Hoi meiden, Eigenlijk schaam ik mijn eigen dood voor dit verhaal, maar ik moet het aan jullie kwijt! Dit jaar op 4 april is mijn vader onverwachts overleden aan een streptokokken bacterie (vleesetende bacterie). Ik had toen al 3 jaar geen contact met mijn familie, vanwege heel wat omstandigheden. Maar ik kreeg het bericht van mijn moeder, dat mijn vader in het ziekenhuis lag met een soort ontsteking. Achteraf na kweek resultaten, bleek het toch een kwaadaardige bacterie te zijn. Mijn vader was 52 jaar en overleed 2 dagen erna. Ik wilde ondanks dat ik geen contact had met de familie wel met de begrafenis mee helpen. Ik heb trouwens 4 broertjes die nog thuis wonen bij mijn moeder. Mijn moeder is in het kort samengevat is een erg jaloers, dominant en overheerser, manipulatief type vrouw. Ze is wat zij zelf aangaf, best jaloers op mij, van wat ik allemaal bereikt heb in mijn leven. Kan je je niet voorstellen ongelooflijk!! Eigen moeder die jaloers is op haar enigste dochter. Ze kan mij enorm stalken Na de begrafenis heb ik het contact meteen verbroken, want dat wilde ik gewoon niet meer. Er is gewoon teveel gebeurd! Het contact met mijn broertjes heb ik ook verbroken, want zij zaten er echt tussen en dat wilde ik en mijn man voorkomen. Totdat ik maandag rond 21.00 uur gebeld werd aan de deur, het was mijn ene jongste broertje zag ik via de intercom. Ik deed in eerste instantie niet open, omdat wij gewoon met rust gelaten wilde worden. Toen smst hij, dat hij het huis is uitgetrapt door mijn moeder! (Mijn ene jongste broertje is 21 jaar, mijn oudste broertje is 24 jaar en woont samen met zijn vriendin in mijn moeders huis). Ik zei tegen mijn man dat ik even naar beneden ga, om te vragen wat er aan de hand is. Mijn broertje bleef huilen en huilen. Zijn sleutels moest hij inleveren van mijn moeder, want hij accepteert de situatie niet van mijn moeder, dat zij via een datingsite een nieuwe vriend heeft leren kennen! Na 2 maanden overlijden van mijn vader en nu al een nieuw man. Hij woont zowat samen met hem, gaan de bubbelbad in, doen hartstikke klef in huis en niemand die wat mag zeggen! Ze zijn precies op 4 augustus op vakantie geweest naar Griekenland mijn moeder en die nieuwe vriend en ze hebben zelf nu al trouwplannen en een kinderwens!! Mijn moeder is nu 47 jaar en die man heeft dezelfde leeftijd als mijn vader. Vreselijk!! Ik hoorde het allemaal aan van mijn broertje. Hij mag het huis niet meer in en woont nu verplicht bij zijn vriendin en schoonouders. Mijn moeder wil niks en ook niks met hem te maken hebben en ze geeft hem nog de schuld van mijn vaders dood! Mijn broertje beseft nu heel goed waarom wij geen contact hadden met mijn moeder in dit geval. Mijn oudste broertje en schoonzusje staan helemaal aan de kant van mijn moeder nu en mijn 2 jongste broertjes. Sorry meiden voor mijn lange verhaal.
Lijkt me een verschrikkelijk gevoel. Weet niet zo goed wat ik moet zeggen maar wil je wel een knuffel geven..
Wat vreselijk zeg Hoe naar het is om te zeggen, maar voor jou lijkt het me wel fijn om weer wat meer contact met je ene broertje te hebben hierdoor?
Dat is puur om het verdriet te verbloemen! Kan met je mee praten. Mijn moeder had na het overlijden van mijn vader ook binnen no time een andere vent. Ik werd er helemaal naar van! Was 16 en accepteerde dat echt niet. Hij probeerde mij de wetten voor te schrijven en was er zooo klaar mee. Maar achteraf was het puur om het verdriet weg te stoppen en waait het gewoon over ( hoop ik voor je broertje)
wat een verhaal meid!! pfff.. kan me voorstellen dat het voor je broertjes erg rauw op hun dak valt dat jullie vader even word vervangen.. miss wilt ze jou nadoen en daarom weer trouwen en een kleintje? als ze al zo jaloers is kan het zijn dat ze je na aapt ofzo? veel sterkte voor je broertjes en voor jou!
Ik ben idd blij dat ik contact heb met mijn broertje en dat wij mekaar begrijpen nu! Hij wist al die tijd niet wat voor soort persoon mijn moeder is, maar daar is hij zelf achter gekomen. Het gedrag wat mijn moeder vertoonde was ook niet normaal. Eerst zat zij met de dood vabn mijn vader helemaal in het geloof, alles was god. Zelf bij zijn sterfbed zat zij te zingen en had geen traan gelaten ook niet bij de begrafenis. Het leek wel alsof ze blij was! Maar ik vind het nog schokking dat zij nu een nieuwe vriend heeft, heb er ook gewoon geen woorden voor!!
