@elba, ja gek dat het nog lastig is terwijl je al zwanger bent, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen, helemaal als het mensen zijn die snel zwanger zijn en jullie er een hele lange weg voor hebben moeten afleggen. Dat blijft oneerlijk. Weet bij jullie iedereen het inmiddels? Krijg je al een buikje???
@Leen 77, en is de klusperiode voorbij? Met of zonder eisprongtest gedaan? Verder alles ok? @ Elba, hoe gaat het met je? Heb je je 20 weken echo al gehad? En kun je het nu een beetje bevatten dat het toch echt is gelukt. We hopen je gauw achterna te komen hoor. Vandaag weer de eerste follikelmeting gehad, 8 en 10 mm, was er erg blij mee. Maandag weer terugkomen, en dan ga ik een gesprek met de gynaecoloog aan hoeveel keren we het zelf moeten proberen, en wanneer we nu in aanmerking komen voor iui, want de koek begint zo langzamerhand op te raken. Gr. Mamamimo
Vind ik ook mamamimo, je hebt lang genoeg geprobeerd dus een beetje hulp is wel gepast. Denk ik dan. Je hebt al die onderzoeken al gehad? Mijn leerlingen moet ik het nog vertellen maar voor de rest is iedereen wel op de hoogte. En mijn buik is nog heel bescheiden maar ik heb ook zo'n last van maagzuur. Ik kan niet zo goed eten.
Hallo Dames, Hey Elba, sta jij ook voor de klas, wat grappig ik ook. Ja, die maagzuur, dat ken ik geen pretje. Standaard Rennie op zak, dat helpt ietsjes. Kun je er wel een beetje van genieten? @ Leen 77, hoe is het met je? Wanneer mag je gaan testen? Gisteren mn tweede fm gehad, een ei van 12, en een van 9, donderdag weer terugkomen. We hebben het wel aan de gynacaeloog gevraagd hoe lang we het nog zelf moeten proberen, en of we in aanmerking kwamen voor IUI.Hij ging het vanavond bespreken en dan horen we het donderdag. Hij heeft wel gezegd dat het na 6x IUI ophoud, ook omdat ik vanwege mijn (over)gewicht niet in aanmerking kom voor IVF( wist ik ook al). Spannende tijden dus. Ik hou jullie op de hoogte dames. Gr.Mamamimo
He Mamamino, hoe groot moet je ei precies worden dan? Spannend dus donderdag, het lijkt me toch dat je wel een keer mag beginnen met IUI. Hier alles goed, heb toch een ovutest gedaan, eigenlijk ook vooral om te weten wanneer ik ongesteld moet worden. Ei was zo laat deze maand, cyclus van bijna 6 weken, wrsch door de stress ofzo. Zal mijn banner nog even aanpassen; zal pas in laatste weekend oktober ongesteld worden. Eerst de 24e afspraak in het ziekenhuis om te bespreken of we met IUI mogen starten. Verder druk met zindelijkheidstraining van ons zoontje, gaat harstikke goed, jeetje wat wordt ie al groot! Weer even zo'n besef momentje op zulke momenten...
