Wat balen mamamino, maar je weet nu wel waar je aan toe bent. Knap dat je gelijk een afspraak met de dietiste hebt gemaakt. Wanneer ga je er naartoe? Ik ben al weer een paar dagen ongesteld, superbalen want het was een paar dagen later dan 'normaal' waardoor ik al weer hoop had. Was ook te mooi om waar te zijn natuurlijk. Ik zal zo even mijn banner aanpassen... Groetjes
Hai Leen77, Balen dat je net een paar dagen later ongesteld bent geworden. Dat zijn van die vervelende momenten dat je inderdaad toch wel hoop krijgt. Hopelijk hebben we in 2013 meer geluk. Pff, dietiste was ziek, nu moet ik woensdag komen, wil wel snel beginnen, maar voel me niet echt heel vrolijk. Komt vast weer goed. Gr. Mamamimo
He Mamamino, morgen afspraak met dietiste? Voel je je al weer wat beter? Wat een gedoe allemaal he? Ik vraag me wel eens af hoe ver wij willen gaan voor onze wens. Ik weet het antwoord wel; we gaan door tot we alles geprobeerd hebben, maar ik zou wel eens willen dat we ons er gewoon bij konden neerleggen dat het niet lukt en tevreden zijn met wat we hebben. Dit beheerst zo ons leven, ik vind het best moeilijk te begrijpen hoe deze wens zo groot kan zijn dat het zo'n impact op je leven heeft. Hier nog een weekje wachten en dan prikles. Dan nog anderhalve maand wachten voor we echt beginnen. Duurt me veel te lang! Nu we echt mogen beginnen wil ik het ook direct... We worden wel goed in geduld hebben he? Groetjes
Hai Leen 77, Het gesprek met de dietiste was fijn, nu lekker aan de bak met gezond eten, en kijken hoe ik meer beweging kan krijgen. Ja de wens om een kind te krijgen is zoals jij zegt inderdaad zo groot, en de impact ervan als het niet lukt is groter dan anderen zich kunnen voorstellen. Ik denk dat het ook zo vervelend is omdat je er niet heel veel invloed op kan uitoefenen, maar ja, eens gaat het ons lukken. Balen dat je nog een maand moet wachten na je prikles, waarom is dat dan? Het prikken stelt echt niks voor. Ik mag maandag weer voor een eerste follikelmeting. Fijn weekend. Mamamimo
Hey! Zitten we morgen allebei in het ZH Goed dat je aan de slag gaat met gezond eten en beweging! Je hebt in ieder geval een goede reden waardoor je het misschien iets makkelijker gaat volhouden! We kunnen pas in december beginnen met IUI vanwege de loop van mijn cyclus. Ik wordt waarschijnlijk ergens begin december weer ongesteld, en dan kunnen we gelijk gaan starten met spuiten. Ik moest 2 weken wachten voor er plek was bij de prikjuf . Ik zie er niet eens echt tegen op, ben nu weer blij dat we wat gaan ondernemen. Ja, wat je zegt: eens gaat het ons lukken!!! Spannend follikelmeting. Hopelijk groeit het allemaal goed! Heb je door het spuiten nu ook meerdere eicellen? Of werkt dat niet zo? Succes in ieder geval!!!
