Hoi meis, Wat een nare situatie he ! Net als Zwaantje weet ik precies hoe je je voelt. Ondanks alle raadgevingen ben je toch samen met je vriend de enige die kan beslissen wat voor jullie het beste is. Ik ben het alleen niet eens met anderen dat een externe situatie geen reden mag zijn, jij bent de enige die kan beoordelen of jullie situatie nu geschikt is voor een kindje en daar kunnen wat mij betreft toekomstplannen of financien wel een rol in spelen. Een raadgeving: kijken niet naar dat filmpje op Youtube, dat is een filmpje van anti-abortusactivisten met bewezen onjuiste informatie en verknipte beelden. Krijg je gegarandeerd nachtmerries van en is ook niet op jouw situatie van toepassing (overtijdbehandeling). Ik wil je heel veel sterkte wensen met wat jullie ook beslissen!
Meis ik wil je maar 1 antwoord geven.. Hou het kleintje in je buik. Zoals je schrijft kunnen en willen jullie ervoor zorgen, jullie hebben een relatie van 5 jaar. Ook al woon je nu niet samen, samen eruit komen kun je wel. Ik wens je heel veel succes met het nemen van je beslissing
Ik denk dat het allemaal wel mee zal gaan vallen en er zijn idd ook veel instanties die je opweg kunnen helpen. Mijn situatie is alles behalven ideaal en ben nog jong, dankzij instandigheden zijn dingen alleen maar vertraagd. Zelf zit ik ook erg in de schulden maar dat valt allemaal wel te regelen, en net als wat de meeste dames hier zeggen: je zit al teveel met je babytje in je hoofd. En ik ben er meer dan 100% zeker van dat als je abortie pleegt er hele erge spijt van gaat krijgen en het je leven lang in je hoofd gaat rond spoken. Ongelukjes gebeuren en is toch je eigen schuld en ik vind ook dat je je daar verantwoordelijk voor moet opstellen. Dit moet je zien als een wonder want dat is het ook, en idd het zal je leven op zn kop zetten maar wel ten goede. Zelf ben ik zoiezo fel tegen abortie! dat vind ik moord. Het moment dat je kindje aan het ontwikkelen is leeft het al, en het is een stukje van jou. Ik kan zoiezo niet snappen hoe mensen het over hun hart kunnen krijgen het "weg te laten halen". Maargoed zoals de vrouwen voor me al zeiden, denk er heel goed over na. suc6 xxx
ik vindt niet dat wij hier onze meningen over mogen hebben. iedereen denkt overal anders over en dat zal altijd zo blijven. maar ik denk dat je moet doen wat je gevoel en je hart zeggen. je moet niet over het geld inzitten ik denk dat dat altijd wel goed komt op wat voor manier dan ook. ik vindt dat financiele omstandigheden niet een keus mogen wezen om voor abortus te kiezen! liefs en sterkte met je beslissing! ik denk dat je er spijt van zal krijgen!
Marie Sophie, wat een moeilijke keuze moet je maken! Ik begrijp dat je vanwege je verstand twijfelt, maar je gevoel doet dat niet, zoals ik je verhaal lees. Dus ik wil vooral zeggen pas er voor op dat je niet later alleen nog je gevoel hebt die zegt dat je de verkeerde keuzes hebt gemaakt! Zolang je studeert heb je heel veel mogelijkheden voor kinderopvang en extra financiele steun. Studie en een baby zal niet makkelijk te combineren zijn maar dat is van korte duur. Als je je studie hebt afgerond kun je namelijk op zoek naar een baan die bij het leven van jou en je baby past. Verder hoort je vriend ook nog in het plaatje thuis maar het is me niet helemaal duidelijk of je opnieuw met hem wil samenwonen of niet (op korte termijn bedoel ik dan). Ook kun je proberen als dat kan om het werk van je vriend en jouw studie zoveel mogelijk zo te plannen dat je kindje een dag minder naar het KDV kan... Als je echt wil is er altijd een weg te vinden.... Succes met het maken van je keuze! En ook dapper dat je hier om meningen/ervaringen vraagt.
