Heb ik te hoge verwachtingen?

Nee hoor, zulke familieband gun je toch ieder kind?

Ik ben ook zo opgegroeid en gun het mijn kinderen ook om heel hecht te zijn met hun grootouders en ooms en tantes (en later neven en nichtjes). Hier vinden opa's en oma's gelukkig hun kleinkinderen het belangrijkste reden van hun bestaan zo ongeveer.

Alleen kun je mensen helaas niet veranderen.
Vaak zijn het ouders (moeders) die oma's een hechte band niet gunnen, maar soms zijn de grootouders minder geïnteresseerd.

Heb je je gevoelens uitgesproken naar je moeder en je schoonouders?

 

vind niet dat je te hoge verwachtingen hebt..
opa en oma horen in mijn ogen juist leuke dingen te doen met hun kleinkinderen.
mijn so maken er helemaal geen probleem van als de oudste komt logeren.
vinden ze alleen maar gezellig!
als mijn sm een dagje uit gaat mag dl vaak mee en als ze in de herfstvakantie naar een bungalwpark gaan mag dl ook mee.
je hoeft als opa en oma ook niet perse elke keer uit te gaan met de kids thuis kun je ook leuke dingen doen.
als dl gaat logeren voor een nachtje moet ik haar het liefst na het avondeten pas weer ophalen.
denk dat jouw so meer van hun vrijheid willen genieten dan van hun kleinkinderen

 

Bij ons is het juist dat mijn schoonmoeder altijd tussen neus en lippen door laat merken dat ze haar kleinzoon graag te logeren wil hebben. Hij is nu 15 maanden maar ik zit daar niet op te wachten. Daarbij heb ik andere ideeën over de opvoeding en verzorging van mijn kind dan mijn schoonouders hebben en mijn man heeft dat juist bij mijn moeder. Mijn zoontje is best makkelijk maar op sommige momenten en met sommige dingen moet je gewoon heel strikt zijn of is hij even lastig. Mijn ervaring is, als we daar geweest zijn en zij hebben zich een tijdje ontfermd over hem dat hij dan thuis uit z'n ritme is. Ik heb er dus geen zin in om hem een nachtje weg te brengen zodat wij iets leuks kunnen doen of kunnen bijtanken maar vervolgens een aan tal dagen bezig zijn om hem weer in het gareel te krijgen.
We kunnen dat wel duidelijk makken of briefje schrijven hoe wij het willen maar ik zie en merk dan aan allerlei dingen dat ze zich daar niet aan houden.

Dus bij ons willen grootouders wel graag maar willen wij het niet.

 

Maar het kan ook zijn dat ze het opgegeven hebben..

Op een of andere manier kunnen grootouders het bij sommigen nooit goed doen. Als jullie ze in het begin zoveel hebben afgewezen, en er zelfs geen contact is geweest, hebben zij nou eenmaal geen band kunnen opbouwen met hun kleinkinderen. Die band groeit vanaf het begin, en kan niet ineens ontstaan als kinderen groter zijn.
Mijn ouders zaten het eerste jaar elke dag (!) Bij ons, hebben elke stap in de ontwikkeling meegemaakt, de eerste hapjes gegeven, de eerste stapjes gezien enz
En dat zie je 6 jaar kater terug in hun onderlinge band.

En ja, dat is inderdaad jammer voor de kinderen.

 

Mijn ouders zijn ook zo. Alles lijkt te veel moeite. Ik heb hiervoor met mijn beide ouders een gesprek gehad (ze zijn gescheiden) en mijn moeder doet nu echt haar best en er is hierdoor ook veel verandert, maar mijn vader blijft hetzelfde doen. Gevolg is dat hij de kinderen hierdoor minder ziet.
Ik vind dit heel jammer voor onze dochters, maar de oudste voelde ook al dat ze als 'teveel' gezien werd.

Schoonfamilie is hierin iets beter, maar nog steeds vinden ze zichzelf zoveel belangrijker.

Veel kan je er ook niet aandoen. Inderdaad het gesprek aangaan, maar als er dan nog niets verandert, kan je je er alleen maar bij neerleggen. Dit is jammer voor de kinderen, maar ik vind het nog erger als ze voelen dat ze niet volledig gewenst zijn.

 

Het zou er een beetje tussenin te verwachten zijn, je hebt eigen opa's en oma's gehad die ERG veel tijd met hun kleinkinderen wilden doorbrengen en nu hebben jouw kinderen opa's en oma's met WEINIG mogelijkheden. Uitersten als je het mij vraagt.

Je merkt het wel... de levens van de ouders zijn stukken drukker dan vroeger (toen man meestal éénverdiener was), maar ook de levens van de grootouders zijn nu drukker dan vroeger.

Door jouw eigen ervaring heb je inderdaad wel een hoge verwachting als je het mij vraagt (ik had niet zulke grootouders), maar ook ik zu wel meer verwachten dan je ouders nu geven. Als de kleinkinderen er dan zijn, maak er dan ook echt tijd voor vrij.

