Het hangt erg van je kraamzorgorganisatie af hoe het zit met thuis komen uit het ziekenhuis. Bij ons komt er altijdiemand, ook al is het midden in de nacht om je even op gang te helpen met bijv voeding, bedje klaarmaken etc. Is het midden in de nacht zullen ze je echt alleen helpen opstarten en dus relatief kort blijven en dan de volgende dag volledig komen. Overdag hangt het er vanaf hoe laat je thuiskomt. Wij waren rond 13 uur terug uit het ziekenhuis, en kv was er tegen 14 uur. Is gebleven tot etenstijd ongeveer. De volgende dag was ze er weer rond 8 uur en bleef de hele dag.
Ik beval in het ziekenhuis. Ik bel dus als de weeën beginnen de verlosafdeling wanneer ik kan komen. Dan zal de kraamorganisatie bij mij wel tijdens de intake aangeven wanneer ik moet bellen zeker? Maar moet je ook gelijk je huisarts en zorgverzekeraar op de hoogte stellen? Of mag dat ook na een werk of wat? Of gaat dat automatisch met aangifte?
Als je kind is aangegeven krijg je van hem/haar een BSN. Dit nummer heb je weer nodig om je kind bij te schrijven bij je zorgverzekering. Volgens mij wordt de huisarts via het ziekenhuis wel op de hoogte gebracht dat je kindje is geboren; ik heb daar niks apart voor doorgegeven.
Wat een fijn topic dit. Ik voel me soms gewoon zo dom als ik mijzelf aan het inlezen ben! Voor mij is kraamhulp helemaal niet vanzelfsprekend. In Turkije komt vaak gewoon de familie over. Dat zie ik niet zitten dus mijn zus (is kraamverzorgster geweest) is al aan het kijken of zij dan 2 of 3 weekjes over kan komen. Daarom vind ik de tips hier wel fijn om te lezen! Zal het waarschijnlijk de eerste uren/dagen namelijk helemaal zelf moeten doen. De boekentips die gegevens zijn, die ga ik sws bestellen. Bedankt daarvoor! Op dit moment heb ik nog niet echt vragen maar lees wel met interesse mee. De hydrofiele luiers had ik al "in bestelling" Oja, wat ik me afvraag is wie heeft ervaring met een draagdoek? Tot hoe lang kun je je kindje dragen / wat is prettig? Is het makkelijk of vond je het eerder oncomfortabel? Ik wil dit juist erg graag en ben benieuwd naar ervaringen.
Ik heb geen ervaring met draagdoeken, maar je zit in de 7e week. Bij bevallen in het ziekenhuis bel je de kraam zodra je weet wanneer je naar huis mag. De huisarts krijgt een brief van het ziekenhuis/verloskundige, maar wij hebben hem ook een geboortekaartje gestuurd. De baby schrijf je z.s.m. bij je zorgverzekering bij. Dat kan meestal digitaal.
Bevallen in het ziekenhuis. Ik moest een nachtje blijven. vanuit het ziekenhuis hebben zij mijn kraamzorginstantie gebeld en doorgegeven hoelaat ik ongeveer thuis zou zijn. zij was er net toen we aankwamen. Hoe het snachts was gegaan dat weet ik niet. er zijn ook organisaties waarbij de kraamzorg ook begint als je bevalt in zkh maar dan is idd per organisatie verschillend. je verloskundige zal je optijd uitleggen wanneer je bellen moet. meestal moet je hen bellen als je 2 uur lang om de 5 min weeën hebt. hydrofiele luiers. Ik had er 20 denk ik. Na 9 mnd bijna niet meer gebruikt.
Heb nu 12 hydrofiel luiers en 6 washandjes. Aantal wat op de uitzet lijstjes staat maar ik ga zeker nog meer halen! Dit lijkt mij veel te weinig gezien de reacties. Marrie28, dat is ook een idee. Vinden ze nog leuk ook, een kaartje sturen naar de huisarts. Wel zo netjes dat ze weten dat ze er een patiënt je bij hebben gekregen
Een super topic dit!! Toevallig vroeg ik me van de week af, wat is nu eigenlijk de beste manier om je voor te bereiden op het moederschap? Ik heb inmiddels één boek (Mijn Zwangerschapsbijbel) van voor tot achter doorgewerkt, maar ik heb nog steeds het gevoel dat ik NIETS weet. Hoe weet je nu straks wat het beste is voor je kindje? Is het voldoende om te vertrouwen op de kraamhulp en je gevoel? Moet je bepaalde boeken echt gelezen hebben? Hoe weet je wat wél en niet goed is voor je kind? Om wat concrete voorbeelden te geven: - Hoe weet je wanneer je kind toe is aan meer dan alleen melk (eerste hapje)? - Hoe weet je (bij borstvoeding) zeker dat je kind wel genoeg drinkt? - Wat moet je doen als je kind echt ontroostbaar is? - Leer je de verschillende soorten huiltjes echt vanzelf? (Voor eten, vermoeidheid, niet lekker, etc.)
