Ik wil trouwens nog geen 2de kindjes, als die er al wel komt. Maar dat wisten we al voor dat we Quinn hadden
Bedankt, ik verdenk Niels er ook van misschien kma te hebben. Ik geef echter borstvoeding en weet niet of ik er nu ook nog bij kan hebben om zo superstrak op mijn voeding te letten... ben bekaf. Ik kan natuurlijk proberen om een paar dagen fv te geven en af te kolven... Welke voeding ben jij op overgestapt? Sinds hij twee weken is is hij erg onrustig met veel huilen, zeer slecht slapen, vooral overdag. Daarna kwam de eczeem (nu onder controle) en sinds een week heeft hij diarree...
Ik ben op friso intensief overgestapt omdat hij niet tegen Nutrilon Pepti kan, daar krijgt hij enorme krampen van. Misschien even een afspraak maken met je ha?
mirwar schreef: Kan t misschien zijn dat jullie van te voren dachten dat t heel makkelijk zou zijn?... Nou kunnen jullie wel zo lullig reageren op mijn vraag maar ik bedoel t gewoon goed hoor! Beetje jammer! Een aantal schreven 'ik had niet gedacht dat t zo zwaar zou zijn' en iemand anders schreef 'het is minder zwaar als dat ik van te voren dacht!' M.a.w kan t er misschien mee te maken hebben dat je van te voren een heel ander beeld in je hoofd hebt van t moederschap? En dan heb ik t natuurlijk niet over huilbaby's o.i.d want daar gaat natuurlijk niemand van uit! -------------------------------------------------------------------------------- mirwar schreef: Kan t misschien zijn dat jullie van te voren dachten dat t heel makkelijk zou zijn?... Jippo schreef: Kan het misschien zijn dat jij een 'makkelijk' kind hebt? En nee ook de 1e maanden hier waren niet alleen maar rooskleurig want ja ik had een huilbaby/kiss-syndroom-baby. Beetje triest dat je je hier altijd zoooo moet verantwoorden of dingen echt SUPER duidelijk moet uitleggen en verwoorden anders kan alles verkeerd gesnapt worden................... Ook IK denk alleen maar met de TS (en de andere vrouwen) mee hoor.
Mirwar, ik geloof best dat je het goed bedoelde, maar als je ´jullie´ zegt in een vraag, lijkt het net of je jezelf als enige tegenover ´een andere groep´ plaatst. En dan ben je dus meteen ´de enige die het niet loeizwaar vindt´, want zo komt het over. En dat ligt natuurlijk best gevoelig in dit topic omdat de meeste mama´s eindelijk even kunnen praten over hoe zwaar het is. Ik kan de reacties wel een beetje begrijpen. Ik vond het zelf ook erg zwaar. Het 100% beschikbaar zijn, de zorgen, de verantwoordelijkheid en helaas bij mij intense slapeloosheid. Dat heeft me redelijk gek gemaakt, maar gelukkig ben ik daar helemaal uit gekomen. Iemand verontschuldigt zich hier bijna omdat zij ´niet eens werkt´ maar ik zou zeggen: full time thuis zijn lijkt me zelfs nog zwaarder... ik vind het fijn om ook te werken en even de aandacht op andere dingen te richten. Amber
@mirwar: ik had van te voren verwacht dat het erg zwaar zou zijn, maar dat ik het af en toe zó zwaar zou kunnen vinden, dat had ik niet bedacht, sterker nog, dat had ik van te voren niet kunnen bedenken.
Ok dat snap ik dan wel als je t zo zegt... Maar er kan meteen zo lullig gereageerd worden en dat vind ik jammer van zo'n forum waar je juist een heleboel kwijt kan. Ik heb niet voor niks aangevinkt reacties in mijn inbox te willen ontvangen op dit onderwerp omdat ik het oprecht heel erg vind voor diegenen die t echt heel zwaar hebben.. Ik wou eerst 'persoonlijk' op een aantal reageren maar dan moest ik alle pagina's terug om die namen op te zoeken dus deed ik t maar zo....en dat bedoel ik dat ik t jammer vind dat je zoooo moet nadenken hoe je hier iets neerzet..