Hey Leen77, En hoe ging het bij jou in het ziekenhuis? Wel spannend inderdaad dat er nu iets bij jullie gaat gebeuren. Ben benieuwd hoe jij de prikles ervaart. Ik had vandaag een eitje van 12, was er erg blij mee! Door het spuiten is ontwikkeld zich meestal 1 eitje echt goed, en de laatste tijd zien we dat er echt een 2e eitje meedoet die dan wel een fractie kleiner is. Wie weet mogen we straks samen door naar de zwangerenforum Gr.Mamamimo
Ha! Tja hoe ging het? Het ging. Proefprikken ging best aardig. Voelde zo gek. 2 paar ogen die me aan het aanstaren waren terwijl ik probeer zo'n naald in mijn buik te prikken. Manlief zegt nog 2x; gewoon doen. Maar da's best lastig als je iets zo tegen natuurlijks aan het doen bent. Uiteindelijk gelukt en ik vond het zo'n gek gevoel. Echt door een stuk huid/vel/vet heen prikken, brrrr. Het ergste vond ik het gevoel erna; waarom zit ik mezelf te prikken in een gezond lichaam en ga ik echo's laten maken etc terwijl ik niet ziek ben. Het voelt alsof een 2e kindje ons niet gegund is, waarom leggen we ons daar dan niet bij neer en gaan we het allemaal klinisch en onnatuurlijk maken om het toch voor mekaar te krijgen? Waar zijn we eigenlijk mee bezig? Rationeel weet ik dat we er alles aan gaan doen om toch een 2e te mogen krijgen, maar gevoelsmatig staat alles even op zijn kop. Fijn dat je ei goed was! Hoe groot moet ie eigenlijk worden? Ik ben er nog niet zo in thuis Zal volgende maand wel anders zijn. Lijkt me spannend elke keer zo'n meting. Oh wat zou het fijn zijn als we straks samen op een ander forum kunnen verder kletsen he? Toen ik die regel las maakte mijn hart even een sprongetje maar daarna gelijk weer uit mijn hoofd zitten. Ik durf er gewoon niet meer te hard op te hopen omdat ik bang ben dat het niet gaat lukken. Pff sorry even een depri modus na gisteren...
Hai Leen77, En hoe is het deze week gegaan? Weg met de deprimodus! Ik hoop dat je jezelf toch hebt weten op te kalefateren( wat een woord) en je het allemaal weer positief hebt kunnen zien. Natuurlijk ben je niet ziek, en moeten we er erg veel moeite voor doen om onze wens in vervulling te laten gaan, maar ja bij sommige mensen is dat nou eenmaal zo, dat die voor sommige dingen gewoon heel hard moeten werken of vechten, en dat is nu bij ons het geval. Het enige wat ik kan zeggen is, hou vol. Hoop dat je nu snel een positieve test heb. Gisteren naar het ziekenhuis geweest, mn eitje is nu groot genoeg om Ovitrelle te spuiten, en de klusdagen zijn weer aangebroken. Ondertussen ook druk bezig met afvallen, en letten op mijn eten, dat gaat al aardig, maar ik hoop zo op goed nieuws na elke eisprong. Gr.Nadine
Hoi MM! Haha ja kalefateren is best een raar woord. Hier gaat wel, er zijn een aantal dingen gebeurd in onze omgeving die heel vervelend zijn en dat, in combinatie met onze eigen situatie maakt het allemaal niet leuker op het moment. Eergisteren de rekening van de zorgverzekeraar ontvangen. Werden we ook niet blij van, gezien ons maximale eigen risico Sorry even geen leuke berichten van deze kant. Knap van je dat je zo goed bezig bent met afvallen! Het is echt een beetje de manier van leven die je moet aanpassen he? Ik hoop ook dat je gauw goed nieuws hebt!!! Wat doet de Ovitrelle, zorgt die ervoor dat je ei springt? Net zoals de pregnyl? Of haal ik nu alles weer door elkaar? Veel succes en niet te vergeten plezier met klussen en fijn weekend!
