Ik zie alle mooie kanten gelukkig hoor! Het gaat inmiddels ook heel erg goed en Jesper doet het erg goed de laatste tijd. En ik zou het ook nooit meer willen terugdraaien, alle slechte nachten en huildagen horen er ook bij. Het is zwaar, maar tegelijkertijd zie ik alle mooie dingen die hij met zich meeneemt ook hoor.
Wat fijn om dit af en toe te lezen, hoe andere moeders het ervaren. Het eerste jaar heb ik als vrij zwaar ervaren,vooral door het huilen en de gierende hormonen,kon gewoon moeilijk genieten omdat ik zo overbezorgd was. Ik dacht dat ik de enigste was die het als zwaar ervaarde (je weet wel in je zwangerschap dat het zwaar wordt maar daar kom je pas achter als de baby er is en het anders loopt als je had gedacht). daarbij het slaap te kort,de verantwoording voor zo'n kleintje hij is helemaal afhankelijk van jou en geen tijd voor jezelf gunnen.Heb in me kraamtijd geen een keer 's middags geslapen omdat ik alleen maar met hem bezig was. Gelukkig heb ik zoveel steun aan me vriend gehad, dat heeft me zo geholpen. Maar omdat de start zo moeilijk was, is het nu juist geweldig.Hij is zo grappig en het verrijkt je leven echt. Het wordt steeds makkelijker omdat hij zich lekker zelf kan vermaken en we liggen in een deuk omdat hij van die grappige dingen doet. met de nachten gaat het wat minder maar probeer me er bij neer te leggen. Voor de andere moeders,schroom je niet om te vertellen dat het niet alleen maar die roze wolk is waar je op zit,het moederschap is af en toe best zwaar, dat betekend absoluut niet dat je er niet blij mee bent! groetjes
Je mag af en toe de balen hebben van je werk, je mag balen van je man, etc. Je mag overal de balen van hebben, maar niet af en toe van het moederschap? Lijkt mij heel gezond hoor, dat je soms denkt: Bah! En je maakt mij ook niet wijs dat al die roze-wolk moeders er nooit eens even klaar mee zijn. Ik heb het tijdens mijn zwangerschap zwaar gehad en ben bij een psycholoog beland. Daar ben ik nu nog voor de zekerheid. Toen ik vertelde dat ik het af en toe even moeilijk heb met moederen en dat ik dacht dat ik de enige was zei hij: Zal ik je even bijpraten? Dat stelde me gerust. Kom er inderdaad maar lekker voor uit want wat mij betreft moet echt dat taboe er maar eens af. En ik ben echt wel verslaafd aan mijn kleine Isa hoor!
want ik MOET nu genieten. Vorig kindje is na 4 weken overleden aan een gruwelijk pijnlijke huidaandoening, dus deze beeb zooo welkom. Ik ben gevloerd, bekaf! Nachtbraken hakt erin, 2 voedingen per nacht. Geef borstvoeding en heb het gevoel de enige te zijn die haar kan troosten enz. Zonder mijn borst krijg je haar niet in bed. Alles doet zeer...mijn nek en armen van het gesjouw en gewieg, de voedhouding 'snachts enz. Maar toch...ik geniet en ben zo dankbaar. Vind het allen zo moeilijksoms om te zeggen, het s zooooo zwaar, want dit is toch wat ik wilde, een gezond kindje? Trouwens, er lopen er hier nog 2 rond, je zou dus denken, gepokt en gemazeld, maar het is nu zo onders...het onbezorgde is er totaal vanaf. Dan ben ik nog een poets, wil altijd het huis netjes en schoon, pffff, wat zou ik het fijn vinden als een rommelig huis niet op mijn zenuwen zou werken. Zo makkelijk gezegd, laat de boel de boel, ik kan het niet...Herkenning?
Ik ervaar het moederschap (nog) niet echt zwaar, maar het geren er om heen wel, ik ben in de gelukkig positie om 24 uur te werken en daar ben ik heel blij om, want er is nog zoveel te doen in huis. Ook ik ben perfectionistisch, de rommel moet opgeruimt en alles aankant ( moet ik echt eens van af zo'n rommel is het hier niet) ik mis vooral rust in me lijf. Af en toe ervaar ik het wel eens zwaar, bijvoorbeeld hij zit nu in een sprongetje en huilt veel,wil niet goed eten door doorkomende tandjes. Ook is hij aan het proberen: als ik huil komt mama dan ook, als ik hem in de box zet jammerd hij altijd een min of 2 om vervolgens lekker te gaan spelen.
