacties halen wel het slechtste in mij naar boven Maar typen naar mensen die je niet kent vind ik makkelijker dan praten met mensen die me lief zijn. Dan vind ik het moeilijker om eerlijk te zijn...
IRL ben ik denk ik niet bitchyer geworden. Inmiddels door de vele ziekenhuisbezoeken van mn dochter wel een heel stuk assertiever (of misschien wel bitchyer, moet je mn kinderchirurg even bellen ) Op het forum reageer ik meestal niet en klik ik weg, maar er worden soms domme vragen (of nee die bestaan niet), simpele vragen gesteld waarvan ik dan denk, had het eerst ff op google ingetypt dan had je je antwoord gehad. En kan ik me heel goed voorstellen dat er soms een beetje feller gereageerd wordt. Niet alle vragen, ga ook geen voorbeelden noemen, maar kan het me soms heel goed voorstellen.
Soms is het ook gewoon fijn om een simpele vraag op een forum te stellen. gewoon om te kijken of andere ook andere iedeeen of tips hebben.
@djamila: Dat snap ik, maar op die vragen wordt dan ook atlijd gewoon gereageerd, dan wordt er idd om tips gevraagd, maar de felle reacties gaan vaak over hetzelfde (dan toch een voorbeeld "of roken de eerste weken al zoveel kwaad kan" vis er nu maar ff 1 uit) Dan kan ik me dus voorstellen dat mensen wat feller reageren. Bij vragen om ervaringen of tips vind ik het altijd wel meevallen hoe bot er gereageerd wordt.
Lijkt mij nog een vrij normale gedachte hoor. Hier komt dan de bitch naar boven: Ik denk dat jij dan meer apart bent dan Kimmm
ik denk dat het een hele menselijke gedachte is. en nog veel gezonder dat ik het durf te delen. ieder mens heeft een dark side in mindere of meerdere mate aanwezig. niks mis mee, zonder donker geen licht. en ik geloof juist zolang je jezelf toestaat alles te denken dat er bij je op komt en er verder niet naar te handelen in negatieve zin dat geen enkel probleem is en onderhuidse frustratie of ingehoudenheid voorkomt. het kan natuurlijk zijn dat jij niet van dit soort gedachten hebt. kan heel goed. wellicht denk je wel eens andere nare dingen die bij mij niet op zouden komen. ieder mens is anders. ik denk dat het allerbelangrijkst is hoe je met jezelf en wat voor gedachtes dan ook omgaat. ik zou een kind nooit opzettelijk kwaad doen. dat in mijn hoofd mijn moeder leeuwinnen gevoel omhoog schiet als een ander kind mijn kind pijn doet vind ik meer dan ok, en zelfs heel gezond!
whahahah dat bedoelde toppic schrijfster nou meteen happen en reageren of juist negeren ik deed dit namenlijk even express om te kijken gemeen he!