Moeders in bijstand, wie heeft er wat extra informatie voor me?

Pfff wat een negatieve reacties weer op bijstand eventueel in combinatie met kinderen.

Het gros van de mensen wil niet in de bijstand zitten maar kunnen moeilijk of niet aan werk komen. Ok ja er is ook een groep profiteurs maar dat is maar klein.

Er is nog steeds crisis in het land. Ik hoef mij geeneens aan te melden bij een uitzendbureau die zeggen doodleuk hou onze website maar in de gaten.

Daarnaast erkent het uwv bepaalde aandoeningen niet. Een daar van is fibromyalgie. Je krijgt geen wia, ww is op een gegeven moment op en dan beland je in de bijstand.

Ik zit zelf nu ook in de bijstand voor de 2de keer. Niet dat ik dat niet wil. Het lukt mij geen vaste baan te vinden en na 2 a 3 tijdelijke contracten lig ik er weer uit.
Maar door de crisis en door mijn gezondheid is er zeer moeilijk passend werk te vinden.
Ik solliciteer mij suf, maar het aanbod aan passende vacatures is magertjes. En ben ook wel andere mogelijkheden aan het onderzoeken. Daarvoor heb ik maandag met iemand een gesprek.
Ik zou liever ook willen werken en niet thuis zitten.
Punt is ik ben hoog opgeleid maar daar is geen werk in te vinden. En ik heb een mbo opleiding afgerond maar ze twijfelen vaak om mij aan te nemen want ik ook een universitaire opleiding heb gedaan. En dan nog alle tijdelijke dienstverbanden waardoor ik best lang cv heb.

Bij uitzendbureau's inschrijven heeft geen zin. Die zeggen zelf registreer je maar online en hou de website in de gaten.

@ diegene die het topic begon -
Kijk even op de website van jouw sociale dienst in de omgeving/woonplaats en de rijksoverheid. Daar vindt je de nodige informatie. Er zijn ook allerlei regelingen voor minima.
Je hoeft echt niet fulltime te gaan werken. In mijn plan, die samen met een coach/arbeidsdeskundige, staan aantekeningen: Geen fysiek zwaar werk, maximaal 24 uur, maximaal 1 uur reistijd met OV.
En misschien is een gastouder een fijnere opvangplek voor je kleintjes. En kijk eens naar ouder en kind koffie ochtenden, dan leren ze ook met kindjes spelen en dan ben jij in de buurt.
Succes/sterkte en hopelijk vind je toch nog een baan en is bijstand niet nodig.

 

Ik denk dat jij wel met de juiste instelling in de bijstand zit. Er zijn heel veel mensen die juist met de instelling in de bijstand zitten van.. Ik zit hier prima.
Ik hoop voor je dat je snel iets kan vinden

 

Mooie bijdrage. Hier kan ts echt wat mee.

Dat jij het belachelijk vindt dat je ontheffing van sollicitatieplicht aan kan vragen wanneer je kinderen jonger dan vijf jaar hebt is zinvol voor ts.
En ik ben zelf idd zo'n iemand met ontheffing. Fijn dat jij het belachelijk vindt. Wat weet je nu van iemands leven? Net als je laatste alinea. Dat jij van achter beeldscherm al weet dat iemand allerlei werk heus wel kan doen. Chapeau! Het gaat niet voor niks om uitzonderingsregels die je aan moet vragen ipv standaard regel.

Jouw soort reacties maken me soms zo boos. Niet op jou persoonlijk want ik ken je verder niet. Maar mensen oordelen zo snel zonder dat ze de ins en outs kennen.

 

Volgens mij krijg je die 5 jaar vrijstelling alleen wanneer je alleenstaand ouder bent en geen opvang hebt voor je kind(eren).

