Onze meid begint de laatste paar weken een echt draakje te worden... Ze laat heel duidelijk merken wat ze wel en niet wil. Ik was haar gisteren fruit aan het geven en ze duwt gewoon hard mijn hand met lepeltje en al weg. Daarna een slokje drinken en ze begon me toch te jengelen. Ik ging nog even door, maar ze bleef bezig. Toen werd mijn man bozig, met een beetje stemverheffing. Daarna at ze keurig haar fruit op en dronk haar bekertje leeg Eigenlijk wil ik niet mijn stem verheffen (geen gillen/ schreeuwen hoor , maar gewoon net even wat harder en strenger), maar hoe zou ik het dan op moeten lossen? Ik heb geen zin in een kind dat straks over mij heen loopt en dat ik met de ellende zit. Wij zijn immers de baas en niet zij. Hoe pakken jullie het draakjes-gedrag van jullie kind aan? Alvast bedankt! Groetjes shampoo
Negeren!! Als luca met eten gooit, bied ik het nog een keer aan en vraag heb je genoeg, ben je klaar? Als hij dan zijn bord geeft, dan pak ik het en is het klaar. Zo ook met kleurpotloodjes, gaat hij ermee gooien, pak ik alles weg en zeg dat hij niet mag gooien, dan is hij klaar dus. Weg ermee. Ik geef het niet opnieuw, ik geef hem zelfs maar een kans. Dan is het over. Anders blijf ik bezig met dit soort uitproberen. Hij is nu ook weer in zo'n fase beland. Tsjonge wat een gedoe. Jengelen om een koekje, zeuren om naar buiten te mogen, zeuren om de hond een koekje te geven. Ik zeg duidelijk 'nee' en dan is het huilen, woedeaanval en gekrijs!! Ik reageer er neit meer op, want dat is de bedoeling. Hoe minder reactie, hoe bozer, maar ook hoe sneller het weer over is. (hoop ik dan maar)
herkenbaar! Ik probeer ook te negere, maar het is zooooo moeilijk! vanavond nog: hij wilde continue opgetild worden maar ik was aan het koken. Ik had m even beet, maar op een gegeven moment moest hij toch echt zelf even spelen. Ik zet m op de grond en vervolgens was het gillen, huilen, dikke tranen! Vanaf toen was niks meer goed: eten weigeren, niet eens willen proeven, of wel een hap nemen en meteen keihard huilen en het eten uit zn mond laten vallen...GGRR!! Ik probeer NIET toe te geven als hij draken gedrag vertoont want dat denkt hij dat DAT de manier is om iets voor elkaar te krijgen. Niet teveel aandacht op vestigen werkt denk ik het beste, al zie ik nog weinig resultaat hoor...
Meestal spreek ik haar een keer een beetje streng toe. Probeer nog een trucje (afleiden). Maar anders is het gewoon klaar. Meestal eet ze ook wel goed, dus dan zal ze wel genoeg hebben.
Ik doe het zoals je man denk ik. Niet willen eten? Ik bied nog 1x aan en dan zet ik het weg. Zelfde met drinken. Beker op de grond gooien? Ik zet hem 1x terug en anders is het klaar. Ze snapt het gewoon dondersgoed (is wel 2 maandjes ouder). Heb het niet over per ongeluk laten vallen hoor, dat is wat anders. Maar met kleurpotloden of blokken gooien, brood of bestek expres op de grond smijten, daar ben ik echt niet soepel mee. En het helpt hier wel. Moet wel zeggen dat ik heeeeeeel vaak een paar tellen moet tellen (nee niet tot 10, dat duurt te lang ) want ik wil mijn stem niet verheffen maar heb van nature erg weinig geduld.... en even tot 5 tellen helpt dan wel goed!
Ik heb volgens mij een heel raar meisje . Als ze "draakjes" gedrag gaat vertonen (iets doen wat niet mag) dan zeg ik 1x nee en warempel ze houd meteen op. Gooit ze 1x met haar eten, dan zeg ik 1x mag niet, en ze doet het niet meer. Hangt ze aan mijn broek en ik moet iets doen zeg ik loop eens door, en ze gaat of zitten of loopt verder. Wil ze aan een kabel of aan een plant zitten, dan zeg ik nee, en ze loopt verder, enz enz. Hier weet ze dondersgoed wat niet mag en ik hoef het dan ook niet te herhalen. Maar ik complimenteer haar de hele dag door als ze lief speelt of lekker door de kamer heen loopt. Hahaha ideaal kind , tot nu toe dan.
Ik wordt echt megamoe van ons" draakje"! Heel de dag ben je een beetje politieagentje aan het spelen! Hij is echt in de ontdekkings en uitprobeerfase! Wil niet meer in de box! Wat ie vandaag gegeten heeft: brintapap en een paar stukjes meloen, wat hapjes aardappel maar het grootste deel ging weer eens naar de grond! En daarna wat vanille vla! En je wilt zo graag dat je kindje goed eet! Nee zeggen heeft niet zoveel indruk! Misschien omdat ik zwanger ben van nummer 2 dat ik wat prikkelbaarder ben. Net ook: niels huilt ind e box en me man gaat er naar een paar minuten naar toe. Gelijk stil!!! Moet je hem dan maar laten huilen of toch even naar toe gaan! Ik heb zin om buiten even heel hard te gaan gillen Heb het even helemaal gehad Zaterdag gaat ie voor het eerste in hele lange tijd weer eens logeren en heeeeeeel stiekem ben ik een beetje blij dat we eens een avondje voor ons zelf hebben. Wat daarna weer gevolgd wordt tot schuldgevoel want ja, je mag er toch niet blij om zijn of toch eens een keertje wel!
op zich als ik hier nee zeg luister ze best redelijk. alleen ze begint dan meestal wel meteen te huilen. terwijl ik gewoon met normale stem nee zeg. maar dit doet ze ook bij papa en oma. als ze echt jengelig en vervelend is en gaat gooien met dingen enzo ( maar komt zelden voor nog eigenlijk) zou ik het ook gewoon wegdoen/opruimen. en verder inderdaad negeren. vaak is ze hier net rond etenstijd vervelend. dan zet ik haar in de box met een dvd van de tweenies, atijd succes. zeker een dik half uur hoor ik dan niks ( behalve die dvd die ik dus inmiddels kan dromen). das ook het enige moment dat ze tv kijkt. verder vindt ze tv niets aan
Mijn ventje is dus ook in die fase aanbeland! Wordt er soms ook zo moe van! Soms luisterd hij wel goed, maar soms ggrrrr! Ik zie ook heel weinig resultaat van al het : nee, niet doen, nee, afblijven, doe dat kastdeurtje maar dicht, geef die tube tandpasta maar aan mama E.D.! En de driftbuitjes negeer ik ook zoveel mogelijk. Het is overal hetzelfde (behalve bij dat ene brave kindje). Heb dus verder geen tips, volg je gevoel, heb een beetje geduld (moeilijk..).