Hier ook hoor, kan niet tegen rommel en moet ook gewoon schoon en fris zijn. Vind ik voor me kleine die ook kruipt niks fijner als een schone vloer toch
anniek, ik herken veel in je verhaal zeg.. Hier ook Fybro, onregelmatig werk, een kindje met een erg moeilijke start, reflux én met 6 weken in het ziekenhuis opgenomen....Alleen heb ik geen stortbevalling gehad, dus dát is net effe anders..maar verder "let's shake hands"
Hier ook een vermoeide moeder van een prachtige dochter van 3,5 maand oud. Wat een fijn topic dat je weet dat je niet de enige bent! Ik grapte net al tegen mijn man (we zijn net terug van een weekend weg met z'n drietjes) dat ik nu echt moet bijkomen waar we voor haar komst echt bijgetankt waren van een weekendje weg.... Onze dame is volgens mij niet eens zo'n hele moeilijk dame, alleen zwaar pfoe ja echt wel! We waren afgelopen vrijdag op het CB voor de inentingen en zij adviseren ons het volgende schema aan te houden; 7 uur wakker maken en voeden, 11.00 volgende voeding, 15.00 weer een voeding, 19.00 een voeding en dan naar bed en dan wakker maken voor laatste voeding 23.00 en weer terug naar bed. Klinkt heerlijk hoor 19.00 naar bed, maar haalbaar? Ik geef dus borstvoeding met uitzondering van de voeding rond 19.00. Overdag loopt het redelijk volgens schema, alleen ze redt het nooit tot de voeding van 19.00... ze begint altijd te brullen rond 17.30 en tja, dan leg ik haar toch aan de borst. Gevolg is dat ze de volgende fles pas rond 20.30 op heeft, dan nog in badje en dan nog aan de borst, we hebben aar dus echt niet vroeger op bed dan 23.30 .. vaak huilen tijdens het naar bed gaan. Gisteravond viel ze in slaap om 21.30, we dachten, Hoera... maar rond 23.30 weer wakker en dan pas weer om 0.00 slapen :x . Als we haar vroeg op de avond in haar bed leggen gaat ze echt heel lang en heel hard gillen! Ik baal er zo van dat ze er zo makkelijk over doen op CB "Ze moet vroeger naar bed", maar dat ze je dan even niet uitleggen hoe je dat dan doet :x :x :x :x :x Overdag slaapt ze meestal van 09.0 tot 11.00 en van 12.30 tot 14.00 en soms een hazenslaapje aan het begin van de avond. Helemaal niet slecht dus denk ik, maar we willen zooooo graag onze avonden terug.... Hebben jullie enig idee? We zullen haar ritme wat moeten verschuiven, maar ik heb even geen idee hoe we daar moeten komen.. Help!
Je zal zien dat er meer ritme komt naargelang je kindje ouder wordt. Daarentegen zou ik niet teveel luisteren naar wat ze op het cb vertellen, vooral omdat je borstvoeding geeft is het goed je gevoel te volgen en te luisteren naar je kindje, maw te voeden op verzoek en niet volgens een schema. Als je je kindje vaker aanlegt overdag dan zal je kindje misschien minder vaak wakker worden 's avonds. Ik voedde Louiza, zeker toen ze 3-4 maanden was, zeker nog 8 keer per dag! En dat is niet abnormaal hoor als je BV geeft.
Mano, dank je wel voor je antwoord! Ik merk dat ik best wel onzeker wordt van de uitspraken van het CB, alsof we iets heeeel erg fout doen dat onze meid pas om 23.00 naar haar eigen bedje boven gaat! En tuurlijk blijven we het proberen, maar het lukt nog niet erg..... Ik had ook al het gevoel dat het ook met BV te maken heeft, alsof ze per keer minder binnen krijgt en dus alweer eerder trek heeft (dus rond 20.30), waaraan merkte jij dat je kleintje meer rimte begon te krijgen... ofwel, wanneer kunnen we weer uitkijken naar een vrij avondje?
