Ik vind het ook vermoeiend om stukjes zonder punten en hoofdletters te lezen (moet dan soms 2 of 3 keer lezen voordat ik het begrijp). Maar ik probeer me daar niet aan te storen want wie weet wat de reden erachter is? Misschien wel ontzettend opgezwollen vingers ofzo, dat typt heel lastig. Of idd een kind op schoot. Spelfouten, tja...Als ze in de krant staan kan ik er laaiend om worden maar hier niet, niet iedereen is goed in taal.
Tja maar hoe weet je of iemand er niets aan kan doen? onder je naam zetten dat je dyslectisch bent? Dus komt iedereen dom over die spel fouten maakt? want jij kan niet weten of iemand een afwijking heeft? Beetje kort door de bocht vind ik.
Ik vind laat iedereen lekker haar eigen ding doen, in haar waarde. Met of zonder spelfouten, met of zonder puntjes etc etc Als je het verhaal niet wilt of kunt lezen nou dan lees je het toch lekker niet, dan zijn er vast wel anderen die het geen probleem vinden en er een reactie op geven. Ik kan me hier niet aan storen...ehhh wat zeg ik: Het valt me niet eens op, want ik let er niet op hoe iemand iets duidelijk maakt, begrijpen doe ik het meestal toch wel en zo niet...dan vraag ik het toch nog een keertje. Liefs, Mirre