Hai meiden, @Leen77, 24 oktober komt dichterbij, ben je al zenuwachtig? Ik was gisteren weer in het ziekenhuis, , eitje was nog niet groot genoeg, moet zaterdag terugkomen. En toen verwachte ik te horen dat we toestemming kregen voor IUI, nou mooi dus niet. Ik moest eerst afvallen, toen ik later buitenstond moest ik gewoon keihard janken. Gatverdamme, werd gewoon superpissig. Wist natuurlijk best dat ik veel te zwaar ben, maar dat me dit dan ook word ontzegt ( na al bijna 2 jaar bezig te zijn, en wetende dat afvallen niet gemakkelijk gaat als je pco hebt), dat had ik niet kunnen bedenken. Vele tranen later heb ik een ander ziekenhuis gebeld voor een second opinion, en gelijk een afspraak gemaakt met een dietiste. Ben er echt kapot van. Mamamimo
Oh mamamino wat erg... Je zult je al helemaal hebben ingesteld op IUI en krijg je dat te horen. Echt goed dat je 2nd opinion hebt aangevraagd bij een ander ziekenhuis. En wonen jullie misschien ook dicht bij de Duitse grens? Anders zou je daar nog eens kunnen kijken wat ze in het ZH zeggen. Ik hoor over Duitsland altijd erg goede verhalen, de behandeling zijn goedd maar ze luisteren ook heel goed naar de mensen. 24 okt komt echt dicht bij ja. Ik heb me ook al op IUI ingesteld, maar nu ik jou verhaal lees, brrr, hoop niet dat ze ons ook naar huis sturen. Ik heb geen overgewicht, maar wie weet vinden ze wel iets anders van de situatie. Afwachten maar. Sterkte meid, gewoon hop, naar dat andere ziekenhuis!
Ondanks dat ik van plan was weer meer mee te schrijven, lukt het me niet zo best. Ook merk ik dat ik er inmiddels wat anders insta (inmiddels) dan de meeste van jullie. Ik begin steeds meer te accepteren dat dit het is... Maar ik lees wel trouw mee. Mamamimo, ik wilde je toch even de tip van het geertgen meegeven. Ik weet niet of je daar id buurt woont, maar anders is dat zeker het overwegen waard! Succes!
Hai Meiden, @ Leen 77, laat je niet ontmoedigen door mijn ervaring! Ik duim voor je. @ Kickk, fijn van je te horen. hoe is je afspraak in het ziekenhuis gegaan?( als je t wil delen tenminste). Wat heeft je doen beseffen dat dit het voor jullie is? Knap van je hoor. Begin het langzamerhand ook aardig zat te worden, maar ja ben er echt niet klaar voor om onze droom op te geven, dat doet nog te veel pijn, maar onze einddatum helpt me wel. Stiekem hoop ik natuurlijk dat ik volgende maand 2 streepjes zie, best lastig allemaal. Meiden, vind het wel fijn om hier mijn hart te luchten, de meeste mensen hebben hier echt geen idee van hoe dat nou voelt. Gr.Mamamimo
Mamamino de afspraak is uiteindelijk niet doorgegaan. Ik was ziek. Lief dat je t vraagt! Hij staat nu gepland voor medio januari. En het is goed zo, ik weet eerlijk gezegd niet of we er uberhaupt voor gaan. We gaan wel t gesprek in, maar daarna gaan we pas beslissen of we voor ivf gaan. Gezien mijn lichaam zal t geen standaard ivf worden en ik weet niet of we bepaalde risico's willen nemen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik er absoluut ook niet aan toe ben onze droom op te geven, misschien wel nooit. Maar ik ben 2 jaar constant bezig geweest met ziekenhuizen, hormonen, teleurstelling en frustraties. Ik wil dat niet meer. Ik wil genieten en vooral ook beseffen wat ik wel heb. Een prachtige dochter!! De tijd gaat zo snel. Ik heb zo'n spijt dat ik bijna 2 jaar niet optimaal van haar heb kunnen genieten omdat ik zo bezig was met het verlangen naar nog een kindje. Ik heb daar zo'n spijt van en voel me er ook schuldig over. Ik heb die knop bewist omgezet. Ik geniet nu veel meer van het nu, het kleine leeftijdsverschil-mijn ideaal- is nu toch al niet meer haalbaar dus ik probeer er releaxter in te staan. Wat ook verschil maakt is dat ik niet alleen zelf de wens had naar nog een kindje, maar ook voor mijn dochtertje. Ik gunde haar zo ontzettend een broertje of zusje... Niet dat enigs kindje zijn erg is, maar dit is/was mijn gevoel. Sinds wij een pleegkindje hebben is dit gevoel voor een groot deel weg. Als ik zie hoe lief ze zijn samen en samen spelen, dan voelt t goed zoals het is. Dus een heel verhaal. Maar waar t op neerkomt is dat ik mijn droom niet heb opgegeven, maar dat ik t niet meer alles laat bepalen en overheersen.