Hal Leen77, Meid, laat je niet kisten. Kom op, en probeer aan je wens te denken. Soms lijkt dat inderdaad nog een ver van je bed show, maar de volhouder wint hoor! Pregnyl en Ovtrille doen hetzelde namelijk t eitje laten springen, alleen Ovitrelle is in t labaratorium gemaakt, en pregnyl wordt van o.a hormonen v zwangere vrouwen gemaakt. Zit jij nu ook op de wachtbank? We slepen elkaar el wel doorhee. mamamimo
Zie dit onderwerp nu pas...maar ook hier een zelfde verhaal..zie onderschrift.. Nu dus al bijna een jaar effe niks meer...maar ja ook nog steeds geen tweede. We zijn ons nu een beetje aan het verdiepen in adoptie, maar ik vind het nog wel heel lastig...financieel gezien betekend een adoptie geen vierde icsi poging meer...en andersom ook..dus waar kies je dan voor..sowieso heeft het hele traject een flinke deuk in onze relatie opgeleverd, dus kunnen we dat nog wel een keer aan.... Wel fijn om te lezen dat er meer mensen zijn waarbij het niet lukt, de omgeving snapt namelijk niet altijd waarom het niet lukt of waarom we het zo graag willen (''je hebt er toch in ieder geval al een!!'') Kom af en toe effe meelezen hoor! Groetjes
zie deze topic ook nu pas . wij zijn bij de eerste ook dik 2 jaar bezig geweest .. we zouden toen i.u.i krijgen en net voor die behandeling werd ik spontaan zwanger ... nu willen we graag broertje of zusje voor de kleine man ... zo dat hij geen enig kindje is ... toen hij 6 maand was zijn we weer bezig gegaan ... wij dachten dat het dan sneller zou gaan als je net bevallen ben zeggen ze altijd dat je zooo vruchtbaar bent ... niks blijk daar van waar te zijn nu hebben we afgelopen zaterdag ... ons eerste i.u.i gehad . we krijgen 6 behandelingen als die niet lukken .. dan IVF waar voor we nu automatisch op de wacht lijst voor staan ... succes allemaal.
Hallo Mus82, en Sankyra, Fijn dat jullie ook mee gaan kletsen. Er is gelukkig ook hoop, Elba is na 2 iui behandelingen zwanger geworden. Mus 82, jij hebt al 3 icsi's achter de rug, hoe heb je de icsi behandelingen ervaren? Sankyra, jij hebt zaterdag je eerste iui gehad, dan zitten we samen op de wachtbank, vond je het meevallen? Gr.Mamamimo
He meiden, Zie ook nu pas dit onderwerp.... En kom ff binnenvallen om jullie allen heeel veel succes toe te wensen, ik weet ook hoe het is. Onze zoon was na 1 ronde al raak, en toen hij 1,5 was gingen we voor een tweede. Helaas, na 2,5 nog niet zwanger. Na een jaar proberen zijn we de MMM in gegaan. Het verdriet van het uitblijven van een tweede zwangerschap was echt heftiger dan ook ikzelf vooraf kon inschatten. Uiteindelijk hebben we alle onderzoeken gehad, met als laatste een hysteriscopie in mei 2012, waarbij ook de eileiders werden doorgespoten. Er werd geen oorzaak gevonden, maar vanwege mijn leeftijd (ben in sept 40 geworden) werden we ingepland voor IUI. Echter....in juni raakte ik op de valreep spontaan zwanger. Helaas werd het met 5 weken een VMK, maar het was toch opeens raak. In overleg met ziekenhuis toch in september met IUI begonnen, en... de eerste poging zwanger. Ben nu ruim 10 weken en het ziet er goed uit. Achteraf gaf de arts aan dat het doorspuiten van de eileiders waarschijnlijk een kleine blokkade heeft weggespoeld, die niet zichtbaar was. Want daarna werd ik in 4 maanden 2 keer zwanger. Ik wens jullie allen heel veel sterkte en geluk toe. Ik verwachtte het zelf eigenlijk niet meer, en toch kan het opeens nog lukken..... Dikke knuffels!!!!!