mamske toch ben ik er van overtuigd dat het allemaal vanzelf gaat. bij mij is het heel anders gegaan dan bij de meeste hier..ik ben in het ziekenhuis bevallen en mijn dochter en ik moesten in het ziekenhuis blijven..ik 2 dagen mijn dochter een week! en dan gaat het ineens allemaal anders! borstvoeding lukte niet, kraamzorg had ik maar 1 dag recht op omdat mijn dochter al een week in het ziekenhuis had gelegen.... dus moest het toch echt van "mezelf" leren.. in het ziekenhuis lieten ze wel zien hoe je je kindje in bad doet.. en voeden ging daar op schema...maar thuis deed ik het toch anders...ik voedde op verzoek..dat ging veel makkelijker..de huiltjes herken je echt vanzelf wel! ik wist niet wat me overkwam toen ze ineens buikkrampjes kreeg..want dat had niemand verteld..dat je baby de eerste 3 maanden buikkrampjes kan hebben.....dan huilen ze weer anders...en dan kwam spruw om de hoek kijken...nog zoiets zieligs... het is allemaal ff lastig en wennen aan het begin maar geloof me..alles komt vanzelf goed en je went er al snel aan.. het gaat vanzelf..maar niets gaat perfect... maar het wijst zich vanzelf... en ja je kind zal best wel eens ontroostbaar huilen straks...wat je er tegen doet? wij liepen uren met r rond door het huis in de hoop dat ze vanzelf stil werd... het eerste hapje moet je je nog helemaal niet zorgen om maken..dat wijst zich ook vanzelf..je gaat ook met je kindje naar het consultatiebureau die vertellen je daar ook alles over.. ik vind de tips qua borstvoeding hier wel handig..daar ga ik mezelf ook in verdiepen aangezien het bij mij niet lukte en alles een beetje chaotisch was in het ziekenhuis... en tja hydrofiele luiers kan je er gewoon noooooit genoeg van hebben...die zijn zo handig..ik gebruik ze nog
Heb antwoord gegeven in het rood. Verder probeer nog even te genieten van je kindje in je buik voor je het weet is het voorbij. En het zal allemaal als vanzelf gaan.
moederinstinct is echt iets wat de natuur ontzettend goed bedacht heeft Echt vertrouw op jezelf, je eerste gevoel is goed. Ook al zegt t cb, opa, oma, vriendin of weet ik t wie wat anders. Als jou gevoel zegt dat je kind pijn heeft, honger heeft, toe is aan iets anders dan voel je dat. Komt echt goed! Belangrijkste voor uk ben jij als mama en als ie ontroostbaar is, is niks beter dan bij mama zijn! Mocht er iets medisch aan de hand zijn dan voel je ook wel dat je naar de dokter moet gaan. Sowieso een huisarts is voorzichtig met baby's dus als je belt mag je altijd langskomen. Voor medische zaken bel ik overigens gewoon mn huisarts, niet het Cb. Bij ons is het zo dat als je in het ziekenhuis bevalt en het is midden in de nacht blijf je tot de ochtend daar. Dat is standaard protocol, ze laten je niet midden in de nacht met kersverse baby naar huis gaan! De meeste ziekenhuizen hebben informatie avonden over bevallen in het ziekenhuis. Je krijgt dan veel info en krijgt een rondleiding, dan weet je waar je evt mag bevallen. Vond ik zelf heel fijn. Ik wilde thuis bevallen, maar stel ik moest naar t zkh, vond ik het fijn te weten hoe t eruit zag en hoe t een beetje in zn werk ging. Die boeken, allemaal leuk en aardig, maar ik zou geen 20 boeken lezen, want in elk boek staat wel een andere "gouden tip"en dat is jezelf gek maken. Pak 1 goed boek over zwangerschap en over borstvoeding (als je dat wil) De kraamhulp helpt je ook enorm! Bij onze kraamzorg geef je van te voren aan of je borst of flesvoeding wil geven. Ga je borstvoeding geven krijg je een kraam die daarin gespecialiseerd is en geef je fles, dan krijg je iemand die je ook niet gaat overhalen om borst te gaan geven. Alles draait om jou en je kindje en dat is t belangrijkste
Dit gaat echt grotendeels helemaal vanzelf. Daarnaast heb je de eerste dagen veel aan de kraamhulp. En daarna heb je ook nog het consultatiebureau dat je bij dingen kan helpen.
