Moeders met borderline

Discussie in 'Algemene clubs' gestart door Alfie1986, 25 nov 2012.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Kimi1

    Kimi1 Fanatiek lid

    17 apr 2010
    1.946
    54
    48
    Ja klopt, ik denk ook dat je door therapie veel verder komt dan medicatie, ik wil ook niet m'n hele leven medicatie, meer om 't even allemaal te overbruggen zeg maar, maar eerst overleggen met de ha natuurlijk.
     
  2. knap

    knap Niet meer actief

    Heb zelf de basis vers prive gehad maar niet afgemaakt mijn behandelaar vond het uit eindelijk te zwaar voor me.
    Ze stond zelfs versteld wat ik zonder de vers al jaren op me zelf toe pasten. Met andere woorden ik was te hard al voor me zelf om de emoties onder controle te houden. En daarom zal ik toch heel hard moeten blijven werken om niet elke keer in een depressie terecht te komen dat is bij mij dus vaak het geval. Ga me terug trekken op sluiten .. Dat is nooit goed voor een mens maar ik moet zeker onder de mensen blijven. :) Stop me in een kamer en ik zal jaren gelukkig zijn zonder een iemand om me heen. Buiten me kinderen dan.
    Pas in juli de ovdb gedaan opnamen voorkomende dag behandeling en daar moest ik iets maken mijn kinderen zitten in mijn kasteel op gesloten zegt genoeg toch met een rivier aan water met andere woorden ze zitten voor altijd bij me. ;)

    En voor dat mensen denken van ja hoor weer een bps er die zegt dat het niet alleen de bps is maar nu eindelijk na jaren is zelfs mijn therapeut er van overtuigd dat het niet alleen bps is en dat voelt toch als een stukje overwinning. Omdat dat zullen veel bps zeggen ik er nog steeds niet van overtuigd ben dat het specifiek die bps is. Maar er andere onderliggende oorzaken zijn waar door ik leef zo als ik nu leef. Ben altijd super sterk geweest. Angst kende ik niet deed net als of ik niet bang was. Boos wat is dat deed net als of ik niet boos was. Je mag best boos zijn!! Haha je hoeft je gevoel niet altijd te verstoppen achter een gordijn van veiligheid. Wat het ook is het is nooit leuk maar laten we er gewoon voor blijven vechten. En als mensen zeggen dat we gek zijn dan moet je maar eens goed die gene aan kijken en denken van wat je zegt ben je zelf. Ja toch.;) En over doorzetting,s vermogen ondanks alles durf ik nu te zeggen dat ik doorzetting,s vermogen heb. Omdat ik nooit het bijltje uit eindelijk er bij neer hebt gelegd!! En dat betekend kracht heel veel kracht.
    Op dit jaar maart na heb ik nooit echt over wogen .... te doen maar dit jaar maart was het op echt eens echt op. De waarheid achterhaald uit eindelijk je sterkste punten. Maar de kracht is om de zwakste punten samen te laten gaan met je sterkte en zo overwin ik dag in dag uit mijn problemen.

    Sorry t.s als ik iets te persoonlijk woord. Maar wilde iets vertellen hoe en wat.
    O ja medicatie ik gebruik nu van af april valdoxan niet dat het echt helpt. De pyg vermoede toen al van niet. Omdat er geen medicijn bestaat die je emoties onderdrukken ( niet in mijn geval in elk geval) en ze ondanks de valdoxan soms naar boven komen drijven.
    Put de kracht in je zelf niet uit geloof in je zelf en sta je mannetje of vrouwtje.
     
  3. Alfie1986

    Alfie1986 Niet meer actief

    Ik vind het juist super fijn dat je het zo vanuit jou en over jezelf verteld. Ik herken best veel van mezelf erin! Ik word de hele dag overmand door paniek en angst ( niet bang voor mensen, maar voor dingen die kunnen gebeuren.. ongelukken etc.. ) maar laat dit aan niemand blijken! Soms lijk ik net zon betonne blok met geen enkel gevoel in mn klote!

    Ik ben ook veeel te hard voor mezelf en spot graag met mn eigen! Stamp mezelf in het bijzijn van anderen finaal de grond in en lach er dan het hardste om!! ( naderhand denk ik verdomme waarom doe ik dit! ). Soms gun ik mezelf het licht nog nie in mn ogen. En heb vaak dat ik denk ik hoop dat ik nooit meer wakker word! Maar ik heb 2 kids en een super lieve vriend, ik moet vechten! Vechten voor mezelf! Mezelf weer op de kaart zetten!

    Hoelang heb jij in totaal de vers training gevolgd? En hoe stel je t nu met je werk etc?
     
  4. Alfie1986

    Alfie1986 Niet meer actief

    Mee eens, hier idem!
     
  5. knap

    knap Niet meer actief


    Ik zit in de wia. Doe nu wel twee maanden al vrijwilligers werk. Echt werken zal ik nooit meer aan kunnen die verantwoording zal te zwaar zijn. Omdat de taak mijn kinderen opvoeden al een taak is die voor mij zwaar weegt niet mijn kinderen maar de verantwoording die ik voel naar hen toe.

    De training heb ik prive gekregen van een psycholoog een keer of 8 maar heb hem niet af kunnen maken. We zijn er uit eindelijk achter gekomen dat het voor mij niet veel meer meer waarden zou hebben. En dat ik het niet aan kon letterlijk niet aan kon.
    Geen schande. De jaren dat ik met me zelf in de knoop lig worden langzaam aan beter. Elke dag leer je meer elke dag leer je meer over je zelf leer je meer dingen te begrijpen leer je meer je grenzen aan te geven elke dag blijft een leerproces ben van mening zo lang je blijft leren je zelf te verbeteren of in elk geval probeert te leren van je verleden( je spreekt niet over fouten) moet het uit eindelijk beter gaan. Stel geen tijd er aan vast dit kost tijd heel veel tijd. En hoop dat ik bijvoorbeeld er steeds meer over heen gaat groeien ja groeien. Want het is mogelijk dat je er overheen groeit net zo als dat je jong bent en alles nog moet leren.
     
  6. Alfie1986

    Alfie1986 Niet meer actief

    Ik zit vanaf mei thuis omdat ik de bomen door t bos nie meer zag en nog steeds nie. Baal wel, maar aan de andere kant, ik moet gewoon alles op de rit krijgen en kunnen genieten van mn gezinnetje en alles wat los en vast zit. Wat voor vrijwilligerswerk doe je?
     

Deel Deze Pagina