Nou de tekst hierboven zegt het al. Ik weet het allemaal ff niet meer. Ik ga zo ontzettend met tegenzin naar mijn werk toe en dit vanwege mijn collega. Het is een vrolijke spontane meid maar ze heeft ook een andere kant. Er is namelijk bijna altijd iets met haar. Ze heeft echt een hele ketting aan problemen, als het ene over is begint het andere weer. Als het niet financieel is dan is het lichamelijk enzovoort. Ik vermoed ook dat ze de helft erger doet lijken dan het is. Ik loop al een jaar lang samen met haar en elke keer is het zo. Heel veel ups en downs. Zeg maar meer downs. Het is ook een type wat onwijs om aandacht en medelijden schreeuwt. Wij werken in een mannenbedrijf en blijkbaar vind ze het fijn om hun aandacht te krijgen door al haar problemen en prive daar op tafel te gooien. maar ze beseft zich totaaaal niet dat ze haar maar irritant vinden en een geval appart. Ik heb haar al eerder aangesproken op haar gedrag dat ze dat beter niet kan doen. Die mensen die daar werken hebben er he-le-maal niks aan aan haar negatieve verhalen altijd. Nou ze snapte me wel maar ze blijft het gewoon doen. Dat ze het niet allemaal op een rijtje heeft is meer dan duidelijk, niet alleen bij mij maar ook bij anderen. Ik weet alleen niet goed hoe ik het beste naar haar kan brengen zonder haar te kwetsen dat ik er niet meer van gediend ben dat ze bijna alleen maar problemen loopt te verkondigen. Ik heb erg het gevoel dat ik op mijn tenen moet lopen bij haar want ik zei gisteren ook tegen haar dat ze niet zo negatief moest denken en dat er niks aan de hand is. Toen werd ze kwaad enzo. Ikzelf ben een introvert en hooggevoelig dus zo iemand vreet echt veel energie van mij. Heeft iemand tips voor me hoe ik hier mee kan omgaan Bedankt.
Eerlijk? Mijn vriendin heeft tegen mij gezegd dat ze dit vermoedde bij mij. En pas toen drong het tot me door dat het misschien echt zo zou kunnen zijn ( altijd het vermoeden gehad dat er "iets" was ) Heb net alle testen achter de rug en krijg begin april de uitslagen.
Mja dat zou ik eigenlijk ook moeten doen bij haar. Eens een vel papier met alle symptomen enzo onder haar neus schuiven ofzo en dat dan met haar bespreken? Het is geen vriendin van me maar niemand anders zou dit doen. Momenteel hangt er een spanning tussen ons dus ik zal daarmee wachten tot het wat rustiger is.
Zijn dit symptomen van borderline dan? Ik dacht dat borderline heel andere symptomen had maar ik kan het fout hebben?
Ik zou niet het lijstje onder haar neus schuiven nee hahaha. Maar gewoon rustig over beginnen. Mij heeft het echt geholpen ( maar weet natuurlijk niet of dit ook voor een ander geld )
Ik heb altijd heel veel moeite met mensEn die zelf diagnoses gaan stellen, hoe goed bedoeld ook. Als het zo simpel was bestonden er geen psychiaters meer. Borderline heeft heel algemene symptomen waar veel mensen min of meer aan voldoen zonder dat zij het hebben. Zou het dan ook zeker niet noemen. Het is vervelend dat je er last van hebt, ik ken het. Maar je hoeft ook als hooggevoelig iemand niet andermans last op je schouders te nemen. Misschien je betr leren je ervoor af te sluiten, zodat het niet zo bij je binnenkomt.
hier ook, idd geen lijstje onder haar neus schrijven.. maar gewoon vertellen wat je dwarszit, en dat je dit vermoeden hebt, dan is het aan haar om er iets mee te doen. hier ook iemand nodig gehad die tegen me zei, van joh jou klachten vallen mij op, ik denk dat je bordeline hebt... ik heb er wat mee gedaan.. en idd.. diagnose is gesteld.. vaak word het niet zelf gezien, maar is even een ander persoon voor nodig.
als je hooggevoelig bent is het het verstandigste om zelf te leren hoe je je eigen energy bij jezelf kan houden en hoe je haar energy weer bij haar kan leggen. zolang je jezelf niet kan 'afsluiten' hiervoor zal je vaker hier tegen aan blijven lopen.
