Hoi, Ik voel me hier zo schuldig over. Mijn dochtertje is nu bijna 13 weken en ze wordt vaak na 1 uur slapen overdag wakker en gaat dan huilen. Ik laat haar dan liggen want ze valt meestal weer in slaap. Maar als ze echt gaat krijsen pak ik haar meestal wel. Wie heeft dit nog meer? Ik voel me soms zo schuldig. Ik wil haar niet te snel pakken anders denkt ze dadelijk dat ze overdag helemaal niet meer hoeft te slapen. Als ze na een uurtje wakker wordt wil ze meestal meteen drinken en dan gaat gewoon niet. Maar als ze zo ligt te zeuren/huilen in haar bedje kan ik me echt schuldig voelen. En vaak lacht ze dan niet naar me, zou dat komen omdat ik niet meteen naar boven ga als ze huilt? Als er anderen mensen langskomen lacht ze wel en vooral naar mijn moeder praat en lacht ze veel. Ik voel me dan een slechte moeder als ze niet lacht en voel me erg schuldig. Maar ik wil haar niet steeds ophalen zodat ze dadelijk denkt; oh ok dan huil ik altijd maar dan mag ik uit bedje. Want vaak is er niets aan de hand. Dan huilt ze een kwartiertje en dan slaapt ze weer. Pffff maar dat schuld gevoel en ook omdat ze (naar mijn idee) minder naar mij lacht dan naar anderen mensen. Zou ze nu niet meer van mij houden?
Jeetje, lastig, wellicht is hier meer aan de hand dan wat je hier post. In principe hoef je je echt niet schuldig te voelen als je haar even laat huilen hoor, niet zoals jij het beschrijft tenminste. Kan het zijn dat jij je zelf niet lekker in je vel voelt zitten op dit moment? Baby's zijn enorm gevoelig voor de gemoedsteostand van hun moeder (of vader). Dat kan een reden zijn dat ze huilt/ minder naar jou lacht, er van uitgaand dat dat ook echt zo is en jij je dat niet inbeeldt uit schuldgevoel.
Ik denk niet dat je kindje minder van jou houdt hoor! En ze is nog jong, dus het kan echt geen kwaad als je haar als ze huilt uit bedje haalt en lekker met haar knuffelt. Ze heeft gewoon zin om bij mama te zijn!
Maar gaat ze dan niet denken; ok als ik huil mag ik eruit en krijg ik alles gedaan? Want als ik haar eruit pak lacht ze vaak meteen en is er niets aan de hand, terwijl ze wel ligt te gapen de hele tijd. Ze lacht wel naar mij maar ik merk als er iemand binnenkomt lacht ze meteen naar hem en ben ik niet meer interessant. Ook als mijn moeder tegen haar begint te praten begint ze meteen te lachen en te 'vertellen'. Halen jullie ze na 1 uurtje slaap wel uit bedje en laten jullie ze liggen ?
je meisje is nog zo jong, je kan haar best uit bed halen. Dano sliep rond die tijd ook een uurtje en wilde dan weer drinken. voed je op verzoek? zo niet dan kun je haar best wel een beetje drinken geven. Dano is nu 6 maanden en nu pas heb ik het idee dat hij door heeft als hij huilt dat hij dan aandacht krijgt. en schuldig voelen is heel normaal daar kampt elke moeder weleens mee. Maar of ze van je houdt? geloof me maar dat ze meer van jou houdt dan wie dan ook! misschien is het verassingseffect van je moeders gezicht wel leuk voor dr, en jou ziet ze de hele dag door. ik heb het ook gehad, hij lachte meer naar mijn vriend dan naar mij. maar dat is nu niet meer zo probeer zelf ontspannen te blijven en goed te kijken naar wat je meisje aangeeft, als ze honger heeft geef haar dan een klein beetje te drinken. en echt verwennen kun je haar nu nog niet hoor, luister naar je gevoel!
Ik heb haar maar opgepakt want ik vond het zo zielig, nu zit ze in de wipstoel. Maar ik maak me soms wel zorgen over dat ze wel meteen naar anderen mensen lacht. Ze lacht ook wel naar mij maar niet meteen heb ik het idee, misschien doe ik iets fout. Ben ik te onzeker en voelt ze dat?
Ik weet hoe je je voelt,die onzekerheid of je het allemaal wel goed doet! Je kan haar echt wel uit bed halen hoor als ze huilt. De eerste 6 maanden zeker denken ze daar helemaal niks bij. Ze hebben "iets" en het enige dat ze kunnen is huilen! Dat "iets" kan van alles zijn van vieze luier, tot mama honger, tot een sprong. Je kan ze echt niet verwennen! En als je je zo schuldig voelt als je haar laat huilen, waarom laat je haar dan huilen? Zelf voelde ik me ook ontzettend schuldig in het begin. Na een paar dagen "laten huilen" dacht ik bij mezelf:"ik lijk wel gek, zij huilt, er is iets, dus ik ga haar gewoon oppakken". Nu is ze een heel tevreden meisje, als ze huilt wordt ze gepakt, lekker bij me houden tot ze weer rustig is. Ze gaat 9 van de 10 keer heel rustig slapen nu, is vrolijk en heel gezellig, ontwikkeld goed enz. Dus mijn advies is: kwel jezelf niet met schuldgevoel, maar troost je meisje gewoon als ze daar behoefte aan heeft. Zijn jullie alletwee gelukkig denk ik zo!
