@Rosemarie mijn onderdruk gaat wel steeds omhoog, maar geen eiwitten in de urine, die kwamen met 40 weken. Ook wordt de hoge bloeddruk pas erger bij mij in de laatste weken. Ik maakte de laatste keer zelf al het grapje dat mijn lichaam maar 40 weken aankan en dan wordt het hotel gesloten. Ik ben ook benieuwd of ik nu ook de 40 weken ga halen. Bij de tweede was het ook nog maar de vraag of ik inleidbaar was vanwege een ks bij de eerste. Wel spannend voor jou. Wanneer jij ergere symptomen gaat vertonen zullen ze sneller tot actie overgaan. Zolang de baby het goed doet en jij stabiel blijft zullen ze het blijven rekken. Apart blijft wel dat wanneer je eenmaal bevallen bent de symptomen ook weer snel verdwijnen, hoewel ik vorig jaar in mijn kraamtijd wel nog opeens een gigantische dikke voet kreeg door de vocht,gelukkig ook weer snel weg, maar dat was nog een restandje.
Ik zou in jouw geval echt net zolang wachten als verantwoord is. 1 dag langer in de buik scheelt 3 dagen couveuse. En een kind in het ziekenhuis achterlaten is echt verschrikkelijk, zowel voor het kind (elke dag prikken in de hiel, infuus er weer uit getrokken, sonde eruit getrokken, wat allemaal weer ingebracht moet worden) als voor je zelf.
Ook hier bekend met... Bij mijn eerste zwangerschap begon bloeddruk te stijgen vanaf 22 weken.. Doorgestuurd door vk naar gyn, gestart met medicijnen waar bloeddruk weer van daalde en mocht weer terug naar vk. Met 26 weken weer stijging met medicijnen en weer doorgestuurd. Vanaf dat moment bij gyn moeten blijven en wekelijks controle, bloed en urine bleven goed maar bloeddruk bleef stijgen en medicatie steeds opgehoogd tot 3x1000mg methyldopa... Bij 33 weken werd ik opgenomen met een bloeddruk van 145/110. Met nieuwe medicijnen daalde hij uiteindelijk weer tot een onderdruk van 90. En mocht ik toch weer naar huis met 36 weken omdat bloed en urine goed bleven. 3 dagen later toch weer opname vanwege onderdruk van 110. Toen al meteen gezegd dat ik tot aan bevalling moest blijven, ze wilden niet voor 37 weken inleiden omdat er een ukkiee in mijn buik zat en omdat bloed en urine goed waren ondanks mijn klachten van hoofdpijn, sterretjes zien en vocht vasthouden. Uiteindelijk braken mijn vliezen spontaan bij 36+6. Tijdens bevalling toch nog hellp ontwikkeld, tijdens persen onderdruk van 145 gehad waarbij ik bewusteloos ben geraakt. Na bevalling bleef bloeddruk hoog, uiteindelijk nog 9 maanden bloeddruk medicatie gebruikt en daarna afgebouwd en was ie heel netjes.. Nu deze tweede zwangerschap was ik erg bang voor herhaling, gyn gaf aan kans van 30%. Hij heeft zich lang goed gehouden maar vanaf week 30 zie je hem langzaam stijgen tot afgelopen maandag hijecht weer te hoog werd en ik ook weer de bekende klachten heb van hoofdpijn en sterretjes zien. Bloed en urine was wel goed. Nu frequent controle, gyn wiilde nog niet met medicijnen starten vanwege termijn. Bij verdere stijging bloeddruk, afwijkend bloed en/of urine of verergering klachten willen ze de bevalling meteen inleiden. Toch weer erg spannend dus..
Wat een heftige verhalen van andere ook hier zeg... Gelukkig is alles goed afgelopen... Ik ben blij 35 weken gepasseerd te zijn. Hoop dat ik 37 weken red...ook al ben ik helemaal klaar er mee door alle problemen deze zwangerschap, voor mannetje echt beste om nog even te blijven zitten..
afgelopen woensdag ben ik weer bij de gyn geweest. die vertelde dat er een nieuw beleid is. voor 2010 wachtten ze bij iedereen af, met dus de kans dat de vrouwen hellp of zwangerschapsvergiftiging kregen. na een groot onderzoek waarbij de resultaten zo duidelijk waren, doen ze sinds 2010 iedereen met hoge bloeddruk met 37 weken inleiden. Beter inleiden dan afwachten ze zijn nu bezig met een nieuw onderzoek: Obs/Gyn studies maar ik wil daar niet aan mee doen, ik heb liever dat ie dan nog wat langer in mn buik zit. dus ik word over ongeveer 2 weken in geleid.