Meid, bedenk wel dat je nog maar een paar jaar studeert. Na die paar jaar heb jij gewoon een baan en je vriend ook. Ik studeer ook nog. En hoewel het bij ons ook niet heel ruim is, hebben wij bewust gekozen voor een kindje. Een kindje komt niet zomaar bij je, dat heeft altijd een reden. het kiest jullie uit als ouders. Bovendien ben je nu al ouder. Het is een weg die je al bewandelt. Ik wens je veel sterkte bij je keuze. En als je vragen hebt op gebied van studie, ik beantwoord ze graag.
Kinderopvang is trouwens helemaal niet duur als jullie zo weinig in komen hebben. Wij betalen straks 64 euro geloof ik voor 2 dagen kdv in de week. En er zijn behoorlijk wat toeslagen die je tegenwoordig kunt krijgen met een laag inkomen. Denk aan kinderbijslag, nog een toeslag voor kinderen alleen dan budgetgebonden (dus hoe lager inkomen, hoe hoger je toeslag) weet alleen zo de naam niet meer. Als jullie een huisje huren, kan je huurtoeslag krijgen met een laag inkomen...
wat een moeilijk situatie.... en nee... een keertje de pil vergeten is niet dom...... ik zou het reuze schijnheilig vinden zoiets te zeggen want je kunt mij niet wijsmaken dat niet iedere vrouw hem ooit wel eens is vergeten... het kllinkt inderdaad alsof je dit kindje graag wilt en het welkom is maar dat je bang bent of je het wel iets kunt bieden.... nou meid dat kun je.... moederliefde en bescherming... en dat zit hem niet in geld en spullen... dat zit in jou en dat lees je ook tussen de regels door... ga naar je huisarts er is in nederland een grote instantie die zich specifiek hiermee bezig houd... fiod? fiom? misschien weet iemand hier het precies? die hebben vrienden van mij heel erg goed geholpen... ze hebben de baby gehouden en zijn erg gelukkig en willen nu voor een 2e gaan.... en je kunt altijd een baan zoeken waarbij je verder kunt met je studie in deeltijd.... dan heb je meer geld... niet die filmpjes kijken hoor.....ik vind het belachelijk dat daar naar verwezen word... gr Jose gr Jose
weet je wat je jezelf moet afvragen. Als je alles op orde hebt ,en je hebt kinderen, kan je altijd in een situatie komen dat er deurwaarders op de stoep staan doordat er onverhoopt schulden zijn ontstaan. Dan kun je je kinderen die je dan hebt toch ook niet weg doen. In welke situatie je ook zit er kunnen zich altijd dingen voordoen wat veel stress-schulden e.d. met zich meebrengt, je kunt een heel gelukkig leven hebben, werk,kinderen etc maar het kan toch altijd gebeuren dat je van je partner afgaat en in een situatie komt te zitten waarin jij nu zeg maar zit. Weinig geld, nog geen echt goede onderdak voor een kind etc. Dat heb je nou eenmaal niet voor het zeggen. Je geeft zelf al aan dat jullie er wel blij mee zijn en er van zouden houden, jullie zijn niet net samen en hebben al een periode met elkaar achter de rug dat je ongetwijfeld wel weet wat je aan elkaar hebt. Persoonlijk zou ik er zoveel mogelijk voor proberen te zorgen alles zo goed mogelijk (wat in je macht ligt) in orde te maken. Ik ben opgevoed met die instelling dat alles zichzelf altijd wel oplost (moet je wel wat voro doen natuurlijk) maar dat niks onoverkomelijk is. Zo vind ik dat met jullie situatie ook. Al heb je nog zo weinig, er zijn altijd wegen om die te bewandelen. Jullie hebben al eerder samen gewoond, dus toen hebben jullie het klaarblijkelijk ook gered met zijn inkomen? Je kan altijd nog buiten het studeren om proberen een baantje erbij te krijgen zodat jullie het iets ruimer hebben. Ik weet niet waar jij nu woont? Maar daar waar jij woont, kan je kleine ook wonen, vele hebben het eerste jaar (soms langer) de kleine in een wieg bij hun op de slaapkamer. Echt meid, ik denk echt dat je er straks spijt van gaat krijgen als je het weg zou laten halen en je straks wel in een betere positie zit om een kind te krijgen. En net wat ik al zie, je weet nooit wat er later allemaal gebeurt, eenmaal kinderen kun je die ook niet wegdoen als het even niet goed gaat (qua finaciën-woonruimte-schulden e.d.) belangrijkste is de liefde die je een kind kan bieden, en zo te lezen zit het daar wel goed. succes en veel sterkte liefs mamatje