Ooooh ik ben echt blij met dit topic, want het is toch een beetje een taboe. Mijn Serafino is nu 13 maanden maar ik beken eerlijk dat die niet over rozen zijn gegaan. Ik woon in Italie en daar gaat het ook nog eens allemaal even anders. Geen kraamhulp bv.ik was ook erg onzeker in het begin ( nu soms nog ) en heb verder geen familie, nog vrienden om me heen om me eventjes te helpen,en daar komt nog bij dat mijn vriend 6 maanden per jaar in het buitenland zit. Toen Serafino nog een kleine baby was, ging het nog, maar met 7 maanden een flinke griep en mamma ook.....en mijn vriend zat ik het buitenland voor 2 maanden, nou echt je kon mij opvegen. Het ergste in zo'n situatie is dat je weet dat je kind NIEMAND anders op de hele wereld heeft dan jou. En als je dat de pech hebt dat je ziek word, ja dan is het aanpoten. Ja ik moet zeggen dat vond ik het allerzwaarste. Verder zijn italianen niet zo"geemancipeerd" dus.....ik doe bijna alles. Huilt ie 's nachts...ga ik eruit, poepbroek...ik verschoon hem. Naar het park.....la mama......enz enz Heel langzaam aan komt er verbetering in, maar het is op zijn zachts gezegd pittig. Tja moeders worden tegelijkertijd geboren met hun kindjes.....ik ben er echt in gegroeid. Ookal is moeder zijn helemaal geweldig, vind ik toch dat we best wel eens mogen klagen,want 24/7 klaar staan voor je kindje, je man, je wek, je familie en de rest is een knap staaltje organisatietalent
Mooi gezegt hoor! Op het moment krijgt Esmee weer een serie tanden door.. ik vind het weer erg zwaar.. Krijg weinig rust en Esmee is erg huilerig doordat ze veel pijn heeft. Ook ik kan het huishouden niet laten voor wat het is. Heb een hekel aan een vieze vloer, onopgevouwen was, rommel enz enz.. Als het huishouden niet klaar is kan ik niet rustig zitten..
Inderdaad ja ! Het gaat echt in fases hè dat groeien. Serafino heeft net 4 kiezen achter elkaar door.....en bij iedere kies werd ie ziek, koorts, pijn, neusje dicht, oorpijn. Echt zielig....en natuurlijk werd er ook weer weinig geslapen. En ik ben het helemaal met jullie eens....om nou maar de boel de boel te laten.....nee... Daar word ik nerveus en sjaggie van. Een lekker schoon huisje is ook veel rustgevender. succes iedereen
o wat fijn dat jij dit ook hebt vlindertje! nu ben ik zelf een avondmens en denk ik dat ze mijn ritme heeft. dinsdag ga ik weer werken en ik ben benieuwd hoe het dan gaat. nu krijgen we haar idd niet voor 23u op bed. ik werd niet zo snel zwanger en ben me daarom extra bewust van het geluk van het krijgen van een kind. kan er ook echt van genieten en zit grotendeels op de 'roze wolk'. wat mij tegenvalt is mijn eigen onzekerheid. ik dacht dat ik steviger in mijn schoenen zou staan, maar ik laat me toch opfokken door alle goedbedoelde adviezen en normen over verzorging en opvoeding. de laatste weken krijgen we haar bijvoorbeeld alleen op de arm in slaap. op de lange termijn wil ik natuurlijk graag dat ze in bed in slaap valt, maar voor nu vind ik het zelf niet eens zo erg. alleen voel ik me ongemakkelijk als we bezoek hebben die verwachten dat ik haar in bed leg en laat huilen tot ze in slaap valt. ik ben nu echt zoekende naar een juist moment en een manier die goed voelt om haar te leren zelf in slaap te vallen en voel me opgejut door meningen van anderen. ik twijfel bijvoorbeeld soms tussen 'ria blom' en de 'babys hebben behoefte aan contact' methode en vind het moeilijk om bij mijn eigen gevoel te blijven en trek me vanalles aan van verwachtingen.