Hier ook weer een 'piek' in m'n bloeddrukmetingen. Gisteren was ie 140/90. Nu ben ik vanaf het begin al bekend met hoge bloeddruk en slik ik daar ook medicijnen voor, en is 't rond de 20 weken verhoogd naar 3x500mg Methyldopa... Met een bloeddruk van 140/90 was ik een 'grensgeval' voor aanpassen van medicatie of niet. Omdat ik me nu goed voelde, geen specifieke bloeddrukklachten heb, is mijn medicatie nog niet aangepast. Ik moet volgende vrijdag terugkomen. Tussentijds uiteraard goed op de lijst met kwaaltjes letten en dan gelijk bellen... Maar op zich was ze niet ongerust ofzo, geen extra adviezen ofzo gekregen... Ze heeft ook naar het verloop gekeken vanaf het begin; en als m'n bloeddruk netjes was door de medicijnen zat de onderdruk rond de 80. Met de GUO was ie toen 95... en bij 12 weken echo (toen ze ontdekten dat ik een hoge bloeddruk had) was ie 100... En nu dus weer een onderdruk van 90. Hebben jullie dat ook... dat je dan toch weer onzeker voelt na zo'n uitslag? Hoe nuchter ze er ook over handelen; dat je dan toch die week spannend vind? Ik ben nu echt aan het opletten of ik wat voel enzo... en spannend hoe de komende week/weken zullen gaan... Ga ik mijn acht morgens voor de klas (werk halve dagen nu) nog volmaken tot m'n verlof? Blijft ons kindje voorlopig nog zitten? Gaat de groei niet achterlopen? (Kindje nu geschat op zo'n 1700 gram - 6 pond bij 40 weken, dus nog netjes.) Hoe zouden die klachten dan voelen? Zou ik opgenomen moeten worden? Wordt het een prematuurtje? Enz enz... Meer die dat dan toch hebben? En misschien advies hóe ik het los moet laten?
Hoi,, Bij ongeveer week 28 werd bij mij ook een verhoogde bloeddruk constateert. Door gestuurd naar de gyn, wat onderzoeken maar het was niet hoog genoeg, dus mocht ik weer terug naar de verloskundige. In ongeveer week 30 van mijn zwangerschap ook een spoortje eiwit in mijn urine, dus weer naar de gyn. Vanaf die tijd ben ik onder controle van het ziekenhuis blijven staan. Vanaf week 32 ben ik opgenomen geweest in het ziekenhuis bloeddruk 160/ 110) en is er ook met medicatie begonnen. Gelukkig maakte de baby het al die tijd heel erg goed. Bloeddruk zakte gelukkig (150/90) maar omdat ik nog steeds eiwitten had en mijn bloedwaardes niet oke waren mocht ik nog niet naar huis. 3 dagen later mocht ik naar huis. Met een scala aan medicijnen en bedrust. Ik ging de thuismonitoring in. Elke dag controle thuis vanuit het ziekenhuis, 2 keer per week bloedprikken en 2 keer per week urine sparen. Wel elke dag een potje plas inleveren, bloeddruk controle en aan het CTG ( een soort van verplaatste ziekenhuis opname was het ) Dat is ongeveer 4 weken goed gegaan. Bloeddruk schommelde tussen de onderdruk 80 en 95. Bij ongeveer een week of 36 was hij ineens weer 180/100. Dus weer naar het ziekenhuis. Meer eiwitten en weer de bloedwaardes verhoogd. Met 36+3 weken ben ik bevallen. Bloeddruk ongeveer 190/180 Hellp syndroom. Baby was wat onrustig maar maakte het goed. In die periode hield ik ook enorm veel vocht vast...leek wel een lopende waterballon. Ik was in omtrek verdubbeld, ook had ik een bandgevoel en tintelende vingers. Ik heb geen last van misselijkheid gehad of hoofdpijn. Tijdens mijn bevalling aan een magnesiumsulfaat infuus gelegen, tegen stuipen. Ook had ik van die plakkers op mijn borst voor mijn hartslag. Een band om mijn arm om, om de 10 min mijn bloeddruk te meten, iets op mijn vinger. En die banden van het CTG om mijn buik. Oooow en ik had een catheter. En ik had nog steeds de bloeddruk pillen. Gelukkig wel op de natuurlijke manier bevallen. En bevallen van een heel mooi meisje, Lisa. Het was een hele spanende tijd...wel goed, niet goed. Baby wel goed, baby niet goed. Wel inleiden, niet inleiden. Na mijn bevalling nog even in het ziekenhuis moeten blijven met weer andere medicijnen. Kreeg ik hartkloppingen van. Gelukkig na 3 dagen naar huis en ons mooie meisje mocht mee. Ik heb nog een tijdje medicijnen moeten slikken maar mijn bloeddruk is gelukkig weer gezakt. En nu is alles weer goed.