Ik snap niet dat het niet verwijderd word dat linkje naar die abortus. Vraag de TS toch niet om Maar goed, ik denk ook, als jij arbortus doet dat jij er op een dag spijt van gaat krijgen. Je studie kan je altijd nog afmaken er zijn zoveel mogelijkheden. Er staan al heel veel tips in deze topic. Luister naar je hart Veel succes
Ik snap ook heel goed dat het heel moeilijk is! Wij waren al begonnen met onze eerste IVF toen mijn vriend zijn baan kwijt raakte Hiervoor heeft hij een eigenzaak gehad die failliet is is gegaan waardoor hij maar 3jr gewerkt en krijgt hij maar tot 1mei uitkering! Ik heb MS en zit in de WAO Dus ook deze situatie is niet echt ideaal en ik maak me hier ook echt wel zorgen om! Hij heeft nu al 20 solicitatie brieven weg gestuurt en hij is bij een werkgever vanaf 31dec aan het soliciteren geweest en een week geleden kreeg hij het bericht dat de functie vervallen was! Nu heeft hij nog een solicitatie lopen waar hij een van de laatste twee is.........ik hoop het zo dat hij de functie krijgt! Het is in deze tijd echt een drama om een baan te vinden en dan krijg je 3mnd een uitkering! Dit is echt te gek voor woorden! Ik blijf hopen dat hij snel een baantje vind! Ik hoop dat jullie de juiste beslissing nemen welke het ook zal worden! Veel sterkte!
hey daar ik zie dat je het enorm moeilijk hebt! en dat financieel vooral (niet helemaal alleen maar toch) het probleem lijkt voor je je had het over de deurwaarder... uit ervaring, de deurwaarder neemt de bezittingen van de kinderen niet mee, normaal enkel de spullen van de ouders ook niet het bed... dat doet nu niet terzake alhoewel je kindje hoeft niet mega mega duur te zijn... een bedje heb je al gemakkelijk voor 79;99 euro, een matrasje voor 25 euro... je hoeft in het begin niet de meest modieuze kleerkastjes te hebben voo rje kindje... bij ikea hebben ze leuke dingetjes... ik heb zo twee kampeerkleerkastjes gehaald die moe tje zelf ineen zetten, ze zijn helemaal niet de mooiste ter wereld, maar heel handig en nie tdeur, het ene was 15 euro het ander 25 het is dus een groot en een klein... bij mij kwam het van blokker... mijn commode komt van ikea en kostte 25 euro, het matrasje en kussentje voor er bij op te samen misschien 10 euro nog niet... kleine bedragen maken wel één veel, maar beter een hele hoop kleine bedragen, dan een hele hoop grote... een wandelwagen kan je tweedehands kopen of in een leuk goedkoop babyzaakje... je zou borstvoeding kunnen geven... ik weet niet of je dat wou of niet... kleedjes, hmm bij zeemn hebben ze enorm leuke spulletjes en niet duur je kan ook aangeven aan familie en vrienden wat je nog nodig hebt zodat ze dat voor je kunnen kopen... voor de emotionele problemen kan ik enkel zeggen, praten, praten en nog eens praten opvang, informeer een keer, en eventueel bij jou ouders of schoonouders er is voor vele dingen een "simpele" oplossing... je er gewoon bij neerleggen dat je in het begin niet het meest prachtige of dure dingetje hebt... maar dat ziet jou kindj eniet, jou kindje voelt alleen jullie liefde ik hoop dat ik je een beetje heb kunnen overtuigen! ik wens je veel succes en hoop dat je een beslissing maakt die vor jullie het beste is