TO misschien een optie om een nieuwe opleiding te gaan doen in een andere richting, die wel te doen is met jou ziekte(s)?
Ik weet dat het UWV in veel gevallen subsidie verleend hiervoor.
Als je een opleiding gaat volgen krijg je ww en kinderopvang toeslag.
Betere kansen voor de toekomst en hoef je niet in de bijstand

 

Het lijkt me bagger in de bijstand.
Je opmerking over opvang viel hier ook niet helemaal lekker. Ik zou ook heel graag bij mijn kindjes zijn, maar helaas, dat is financieel geen optie (en ook niet echt goed voor jezelf als mens denk ik, qua persoonlijke ontwikkeling). Maar zeker nu vol met hormonen vind ik mijn werk echt heus leuk, maar zou zo graag niet gaan.

Maar wat ik eigenlijk wilde zeggen, ik denk dat je een betere keus had kunnen maken dan psychologie. Het werkveld is gevuld met heel veel basispsychologen, met nagenoeg geen functies voor basispsychologen. De functies die er zijn vragen ze vaak een nip registratie voor en die krijg je pas na 2 jaar 36 uur pw werken (of evenredig aantal uren over meerdere jaren). Super lastig om daar tussen te komen. Veel psychologen belanden niet in hun gewenste baan, en komen op een lager niveau of iets totaal anders, wat fysiek weer zwaarder is. Ik heb nu een leuke baan, maar dat is mbo/hbo functie en kan behoorlijk fysiek aanpoten zijn. En echt geen rustige psychologen baan. 5 jaar na afstuderen, na aanvullende cursussen en vrijwillig werkervaring op doen. Ik hoop dat het jou anders verloopt, maar kies je modules goed. Er lijkt de meeste ruimte te zijn in de ouderenzorg. Succes!

 

Jemig jij hebt ook geen fatsoen in je donder he?!

Want ts heeft bewust gekozen voor de pijn?
Of is gaan trouwen met de gedachte bewust alleenstaande moeder te gaan worden?

En wat verschrikkelijk laag om te oordelen over haar 2e kindje! walgelijk!
Het gaat jou geen ene reet aan waarom ze wel of niet voor een 2e kindje heeft gekozen, Mrs. Perfect

Er zijn genoeg minder valide mensen die kinderen hebben, meer dan 1.
Hadden die dan ook allemaal maar geen kinderen moeten krijgen?

Enne handje ophouden?!!
Alsof ze de hele dag in haar doos op de bank zit te roeren zeg.
Ze doet de zorg voor haar kinderen alleen, volgt een universitaire studie..
Ik gok zomaar dat ze dus niet niks doet

Echt waar, wat een verschrikkelijk naar mens ben jij

 

Misschien kan ze niet studeren EN werken EN voor de kinderen zorgen EN huishouden
Ze kan de studie en de kinderen en huishouden al bijna niet aan...misschien is dat een reden dat ze niet werkt....

 

hoi ts.
Wat is je voorgeschiedenis qua werk/opleiding? Een nieuwe opleiding kan een goede investering in jezelf zijn, maar de studie psychologie is dat waarschijnlijk niet zo. Het is lastig om met die opleiding een baan daarna te vinden. Ik zou zelf -als je wil blijven studeren- een andere opleiding zoeken. Eentje waarbij je daarna meer kans hebt op de arbeidsmarkt.
succes!

 

Tja dan moet je keuzes maken. En ik neem aan dat je dan de beste keuze voor je gezin maakt.

Een studie volgen die ontzettend zwaar is, waar een baan uitkomt die net zo zwaar is. 😉 is dan niet een van de slimste keuzes hè?


TS; ik hoop voor je dat je er uit gaat komen. Zonde dat je geen bezwaar heb ingedient.. is het niet mogelijk uwv daarover te contacten? Of evt alvast contact op te nemen met de bijstand? Misschien kunnen ze al meedenken.