Is misschien ook wel zo, maar volgens het CB kan ik haar nu wel verwennen dat ze er dus wel aan went dat ze altijd opgepakt wordt en dus niet gaat slapen. Daarom liet ik haar meestal liggen. Ik maak me heel vaak ook zorgen dat ze niet van mij houdt ivm dat lachen enzo. Daar wil ik vanaf. Denken jullie echt dat ze van mij houdt. Ik moet dadelijk ook weer gaan werken en daar zie ik enorm tegenop, ze gaat 1 dag naar mijn schoonmoeder en 1 dag naar mijn moeder. Wat als ze mij niet meer herkent en dadelijk meer lacht en meer doet bij hun dan bij mij. En als ze daar allemaal nieuwe dingen leert en meer van hun houdt en hun ziet als moeder. Zo'n dingen ben ik echt bang voor. Is dat stom?
Zoals ik het lees, wil ze gewoon aandacht, en bij je zijn. Voeden op verzoek lijkt me een prima idee. Aan de andere kant eventjes huilen is niet zo erg,maar ik denk dat het wel belangrijk is dat je doorkrijgt wat voor soort huiltje het is, een honger, aandacht of pijn huiltje. Het blijft af en toe een beetje behelpen,maar op een gegeven moment herken je het wel, bovendien 13 weken,misschien zit ze gewoon niet even lekker in haar velletje, dat komt vanzelf wel weer.
Natuurlijk is het niet stom! Niks is stom, het is jou gevoel en daar zit je nu even heel erg mee in je maag! Maar een baby is gewoon helemaal verbonden met zijn moeder. Je bent lief voor haar, je geeft haar eten en alles wat ze nodig heeft. Hoe kan ze dan NIET van je houden? En dat ze dan wel naar een ander lacht, komt misschien omdat ze jou de hele dag ziet, jij bent niet vreemd of anders, maar juist heel vertouwd. Jou kent ze goed. De andere gezichten die ze ziet, die zijn allemaal nieuw voor haar. Ze gaat echt wel naar jou ook lachen hoor! Zij is nog helemaal niet bezig met goedkeuren en afkeuren, met houden van of niet houden van.....ze is alleen maar bezig te zijn wie ze is en te doen wat ze kan. Niet meer en niet minder. Misschien is het een idee om hier met iemand over te praten die je vertrouwt. Of iets voor jezelf te gaan deon waardoor je jezelf weer oplaad. Dan kan je er weer beter tegen! Ik noem maar wat hoor!
meid, wat moet dat slopend voor je zijn dat onzekere gevoel. Onder de 6 maanden kun je baby's niet verwennen. Na verloop van tijd zul je de verschillende huiltjes gaan herkennen. En daarbij, baby's huilen nu eenmaal, er hoeft niet altijd iets te zijn. Er zijn baby's die huilen zichzelf in slaap. En laat je niet gek maken door wat ze allemaal zeggen op het CB. Stel dat je in een andere plaats woonde en daar naar het CB moest gaan, dan is de kans groot dat je daar iets heel anders te horen krijgt. (Ik heb t zelfs al meegemaakt dat hetgeen ze op het CB vertelde lijnrecht stond tegenover iets wat in t groene groeiboekje stond) En dat jij denkt dat ze meer naar andere lacht komt door je onzekerheid. Een kind houdt onvoorwaardelijk van zijn ouders, zelfs als die hun kind mishandelen. Kan je nagaan hoe groot hun loyaliteit is. Maar zoals al gezegd, een baby is daar helemaal niet mee bezig. Pik die dingen eruit waar jij je goed bij voelt en doe veel dingen gewoon op je gevoel. En als je BV geeft zou ik ook voeden op verzoek.
Als het CB tegen je zegt dat je een baby van 2 maanden kan verwennen.......... hopelijk laat je je gezonde verstand spreken, en neem je geen genoegen met dat soort opmerkingen van het Cb. Echt schandalig. Je laat je kind doordat Cb toch geen uur huilen he? Daar gaan mijn haren van overeind van die zogenaamde huiluurtjes, echt zielig.