Hai Kickk, Wat bewonder ik jouw instelling, knap hoor. Je hebt helemaal gelijk hoor dat je nu wil genieten van je dochtertje, dat verdiend ze natuurlijk ook. Voel me daar soms ook erg schuldig om, dat ik er maar half ben vanwege mijn eigen verdriet zeg maar. En je pleegkindje, mag hij langdurig bij jullie blijven? En ziet je dochter hem als haar eigen broertje? Een pleegkindje is ook niet makkelijk, in die zin dat je vaak met veel instanties te maken krijgt, petje af hoor! We hebben een second opinion aangevraagd bij een ander ziekenhuis, en heb met mijn man afgesproken na een week antwoord te geven of ik de komende 3 maanden ervoor ga om 15 kilo te verliezen. Verder mogen we gelukkig wel doorgaan met spuiten, dat heeft de gynaecoloog wel duidelijk gezegd. Maar het doet zo'n pijn, pff. Helaas wonen we in het midden van het land, dus duitsland of het geertgen is voor ons echt te ver. Zelf willen we graag tot februari het zelf proberen, en dan daarna voor iui gaan, dus tot die tijd heb ik om af te vallen. Omdat er nu druk achter staat merk ik dat het toch wel heel moeilijk is. @Leen 77, succes woensdag meid, ik duim voor je
@Kickk knap van je dat je het een klein beetje los kunt laten! Ik denk dat je dan wel meer kunt genieten van je kleintjes. Ik zou het ook wel willen maar ben nu nog niet bereid om onze droom op te geven en merk dat ik ook wel weer veel troost haal uit onze zoon. Ik denk eigenlijk dat hij er niet onder te lijden heeft, alleen dat ik niet altijd optimaal kan genieten van hem. @mamamino moeilijke situatie voor jou hoor. Denk je dat je ervoor zal gaan om zoveel af te vallen? Wij vandaag in zh geweest. We mogen beginnen met IUI. Half november prikles en dan de cyclus daarna starten. Dat zal december worden. Spannend. Elke keer is 100 tot 15 procent kans, ik vond dat erg weinig, maar die kans blijkt al een stuk hoger te liggen dan als we het nu zelf proberen. Na de afspraak bij die vriendin van de gesprekken geweest, ze is vandaag bevallen en met de iui folder onder de arm hebben we haar kleintje mogen bewonderen. Het was zo dubbel. Heb nu een beetje een leeg gevoel en beetje depri, denk omdat dit voelt als onze laatste kans het komende half jaar en dat we nu bij het 'eindtraject' zijn beland. Stom he? In plaats van blij zijn op nieuwe kansen lijkt het een beetje andersom. Denk dat we het morgen allemaal wel weer zonniger in gaan zien.
Oh correctie ik zie dat ik heb getypt 100 tot 15% kans, haha, was het maar waar. Dat moet dus zijn 10-15%...