Ik moet ook aangeven dat ik van surinaams afkomst ben (mijn vader hindoestaans en mijn moeder surinaams) Zij wilde altijd al een nederlandse man en die heeft nu, zodat zij net als mij een halfbloed kindje heeft. Ik heb zelf ook een nederlandse man. Dit is weer pure jaloezie en of het over waait ik denk persoonlijk zelf niet, want mijn moeder is een jaar lang vreemd gegaan met haar baas toen mijn vader nog leefde 4 jaar terug. Was ook een nederlandse man.
Sterkte. Kan het zijn dat je moeder gewoon slecht met haar verdriet omgaat? Dat ze zich geen raad weet en daarom rare sprongen maakt? Als je man na tientallen jaren onverwacht overlijd doet dat denk ik heel veel met je. Afgezien natuurlijk dat je sowieso al veel problemen met haar had. Ze klinkt als een heel ongelukkig mens die dat vervolgens andere mensen verwijt.
Wat vervelend allemaal zeg! Wel prettig (hoe erg het ook is) is dat jullie weten hoe je moeder in elkaar zit! Probeer steun bij je elkaar te vinden en laat je moeder haar eigen gang gaan! Heel veel fijn is dat jij je eigen leven hebt en probeer dat ook te blijven doen! Toch snap ik dat het moeilijk voor je is, eigenlijk ben je, je vader en moeder verloren! Heel veel succes en sterkte gewenst!
sorry hoor maar waarom doe je de deur niet open voor je bloedeigen broer(tje) !!!?? ik citeer: Totdat ik maandag rond 21.00 uur gebeld werd aan de deur, het was mijn ene jongste broertje zag ik via de intercom. Ik deed in eerste instantie niet open, omdat wij gewoon met rust gelaten wilde worden. jezes deze hele familie klopt gewoon niet
Mijn vader ging ook al vrij snel na de dood van mijn moeder met andere vrouwen daten enzo. En hij kon het ook niet voor zichzelf houden, ookal wilde ik er niks van weten. Wij moesten het maar gewoon accepteren. Maar nooit dat ik het contact met me zusje zou verbreken. Zij snapt soms helemaal niet waarom ik en mijn zus geen contact met mijn vader hadden. Zij hebben gewoon een andere band met elkaar, en uiteindelijk ben ik juist blij dat zij een leukere vader heeft dan ik en mijn zus. Zij hoeft het helemaal niet te snappen, zolang zij maar gelukkig is en we elkaar niet lastig vallen ermee
Meid, wat een vervelende situatie! Ik kan begrijpen dat je je van je moeder hebt gedistantieerd. Wel heel fijn dat je nu contact hebt met 1 van je broertjes. Sila, Als je niks zinnigs te zeggen hebt, houd dan gewoon je mond.
Ik vind dit dus ook raar hoor, ik zou geen seconde twijfelen als ik mijn zus of zusje voor de deur zag staan. Al hadden we de dag daarvoor elkaar de hersenen ingeslagen zowat. Alsof het niks is verbreken mensen zo makkelijk het contact met hun familie leden.
@Silly24 en Luffy90, nogmaals mijn broertjes moesten in opdracht van mijn moeder, naar mij toekomen om informatie en alles en nog wat te verzamelen in opdracht en dat wilde ik dus helemaal niet. Mijn broertje bekende dat ook! En hij begreep heel goed waarom ik de deur niet open deed!
Ik moet ook eerlijk bekennen dat ik het vreemd vind dat je ook met je broers gebroken hebt. Dat jij vind dat je moeder niet deugt daar hoeven je broers toch niet onder te lijden. Vind het ook erg raar dat je die keuze hebt gemaakt. Wat betreft je moeder, het is heel erg naar voor jullie dat ze een nieuwe vriend heeft, maar dat is haar keuze. Jullie zijn allemaal volwassen, dus naar mijn idee hoeft ze geen rekening mee te houden of jullie het wel goed vinden wat ze doet. Dat ze je broertje het huis uit heeft gezet vind ik natuurlijk niet goed, maar zoals ik het las was dat omdat hij het niet accepteerd. Natuurlijk is het als kind zijnde enorm moeilijk om te zien dat je moeder verder gaat met haar leven en dat ze een ander heeft ontmoet waar ze mee verder gaat. Het gaat ook erg snel, maar dat is haar keuze. Het kan zijn dat ze dit doet uit angst om alleen te zijn of om de leegte op te vullen die je vader heeft achtergelaten. Maar daarin maakt zij nu haar keuzes en voor hetzelfde wordt/is ze echt gelukkig met deze man, dat zou toch geweldig zijn. Natuurlijk is het voor jullie moeilijk, maar waarom gunnen jullie haar de liefde niet. Haar man is er niet meer en ieder mens heeft behoefte aan liefde, dit is hoe zij dat doet en of het goed of fout is, de tijd zal het leren. Heel veel succes met alles. Ik hoop dat je broertje het snel weer bij kan leggen met je moeder en mocht dat niet lukken dan hoop ik dat hij snel een eigen plekje heeft waar hij zijn eigen toekomst op kan bouwen.