Als ik naar de opa's en oma's kijk van mijn kinderen, dan mag ik toch wel zeer tevreden zijn.

 

Ja dat is lastig!
Hier hebben m'n schoonouders nog nooit gevraagd of ze een keertje komt slapen. Mijn ouders hebben het wel aangeboden, vooral als "ze straks wat makkelijker is " (kan praten, zindelijk is etc), maar daar voel ik me wat minder prettig bij door omstandigheden..

Zelf ook nooit zulke leuke opa's en oma's gehad, was vroeger altijd jaloers op vriendjes die dat wel hadden haha.

 

Ik heb alleen een stiefmoeder die past 1 dag in de week op en is stapel met haar kleinkinderen. Ze werkt nog 3 dagen en op haar ene vrije dag past ze op mijn neefje op de andere op mijn zoontje. Ze heeft wel aangegeven liever niet in weekend op te passen gezien ze zelf vaak nog weggaat. Daarbij is ze zelf nog vrij jong (42) dus ik snap dat wel. Ik heb altijd bij haar gewoond en bij mijn vader die overleden is. Mijn broertje heeft een zoon van 4 maanden jonger als mijn zoontje.
Toch elke keer als wij wat hadden heeft die bij haar geslapen want ze vind het o zo gezellig

Mijn moeder al hele tijd geen contact mee , vader dus overleden en mijn ex stief vader (hoe ingewikkeld wil je het maken haha) die heeft zelf geen kinderen en geen vrouw en is gewoon het type niet om nu op te passen wel om hem zo overal mee naar toe te nemen als die wat zelfstandiger is.

Mijn schoonmoeder is overleden , schoonvader 74 jaar en werkt zelf ook nog ook hij is het type als mijn zoom groter is haalt die hem gerust van school om wat leuks te doen, mocht die zo goed blijven als hij nu is.

Ik heb wel een hele lieve schoonzus (49 jaar) die echt een soort vervangende oma is.

Elke situatie is dus anders. Ik zelf heb 1 oma waar ik niet zo veel mee heb mijn andere oma is echt oma altijd knutselen , samen koken , slaapfeestjes leuke dingen. En ze is nu 80 en nog gewoon mijn Omi hihi.

 

Zoals jij je eigen beschrijft is niet zoals ik het had met opa's en oma's.
Ik ben de jongste van de jongste kinderen.
Waren allemaal al flink op leeftijd.

Zoals het met jouw kinderen gaat is weer een beetje van de andere kant het uiterste.

En je kan het wel blijven verwachten maar dan raak je alleen maar gefrustreerd van.

 

Ik had ook een oma die veel met ons deed maar aan de andere kant een opa en oma die nooit iets met ons deden.

Mijn schoonouders doen heel veel voor en met mijn zoontje. Ze passen een dag in de week op. Hij heeft daar ook al een nachtje gelogeerd. Mijn vader is hier elk weekend en speelt dan ook uitbundig met hem. Mijn vader houd alleen meer van iets oudere kindjes en hij zou nu nog niet graag oppassen. Mijn moeder en stiefvader zien hem eigenlijk nooit. Het contact met mijn moeder is heel slecht en ze doet ook geen moeite om hem vaker te zien. Ze ziet hem met kerst straks voor het eerst weer na anderhalve maand.

Hier hebben we dus van alle kanten iets.

 

Ik heb dezelfde verwachtingen (niet uit ervaring overigens), maar die worden hier ook niet waargemaakt. Mijn ouders doen hun best hoor, maar veel dingen zijn teveel. Nu passen ze ze, voor het eerst eigenlijk, 2 dagen achter elkaar op. Ik ben daar heel blij om uiteraard, maar echt leuk is niet als je vader de hele tijd verzucht dat hij wel 3 jaar ouder is geworden in 1 dag.

edit: mijn ouders doen nu wel leuke dingen met ze, lekker naar de speeltuin en vandaag naar de bios.

Mijn schoonouders vinden het veel als ze de kinderen eens in de 2 maanden zien, dus dat zegt wel genoeg denk ik over hun band met de kids.

 

Ik ben zelf als kind veel bij mijn opa & oma te logeren geweest omdat mijn broer veel in het ziekenhuis lag. Vaak best wel stressvolle tijden voor ze en toch merkte ik daar als kleinkind niets van en deden we altijd leuke dingen (piano leren spelen, wandelen, spelletjes, etc). Niet zozeer dagjes uit omdat ze 's avonds ook voor mijn ouders aanwezig wilden zijn met het eten kant en klaar etc.

Mijn eigen ouders zijn vanaf het begin zeer betrokken geweest bij hun kleinkind. Ze genieten volop, passen sowieso 1 dag standaard in de week op en liefst nog meer. Ze hebben ook een hele goede band met onze zoon en hij is gek op opa & oma. Ik denk dat mijn zoon later op deze tijd terugkijkt zoals ik terugkijk op mijn eigen tijd met opa & oma: met een glimlach op zijn gezicht.