mamamino, tja of het knap ik weet ik niet. Het is ook meer soort van moeten. We zijn de afgelopen jaren ziekenhuis in, ziekenhuis uit geweest, doorverwezen van de ene naar de andere specialist, telkens weer het hele traject doorlopen, de teleurstellingen, het niet meer "gewoon" leven, maar leven van eisprong, naar (helaas) menstruatie en weer verder. Ik kon/kan dat gewoon niet meer aan. ik kies ervoor hiermee te stoppen en het geeft wel rust. Zoals ik al zei ben ik er zeker nog niet klaar voor mijn grote kinderwens op te geven, deze zit veel te diep, maar ik wil wel weer leven! En wat betreft het schuldig voelen, ik realiseer me dat mijn dochtertje er niet veel van mee krijgt en heeft gekregen. Het is meer een schuldgevoel naar mezelf denk ik wel eens. Na het verlies van mijn eerste dochtertje was ik zo bang nooit een eigen kindje te krijgen, nooit een dochtertje, en nu ben ik zo ontzettend gezegend en nu ben ik nog niet tevreden... Daar voel ik me schuldig om. Dat ik de afgelopen tijd niet genoeg van haar genoten heb, de tijd gaat zo ontzettend snel. Als ze straks naar school gaat in januari, willen we denk ik het traject wel weer oppakken, maar dan niet ten koste van het genieten van ons meisje (en pleegzoontje inmiddels). Ons pleegkindje blijft inderdaad totdat hij 18 jaar is. Ons dochtertje ziet hem helemaal als broertje en ze is nu al hartstikke gek op hem. Ze spelen ook heel veel. Heb je inmiddels al antwoord gegeven aan je man of je ervoor gaat 15 kilo af te vallen? Misschien is het een idee, maar ik doe spinning, heeeeerlijk en de kilo's vliegen ervan af! Wanneer gaan jullie voor de 2nd opinion?
Leen, helemaal waar. Ik denk ook dat onze kleintjes er vrij weinig van meemaken. Het is meer het gevoel van jezelf denk ik. En opgeven van de droom doe ik ook niet hoor (zie hierboven), ik wil er alleen releaxter mee omgaan. IUI valt reuze mee hoor en het spuiten ook. De eerste keer is eng, maar daarna doe je het alsof je ht al jaren gedaan hebt. En een kans van 100 tot 15 Procent, welk ziekenhuis loop jij haha!! Tja, kansjes blijven klein, zwanger worden en blijven, is toch echt een wonder... Dubbel he, kraambezoeken... Ik ga ze zelf nog zoveel mogelijk uit de weg eigenlijk...
Hai Leen 77, Fijn dat jullie nu eindelijk door kunnen voor IUI, dat is goed nieuws toch? En dan hopen we natuurlijk dat je snel een positief resultaat hebt. Ik dacht dat jij al aan het spuiten was? Het prikken stelt weinig voor hoor, niet bang zijn ( was ik wel in het begin), maar het steeds heen en weer rijden naar het ziekenhuis vind ik lastiger. Iedere keer dat je in het ziekenhuis bent ben je er toch mee bezig. Maar de kansen zijn in ieder geval hoger dat het nu lukt, en dat is ook heel belangrijk. Wij hebben maandag een second opinion, we wachten maar af en gaan er blanco in. Eerst maar lekker weekend houden. Gr.Mamamimo
Jeetje mamamimo, eerst afvallen wat een opgave. Lekker makkelijk gezegt van hun. Maar als dat is gelukt mag je dan wel ivf?
Hai Elba, Nee, dan mogen we door naar IUI! Hoe gaat het met je? Heb je je 20 weken echo al gehad? Willen jullie weten wat het word, of maakt het jullie niet uit. @Leen 77, goed van je dat je naar die vriendin bent geweest die pas is bevallen, hopelijk mag ze over 9 maanden bij jou langskomen gr. Mamamimo
Mamamino heel veel succes morgen bij second opinion!!!! Hopelijk gaan we samen aan de IUI einde van het jaar en zijn we over een klein jaartje allebei weer opnieuw mama! Laat je morgen nog even weten hoe het is gegaan?
Hai Leen 77, Nou het was een goed gesprek bij het andere ziekenhuis. Maar ze hadden dezelfde boodschap, of eigenlijk zelfs strenger, want bij hun lag de grens nog hoger, en had ik eerst af moeten vallen voor ik met spuiten had mogen beginnen. De boodschap is helder en duidelijk, ik zal dus werk moeten maken van mijn gewicht. Heb vandaag gelijk maar een afspraak gemaakt met de dietiste, maar we blijven wel doorgaan met spuiten in ons oude ziekenhuis, al heb ik er zelf wel een heel ander gevoel bij, maar ja. Jij mag bijna testen, ik duim voor je. Gr.mamamimo