moeders?? Pff. wie ook en tips hoe aan te pakken?

Tuurlijk is bezoek leuk, maar als mensen altijd op bepaalde tijden komen (net voor bedtijd, net voor het eten) en onverwachts binnenkomen m.b.v. een sleutel dan wordt het op een gegeven moment wel een ander verhaal denk ik.

En daarbij als TS of wie dan ook aangeeft van: he nou sorry het komt echt even niet uit, dan moet diegene die onverwachts op bezoek komt niet gaan lopen zeuren natuurlijk

 

Ik vind dat je je niet aanstelt hoor, ik heb ook een hekel aan onverwachts bezoek en heb ook graag gewoon momenten voor mijzelf.
Tips heb ik niet voor je omdat ik er geen ervaring mee heb. Mijn ouders weten gelukkig dat ik er niet van hou en komen dan ook niet zomaar even langs.

 

Ik kan tijdens mijn zwangerschappen ook niets van mijn moeder hebben. Vooral de laatste tijd wordt het steeds erger. Ik dacht dat het aan mij lag, tot mijn vriend laatst zei "ze wordt wel steeds raarder hè?" Oh, wat was ik blij met die uitspraak, het ligt niet (alleen) aan mij

Haar laatste actie, waar ik nog steeds echt heel boos over ben, heeft met mijn oudste zoontje te maken. Hij is binnenkort jarig en ze vroeg wat hij wilde hebben. Dus ik noemde wat dingetjes op, die door haar stuk voor stuk werden afgekraakt. Oké, het lijkt haar niets, kan gebeuren. Maar nu belde ze gisteren en vertelde ze dat ze letterlijk alles van mijn lijstje voor hem gekocht heeft! Alles, een stuk of 10 verschillende dingen, waarvan sommige best duur. Maar... het is niet voor zijn verjaardag bedoeld en hij mag er alleen bij haar thuis mee spelen, het moet daar blijven (waarmee ze hem wil 'lokken' om vaker te komen logeren, waar hij helemaal geen behoefte aan heeft). En vandaag stond ze ineens met al die spullen op de stoep. Zoonlief door het dolle natuurlijk, heeft de hele middag geweldig gespeeld. En toen ze naar huis ging heeft ze alles weer meegenomen en bleef mijn zoontje beteuterd achter..Nu weet ik dus nog steeds niet wat ik moet doen. Ik neig ernaar om deze dingen ook gewoon aan de andere visite te vragen, zodat het bij haar thuis niet bijzonder meer is. Maar ik ben bang dat dat alleen een hormoongedreven wraakactie is. Binnenkort maar eens met mijn vriend overleggen.

Oh ja, wat ik misschien nog wel het meest frustrerende vond: toen ik protesteerde, probeerde ze mij te overtuigen met de argumenten die ik de week daarvoor bij haar gebruikt had om haar ervan te overtuigen dat de dingen van mijn lijstje wel geschikt en leuk waren. Ze snapte niet dat ik een probleem heb met haar manier van handelen en niet met de speelgoedkeuze :x

 

Ik zou je moeder voor de keus stellen, of ze geeft die spullen aan je zoon voor zijn verjaardag of je vraagt het ook aan de andere visite.

Ze is een machtsspelletje aan het spelen, dat zie je gewoon goed.

On topic, mijn schoonouders stonden ook regelmatig met hun sleutel onverwacht in de woonkamer. Dus heeft mijn vriend de sleutel teruggevraagd.

 

Vreemd.

Zo te lezen zitten jullie in een soort macht strijd.

Vreemde actie hoor speelgoed weer meenemen. Wat je er aan kan doen. Denk weinig dan jou regels behouden.

En niet toegeven.

En toch denk dat ik het mijn moeder wel gezegd had. Van je mag het niet eens zijn met mijn manier of wat dan ook. Je betrekt nu ook je kleinkind hier in door het speelgoed weer mee te nemen dit kan je een kind niet uit leggen.

 

Ik weet niet of het echt een machtsstrijd is. Ik heb altijd het idee dat het van haar kant juist meer onmacht is. Ze is dol op mijn jongens (vooral de oudste), maar weet niet hoe ze dat moet uiten en probeert hun liefde te kopen met snoep en speelgoed. Het is zelfs al zover dat ik laatst vertelde dat oma zou komen en mijn zoontje (bijna 5) vroeg 'wat heeft ze voor ons gekocht dan?'
Normaal gesproken (als ik niet onder de hormonen zit), kan ik het aardig relativeren, maar dat gaat nu even iets minder.

Oh ja, on topic: mijn moeder had ook een sleutel van ons huis, maar mijn vriend heeft laatst de sloten vervangen. En laten we nu nét niet genoeg reservesleutels hebben om haar er ook een te geven...