Als ik jou was zou ik met je vrouw en sm met zijn drietjes eens praten. Probeer duidelijk te zeggen wat je irriteert en wat je liever anders wilt zien. Bedenk van tevoren wat je echt anders wilt zien en wat je niet zo erg vindt en bespreek dat, ik denk dat het ook beter is als je vrouw het woord hierin heeft, het is haar moeder en zij zal het beste haar eigen moeder begrijpen. Dat je sm koosnaampjes heeft voor jullie kindje, en haar mijn frommeltje noemt, vind ik niet heel erg, maar ik denk dat het alles bij elkaar is wat irriteert. Ik zou het gesprek echt aangaan en jullie grenzen duidelijk maken, want je wilt ook niet dat de bom een keer barst, omdat je nooit wat gezegd hebt. Succes!
Hallo luitjes, Jeetje, wat een reacties!!! Had er 4 of 5 verwacht, maar 40!! Blijkbaar zijn er meer mensen die deze problemen hebben, en er op allerlei verschillende manieren mee om gaan. Ik heb wel een aantal handvatten gezien waarmee wij wat kunnen! Moeilijke is dat mijn vrouw altijd overheerst is geweest door haar moeder (fysiek ook), en dat maakt dat ze heel veel moeite heeft met het opkomen voor haarzelf. Nou moet ik wel zeggen dat sinds onze kleine er is het beter gaat. Inderdaad zit er wel een stukje medelijden naar haar toe in. Aan de ene kant gun je haar de hele wereld, aan de andere kant kan ze behoorlijk egoistisch zijn en zichzelf in het middelpunt van alles stellen. Dit is inderdaad niet de eerste confrontatie met haar. Dit gaat al jaren zo. Ik ga alles nog maar eens goed doorlezen en de punten waar we wat mee kunnen opschrijven. Wie weet komen we dan een eind verder! Wordt vervolgd! En andere ZPers met problemen met (schoon)ouders, hoop dat jullie je weg vinden en wie weet hebben jullie dan ook nog wat aan dit topic! Liefs, Tulpman Ps. zou het liefst op iedereen persoonlijk reageren, maar met zoveel reacties is dat bijna niet te doen. sorry!!
Wat enorm vervelend dat je (schoon)moeder een flinke stempel op deze mooie tijd drukt. Mijn advies is dan ook, lucht je hart. Als je dit op gaat potten, barst de bom hoe dan ook. Dan gaat het vaak ook niet erg subtiel... Probeer rustig met haar te praten, maar maak haar wel duidelijk hoe jullie hier over denken. En dan is ze maar even op haar tenen getrapt, jammer dan! Ik wens jullie veel succes met wat jullie ook gaan doen! En geniet van jullie wondertje!
Las sowieso dagen in dat er NIEMAND komt. want het is JULLIE kraamtijd en niet van de rest van de visite.
ik denk dat je heel direct bij haar moet zijn. op het moment dat ze de kleine oppakt uit de box, en een opmerking maakt van "doe ik lekker toch" zou ik meteen aangeven, "nou zeg lokt u nu een reactie bij me uit? geef de kleine maar aan mij dan leg ik hem wel even boven in zijn bedje als u zich niet kunt beheersen." direct reageren werkt het beste bij die mensen, mocht het een heel naar gesprek worden kan je aangeven dat ze beter kan terug keren als ze weer voor rede vatbaar is.
Kort maar krachtig, creëer afstand. Laat haar probleem niet jullie probleem worden ( wat het nu wel is ) Hier ook wat 'dingen' met schoonouders en door het bovenstaande te doen zijn ze nu al een heel stuk bijgetrokken. Ik zeg niet dat er ruzie gemaakt moet worden of contact verbroken moet worden maar buig ook niet meer mee in haar gedrag.