@jingels: helaas hoor ik dat veel vaker van het CB. De arts tegen mij zei ook dat ik Jesper gewoon moest laten huilen, ik moest desnoods maar even bij de buurvrouw koffie gaan drinken zodat ik hem niet kon horen! Dat mag zich dan arts noemen, maar ik snap dat niet hoor. Kijk even 5 a 10 minuutjes huilen/jengelen voor het slapen gaan oke, maar verder pak ik hem lekker op hoor, hij zal wel niet voor niks huilen.
Hier zeiden ze het ook bij cb. Nou ammehoela! 5 minuutjes aankijken en dan toch echt oppakken. Het is schandalig dat het gebeurt idd. Bij ons zit er een oude wijkverlpeegkundige die waarschijnlijk nog van de oude stempel is, dat kinderen zich moeten voegen in het schema van de ouders en dat je dat krijgt door ze gewoon te laten huilen. Ja, ze houden wel een keer op, maar wat gebeurt er dan in zo'n klein wezentje met de emoties? Indy, volg gewoon je gevoel, als jij denkt oppakken, gewoon doen!
Weet je hoe het komt dat kinderen vaak niet naar hun eigen moeder lachen? Hun moeder is zo belangrijk voor ze, dat ze hun moeder als een stukje van hun eigen lichaam voelen. Van hun moeder kunnen ze altijd op aan. Anderen zijn niet zo, anderen zijn anders, en daarom wordt er gemakkelijker naar anderen gelachen. Dat betekent niet dat je kind niet van je houdt! Kom nou, JIJ bent het allerbelangrijkste voor je kind. ZO belangrijk dat je kind niet eens naar je hoeft te lachen om verzekerd te zijn van je aanwezigheid en liefde. Je moet je kindje niet laten huilen hoor als dat niet goed voelt. Juist door je kindje niet te laten huilen, door het te koesteren bouw je aan jullie band. Enne, een kind van 2 maanden kan niet niet beredeneren. Die 'krijgt zijn zin' niet, die heeft gewoon mamahonger! En omdat ze nog niet kan zeggen "hee joh, mam, kom eens hier en raak me aan", gaan ze huilen.
dat had/heb ik ook. was bang dat ze boos op me zou zijn, omdat ik niet naar dr toe zou komen. maar even later krijg ik alsnog een big smile als ik boven de wieg sta
Dank jullie wel voor jullie antwoorden! Het helpt wel een beetje hoor. Ik laat haar ook niet uren huilen, dan kan ik gewoon niet. Soms moet ze idd even huilen om in slaap te vallen en soms valt ze meteen in slaap. Als ze na 1 uurtje slaapt wakker wordt gaat ze wel huilen maar meestal valt ze dan weer in slaap. Maar als ik haar oppak is ze vaak niet stil hoor. Het is niet zo dat als ik haar pak dat ze meteen stil is. Vaak lacht ze wel maar dan huilt ze ook weer en wil ze eigenlijk een flesje maar soms is het pas een uur geleden dat ze een flesje gehad heeft, dus dat is dan te vroeg. Zucht soms is het echt moeilijk he? Nu ligt ze heerlijk boven te slapen! Ze is echt een heel lief vrolijk meisje. Ik vind het zo leuk als ze ook naar mij lacht.
Mijn dochtertje wordt ook vaak na een uurtje slapen weer wakker maar ik laat haar ook altijd liggen, want 9 van de 10 keer valt ze na eventjes huilen/jengelen weer in slaap. Zij huilt ook regelmatig eventjes als ze naar bed wordt gebracht. Dat hoort een beetje bij haar Ik hanteer nu voor mezelf de regel dat ik niet meteen bij de eerste kraai naar boven ga maar wacht 10 minuutjes. Meestal is het een beetje jengelen. Als ze het echt op een krijsen zet, ga ik meteen naar boven. Als ik Sara toch na een 1/2 of 1 uur slaap uit bed haal, dan wil ze daarna echt helemaal niet meer slapen maar is ze nog wel moe. Met als gevolg dat ik dan de hele dag met een jengelend oververmoeid kindje zit dus dat probeer ik te vermijden. Maar een uur of zelfs uren laten huilen vind ik ook belachelijk. Zou ik echt niet kunnen. Vind 5 a 10 minuten (voor mezelf alleen al) vreselijk lang...
Lekker je meisje gaan pakken als ze huilt. Ze krijgt dan het vertrouwen dat je er voor haar bent! Tijn huilde vaak ook al na een uur voor zijn fles en was niet stil te krijgen door te troosten, knuffelen, spelen of wat dan ook. Hij wilde een fles en niets anders. Sinds een aantal weken krijgt hij friso extra, dit is speciale voedining voor hongerige baby's. Werkt hier echt perfect! Hij slaapt nu rustig 3 uur achter elkaar en is veel vrolijker en veel minder vermoeid. En vergeet niet dat JIJ het aller belangrijkste bent in het leven van je baby. Hoe goed iedereen het ook wil doen is er niemand van wie je jindje zoveel houd als van JOU!