Kijk daarom stelde ik mijn vraag dus Ik hoop dat je merendeels nog naar de mooie kanten van t moederschap kan kijken (wat je ongetwijfeld al doet..) en wat ik mag geloven van andere moeders zijn de 1e 4 jaren over het algemeen het zwaarst/pittigst! Dan komen er wat rustigere jaren en dan verwelkomen we de pubertijd!! En voor de een zal t idd zwaarder zijn (ivm verschillende omstandigheden) het moederschap...maar we doen t allemaal maar wel 'even'!
ook ik vind het best zwaar hoor. gelukkig mag ik niet ehct klagen keano doet het super. nu toevallig de laatste 3 dgn is hij jammerig huilerig en niks is goed. terwijl hij toch altijd zijn gangetje wel gaat. mijn anders 2 zijn 7 en bijna 4 jr. ik ben ook fulltime huismama en ook alles komt op mij neer. ik geniet dan ook echt van de avonden als alle kindjes op bed liggen. ik denk maar zo na 15 mnd wordt het makkelijker meiden!
precies, zo is ´t! En ik had ´t voor geen goud willen missen, ik voel me elke dag opnieuw zo gelukkig als ik naar mijn mooie meisje kijk... Het zorgt er toch voor dat ik dingen beter kan dragen. Dus de rotdagen worden ruimschoots gecompenseerd door de geweldige dagen. En ik moet eerlijk zeggen: ik vond het eerste jaar tot nu toe heel zwaar, maar de laatste maanden vind ik het steeds beter gaan en voel ik steeds meer vertrouwen.
Tja, het moederschap... GEWELDIG! maar ook: best zwaar! Alyna is volgens mij een redelijke makkelijke baby, alleen in het begin had ze erg last van kramp waardoor ze alleen in slaap viel als ze in m'n arm lag dus zo 'sliep' ik dan ook maar.Voor de rest is het echt een schatje, eet goed, slaapt goed...maar toch vind ik het soms zwaar. Het is gewoon het 'altijd klaar moeten staan'.Langs de ene kant heel logisch, maar langs de andere kant heb ik soms wel eens effe tijd voor mezelf nodig...maar dan moet ze net eten, een schone luier, wil ze niet meer in de box...hoe makkelijk je kindje ook is, je bent er toch constant mee bezig.Ik heb overdag geen tijd voor meer dan een wasje dus het huishouden moet ik 's avonds nog doen. Mijn vriend werkt 's nachts.(dus als Alyna een nachtje doorhaalt, doet mama lekker mee)Hij slaapt overdag tot een uur of 2 en soms zelfs tot Alyna's 2e dutje(rond half 4).Dat vind ik heel begrijpelijk, maar het betekent ook dat ik niet echt ergens aan toe kom.Want als Alyna dan slaapt, moet ik het eten maken enzo, vriend moet dan dikwijls naar z'n moeder (die zelf niet veel kan...of wil) of winkel o.i.d.Eventjes een sigaretje roken en wat opruimen en Alyna is weer wakker.Tijd voor het avondeten, tegen dat ze daar klaar mee is komt vriend weer binnengewandeld. Dan ga ik voor ons koken en 'moet' hij Alyna dus even bezig houden.(ze is wel even tevreden in de box, maar geen uur natuurlijk) Na het eten en z'n series kijken gaat hij weer effe liggen op de bank, dus is het weer mijn beurt. Dan doe ik haar (9 van de 10 keer alleen) in bad, geef haar eten en leg haar in bedje.Kom ik terug 'heb je m'n brood gemaakt schat?' grrrrr nee...'pff dan zal ik het maar zelf doen'(dat is gelukkig al een beetje gebeterd) Papa gaat werken en...mama's huishouden kan beginnen.Moet eerlijk zeggen dat ik dan nog weinig puf of zin heb om iets te doen dus dan doe ik gauw de afwas en effe vegen ofzo en plof ik in de zetel of achter de pc.En dan krijg ik ook nog vaak de opmerking:'eigenlijk moeten de vloeren nog eens gedaan worden he?' Hij denkt dat ik het voormiddags best kan doen als Alyna slaapt, maar dan val ik zelf ook altijd terug in slaap....Slaap 's nachts heel slecht en ik heb die 2/3 uurtjes echt broodnodig...(kan in de gang trouwens toch niks doen als hun slapen.) Sorry voor het MEGA lange verhaal, maar ik moest het effe van me afschrijven! Voor alle duidelijkheid; m'n vriend is geen egoistische zak ofzo en Alyna is een SUPERbaby waar ik meer van hou dan het leven zelf!
