hoi.. net de schrik van me leven...ik moest naar de wc en veegde af, zit er opeens bloed aan helemaal in shock/tranen ... was op mijn werk....dus vervanging geregeld en ben nu thuis. had daar de vk gebeld...morgen had ik een intake en nu heb ik gelijk een echo erbij... nu net thuis keek iik weer, om een maandverbandje in te doen...maar had geen bloed meer... heeft iemand dit ook gehad? vk kon natuurlijk niets zeggen... heb geen krampen pffff word helemaal gek van mezelf
hoi positief is dat je geen krampen heb maar wel schrikken he. Het kan natuurlijk 2 kanten op maar veel vrouwen hebben een (kleine) bloeding tijdends hun zwangerschap probeer positief te zijn. Mijn vriendin heeft het ook gehad op jou termijn en haar zoon is alweer 1 geweest. Kop op ik weet is moeilijk maar ik probeer je een hart onder de riem te steken en hopelijk morgen een mooie echo! Veel liefs paula
bij bloed verlies kan het altijd 2 kanten op gaan ! je baarmoeder is beter doorbloed waardoor deze sneller bloed , bv door hoesten harde ontlasting , sex. maar het zou ook zo kunnen zijn dat er wat mis is met de zwangerschap ( kindje) en dat je lichaam die nu afstoot ! het positieve van alles is dat je geen buikpijn of kramp ervaart dus mijn hoop is dat het een onschuldig adertje is wat er geknapt is sterkte en gelukkig wilt en kan de vk morgen even kijken
pff wat schrikken!!! het kan idd 2 kanten opgaan, dus zal je verder verhalen besparen. Hopelijk zien ze dat morgen alles goed is met jullie ukkie!! suc6!
heb de eerste weken ook af en toe bloed verloren ,te weide aan innesteling ,sex en nog wat vuil bloed dat werd afgestoten en ben ondertussen 32weken ,dus geen stress komt allemaal wel goed
dank je wel voor de reacties...geeft me al iets meer hoop. al durf ik nog niet te hopen...je leest ook zo vaak dat het mis gaat maar goed, het was helder rood.... vanaavond nog wel een heel klein beetje oud/bruin bloed gezien....dus hoop een restantje...verder heb ik me beetje rustig gehouden. voel zo nu en daan wel een steekje en krampje...maar ja of ik dat normaal ook heb en / of normaal op zou letten durf ik niet te zeggen... hoop dat de tijd snel voorbij gaat. morgen om 9uur een afspraak...
Ik heb afgelopen weekend 2 dagen behoorlijk wat bloed verloren. Van het 1 op het andere moment liep het letterlijk langs m'n benen, geen krampen o.i.d., maar ik was ook meteen in tranen. Zaterdag echo gehad, daarop was te zien dat het kindje in m'n baarmoeder zat, maar het kon alle kanten op, aldus de gyn. S'avonds stopte het bloeden. Gister een echo in m'n eigen ziekenhuis gehad en daarop was het kindje én een kloppend hartje te zien .
Ik heb gedurende mijn zwangerschap ook meerdere keren bloed verloren, sommige weken zelfs dagelijks. De eerste keer was bij 5.3 wk. Dat was echt een heftige bloeding. Ik voelde het net alsof ik ongesteld werd, ging meteen naar de wc en had toen al een bloedvlek van minstens 10 cm in mijn spijkerbroek. Dat was 's ochtends. Dezelfde middag stopte het. Het is een goed teken dat het niet doorzet. Bij een mk moet de vrucht eruit en ook al het baarmoederslijmvlies, dat door de zwangerschap al een stuk dikker en beter doorbloed is dan normaal vlak voor een menstruatie. Het gevolg is dat de bloeding bij een mk doorzet, waarna je meteen ongesteld wordt. Dit is dan een veel heftigere menstruatie dan normaal en dat duurt meestal zeker een week. Kortom, uit het feit dat je geen krampen voelt en het bloeden gestopt is, kun je volgens mij concluderen dat je nu in ieder geval nog steeds zwanger bent. Probeer je rustig te houden, ook fysiek. Er wordt altijd gezegd dat je zelf niets kunt doen om een mk te voorkomen en meestal is dat ook zo. Ik had op dat moment echter een hematoom (=bloedstolsel) in mijn bm. Hier in Nederland is het beleid dat je dan gewoon alles mag doen, maar in Duitsland krijg je dan wel degelijk het advies van de gyn om rust te nemen. Kortom, de meningen zijn daarover verdeeld. (Je hoeft natuurlijk niet plat te gaan liggen, maar ik zou even niet gaan sporten bijv.) Probeer er ook in te blijven geloven. Ik heb toendertijd tot aan 8 wk moeten wachten voor een echo, omdat het volgens de ha op dat moment nog geen zin had om een echo te maken, omdat met 5 wk het hartje toch nog niet klopt en je dus niet kunt zien of het embryo nog leeft. Ik ben er in die drie weken steeds van overtuigd geweest dat het goed zou komen. Dat was echt een diepe zekerheid, waar ik iedere keer op terug kon vallen, als ik ook maar even twijfelde. Als je er zo in staat, kom je die tijd iets plezieriger door, ook al weet ik niet of het helpt voor het succes van de zwangerschap... O, en voor de duidelijkheid: die zwangerschap waren er wel complicaties, maar dat waren complicaties bij míj, niet bij mijn dochter. Zij heeft er nooit last van gehad en is gezond ter wereld gekomen via een ks met 38 wk. Veel sterkte! Ik kom morgen nog wel eens kijken hoe het met je gaat.
Ik heb het ook gehad en alle zwangeren om mij heen ook. je vagina is veel meer doorbloed meer kleine adertjes. en die kunnen snel knappen. je verliest dan wat bloed maar het stopt ook snel. Ik was ook helemaal in paniek. maar ik denk dat jij je geen zorgen hoeft te maken. geen krampen en bloeden stopte vrij snel zijn goede tekens. succes meid
helaas..... geen hartactiviteit! ze kon het ook niet goed meten...waren wel foutale (???) delen te zien...ze vroeg of ik misschien korter zwanger was, maar dat kan haast niet (we hebben ovu testen gebruikt)... nu over 2 weken een echo...als het niet zelf los komt dan heb ik na de echo een afspraak met de gyn.. ben erg verdrietig...en hoop dat het snel op gang komt...want ik wil het liefste dan zo snel mogelijk weg hebben.... bedankt voor het medeleven...
Chilleke, o wat erg!! Heel veel sterkte met dit een plekje te geven. Mocht je nog vragen hebben of je verhaal kwijt willen dan pb je maar. Kan iig zeggen dat het bij mij heel snel kwam, bloedverlies op exact dezelfde termijn als jij en 2 dagen later verloor ik het. Was ook meteen helemaal schoon.
ik ga hopen dat het bij mij ook zo is.... heb nu wel ongesteldheidsgevoel...maar weet niet of het door de stress is of door ...
moeilijk he, ik herkende het opeens meteen, ik had ook geen buikpijn, maar kon het ineens wel uitschreeuwen van de rugpijn en ik had bij de bevalling van M. ook alleen maar rugweeen, dat kwam mij ineens zo bekend voor. Dat was savonds 2 dagen nadat het bloedverlies begonnen was, ineens hield het ook op, toch een soort hoop. Wel rustig geslapen toen en de volgende ochtend ging ik plassen en kwam het heel rustig mee toen. Bedenk alvast of je er iets mee wil doen, want op het moment zelf schrik je misschien nog (met 8 weken herken je nl al 1 en ander) en dan reageer je misschien impulsief.