Spannend mamamino! Ik ga weer duimen. Goed zo, hang het bordje maar op haha. Hier vakantiemodus uit... Ongesteldheid doorgezet, morgen gesprek met hoogzwangere vriendin die vindt dat ik er te weinig voor haar ben en het me nogal kwalijk neemt Voel me even superrot en ben helemaal klaar met alles. Hopelijk vind ik de vakantiemodus na morgen weer even terug.. Sorry voor klaagberichtje...
Hai Leen 77, Sorry, maar van die vriendin moet je niks aantrekken. Mensen die nooit vruchtbaarheidsproblemen hebben gehad hebben geen idee wat wij doormaken en hoe indringend het is, dus laat alles maar langs je heen glijden. Sterkte, Mamamimo
Dat is lief van je. Het is echt zo he? Dat je het gewoon niet kan begrijpen als je het niet zelf mee maakt. Ik snap zelf soms niets eens dat het me allemaal zoveel doet en me 24u/dag bezig houdt. Het was best een zwaar gesprek en ook wel een goed gesprek maar het blijft zo dat je iemand niet kan duidelijk maken hoe dit je leven beheerst. Ik voel me daarom ook best vaak alleen hierin, alsof je voor de buitenwereld een masker op moet zetten maar je je diep van binnen vreselijk kunt voelen. Ze neemt het me echt kwalijk dat ik er niet genoeg voor haar ben en niet veel contact heb gezocht. Was het allemaal maar zo simpel... Wel vandaag een afspr met het ZH gemaakt. 24 oktober gaan we vervolgstappen bespreken. Hopelijk op korte termijn IUI... Hoe gaat ie met jou? Bordje al op je deur gehangen? hihi. Veel klusplezier!
@ Leen77: En hoe voel je je nu een paar dagen na het gesprek met je vriendin? Goed dat je stappen hebt ondernomen om verdere stappen te ondernemen, hopelijk is het niet nodig uiteraard, maar je weet het maar nooit. Ja, wij hadden gisteren een klusavond , het voelt zo dubbel, aan de ene kant prima, aan de andere kant voel je de druk , en dat is niet fijn. Maar goed, nu weer plaatsnemen op die befaamde wachtbankje, grr. Hopelijk gaan we Elba snel achterna. vind het erg fijn om op dit forum te kunnen schrijven, met mensen die weten wat we doormaken. Gr.Mamamimo
Tja het is goed dat we gesprek hebben gehad, blijft gewoon lastig allemaal en ik vind het jammer dat dit hele gedoe van niet zwanger kunnen worden ook dit soort problemen oplevert. Alsof het allemaal nog niet lastig genoeg is Ik vind het ook echt fijn om hier mijn ei even kwijt te kunnen, en mensen te treffen die het ook echt begrijpen. Anders zou ik volgens mij gek worden! Hou jij het een beetje uit op de wachtbank? Dat wachten duurt altijd zo lang he? Het verplichte klussen is ook echt niet meer leuk, wellicht dat voor ons het verplichte klussen dan bijna ophoudt. IUI lijkt me ook niet ideaal natuurlijk, maar het is iig weer een nieuwe fase...
Hallo meiden, een tijdje geleden heb ik hier meegeschreven onder een andere naam. Ik wilde minder bezig zijn met zwanger worden en daarom wat afstand genomen. Nu hebben we 1 oktober de intake staan voor ivf en willen we t nieuwe jaar wrs gaan beginnen. We willen iig 1 poging wagen, daarna zien we verder of we nog door willen. Maar goed, als jullie t oke vinden, kom ik dus weer meekletsen hier
Leen hier een vergelijkbare situatie gehad met een vriendin. Uiteindelijk heb ik t contact verbroken met haar. Dat was heel moeilijk en deed zeker ook pijn. Maar t is wel t beste zo. Mensen die niet id situatie zitten weten idd niet hoe t voelt. Maar als mensen alleen vanuit hun eigen referentiekader denken en niet eens proberen in te leven in hoe t zou kunnen zijn, dan is t voor mij geen vriendschap. Succes!