@mus wat een moeilijke keuze moeten jullie maken... Heb je een idee welke kant het opgaat, waar neigen jullie naar of heb je nog geen idee? Ja de 'je hebt er toch al één'-opmerkingen zijn van mensen die geen benul hebben van hoe het voelt en wat dit me jou en je relatie doet. Aan de andere kant weten ze niet beter en is het goed bedoeld denk ik dan maar (in mijn positieve dagen haha). @sankyra wat spannend de eerste iui. Hoe vind jij het zelf spuiten? Wij dachten ook toen we begonnen te klussen voor nummer 2 dat het wel gauw raak zou zijn. Ons zoontje was toen 9 maanden. Inmiddels is hij bijna 3 . @mamamino tnx voor je lieve berichtje. Ja ik zit bij jullie op de wachtbank hoor! Nog anderhalve week, pfff. Ik verwacht volgende week vrijdag ongesteld te worden en dan in het weekend te starten met spuiten. Hoezo krijg jij Ovitrelle ipv Pregnyl eigenlijk? Is dat omdat de pregnyl schaars is of worden ze als even goed beschouwd? @stewardess wat lief dat je even een positief bericht plaatst! Dat soort verhalen biedt weer even hoop. Ja het verdriet van uitblijven zwangerschap is echt verrassend zwaar. Ik voel me er wel eens schuldig over dat ik dit zo mijn leven laat beheersen, maar het gevoel is ook niet uit te schakelen helaas. Hopelijk gaan we jou gauw achterna en kunnen we deze rotperiode achter ons laten met zijn allen!!!
Ik heb niet zelf hoeven spuiten deden ze in het ziekenhuis . en daarvoor had ik clomid. ik vond de i.u.i mee vallen ... had het veel pijnlijker verwacht ivb dat ik kei bang was voor eendenbek .. en nu zou zo weer doen ... deed geen pijn vond het kietelen . en was binnen een minuut voorbij moest na die tijd wel 10 minuten blijven liggen dat was bijna geen succes want had niet veel gescheeld of ik was in slaap gevallen hihihihi .... idd de wachtbank ja ... maar ja komt goed ben enkel gisteren avond beroerd geweest of dat aan mij lig of de behandelingen geen idee ... @leen77 soms hebben we die dingen jammer genoeg niet zelf in de hand en moeten we engelen geduld hebben .
@Mamamimo, ik moet zeggen dat achteraf de icsi pogingen mij zwaarder zijn gevallen dan ik van te voren bedacht had, maar ja misschien dat dat ook wel komt door het resultaat...als ik wel zwanger was geworden had ik het waarschijnlijk minder zwaar ervaren.. De eerste poging vond ik meevallen, had ook totaal geen idee wat ik moest verwachten en dat helpt wel moet ik zeggen. Bij de tweede poging heeft de punctie ontzettend veel pijn gedaan, waardoor ik voor de derde poging erg zenuwachtig was, dit was minder pijnlijk maar nu waren er eigenlijk niet genoeg goede eicellen. Vooral de teleurstelling iedere keer maakt het zwaar. Zeker bij de derde poging, want dat is toch ''de laatste'' als het dan niet lukt..ja dan is eigenlijk alle hoop weg! Wij hadden ook elke keer geen cryo's, voor mijn gevoel elke keer geen 'extra kansen'. Het traject zelf vond ik op zich wel te doen, het prikken, de echo's, last van hormonen, zelfs de punctie en terugplaatsing, dat is allemaal iets wat eigenlijk best wel went..... maar de teleurstelling iedere keer niet..dat went nooit! We waren ook te veel bezig met het zwanger worden, waardoor je op een gegeven moment niet meer van elkaar en van degene die je al hebt kunt genieten, dan gaat het fout! Maar daar hebben we van geleerd. En toch zou ik het allemaal zo weer doen...als ik zeker wist dat ik dan dat tweede kindje in mijn armen kon houden. Jij bent nu bezig met iui begrijp ik? Hoe ervaar je dat? @stewardess72, ik heb net voor ik van de eerste zwanger was ook een hysteriscopie gehad, een vriendin is ook kort na een hysteriscopie zwanger geraakt...af en toe