Ook hier een hoge bloeddruk. Tijdens mijn eerste zwangerschap ineens met 36 wkn een bloeddruk van 185/125. Werd meteen opgenomen, kreeg medicatie en moest bedrust houden, mede omdat mijn dochter een groeiachterstand had. Met 38 wkn ingeleid. Nu tijdens mijn tweede zwangerschap wederom een hoge bloeddruk. Vanaf 12 wkn onder controle bij de gynaecoloog, medicatie (nu 3dd Aldomet 500 mg) en moet iedere middag naar bed van de gyn. 3 keer per week op controle en 1 keer per week aan de monitor. Helaas nog steeds een bloeddruk van 165/105. Word goed in de gaten gehouden aangezien ook dit kindje nu een achterstand heeft van anderhalve wk (ben 21 wkn zwanger) de 40 weken zal ik ws niet gaan halen....
Ik zou van mijn eerste zwangerschap thuis bevallen, maar dat ging helaas niet door wegens een zwangerschapsvergiftiging. TE hoge bloeddruk dus en ze hadden wat gevonden ind e urine. Ik werd 2 dagen voor de bevalling opgenomen en dat was geen pretje. Ik kon alles doen, maar mocht niet bewegen, werd zelfs vervoerd in een rolstoel, terwijl ik prima kon lopen. Dat begreep ik dus niet.
Bij me eerste zwangerschap (22j) had ik steeds een lage bloeddruk, alles was prima niks aan de hand. Laatste weken vanaf 35 w, ging ik veel vocht vasthouden en kreeg een hoge bloeddruk. Helaas hadden ze ook eiwitten in de urine gevonden en werd die middag nog opgenomen in het ziekenhuis. Ik heb 2 dagen in het ziekenhuis geslapen voor de bevalling, mocht niks verroeren. Voor mijn gevoel kon ik alles doen en had ik veel energie maar ik mocht niet bewegen, werd vervoerd met een rolstoel wat ik niet begreep. Maar ik had het gevaar van een vroege geboorte onderschat. Uiteindelijk ging alles vanzelf, lichte weeen van 20 uur tot ik 5 cm had. Daarna werd ik geprikt kwam het vruchtwater uit en de echte pijn begon. Ik was zo uitgeput dat ik een infuus kreeg. Daardoor had ik een stukje van de bevalling gemist.
Ik kreeg bij mijn 1e zwangerschap (Justin) rond de 34/35 weken last van hoge bloeddruk en eiwit in mijn urine, ik bleek dus helaas zwangerschapsvergiftiging te hebben. Ik ben toen 2x opgenomen in het ziekenhuis, na de laatste opname mocht ik verder thuis blijven onder begeleiding van thuismonitoring. Dan komt er iedere dag een wijkverpleegkundige aan huis om je bloeddruk om te nemen en een CTG te doen. Omdat Justin een aangeboren urinewegafwijking had, wat ze zagen bij een controle echo, werd ik met 38 weken ingeleidd.