Hallo Kickk, Welkom bij ons. Dat wordt een spannende week dus volgende week met een intakegesprek gepland. Hoop dat het je brengt wat je ervan verwacht. @Leen 77, het zijn nooit leuke gesprekken om te voeren, zeker niet als het je zo diep raakt, en mensen echt geen idee hebben hoeveel je ermee zit. Je zal voor jezelf uit moeten maken of je toch nog een poging waagt om die vriendin duidelijk te maken hoeveel verdriet je hiervan hebt, of misschien is het verstandiger om eventjes iets meer afstand te nemen. Zelf ben ik zo iemand die dan meer afstand neemt, ook uit zelfbescherming. De onzin die mensen soms vertellen is werkelijk niet te geloven. Ik had gewoon geen zin meer om naar al die opmerkingen te luisteren, hoe lief ook bedoeld. Het is inderdaad erg lastig om op het wachtbankje te zitten, ik zei het gisteren weer tegen mijn man. Je lijkt weer van alles te voelen, vaak naar het toilet, zou ik dan toch zwanger zijn? Kortom kon ik maar gelijk een test doen. Het is zo moeilijk om dat los te laten, en elke keer is de dag des oordeels ook zo moeilijk, pfff. Heb wel tegen mijn man gezegd , na al die sores wil ik het graag bij 2 kinderen houden, ik wil en kan dit niet nog een keer. Sterkte allemaal. Mamamimo
Hoi Kickk, gezellig als je mee komt schrijven (ook bij het andere forum waar ik je zag )! Is er bij jullie een oorzaak waardoor je niet makkelijk zwanger raakt? En is jullie eerste kindje wel op een natuurlijke manier verwekt? IVF lijkt me echt spannend, vlgs mij is het behoorlijk ingrijpend. Goed dat jullie de stap nemen. Tja wat betreft afstand nemen, dat is precies wat ik afgelopen maanden heb gedaan en waardoor het nu een beetje uit de hand gelopen is. Maar deze vriendschap is wel erg belangrijk voor mij, dus we gaan zien hoe het de komende maanden gaat lopen. Wat ik laatst bij iemand op het forum las was dat je ook moet bedenken dat de mensen 'aan de andere kant' het bijna onmogelijk kunnen begrijpen aangezien ze het zelf niet meemaken. Daar zit ook wat in. We kunnen niet verwachten dat zij begrijpen hoe we ons voelen...
Mamamimo dank je! Leen, ja we weten de reden wel. Mijn linker eierstok ligt erg hoog, ter hoogte van mijn ribben. En zit ingekapseld in het buikvlies. (heel apart verhaal, de doktoren geloofden het eerst ook zelf niet). Sinds ik hormonen heb gespoten, geeft alleen links nog maar een ei en rechts doet niks meer. En omdat links zo gek ligt, kan ik daar niet zwanger mee worden. Ivf zou een oplossing kunnen zijn, maar ze weten niet eens zeker of ze links wel kunnen aanprikken. Het wordt allemaal dus behoorlijk spannend en zowel voor het als voor mij experimenteel!! En wat betreft je vriendin... ik snap het. Het is ook moeilijk, van beide kanten mss. Ik ben na het verlies van mijn 1e dochtertje wel wat harder geworden geloof ik. Ik ben toen ook vrienden kwijt geraakt, of eigenlijk bewust afgestoten. Voor mij was er heel erg het gevoel van als het in slechte tijden niet kan, hoeft het in goede tijden voor mij ook niet meer. Maar ik begrijp dat het niet voor iedereen zo zwart-wit geldt. Ik hoop dat jullie er samen uit mogen komen!
Hallo dames. @ Kickk jeetje wat een ingewikkelde eierstok heb jij, hopelijk gaat t aanprikken lukken en ben je snel zwanger. Heel veel succes maandag tijdens t gesprek. Ik las dat je ook pleegmama bent, dat kan ook best pittig zijn of heb je je pleegkindje al een tijdje? @Leen77 24 oktober komt steeds dichterbij, geeft t je ook meer rust omdat je weet dat er dan weer iets gaat gebeuren? Soms houden doktoren zich zo strak aan de protocollen, terwijl dit traject voor ons zo heftig is. Hier is t weer spannend. Op de wachtbank zitten is geen pretje, wat mij betreft test ik vandaag al maar ja dan zou ik misschien wel een valse uitslag kunnen krijgen vanwege de Ovitrelle. Nu na 21 maanden begin ik ook langzamerhand een beetje op te raken, of spreken nu de hormonen? Pff, we verlangen er allemaal naar om Elba achterna te gaan. Gr. Mamamimo
Hoi hoi, het is even rustig geweest want heb deze week het slechte nieuws gekregen dat mijn baan verdwijnt. Het is nog niet zeker per wanneer, kan komende week zijn maar kan ook nog 2 maanden duren. Tja, dat kon er ook nog wel bij. Hoef ik me niet alleen maar druk te maken om het zwanger worden maar kan ik de zorgen gewoon verdelen Maar eens zien hoe het gaat lopen allemaal. Mamamino hou je het nog vol op de wachtbank?