Helaas is er geen goed boek over zwangerschap en borstvoeding, dat laatste moet je echt apart lezen zoals dat boek van Stefan kleintjes bijvoorbeeld. Hij gaat zo diep op alles in dat geen enkel combi boek dat kan evenaren. Dus dat is een echte aanrader. Verder boeken lezen over de zwangerschap, denk dat je dat na 1 ook wel gehad hebt aangezien ze allemaal globaal hetzelfde zullen vertellen. Hier kijk ik elke week op de zwangerschap van week tot week bij het aantal weken. Verder speur ik hier veel op t forum en dan komt vast alles goed
Ik ben best een controlefreak dus ik probeer zoveel mogelijk in te lezen. Ik wil echt heel graag borstvoeding geven maar als ik op fora hierover las dacht ik telkens 'jeetje, dit is zoveel informatie!'. Totdat ik dat boek van Stefan Kleijntjes als ebook heb gekocht. Heel duidelijk uitgelegd, gaf me ook een bepaald vertrouwen in mezelf. En m'n hoofd is rustiger omdat 'iets' heb om op terug te vallen en na te lezen. (Dit is wel het enige boek dat ik gelezen heb over borstvoeding, ben pas zwanger van mn eerste, ben dus niet heel objectief te noemen. ) Maar nog steeds zijn sommige dingen me niet heel duidelijk hoor. Het boek heeft het over plas en poep luiers. Ik denk: 'straks vergeet ik te tellen of is het plasje al droog en merk ik het niet etc'. Maar ik ga er maar van uit dat het vanzelf losloopt. Verder probeer ik me zoveel mogelijk in te lezen over het moederinstinct. Want ik denk dat dat een hele goede richtlijn is. Zo probeer ik steeds een beetje meer mezelf te kunnen vertrouwen. Ik kijk ook weleens documentaires over moeder-kind relaties, ook bij dieren. Dat is meer omdat ik het heel interessant vind maar heel vaak denk ik ook 'wat heeft de natuur dat mooi en goed geregeld' en dat geeft me ook wel rust. Ook probeer ik niet zo hysterisch te doen over dingen zoals kleding, kamertje, badje etc. Een baby heeft liefde nodig. Dat er dan geen wipstoeltje, 10 soorten speelgoed, altijd schone kleding of een dagje geen badje is, is echt niet zo erg vertel ik mezelf. Ik wil zeker niet dat mijn baby iets tekort komt maar vaak zijn dit soort dingen belangrijker voor het gevoel van de ouders dan voor de baby zelf.
Gfh ook zonder plasindicatie geen nood. Als jij de luier bij het kruis even tussen je vingers houd ( buitenkant) en wrijft zul je bij een luier met plas duidelijk een soort gel achtig korrelachtige substantie voelen. Een droge luier heeft dit niet. Hoef je dus niet in de luier te gluren.
Tja, je kan nog zoveel baby- en opvoedboeken lezen als je wilt, je moet het toch echt zelf doen. Doe vooral wat goed voelt. Met huiltjes is het vooral uitsluiten... Pampertje vol? Nee, dan honger misschien? Nee (want net gegeten), dan misschien moe? Ook niet, dan krampjes misschien? Of gewoon gebrek aan aandacht Wanneer toe aan vast voedsel? Ik merk dat ik daar zelf heel terughoudend mee was, maar andere moeders beginnen al met 3 maanden met fruithapjes. Ook weer: vooral doen wat voor jou goed voelt, probeer op jezelf te vertrouwen. De andere moeders doen namelijk ook maar wat... (of wat ze van andere moeders/consultatiebureau hebben gehoord )
Ff iets heel anders hè. Ik zie tegenwoordig overal die hele lelijke ronde spenen met een doorzichtig gat in het midden. Waarom worden die gebruikt ipv de standaard speentjes zoals we ze allemaal kennen? Ik zie ook baby's die niet prematuur zijn met deze speen dus dat zal het niet zijn?
Aanraders om te lezen: Happiest baby on the block van Harvey Karp, heeft mij heel veel geholpen met onze huilbaby Heavy Shit van Brigiet Bleuminck, een boek zonder roze wolk gezwijmel en mooimakerij. Juist een realistische kijk op zwanger- en ouderschap. Met humor!