Als een collega een papier onder mijn neus zou drukken met het idee ik denk dat je dit hebt zou ik absoluut not amused zijn. Ook weet je niet of het borderline is. Een vriendin is anders, die ken je heel goed en de band is veel dieper. Ik kan em voorstellen dat ej soms moe bent van de verhalen en de problemen. misschien kan je eens polsen of ze haar verhaal ook ergens anders kwijt kan? misschien kan je eens zeggen dat haar problemen erg lijken en dat je haar helaas niet kan helpen. Hopelijk pikt ze de hint zo op.
Klopt inderdaad. Veel mensen hebben wel "iets" wat op borderline kán slaan terwijl ze dit niet hebben. Dus als je het wil vertellen dan zou ik wel overwegen hoe je dat zo goed mogelijk zou kunnen doen zonder je collega te kwetsen.
Praat rustig met je collega. Vertel haar ook hoe jij erbij voelt en vraag of zij anders hier een beetje rekening mee wil houden. Ook ben ik het mee eens met de tip die hier al gegeven is,dat je probeert je af te sluiten om zo je energie te behouden. Maar ik zou hier dan ook niet met andere collega's over gaan klagen want dan blijft de negatieviteit hierdoor ook in stand. Ook als andere collega's het met jou over haar willen praten zeg dan tegen hun dat jij het er liever niet over wil hebben. (ga er vanuit dat jullie onderling het over hebben omdat jij al aangeeft dat andere collega's er ook zo over denken )
ik zou telkens als zij over iets negatiefs begint zelf iets leuks vertellen.... en verder niet ingaan op haar verhalen.... meer kn je denk ik niet doen als je haar niet wilt kwetsen en nog prettig wilt werken... lastig lijkt me dat!
eh borderline heeft niet alle symptonen die er staan het kan ook iets heel anders zijn ik heb borderline en kan me hier totaal niet in vinden maar goed het is en blijft moeilijk maar ontwijk haar ofzo dan heb je er ook geen last van aandacht kan ook met andere dingen te maken hebben
Is dit ook die collega waar je mij over vertelde, dat ze een ziekte had verzonnen? Lastig hoor, ik weet niet wat ik zou doen. Maar ik zou er ook gek van worden. Het lijkt me ook lastig om je er niks van aan te trekken, want je moet natuurlijk wel elke dag met haar werken. Misschien kun je het eerst met haar bespreken, dat je haar negatieve gedrag/verhalen enz niet fijn vindt, dat je daar bent om te werken en niet om haar verhalen aan te horen. Als dat niet helpt misschien met je leidinggevende bespreken dat je er last van hebt en hoe dit opgelost kan worden..?
o zie dat mijn verhaal niet helmal klaar was lijkt ook net of ik alleen mijn stand punt bekijk over mijn borderline haha maar ik zou denk wel zeggen dat het erg vervelend is en he net lijkt of dat zij het er om doet,, het is ook gewoon onwijs vervelend om zo te gaan werken elke dag maar weer en dat ze dan iedere keer met iets anders komt maar schuif niet het papiertje onder haar neus haha als ze bv echt borderline zou hebben kan het zijn het in de hele verkeerde keelgat gaat schieten en dat is natuurlijk ook niet de bedoeling symptonen die er staan het kan ook iets heel anders zijn ik heb borderline en kan me hier totaal niet in vinden maar goed het is en blijft moeilijk maar ontwijk haar ofzo dan heb je er ook geen last van aandacht kan ook met andere dingen te maken hebben[/QUOTE]