Wil je toch met klem op het hart drukken als ervaringsdeskundige (4 kids) om dat achterlijke advies van het cb naast je neer te leggen. 5 voedingen is veel te weinig als je bv geeft. Voed haar nou lekker op verzoek! Hier betekent dat : wakker worden, voeden, spelen op schoor, spelen in de box, moe...dan ffe aan de tiet in slaap komen, hup in bed en dan weer voeden enz. Je snapt, bv is licht verteerbaar, als ze eten krijgt, en daarna een poos wakker is en dan i bed gaat, ze weer wakker wordt van de honger! Dusss, lekker voeden op verzoek, en dat betekent dus ook als ze huilt en je weet niet waarom. Om de avond beter in te gaan ist handig te gaan clusteren. Zo rond 17.30 ist hier ook bal. Dan ga ik zitten met een kan thee en koekjes en voed ik haar recht, links, recht, links enz...tot ze slaapt. (duurt soms meer dan een uur, maar das niet erg!)Dan heeft ze der buikje vol met vette achtermelk. Dan maak ik haar niet meer wakker, ze heeft immers gedurende de dag genoeg gehad. Soms komt ze zelf rond 22.00 uur, soms pas midden in de nacht, maar ze geeft zelf aan wanneer ze honger heeft. Geloof me asl ik zeg dat er een tijd kotm dat je der gewoon wakker in bed kunt leggen. Zo rond een half jaar heb je duidelijk 2 slaapjes overdag en dan hup, vroeg naar bed voor de nacht. Dan is zo'n kleintje ook is meer gevoeling voor verwenning, en is een poosjes huilen ook niet meer zo erg. Veel liefs, en volg toch je moederhart en niet het cb. Trouwens, als je, net als ik naar een antroposofisch cb gaat krijg je een heel ander advies...nl dat wat ik je net gegegen heb. Grrr, wordt soms zo moe van dat belerende gedoe daar op die bureaus, t zijn geen voorgeprogrammeerde klokken die beejes van ons...
Meiden, erg bedankt voor jullie reacties! Zusje, doet me goed wat je schrijft! En eigenlijk doet Julia het best wel goed. 9 van de 10 keer kan ik haar wakker wegleggen en gaat ze slapen, soms huilt ze kort, eigenlijk best erg goed. Alleen dus in de avond gaat het moeizamer en wil ze niet vroeg naar haar bed. Gisteren was het 22.00 (een record) en heeft ze doorgeslapen tot 7.30 . Ik was daar erg tevreden over maar idd door de opmerkingen van CB onzeker geworden. Ben ook best weleens erg onzeker; door CB, maar ook door allerlei boeken die je denkt te moeten lezen... dan wordt je echt heen en weer geslingerd .... pff...... en daar gaat je moedergevoel! Nou, heel erg dank allemaal en ik weet jullie te vinden voor raad Liefs
Herkenbaar, hier al sinds de herfstvakantie overdag slecht slapen en 's nachts ook om de haverklap wakker. Je vraagt je af wat erin is geslopen, want ze sliep van begin af aan 's nachts door... heb inmiddels al een aantal boeken achter de kiezen en ontelbare goedbedoelde adviezen, maar wat is nou wijsheid?
ik denk dat iedere moeder periodes heeft dat ze het zwaar vindt. Ik kan soms echt opzien tegen een dag met de kids. Nu ik dat zo opschrijf krijg ik meteen zo'n schaamte gevoel Maar ik denk dat iedere mama dat zo voelt. Je "kiest" tenslotte voor kinderen dus niet zeuren De enige die mijn echte gevoelens kent zijn mijn man en mijn vriendin. En ja, zij heeft het ook weleens. Wat ik weleens doe als ik er even doorheen zit gewoon een dag vrij plannen en de kids naar de oppas. Ik slaap dan de hele dag. Heerlijk. Voordat ik dat kon heeft wel even geduurd hoor. Onze oppas woont hier in de straat. Heb lang het gevoel gehad "wat zou ze wel niet denken" Ik heb er 3, de jongste is 9 maand en de oudste net vier. Moet zeggen dat het allemaal wel makkelijker wordt thuis. De oudste sinds maandje naar de basisschool en de jongste 2 dagdelen naar de peuterschool. Heerlijk weer die vrijheid. Kan op vrijdagochtend gewoon ongestoord weer eens de badkamer doen of andere klusjes. Kwam ik met 3 kleintjes overdag helemaal niet aan toe. Het is een stuk relaxter. Dames, er komt een tijd dat we, na onze kids uitgezwaaid te hebben, gewoon weer voor een uurtje het bed in kunnen duiken