Goed hoor! Ik denk wel dat het moeilijk voor je moet zijn om op je punten te blijven staan... Als het al heel lang gaat zoals hij het wil (en jij dat al dan niet hebt ingezien, toegelaten, gewild), dan is het heel moeilijk om ineens van rol te veranderen. In relaties hebben we allemaal een rol en naar gelang een relatie langer duurt raak je steeds meer gewend aan die rol en is het heel moeilijk om je ineens anders te gaan gedragen. De ander is nl. ook helemaal ingesteld op zijn/haar rol en kan zich erg bedreigd voelen als hij/zij ineens wordt aangesproken op die rol. Vaak is de een wat dominanter dan de ander en als de ander dan ineens ook dominanter wordt, moet je allebei weer opnieuw je plekje veroveren/zien te vinden. Maargoed, super van je dat je jullie gezin als basis neemt! Het gaat ook om jullie tezamen en als hij dat niet inziet dan is het aan jou of je daar genoegen mee neemt (en niet aan hem om jou daar genoegen mee te laten nemen!). Sterkte voor de komende tijd!
Hier ben ik het niet mee eens hoor. Een tante van mij was getrouwd, met 2 kindjes. Hun huwelijk was kapot maar ze hebben er echt nog een jaar lang alles aan gedaan om het te redden, ook voor de kinderen. Met als gevolg dat er heel veel ruzie was en dat was voor de kinderen veel erger dan dat hun mama en papa nu appart wonen maar geen ruzie meer maken. Bij elkaar blijven voor de kinderen vind ik absoluut not done. Anders zijn je kinderen mss "gelukkig" maar jijzelf totaal niet. En binnen 20 jaar verlaten de kinderen de woning en sta je daar... Ook geloof ik niet in het feit dat je een happy family kan hebben als er iets mis is binnen het huwelijk of de relatie van de ouders. Je moet aan je kinderen denken, maar evengoed aan jezelf EN je partner. Maar dat is natuurlijk mijn mening. Uiteraard ben ik ook van het principe dat gezin op nr 1 komt en dat je moet vechten als een leeuw voor je partner en kinderen. Nu weer on-topic: Meid, je bent inderdaad een sterke vrouw maar ik heb het een paar posts eerder ook al gelezen, jij moet echt respect afdwingen van hem dat vind ik absoluut niet kunnen. Ik zou hem echt voor de keuze zetten. Jij of zij. Geloof me, als hij ECHT van je houdt, kiest hij voor jou en breekt hij met die "vriendin". Zo simpel is het. Veel sterkte meid, ik begrijp dat dit echt niet gemakkelijk is. xox
Ik zie nu trouwens dat ik de post van Vlinder een beetje verkeerd gelezen heb. Mijn reactie slaat dus niet volledig op haar post, maar toch laat ik em staan omdat ik het wel een belangrijk punt vind.
Het gaat langzaam aan wel een raar verhaal worden. Het gaat om een vriendschap, dan hoeft hij toch niet zo in de verdediging te springen. Dan zet je het contact op een lager pitje, maar zelfs dat zal nu misschien moeilijk worden. Even voor de duidelijkheid. Je hebt haar man toch wel eens gesproken via de telefoon toch? Hij weet van jullie problemen door gesprek met jou? Of gaan de gesprekken via je man en vriendin? je man z'n broer, zegt die nu dat het aan jou ligt of aan zijn loyaliteit? Wat zeggen je ouders/zus? Je man reageert wel heel raar,maar wij weten niet hoelang dit al speelt en hoe hoog het steeds op loopt en of TS wel of niet jaloers is. Bij ons is het gezin op plek een en we vallen elkaar niet af. Daar maakt hij een fout in. en of jij jaloers bent kan ik niets zeggen. Ik zou het wel zijn als m'n man een andere vrouw boven mij zou zetten. Vraag is hoe wil je nu verder. Moet je man het contact verbreken, wil je niet dat ze nog samen afspreken, wil je meer betrokken worden, Doet je man je enkel bij haar afvallen of bij anderen ook? Kortom jij zult goed moeten bedenken wat je man anders moet doen, zodat hij er iets mee kan. Maar begreep dat de therapeut dat niet kon veranderen, dus wat wel? Kan het nog wel gezellig worden met elkaar? Lijkt me heel moeilijk. Veel sterkte voor komende tijd!