Wat een heftige verhalen zitten ertussen, maar gelukkig ook veel verhalen met een goede afloop. Ik heb vanaf het begin van mijn zwangerschap een hoge bloeddruk, eerste controle vk was deze 140/90 dit was met 9 weken. met twaalf weken was de bloeddruk 160/100 en ben doorverwezen naar de gyn. Met 13 weken was de bloeddruk 165/105 en heb direct labetalol voorgeschreven gekregen. daarmee was de bloeddruk weer goed, maar wel steeds last van hoofdpijn. Met 18 weken nog meer hoofdpijn en buikpijn, dus een spoedcontrole tussendoor en toch weer 140/95. Dosering verhoogd van de labetalol en 2 dagen later zat ik op 120/75. Intussen zit ik weer 3 dagen thuis met flinke hoofdpijn, heb mijn bloeddruk laten conroleren bij de ha en deze was 135/75 dus dat was heel mooi. Maar hoofdpijn blijft aanhouden, ga zo toch even bellen met de gyn, want dit is niet vol te houden zo. Voel me een heel oud mens. Normale controle is pas over 2 weken, en dat duurt me iets te lang.
Hoi lieve dames!! Ik kom eventjes zeggen dat ik heel opgelucht ben dat ik bijna de 38 weken passeer. Omdat ons kleintje in stuit ligt en maar niet wilt draaien, gaan de gynaecoloog en ik a.s. vrijdag een keizersnede inplannen. Zolang er geen klachten zijn gaan we er van uit dat het na week 39 plaats zal vinden. Het is zo spannend allemaal. Ik voel me wel een beetje angstig. Maar dat hoort er natuurlijk bij.. Een keizersnede is in ieder geval helemaal veilig voor de baby, en daar kies ik voor. Een stuitbevalling vind ik teveel risico hebben. En uitwendig draaien zie ik niet zitten. Nou, wens jullie nog een fijne vakantie. Groetjes
Heerlijk Monica. Niet de keizersnede natuurlijk maar wel dat je haar 38 weken hebt kunnen inplannen. Wat maakt dan de operatie nog uit toch? Hier ook een hoge bloeddruk. Hij schommelt al zo'n beetje sinds 20 weken maar was nog niet zoals gister. Het blijven moment opnames en er was geen eiwit in de urine gelukkig. Bloed moeten afgeven en vrijdag weer terug voor controle. Ik vind het eng vooral omdat het mijn eerste keer is en ik gewoon niet weet hoe of wat. Ondanks dat de gyn superlief is en alles vertelt hoor. DAar ligt het echt niet aan. Maar je raakt wel het vertrouwen in je eigen lichaam kwijt. Plus dat alle pijntjes nu ineens symptomen kunnen zijn en dat maakt het nog onrustiger. Maar goed, we hopen en bidden dat ze nog even blijft zitten want ik ben nog maar 29,5 week.
Hoi lieve dames. Ik typ dit berichtje nu vanuit het ziekenhuis. Gistermiddag moest ik uit voorzorg opgenomen worden, nadat ik afspraak had bij de gynaecoloog. De keizersnede zal (als alles goed gaat tot die tijd) op 15 aug plaats vinden. Volgende week woensdag. Helaas hebben ze gister eiwitten in mijn urine gevonden. Ik moet nu 24 uur urine sparen en bloeddruk meten steeds. Morgenochtend worden de resultaten bekend gemaakt, en daaruit gaan ze kijken of het zwangerschapsvergiftiging is, of dat het mee valt. Als het daadwerkelijk zwangerschapsver. is, dan wordt de keizersnede misschien deze week al gedaan. Zo niet, dan mag ik naar huis en blijf ik komen voor controle tot 15 aug. A.s. vrijdag ben ik 39 weken zwanger, daarom vind ik het niet erg als de baby deze week gehaald wordt. Allemaal voor onze veiligheid. De kleine ligt wel in onvolkomen stuit, wat dus betekent dat zijn beentjes omhoog liggen tegen zijn gezichtje aan. Na de bevalling wordt er een echo gemaakt van de heupen. Als blijkt dat er iets aan de hand is met de heupen, krijgt onze jongen versteviging. Hopelijk zal alles meevallen. Ik probeer zo optimistisch mogelijk te blijven. Veel liefs, Monica.