Nou, ik wilde dat ik er zo in kon staan...soms laat het kind het gewoon niet toe. Onze dochter slaapt bijna niet,(dat doet ze vanaf het begin af aan al niet overigens en we hebben alles geprobeerd!) dwz..hooguit 1,5 uur op een dag en 's avonds slaapt ze pas rond 21.00 uur en is rond 07.00 al weer wakker. Dan blijft er écht heeeeel weinig tijd voor jezelf over hoor..is ook een vorm van wegcijferen, maar er is toch geen alternatief dan? Dus is het makkelijker gezegd dan gedaan om aan jezelf te denken..tuurlijk probeer ik dat, maar in ons geval is dat écht niet te plannen hoor. Ze slaapt af en toe bij oma en opa, zodat we ff bij kunnen tanken, maar toch vind ik het ook heel zwaar.
Wederom ook alle respect voor jou meid! En je vriend komt misschien niet over als een egoistische zak zoals jij hem beschrijft maar wel als iemand die misschien even iets meer zijn handjes mag laten wapperen af en toe...en in elk geval geen commentaar moet leveren op alles wat jij doet!
Hier ook zo een, die slaapt ook bijna niet. Dan heb je dus inderdaad geen tijd om bij te tanken, heel vermoeiend. Ik ben af en toe wel jaloers op moeders wiens kinderen een middagslaapje van 2 uur maken. Het zit gewoon in het karakter van het kind, dat weinige slapen blijft waarschijnlijk zo. Is jou kindje ook heel actief trouwens?
Wat een herkenbaarheid zeg! Ik ben misschien niet zo'n oermoeder die zichzelf helemaal wegcijfert voor haar kind, maar ik voel me er geen cent minder om. Ik vind het echt leuk om jullie verhalen te lezen, sommige stukje lijken net alsof ik het zelf heb geschreven! En Mirwar, ik had het me heel anders voorgesteld idd! Niet het echt babygedeelte, maar dat ging ook lekker. Ik had gewoon nooit bedacht dat een kind alles moet leren, en dat die ontwikkeling van tijd tot tijd heel heftig is. Ik werk in het onderwijs dus ken ze vanaf 4, maar dreumessen en peuters, nee nooit over nagedacht. Niet dat het erg is hoor, want ik vind het super. Ik zit dagelijks met tranen in mijn ogen omdat ik MIJN dochter zo fantastisch vindt! Maar ik vind het echt wel zwaar ja, ook omdat ik gewoon nooit even lekker bij kan slapen, een dagje voor mezelf kan plannen enz. Ja theoretisch gezien kan het, maar ik KAN niet zomaar mijn kind uitbesteden, want ik werk ook al. Vrouwen en schuldgevoel...
@san 68 Onze dochter is heel de dag in de weer! Op de bank, er weer vanaf, met haar speelgoedkeukentje, dan weer een boekje, kletsen heel de dag door(op haar manier dan) lopen, kruipen, ze zit bijna nooit stil! ook veel kleine botsingen en valpartijtjes, want ze loopt nog niet zo lang, dus ook veel aandacht..nouja, noem het maar op.....in de wandelwagen is ze ook klaar binnen een half uurtje tegenwoordig. Tja...ik heb me er maar bij neergelegd..maar dat neemt niet weg dat ik af en toe denk..PFFFFFF Ik heb nu wel contact gehad met een soort babyfluisteraar uit Den-Haag. We moeten nog gaan, heb gisteren gebeld, hij heeft wel een w8lijst van 3 of 4 maanden, dus we zullen zien. Dat is het laatste wat ik ga proberen nog...na de osteopaat, het CB, de dokter, het inbakeren en alle slaapdrankjes..hahahaha. Hij zal geen wonderen verrichten, maar toch... En die van jullie? Hetzelfde verhaal?
Ik vind het geweldig om moeder te zijn, maar ervaar het natuurlijk soms ook best als zwaar. Mijn kindje slaapt nauwelijks overdag en vooral niet in eigen bedje, dan is het huilen, huilen, huilen. Hebben jullie nog goede tips voor mij m.b.t. het overdag slapen in bedje? Ik zou toch niet anders willen, voel me zeer gelukkig met ons prachtige wonder! En ik denk maar bij mezelf; er breekt vanzelf een makkelijkere periode aan, want zit nu in periode met veel sprongetjes. Maar ik probeer toch iedere dag wel te genieten, want ik ben gek op die kleine!