Hee meid, Ik kan me voorstellen dat dit een hele moeilijke situatie is. En ik zal ook echt niet zeggen dat ik het antwoord heb. Maar ik sluit me wel bij het vorige antwoord aan: een baby hoeft niet heel erg duur te zijn. Je kan veel van mensen lenen, of inderdaad goedkoop kopen bij ikea (100 euro voor commode, kast en ledikant, las ik vandaag in de folder). Op marktplaats kan je kledingpakketten kopen voor weinig. En als je via via mensen kent die uit de kinderen zijn en dingen over hebben, geven ze dat vast graag aan je. Wat betreft de beslissing, denk ik dat je je gevoel achterna moet gaan. Ik heb het idee dat jij en je vriend heel veel van elkaar houden en dat jullie relatie wel stand houdt. En jullie willen dus over een aantal jaar wel kinderen. Je lijkt inderdaad, zoals anderen al zeggen, ook al gehecht te zijn aan dit kind. Besef dus, dat als je het weghaalt en over een aantal jaar moeder bent van een of meer kinderen met je huidige vriend, je waarschijnlijk nog aan dit kind zal denken. Mijn tante heeft dit meegemaakt, maar toen zij zwanger was waren mijn oom en zij net een paar maanden samen. Ze wisten natuurlijk niet of hun relatie stand zou houden, en dus heeft mijn tante het weg laten halen. (Zij studeerden toen allebei nog.) Uiteindelijk zijn ze bij elkaar gebleven en hebben ze twee kinderen gekregen (de eerste toen mijn oom nog studeerde en mijn tante al werkte). Maar mijn tante heeft dat eerste kind natuurlijk altijd nog in haar hoofd gehouden. Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit vertel, maar ik denk wel dat het meespeelt dat jullie later wel kinderen willen en zeker zijn van jullie relatie. Overigens zei mijn werkgroepdocent in mijn eerste jaar dat de studietijd een ideale tijd is om kinderen te krijgen. Twee van mijn medestudenten hebben inderdaad (wel een ongelukje) hun eerste zoon gekregen tijdens hun studie en dat is heel erg goed gegaan. Juist tijdens je studie heb je meer tijd dan in de eerste jaren dat je werkt. Bovendien is het goed om niet al te laat te beginnen. En als je net werkt, ga je vaak niet meteen beginnen met klussen. Je moet natuurlijk wel even ervaring opdoen voordat je minder gaat werken. Dus het kan lang duren voordat het wel uitkomt. En zoals anderen hier al zeiden: het komt nooit uit. Er is altijd wel wat. Nou, heel veel sterkte met je beslissing. Maak hem niet te overhaast zodat je nog een overtijdbehandeling kan doen. Het klinkt heftig, maar liever een abortus en goed over nagedacht, dan een snelle beslissing en spijt. En probeer er veel met mensen in je omgeving over te praten. Die kunnen je waarschijnlijk beter helpen dan wij en weten ook meer van jullie situatie.
Hey meid, Mijn moeder was net 16 toen ze mij kreeg (ook ongelukje) en mijn vader liep weg. Iedereen zei dat ze abortus moest doen maar mijn oma zei 'waar er 4 eten kunnen er ook 5 eten' Helaas stierf mijn oma 2 maanden na mijn geboorte. Ik heb jaren bij mijn opa gewoond samen met mijn moeder en oom. Mijn moeder heeft haar school afgemaakt. Wij hebben het qua financien heel slecht gehad maar ik zal je eerlijk zeggen dat ik nooit iets gemist heb. De liefde die ik kreeg was meer als voldoende. Ik ben écht heel gelukkig opgegroeid bij mijn opa met mijn mam en zou niet willen dat het anders was gegaan. Ik vind dat jij zelf moet beslissen wat je wilt met je leven, ook al is die beslissing niet (waarschijnlijk nooit) makkelijk. Ik wil alleen met mijn verhaaltje laten zien dat het ook op die manier wel kan. Ik wil je heel veel suc6 wensen met de keuze dit je maakt. Liefs!