vraag ik me nog wel eens af hoeveel invloed dat heeft gehad... Misschien dat het op een of andere manier toch meewerkt. Gefeliciteerd in ieder geval en geniet ervan! @leen77, ik vind het echt heel moeilijk ja, we hebben eigenlijk altijd wel het idee gehad graag een kindje te willen adopteren, ook voor we wisten dat het niet ging lukken, dus wat dat betreft zou ik dat echt graag willen, maar ja eigenlijk zou ik nog liever zelf zwanger zijn en nog een eigen kindje krijgen...het grote nadeel is dat je niet weet of dat lukt met een vierde icsi poging. Op papier zien onze kansen er goed uit zeggen de artsen, maar het is nog steeds niet gelukt...dus kiezen we ervoor om dat toch te proberen met de kans dat we helemaal geen tweede kindje meer krijgen, of gaan we toch voor adoptie en hebben we misschien na een lang traject wel een tweede kindje.....en ja dan is de vraag natuurlijk ook nog of het echt nooit meer spontaan gaat lukken...bij de eerste kon het ook namelijk, dus ja...eigenlijk nog geen idee nee En van die opmerkingen, inderdaad dat weet ik ook en ik kan daar eigenlijk best goed mee om gaan hoor, daarbij weet de omgeving allemaal wel een beetje hoe het zit, maar soms.... Jullie nu bezig met ivf of iui? Zo heel verhaal....
Hoi allemaal, Ook ik ben al sinds 2010 bezig voor een tweede en het wil maar niet lukken! Ik zie net pas dit forum en lees hele herkenbare verhalen. Wij hebben net de tweede ICSI-poging achter de rug en de teleurstelling was zo groot deze keer. Ik neem een extra maand pauze om even op adem te komen en samen met mijn man en kind even heel bewust van de decembermaand te genieten. Voor je het weet verlies je elkaar uit het oog en zie je niet meer wat je wel hebt. Ik ben zelf al enig kind opgegroeid en heb altijd geroepen dat ik mijn kind dat nooit zou toewensen. Helaas ligt de keuze niet altijd bij jezelf en dat vind ik erg lastig. Inmiddels is mijn zoon zeven en hoewel hij nog altijd graag een broertje of zusje zou willen weet ik ook dat ze de eerste tijd echt niet veel aan elkaar zullen hebben. Maar toch zou het mooi zijn! De opmerkingen van 'je hebt er toch al eentje', doen mij persoonlijk niet zo veel. Ik snap het wel en koester ook het gevoel dat ik al moeder ben. Voor velen is dat niet (nog) niet weggelegd en dat lijkt me nog veel lastiger. Natuurlijk is het voor ons ook niet makkelijk, want die kinderwens is en blijft er toch (en vlak de hormonen niet uit), maar ik kan me voorstellen dat het gevoel nooit moeder te worden nog veel groter is.. Neemt niet weg dat ik iedereen een brusje gun en wel zo snel mogelijk!! Veel sterkte en succes!
@sankyra, ging je dan elke dag naar het ziekenhuis voor de spuiten??? Je moet toch 10-15 dagen achter elkaar elke dag spuiten? En is dat je zoontje op de foto? Wat een knapperd! @mus we gaan beginnen met onze eerste IUI in december. Ik ben aan het wACHTEn op mijn ongi, die zal over een week ongeveer zijn. Hoezo is het bij jullie eigenlijk of/of, is dat een financieel verhaal? @marlida, welkom . Is jullie zoontje ook met ICSI gelukt of kwam hij wel op de natuurlijke manier? Kan me voorstellen dat je na 2 pogingen even een rustmaand inlast, het lijkt me echt heel heftig. Hopelijk kun je het de december maand even laten rusten en genieten van de feestdagen en wie weet wordt januari dan jullie maand!!! Sterkte..
@leen, oke, spannend dan!! Succes! Gek he, dat je dan op je ongi zit te wachten, terwijl je eigenlijk wil dat die helemaal niet komt!! of/of is inderdaad financieel, de vierde poging moeten we zelf betalen en adoptie kost ook tussen de 10.000 en 30.000 euro...tja kunt het maar een keer uitgeven he...