Dat is nu juist het probleem. Zij is de enige die ervoor wil(de) vechten, want hij doet het duidelijk niet. Bij elkaar blijven voor de kinderen brengt vaak meer verdriet met zich mee dan 2 ouders die uit elkaar maar gelukkig zijn. Continu opgroeien met ruzies wil je echt niet! TS: wat een verschrikkelijke, manipulatieve man heb jij! Ik geloof ook niet dat de "man' van die vriendin die mail heeft gestuurd, maar zij zelf. Sowieso vind ik de reactie van je man erop ontzettend vreemd! Een beetje vent laat zo niet over z'n vrouw/vriendin praten en hij gaat een biertje drinken????? En je mag jezelf niet eens verdedigen? Nou, hij kon hier kiezen: zij eruit of ik eruit. Als het niet op een volwassen manier kan, dan maar zo. Misschien dat hij dan snapt waar zijn prioriteiten liggen, want die liggen duidelijk niet bij jou en jullie gezinnetje. Ik hoop dat je voor jezelf en je kindjes kiest.
heuh?! Wat? Ik heb nog niet alles gelezen, maar ik las in de gauwigheid even iets over jouw jaloezie... die heb je niet. Wat jij voelt is heel normaal. Deze ´vriendschap ´ gaat veel te ver. Met je relatie kappen en hem de deur wijzen is te kort door de bocht en zijn uitspraken waar jij niks mee kunt.... want jouw gevoel speelt hier een hele grote rol in. Ik denk wel dat je hem voor een keuze moet stellen en dat je het heel serieus meent. Of jij of zij. Ook al is het maar een vriendin, zoals jij het omschrijft is het meer dan dat. En jij staat niet op de eerste plaats en dat is een hele kwalijke zaak. Stel hem voor de keus. Spreek je ongenoegen uit tegen haar echtgenoot want die moet zijn vrouw ook aan banden gaan leggen..... gevaarlijk type vrouw is dit en het loopt snel uit de hand en dan is de spijt weer niet te overzien. Doe het nu, voordat dingen nog verder uit de hand lopen. Een einde aan de relatie maken is echt het laatste wat je kunt doen mijn inziens.... succes, ik hoop echt dat jullie eruit komen. Twijfel niet aan jezelf... je man is degene die fout bezig is....
Misschien moet je net als Kimmytje mijn reactie nog eens goed lezen Ik zeg namelijk niet dat ze samen moet blijven ten koste van alles. Ik vind dat mensen er voor moet knokken om samen gelukkig te worden. Knallende ruzies horen mi daar niet bij. Als je volwassen bent en voor elkaar kiest, dan hoor je je normaal te gedragen. Juist en zeker als er kinderen in het spel zijn. Wat de ander ook doet, hoe groot de problemen ook zijn. De kinderen gaan voor en je maakt het jezelf ook makkelijker!
Zo lees ik het toch anders dan je eerste post In je eerste post kwam het over alsof ze koste wat kost bij elkaar moeten blijven voor de kinderen, maar dat bedoel je dus niet. Mijn fout. In dit geval ben ik het met je eens
Pffff ongelooflijk zeg!!! Hoop echt dat hij heeeeeel erg bij gaat draaien want het lijkt er niet op dat hij een plank voor zijn hoofd heeft maar een hele laminaatvloer!!!
Geeft niet En nee, ik vind idd net dat je samen moet blijven voor de kinderen, maar wel dat je samen net even iets harder moet knokken om gelukkig te zijn. Voor elkaar en je kinderen.
Ik had het ook verkeerd gelezen hoor maar heb direct mijn "fout" opgebiecht toen ik de vernoemde post nogmaals las