Komt goed meis. Maak je geen zorgen. Alles ligt in de Handen van God. Ik was ook altijd zo bang dat mijn kindje te vroeg geboren zou worden. Hopelijk blijft jouw kleintje ook nog een tijdje lekker veilig binnen. Laat je niet gek maken door alle gedachtes. xxx
@ monica, sterkte in het ziekenhuis! Hopelijk zijn je waardes goed genoeg om de kleine nog even binnenboord te houden! Al kan ik me ook best voorstellen dat je er aan toe bent dat de kleine komt. Ik heb in mijn vorige zwangerschap een hoge bloeddruk gekregen vanaf ongeveer 36 weken. Kwam bij de vk en die constateerde een te hoge onderdruk. Toen zei ik dat ik me ook niet lekker voelde (wist niet eens dat die zaken met elkaar te maken konden hebben). Daarna dus gelijk doorgestuurd naar het zh voor alle controles. In de 3 weken daarna nog regelmatig opnieuw doorgestuurd naar het zh. Met 38+6 is de vk nog bij mij thuis geweest en moest ik 's avonds weer naar het zh. Met 39+0 stond er toevallig nog een afspraak dus die volgende ochtend weer terug naar de vk. Bloeddruk was toen nog verder opgelopen dus toen ben ik overgedragen aan de gyn. Die heeft me direct opgenomen. Dag later zijn ze begonnen met inleiden en op de 5e dag daarvan ben ik bevallen. Bij deze zwangerschap vroeg ik rond de 20 weken al aan de verloskundige of hoge bloeddruk zich zo vroeg kon openbaren. Ik had namelijk bij vlagen weer last van die drukkende hoofdpijn die ik maar al te goed herkende. Ze zei dat het eigenlijk zelden voorkwam dat iemand voor de 24e week klachten kreeg door hoge bloeddruk. In de loop van de weken werd mijn hoofdpijn alleen maar zwaarder. Ben tussentijds nog op controle geweest nadat ik er zelf voor had gebeld. Bloeddruk was licht gestegen, maar verder was alles goed dus weer naar huis en aankijken. Rond de 24e week had ik een dag zulke zware hoofdpijn en de vlekken voor mijn ogen waren zo erg, dat ik weer de vk belde. Die zei dat ik naar huis moest gaan van mn werk en zou 's middags langs komen. Ze heeft toen mijn bloeddruk gemeten en de onderdruk was 93, dus maar naar de gyn. Die heeft me toen overgenomen en medicatie gegeven (3x 100mg Labetalol). Nu zijn alle afspraken tot aan de 37e week al gepland bij de gyn, want ze vertelde me dat ze gaan inleiden in de 38e of 39e week (afhankelijk van hoe de bloeddruk dan is). Tot dusver is deze gelukkig echt keurig. Afgelopen week is nog wel mijn bloed geprikt, omdat ik last had van mijn buik (strak gevoel en pijn achter mijn rechter schouderblad). Gelukkig waren deze uitslagen goed. Ik hoop dat het zo door blijft gaan! De gyn zei wel dat het in de loop naar het einde vaak wat zwaarder wordt dus dat de kans aanwezig is dat de medicatie dan nog een keer opgehoogd moet worden.
Ik heb bij Milan bijna de hele zwangerschap lage bloeddruk gehad altijd rond de 110/60 en toen rond week 36 werd het 120/65 en later met 37 weken en 6 dagen had ik een bloeddruk van 130/87 en de verloskundige had het gevoel dat de baby niet was gegroeid sinds de vorige keer. Toen is er gecontroleerd op eiwitten en zater er wel iets teveel eiwitten in mijn urine. Dit was op oudjaarsdag, op nieuwjaarsdag was de verloskundige thuis langs gekomen om mijn bloeddruk te meten en was het al 132/90 toen ben ik doorgestuurd naar het ziekenhuis om alles goed te controleren en was mijn bloeddruk al 140/105 toen hebben ze besloten mij de volgende dag in te leiden omdat ik ook te veel eiwitten in mijn urine had. Op de dag van het inleiden was mijn bloeddruk op zn hoogst namelijk 145/115. Na de weeenopwekkers stabiliseerde het zich meteen. Later toen ik mijn placenta had gezien bleek ook dat die helemaal verkalkt was en dat Milan de laatste week in mijn buik waarschijnlijk ook niet goed meer was gegroeid.Of dat verder ook iets met de bloeddruk te maken had weet ik niet.
ps; toen mijn bloeddruk langzaam begon te stijgen had ik al allemaal 'rare' klachten maar mijn verloskundige nam mij niet serieus.. Ik heb ook echt moeten zeuren om toch even mijn urine te controleren