Mijn schoonouders wonen in het buitenland, willen als ze "over" zijn altijd graag zoveel mogelijk oppassen maar hebben ons daarin al een aantal keren flink teleurgesteld (afzeggen om 21.15 de avond daarvoor omdat ze toch liever met zijn tweetjes een dagje uit gingen (en uiteindelijk niet eens gaan), afspreken dat ze er ruim voor werktijd zijn en dan pas ruim na werktijd arriveren, de hele dag geweldadige films kijken terwijl onze zoon van 1,5 in een vieze luier rondloopt). Tevens hebben ze het liever over zichzelf als ze er zijn, dan interesse tonen in ons of onze zoon.
Ben momenteel bijna 39 weken zwanger en heb nog geen 1x de vraag gehad hoe het gaat, ze kunnen de uitgerekende datum niet onthouden (1 januari is best moeilijk ), tonen geen interesse in bezoekjes aan verloskundige/gynaecoloog/echo's/etc en het enige wat we horen is gemopper dat we geen datum weten want last-minute een vlucht boeken is zo duur.
De afstand is uiteraard een enorme handicap in het opbouwen van een band met hun kleinkinderen, maar mijns inziens mogen ze er zelf ook wel wat beter hun best voor doen. Ik vrees namelijk dat zij zichzelf uiteindelijk tekort gaan doen hiermee. En daar wordt ik ook erg verdrietig van inderdaad.

 

Gelukkig hebben wij hier twee opa's en twee oma's, anders was de kans groot dat ik hetzelfde probleem kreeg.
Ik vind absoluut niet dat je te hoge verwachtingen hebt (al kun je natuurlijk niet van iedere opa en oma verwachten dat ze de kleinkinderen drie weken bij zich houden).
Het is een beetje de taak van opa en oma om met de kleinkinderen bezig te zijn.

Als mijn dochter aan mijn ouders vraagt om te mogen logeren komt er inderdaad ook een waslijst aan redenen waarom dit echt niet kan. Ze hebben zo ontzettend veel te doen en zo verschrikkelijk veel aan hun hoofd. en ja, als opa uit z'n werk komt wil hij rust en oma moet nog van alles doen. In mijn ogen allemaal smoesjes, niemand heeft het te druk om een dagje vrij te maken voor iemand.

Mijn schoonouders daarentegen zijn weer het andere uiterste en verwennen haar gruwelijk. Als ze er een nachtje gaat slapen moet ik nog uitkijken dat ze der niet stiekem houden.

Dus tja, je doet er helaas weinig aan. Ik denk dat je je erbij neer moet leggen want ook ik heb het geprobeerd met mijn ouders. Maar het veranderd toch niet. Gelukkig krijg ik niet het idee dat ze mijn dochter verder als een last zien wanneer ze er is.

 

Ik snap je wel. Ik ging vroeger ook altijd bij mijn opa en oma logeren, elk weekend en doordeweeks was ik er ook vaak te vinden. Echt naar de speeltuin en uitjes deden we niet maar ik heb me altijd geweldig vermaakt met de dieren op de boerderij en was er graag.

Bij mijn andere oma was ik er alleen in de vakanties ivm afstand en daar deed ik vaak leuke dingen mee als speeltuin, winkelen, zwemmen.

Met beide oma's ben ik nog erg hecht.

Maar mijn kinderen hebben dit niet met hun oma's. Ik heb zelf geen goede band met mijn moeder en pas sinds enkele weken zien we elkaar weer. Mijn dochter wist niet goed wie ze was en mijn moeder probeert nu wel wat op te bouwen en wil wel wat ondernemen maar dochter durft niks zonder mij met mijn moeder. Erg moeilijk voor mn moeder om dan een band op te bouwen en dus trekt ze automatisch meer naar zoontje want dat is een baby en heeft nog geen voorkeur oid

Mijn schoonmoeder past soms op als ik ga werken maar meer niet. Afentoe komt ze hier als wij weggaan maar Door haar gezondheid onderneemt ze weinig met de kinderen en kan het nooit heel lang. Uitjes oid zitten er al helemaal niet in.

Logeren hebben ze nog nooit gedaan. Bij mijn moeder niet omdat ze een band moeten opbouwen en bij mijn schoonouders niet omdat het daar niet bepaald hygiënisch is en ze geen eigen kamer of bed hebben en daar geen moeite voor willen doen, ondanks dat wij alles willen betalen en willen helpen.

 

Mijn ouders zijn stapel gek op hun klein kinderen, maar iets doen met ze .... Ze hebben elf klein kinderen, mijn vader heeft een lange en zware baan en is blij met een dagje vrij, mijn moeder kan niet meer dan 1 kind en ze wil niet elk weekend wat doen en met elf kleineerden ben je zo 3 maanden druk

Ik vind het jammer dat ze niet eens een dagje mee willen naar het pretpark of de dierentuin maar ik heb me er bij neergelegd

Mijn schoonouders zijn heel anders, die gaan met ze zwemmen en met ze naar het pretpark en ze spelen zelf ook mee in de speeltuinen en klimmen overal op en onder