Pas bellen als je bevallen bent. Bliif bij je standpunt als ze erover begint. En nog korter: zeg tegen haar als ze eroger begint "je weet wat wij willen" Ik had tijdens mijn eerste zwangerschap een vriendin en die zag ik er ook wel voor aan dat ze langs zou komen tijdens/vlak na de bevalling. De avond voor mn uitgerekende datum stuurde ze me een sms dat ze wel op de koffie zou komen morgen. En de regel erna was: of ben je al aan het bevallen? Want dan kom ik nu gelijk wel even. Ik had toen al weeen maar heb dr een sms gestuurd dat koffie morgen prima was. En weeen?? Neeeee die heb ik nog niet. Geen anderen aan mn bed met zoiets als de bevalling van ons kindje
Ik sluit me aan bij wat er al gezegd is. Ik vind je moeder weinig inlevend. Het is jullie moment, waar haalt ze het vandaan dat ze erbij moet zijn? Ik zei eerst nog tegen mijn moeder dat ik s ochtends wel zou bellen als ik midden in de nacht zou bevallen. Toen gaf ze aan dat ze t leuk zou vinden als ik wel midden in de nacht bel. Ik heb toen ook direct aangegeven dat ik pas bel als vl en ik ons moment hebben gehad en ik weer een beetje opgefrist ben. Ma zei toen bel wanneer je er aan toe ben maar t mag echt midden in de nacht. Ik ga ook echt tegen niemand anders als m'n partner zeggen als ik denk dat t begonnen is hoor en de vk dan natuurlijk. Maar geen familie.
Ik zou helemaal niets zeggen als de bevalling begint. En ik zou heel zeker van tevoren nog eens heel duidelijk aangeven dat ze er niet bij mag zijn en dat ze haar valse opmerkingen voor zich moet houden. Ik zou gewoon zeggen dat je je kind niet zo'n vals manipulerende oma gunt. Want het ijkt me zeer verstandig dat je haar ook op dit gedrag wijst (want dat is gewoon afdwingen en manipulatie).
Eerste wisten ze wel dat ik weeën had maar heb pas sochtends gebeld geboren om half 2 snachts. . Overginds wisten mn oma en moeder t al wel wij zijn wat gevoelig voor zulke dingen om t zo te zeggen vaak weten we al dingen van elkaar zinder t vertelt te hebben. . Bij de 2 de snachts gebeld ben toen ook thuis bevallen, eerste poliklinisch ... Gewoon duidelijk zijn en je moet niks jou bevalling jou lijf en jullie baby ... Succes
Vreselijk zeg. Dit doet me denken aan mijn vorige zwangerschap. Ik was de uitgerekende datum al gepasseerd en mijn schoonzus belde met de mededeling dat ik de volgende dag echt niet mocht gaan bevallen want dan zat ze aan de andere kant van het land en ze moest en zou toch zeker direct na de bevalling aanwezig zijn. Drie keer raden wie er de volgende dag is bevallen...
Wat een verhalen hier.. ongeloofelijk hoe egoïstisch mensen kunnen zijn!! Een bevalling is iets voor jou en je partner. Tenzij JULLIE dat anders willen. Ik moest er niet aan denken om naast de vk (met stagiar), verpleegkundige en mn man nog meer mensen dat gapende gat in zouden kijken. :-O Gelukkig hadden onze beiden families daar alle respect voor en kwamen pas langs toen wij dat wilden. Mijn moeder, zus en schoonouders wisten dat we 'bezig' waren. Ze hebben netjes gewacht tot wij (4 uur later) belden dat ze naar het zkh mochten komen. In jouw geval zou ik doen zoals velen hier aanraden: pas bellen als de kleine er is en jij je goed voelt. Succes!
