Moeilijke beslissing/keuze abortus

Discussie in 'Zwangerschap' gestart door MarieSophie, 5 mrt 2009.

Topicstatus:
Niet open voor verdere reacties.
  1. Aurin

    Aurin VIP lid

    10 okt 2008
    8.337
    0
    36
    pedagogisch medewerker kinderopvang & Kraamverzorg
    naast denhaag
    hoi marie sophie,

    hoe gaat het nu met je? hoop dat je een beetje rust kan vinden in de chaos waar je nu in verkeerd. En goed met je vriend kan praten over de situatie.

    Ik heb alle reacties gelezen. En wil graag mijn "verhaal" in t kort aan je vertellen.

    Ik ben zwanger geworden van een jongen die ik 3 weken kende (spiraaltje zat verkeerd en condoom was kapot, zelfs dat kan dus gebeuren)
    Ik ben 24 jaar, mijn vorige relatie van 3 jaar was net kapot en ik woonde net weer op mezelf. Ik had een deeltijd baan en studeerde deeltijd HBO SJD.

    Ik heb er voor gekozen dit gaan doen, en het kindje te houden. De vader was in t begin nog in het verhaal aanwezig, maar is ondertussen verdwenen.

    Ik ging het niet redden, mijn huur betalen, mijn studie, mijn werk ernaast etc.. Dus woon sinds kort, zwanger en wel. Weer bij mijn vader. Mijn ouders zijn zich rot geschrokken, net als de rest van de familie, en mijn vrienden. Maar ze helpen me en zijn er voor me. En ik weet dat ik het ga redden, straks me studie weer op kan pakken en dat het helemaal goed gaat komen, ook met dit kleine mannetje.

    Wat ik je wil mee geven is, dat je volgens mij een goeie relatie heb, en dat jullie er hoe dan ook, welke keus je ook maakt, er samen wel uit komen als dat is wat jullie willen.

    Volg je gevoel, een abortus is iets wat je de rest van je leven bij je draagt, dat is niet iets wat je "even" doet. En kindje is ook iets wat je de rest van leven hebt, en voor moet zorgen.

    ik hoop dat jullie er uit komen, en de voor jullie goede keus maken. Heel veel sterkte.
     
  2. LiLaLief

    LiLaLief VIP lid

    1 jan 2009
    6.729
    0
    36
    Ik begin me af te vragen of dit meiske nog meeleest..

    Het is natuurlijk niet de bedoeling dat de gemoederen hier hoog oplopen, ik ben het met Miepie eens dat we allemaal voor onszelf moeten spreken, ik vind het juist erg dapper dat ze ons om raad komt vragen.

    @ benjo, ik zou een keuze niet afwegen aan de prijs van een zwangerschapstest, dat moet iedereen helemaal voor zichzelf weten en het lijkt me niet aan ieder ander om daar over te oordelen.

    Ik ben erg benieuwd hoe het met MarieSophie gaat, dus mocht je meelezen, wil je laten weten hoe het met je gaat? Prive mag natuurlijk ook!
     
  3. Miepie74

    Miepie74 Fanatiek lid

    10 okt 2008
    4.062
    8
    0
    Ja, ik ben ook erg benieuwd....
    Kan me voorstellen dat áls ze voor de abortus heeft gekozen, ze dit niet op dit forum plaatst (maar misschien wel). Dus MarieSophie: als je er wel over wil praten, je kan PB-en... (al is elke ervaring natuurlijk anders, maar het aanbod staat)
     
  4. sabrina86

    sabrina86 Lid

    14 dec 2008
    78
    0
    0
    Verpleegkundige
    is niet belangrijk
    Luister naar je eigen gevoel.
    dat is het enige wat ik kan zeggen.
     
  5. Ellen291982

    Ellen291982 Niet meer actief

    Had ook al een tijdje terug gereageerd en ben ook wel benieuwd of het goed met je gaat
     
  6. Sterre82

    Sterre82 VIP lid

    23 sep 2008
    8.211
    3
    0
    In de wolken
    Ben ook benieuwd hoe het met d'r gaat, ongeacht welke keuze ze heeft gemaakt.
     
  7. benjo

    benjo Lid

    12 mrt 2009
    19
    0
    0
    @ benjo, ik zou een keuze niet afwegen aan de prijs van een zwangerschapstest, dat moet iedereen helemaal voor zichzelf weten en het lijkt me niet aan ieder ander om daar over te oordelen.

    Dat klopt. Maar ik vond het gewoon raar en het viel me meteen op. Dan mag ik dat toch wel aangeven?
     
  8. maartjev

    maartjev Fanatiek lid

    9 mrt 2009
    1.534
    0
    0
    Wat een moeilijke keuze zeg! Maar denk je niet dat je spijt gaat krijgen als je een abortus neemt? Ik weet dat ik zelf nevernooitniet aan een abortus zou moeten denken, als het van mn eigen man/vriend is.
    Wij zaten ook niet in een geweldige situatie;
    Ik ben aan het afstuderen, mijn man is net gestopt met 1 van zn twee banen, we hebben geen geweldige spaarrekening, hadden een appartement met 1slaapkamer, auto net totalloss gereden en poes net een berg jonkies gemaakt..
    Het is allemaal goedgekomen!
    Ik heb gewoon even pauze genomen van mn opleiding, en ben nu weer volledig op schema, de dagen dat ik met school bezig ben en manlief naar werk, gaat Noah naar opa&oma1 of opa&oma2, tijdens mn bijbaantje past manlief op, of opa&oma of zus, we hebben uiteindelijk meer belastingvoordeel doordat mn man dus gestopt is met 1 baan, we krijgen meer huuroteslag, we hebben recht op kinderbijslag EN kindertoeslag, we hebben via direct te huur van onze woonmaatschappij een huisje toegewezen gekregen (1000x gebeld en gemaild en toen werd het met koeienletters op onze file gezet, haha) waar we binnen no time inkonden. Alle mensen die we kennen hebben geholpen met verhuizen, want Noah was toen pas een paar weekjes en ik nog zwak. We hebben een goedkoop autootje aan kunnen schaffen en we komen elke maand gewoon rond, soms met wat mer moeite, soms minder moeite.

    Er is overal wel een oplossing voor, als je maar een beetje flexibel opstelt. Je zou eens met je vriend kunnen praten en kijken hoe hij er over denkt. Het is een ongelukje, maar niet ongewenst zoals je zei.
    Succes!
     

Deel Deze Pagina