Ik las dit topic van af het begin al aan mee. Ook ik lees tussen de regels door dat het kindje toch wel erg welkom is. Financiele zaken zouden niet een reden moeten zijn om een kind weg te laten halen (voor zoiets moet je wel echt een hele sterke reden hebben). Op marktplaats doen ze regelmatig spullen (soms gratis) voor de baby weg. Bij Ikea zijn er ook leuke kamertjes. Wij hebben een commode en bed nieuw bij de ikea en we waren niet meer dan 300 euro kwijt. Matrasje (goedgekeurd door de vk. Vond het een hele goede matras) was daar 10 euro. Kleding, daar krijg je heel veel van cadeau, dus daar hoef je ook niet teveel van te kopen. Verzorgingspullen hoeven ook niet van zwitsal te zijn (en duur en de meeste kindjes kunnen er een allergische reactie op geven). Luiers van de kruidvat zijn ook hele goede luiers. En ga zo maar door. Wij leven ook niet van een vetpot, maar we hoeven er niets voor te laten. Dus denk er goed over na. Het is passen en meten in het begin, maar je red het echt wel! Sterkte!
Hoe is het nu met je , TS? Heb je al een beslissing kunnen maken? En inderdaad, wat de rest ook al zegt, het hoeft niet duur te zijn. Moet je kijken wat je op mp allemaal kan vinden, of bij de kringloop. Verfje erover en het ziet er weer uit als nieuw! Mijn vriend en ik hebben meubeltjes overgenomen van mijn vader, likje verf en iedereen denkt dat het nieuw is
Hoi iedereen, Bedankt voor al jullie lieve reacties... doet me echt goed. Mijn vriend en ik hebben elkaar de afgelopen dagen even wat (denk) ruimte gegeven en leuke dingen samen gedaan zonder het steeds erover te hebben. Om zo zelf op eigen tijden er over te kunnen denken en het ook eventjes los te kunnen laten... Gister nacht voor het slapen kwam het wel weer even ter sprake, maar mijn vriend "weet het niet" dit zegt hij ook omdat hij mij niet een kant op wil duwen. Ik wil hem ook nergens heen pushen, ik wil graag weten hoe hij tegenover dingen staat veranderingen, emoties, etc. Op de vraag of hij een baby/kinderen met mij wil is het een duidelijk Ja. op de vraag of het deze in mijn buik is, weet hij het niet... Het is wel duidelijk dat we er binnen een paar dagen uit moeten gaan komen. Mijn gedachten neigen richting het houden van de zwangerschap ook al vliegt ook af en toe de angst, emoties en de hoeveelheid aan dingen die er moeten gebeuren me naar de keel... Ik hoop dat mijn vriend en ik op 1 lijn terecht komen en we echt samen volledig voor de keuze kunnen gaan. word vervolgd...
ik hoop echt dat jullie toch besluiten het kindje te houden, ik denk dat je anders heel veel spijt gaat krijgen zo aan jou reacties te lezen. liefs Daantje
Lieve meid, die angst e.d vliegen je ook wel naar de keel als het gepland is hoor. Daarom ben je ook 9 maanden zwanger, om er aan te wennen . Dat moet elke aanstaande moeder. Ik ben 8 maand bezig geweest en keek er ontzettend naar uit, maar toen het moment daar was was ik natuurlijk enorm blij maar ik schrok me ook rot. Wist even niet meer hoe ik alles moest doen en het benauwde me echt enorm. Na een paar weken ebte dat gevoel weg. Nog heb ik tijden dat ik echt enorm bang bent dat het me allemaal niet lukt. Maar dat hoort er gewoon bij. Je wordt niet in 1 dag moeder, daar gaat een hele tijd overheen!
Poeh ben ik het helemaal mee eens....zit op het moment zelf even in een emotie-achtbaan en voel me vaak best rot...weet niet eens waarom Ik merk ook aan je schrijven dat je er best voor zou willen gaan maar goed, ik kan alleen maar hopen dat jullie voor jullie zelf de juiste keuze (gaan) maken.