Gewoon voet bij stuk houden! Ik heb ook ontzettende problemen gehad met mijn moeder, zij dacht dat zij ook aanwezig mocht zijn bij de bevalling omdat de vader van de kleine er niet bij zal zijn. Toen ik vertelde dat ik alleen mijn zus erbij wil hebben reageerde ze heel boos en heeft me die dag niet meer aan gekeken. Ontzettend kinderachtig van haar. De volgende dag vertelde ze me dat ze niet boos was maar dat ik haar wel ontzettend pijn heb gedaan en dat ze graag haar eerste kleinkind geboren wilt zien worden en dat er tegenwoordig zoveel meiden zijn die de moeder erbij laten. Vraag me af waar mijn moeder dit vandaan heeft want ze spreekt helemaal geen meiden die bevallen zijn. Anyway, ik baal erg van het gedrag van mijn moeder want ze probeert me nu een schuldgevoel aan te praten. Dit bewijst maar weer dat ik een goede keuze heb gemaakt door haar niet erbij te laten. Wat een kinderachtig gedoe van haar. Het is mijn keuze en mijn bevalling.
Volwassen worden, knip de navelstreng door en bepaal je eigen koers. Gaat je moeder lelijk doen dan zeg je dat tegen haar en negeer je het verder. Ze heeft zich te gedragen jw bent tenslotte een volwassen persoon. Mensen nemen zoveel ruimte als dat je ze geeft
Dit inderdaad. En let er op hoeveel contact je met haar hebt. Ik heb namelijk elke dag wel even contact met mijn moeder maar daardoor wist ze ook veel en kon ik niet verbergen dat ik ging bevallen.
Mijn moeder is precies hetzelfde. Maar ik wil het ook alleen met mijn vriend doen. Logisch toch ? Zou er alleen maar zenuwachtig van worden.
hier hetzelfde probleem, wij wonen momenteel bij mijn moeder in omdat wij aan het bouwen zijn en 2 huishuren ons net iets te veel leken. momenteel ben ik 36+5 weken op 32 weken naar de materniteit gegaan had last van voorween en was mijn moeder en grootmoeder (die naast ons wonen) kwaad omdat we dit niet hebben laten weten, nu ben ik dit weekend naar de materniteit gegaan omdat we dachten dat het begonnen was omdat we dus bij haar inwonen en we een hond hebben, besloten we haar te verwittigen dat we een nachtje daar moesten blijven. die nacht belde ze omdat ze ongerust was dat ze nog niks had gehoord, sindsdien stuurde ze bijna elk uur, ook mijn grootmoeder belde constant. omdat de weeen afgezwakt waren zei ze dat we naar huis moesten komen. omdat we op dat bericht niet hadden geantwoord (maar op al de rest wel) vroeg ze bij thuiskomst waarom we niet hadden geantwoord. mijn vriend antwoorde toen dat als het zover is de telefoons afgaan en pas iets laten weten als hij geboren is. dit is tegen de zin van mijn moeder en grootmoeder. ze hebben hierop geantwoord dat ze dan naar het ziekenhuis gingen komen en vragen aan de balie hoe ver het met me zit. mijn vriend is toen boos geworden en zei dat dit iets tussen ons is. mijn vriend is nu in hun ogen de "slechte" waardoor het nu super gezellig is thuis ik weet dus heel goed wat je nu voelt ik weet dat mijn vriend gelijk heeft maar ik begrijp mijn moeder ook wel (ik ben enig kind waardoor ze enorm bezorgd is) ik zit dus momenteel tussen twee vuren en weet niet meer wat ik moet doen.
Goh hebben wij dezelfde moeder? Toen ik zwanger was van onze zoon eiste me moeder dat ze bij de bevalling mocht zijn, ze bracht het als een verplichting voor mij, om haar erbij te laten. Ik heb haar toen duidelijk gemaakt dat ze er ook niet bij was toen onze zoon werd gemaakt en dat we de bevalling ook met zijn tweeën wilde doen. Dat de geboorte van onze zoon een intiem moment is tussen mij en mijn man. We bellen pas als hij geboren is en wij aan bezoek toe zijn. Ze was heel boos maar ze bond wel in. Ik zou er als ik jouw was niet om heen draaien gewoon direct en duidelijk zijn.
Ik blijf het onbegrijpelijk vinden, eisen? Boos worden? Erbij 'moeten' zijn? Wat een bullshit zeg! Egoïstisch gedoe!