Hai Leen 77, Wat een naar nieuws van je werk. Wat naar zeg, en ook nog die onzekerheid dat het niet precies bekend is wanneer. Ben je niet ontzettend boos? Kun je wel binnen de organisatie terecht voor een andere baan, of moet je echt weer op zoek naar een andere baan? @ Kickk hoe is het gesprek in het ziekenhuis gegaan? Hoop voor jou dat ze het zien zitten om het traject te starten. Hier helaas nog op het wachtbankje, heb wel een test gedaan maar die is negatief, nu maar wachten tot de rode duivels weer komen. Ben er heel boos over. Het begint echt een beetje naar te worden om zo lang te moeten wachten. Een verdrietige mamamimo
Oh mamamino geef de hoop niet op! Een negatieve test is ook nog niet gelijk een bevestiging dat de duivels weer komen toch? Het is wel zwaar he? Hier beetje mood swings, de ene keer ben ik boos, de andere keer vrij nuchter; zulke dingen gebeuren, helemaal in deze tijd, en we kunnen het nog wel even uitzingen alleen moet ik wel binnen een jaar werk vinden. Dat zou toch haalbaar moeten zijn? Binnen deze organisatie zijn er in ieder geval geen mogelijkheden, dat is wel zeker. En dat is misschien maar goed ook Sterkte op het bankje, ik kom helaas nog niet bij je zitten, moet de komende week weer aan de klus... Lfs en een knuffel voor jou
Hai Leen 77, En al uitgeklust?( hihihi) Nog even volhouden, en dan mag jij op het wachtbankje. Ik hoop voor je dat het vrij snel gaat lukken met werk vinden. Hier zijn de rode duivels inderdaad gearriveerd, was erg boos en verdrietig gisteren, maar vandaag ging het gelukkig al een stuk beter. Heb alweer een afspraak staan voor mijn follikelmeting. Gr. Mamamimo
Oh balen van de duivels... Pffff. Nou de rotste dag van de maand is dan weer geweest. Ik mag nog wel even aan de klus, verwacht pas een ei rond begin volgende week Wilde dit keer zonder ovu testen doen, want dat geeft zo'n druk, maar begin nu al weer te twijfelen, want dat betekent dat we vanaf nu t/m over zo'n 2 weken aan de klus moeten. Misschien toch beter om wat gerichter te klussen. Nu ik er over nadenk; misschien moet ik maar testen zonder het aan manlief te vertellen zodat bij hem de druk wat minder hoog is, hihi. Voor hem is het lastiger dan voor mij.
Hai Leen 77, En ben je er al uit, wel of geen ovulatietest? Grappig dat het je man is die de druk voelt, bij ons is het andersom. hoe is het met je vriendin afgelopen, heb je haar nog gezien? Ging het toen beter? @ kickk hopelijk is je gesprek goed gegaan, ik hoop het zo voor je. Ik ben moed aan het verzamelen om op kraambezoek te gaan, het is al bijna een maand geleden geboren, dus ik kan het nu echt niet langer uitstellen. We zijn weer "vrolijk" aan het spuiten, op naar prachtige eitjes. gr.Mamamimo
He mamamino, tot nu toe nog kunnen beheersen met de ovutesten haha. Ik word er echter eerder onrustig van dan rustiger. Heb nu het gevoel elke dag te moeten klussen om maar niets te missen, maar dat werkt natuurlijk niet. Komt wrsch ook niet ten goede aan de kwaliteit. Pff ik begin er inmiddels best genoeg van te krijgen van dit planmatige... Ik voel ook wel de druk hoor, maar voor mij is het makkelijker om even 'verplicht te klussen' denk ik. Bij manlief ligt toch de noodzaak om te presteren in dit geval Met mijn vriendin gaat het wel goed, hebben elkaar inmiddels een paar keer gesproken, gewoon op een leuke manier. Hopelijk is het allemaal ergens goed voor geweest. Vandaag weer op kraambezoek geweest, ben jij ook vandaag geweest of moest je nog een afspraak maken? Mijn zoontje zat vanmiddag bij mij op schoot dus de baby werd bij mijn man op schoot gezet. Daar was ik wel blij mee Lastig is het he, dat babygeluk van anderen... @kickk hoe gaat ie met je??? Veel klusplezier maar weer!!!
Babygeluk bij andere is heel lastig. Ik vind het zelfs soms nog lastig terwijl ik zwanger ben. Waar slaat dat op? Wel dapper dat je bent geweest. Leen! En iedereen veel klus plezier!!!!
Trouwens leen ik herken dat wel ja, dat mensen die niet weten wat het is als het lang duurt hele vervelende en kwetsende opmerkingen maken als: Je moet er niet zoveel mee bezig zijn. Waar slaat dat nou weer op?