 

Nou volgens mij volgt ze een studie voor een baan die niet zo zwaar is...
Buiten dat geeft ze aan dat ze de opleiding op zich niet als zwaar ervaart, 'aar de combi van studeren EN huishouden EN voor de kinderen zorgen
Er zijn genoeg moeders die hetzelfde doen en wel gezond zijn en ook die hebben het wel eens zwaar, dat is toch gewoon menselijk

Ik begrijp niet waarom iedereen haar afzeikt
Ze doet een studie, voor beter kansen, wat is nou on godsnaam het probleem?





Maar goed buiten dat, het is volgens sommigen nooit goed, want als ze haf gezegd dat ze naar het voorgezet van school af was gegaan dan was het haar eigen schuld geweest...want dan had ze maar een opleiding moeten doen en iets van haar leven maken
En ni volgt ze een opleiding.. voor de toekomst en haar kinderen en dan is t ook niet goed

 

Ik lees hier nog af en toe dat uwv / de bijstand een opleiding vergoeden. Helaas wordt dat niet gedaan. Ik heb een aantal jaar terug de mazzel nog gehad dat ze mij wilden omscholen. Maar ik moest daar ook goede argumenten voor hebben. Ik had bij een loopbaancoach gelopen en wij zijn gezamenlijk tot een opleidingsadvies gekomen.

En wat betreft het huishouden. Je kan altijd een huishoudelijke hulp nemen. Ik weet straks ook dat de combi alleenstaand en kinderen en werken pittig wordt. Dan bezuinig ik liever ietsje zodat ik een huishoudelijke hulp 1 keer in de week even goed het huishouden laat doen. Boodschappen kan je laten bezorgen of laten klaar zetten, scheelt ook tijd en energie.

 

2/3 uur per week A minimaal 10 euro per uur... dat is €120 per maand...

Dus 'even' een schoonmaakster nemen...

 

Werk als psycholoog is wel zwaar hoor. Natuurlijk niet zo zeer lichamelijk zwaar, maar wel geestelijk. En binnen dat vakgebied is er echt amper aan het werk te komen. Geen goede studiekeuze als het gaat om juist uit de bijstand te komen en om betere kansen te hebben.

 

@ biny - ik heb zelf een berekening gemaakt, op basis van mijn inkomsten en wat ik aan toeslagen krijg en daar zelfs de kinderbijslag nog niet mee geteld en daar red ik het ruim van! ik kom nu ook met weinig rond. als ik niet zou werken zou ik het ook niet uitbesteden maar als ik werk wel.

 

Misschien kan ze geestelijk meer verdragen dan lichamelijk...?

Buiten dat, misschien is psycholoog worden wel haar passie? Vind ze dat geweldig, weten wij veel, maar ze doet wel mooi maar een studie!
Dat het niet andermans keus zou zijn wil niet zeggen dat ts het ook maar niet wil doen

 

Nou fijn, dat jij dat kan missen
Niet iedereen kan dat missen, het ligt ook aan de lasten die je hebt.
Ik zou het totaal niet redden toen ik een uitkering had en ook nu Zonder uitkering red ik het niet.

Althans, ik spaar liever 200 ipv 100... voor de toekomst enzo

 

Maar lang niet alle psychologen werken in de ggz natuurlijk. Ze kunnen ook bij allerlei bedrijven zitten, (loopbaancoaches ed), in het wetenschappelijk of meer commercieel onderzoek, allerlei adviesfuncties, onderwijs, noem maar op

 

Dat je het 'niet fijn' vindt om je kind naar de opvang te brengen is nog geen reden om dan maar op de zak van je buren (want dát is bijstand) te gaan teren. Dus húp, aan de slag. Elk baantje dat je krijgen kunt is beter dan je hand ophouden. En als je denkt dat je te ziek bent, moet je bezwaar maken tegen de WIA-afwijzing. Maar als het oordeel is dat je kunt werken, dan moet je dat doen. Omdat het gezond is, het goede voorbeeld voor je kinderen én eerlijk naar de rest van de samenleving.