Vreselijk van die egoistische types..... Hoe lief ik mijn moeder ook vind en hoe goed onze band ook is, ook ik vind de bevalling iets tussen mij en mijn partner. We bellen wel als de baby er is en laten dan wel weten wanneer we aan bezoek toe zijn. Gelukkig hebben mijn ouders hier ook alle begrip voor. Overigens is de kans best groot dat ze op de hoogte zullen zijn wanneer de bevalling echt is begonnen, ze zorgen dan namelijk voor de opvang van mijn zoontje. Schoonouders zijn minder begripvol, maar dat kan me niet schelen, ze weten hoe wij het willen en dat we ons ook echt niet aan hun gaan aanpassen. Gewoon duidelijk zijn dus hoe vervelend ook. Het gaat hier om jullie en de baby, jullie moeten doen wat jullie prettig vinden.
Ik heb een super goeie band met mn moeder, maar ik zou haar ook niet bij mn bevalling willen hebben. Maar dat wil mn moeder zelf ook niet. Bij mn dochter zei ze dat ik pas moest bellen als ze er was, want anders zou ze zich alleen maar zorgen maken. Uiteindelijk wist ze wel dat ik begonnen was, want mijn vader belde mij om te vragen hoe het ging. En die heeft daarna gelijk mijn moeder op haar werk gebeld, haha.
Mijn moeder is gelukkig heel relaxed en nuchter, zij heeft zoiets van: het is jullie moment en bel maar als ze er is. Mijn schoonmoeder heeft meer stress en nesteldrang dan ik, haha. Maar goed, zij wil wel een berichtje als het begint, dat mag, maar vanaf dat moment hebben we geen contact meer tot wij het eraan toe hebben. Jammer de bammer
Mijn moeder ging er ook blind vanuit dat ze bij de bevalling mocht zijn. Ze is bij meerdere mensen bij de bevalling geweest, ook bij de geboorte van de kinderen van mijn broer en mijn moeder en ik hebben wel een goede band, dus het stond voor haar al vast. Ik wil mijn moeder er niet bij hebben en mijn man wil het al helemaal niet. Ik heb mijn moeder al vroeg verteld dat wij dit met z'n 2en gaan doen (met de medische staf). Dit vond ze niet leuk, maar ze heeft het maar te accepteren. Ik merk wel dat ze af en toe het wel probeert, er weer over te beginnen, dat ik moet bellen als de vliezen zijn gebroken, maar dan benoem ik weer dat ze er niet bij gaat zijn. Als ik het tegen haar zeg, zegt ze ook wel dat ze onze beslissing maar heeft te respecteren. Ik merk wel dat ze het lastig vind, maar daar heb ik echt ff geen boodschap aan. Ik maakte me er eerst heel druk om en ik heb het er zelfs met mijn vader over gehad en die gaf ons groot gelijk. Ik merk dat hij het er wel met mijn moeder over gehad en dat ze het soms wat lijkt te accepteren. Ik heb het wel bewust gelijk verteld en niet zo dat ik haar dan pas bel als het kind er is, zonder dat ze wist dat ze er niet bij mocht zijn. Dat zou alleen maar wrijving opleveren. Ik wil dat ML en ik ons zo prettig mogelijk voelen en dat lukt niet met mijn moeder erbij. En ze was er ook niet bij toen ons kind is verwekt, dus ze hoeft hier ook niet bij te zijn en als de kleine er is, zal ze één van de eerste zijn die langs mag komen. Misschien denk ik er anders over op het moment dat ik aan het bevallen ben, dan kan ik altijd nog bellen, andersom is veel lastiger. Succes ermee, het is en blijft lastig zoiets.
Wat ik me afvraag he, zijn bij jullie (schoon)moeders hun eigen moeder of hun eigen schoonmoeder dan ook bij de bevalling geweest? Omdat ze dat maar bedenken dat het zo leuk is en dat volgens hen moet? Daar ben ik dan wel nieuwsgierig naar, of zij ook een publiek hadden...