Onze kleine meid van bijna een jaar heeft een heel vervelende tic. Ze bijt namelijk de hele tijd, zodra je haar op je arm hebt dan begint ze te bijten. aangezien ze zelf niet doorheeft hoe hard ze bijt en ze velletjes pakt, kan dit behoorlijk zeer doen. Ik ben het van de andere niet zo gewend, ze beten wel eens een keer, maar niet continue. Het begint nu gewoon vervelend te worden en ik kan het wel hebben, maar haar broers en zus vinden het niet echt leuk. Hoe kan ik dit het beste "bestraffen"? Nu ik dit type misschien zo en zo een idee om haar op de grond te zetten zodra ze bijt en ik haar vast heb? iemand anders nog tips?
Mijn dochter doet dit ook, ook knijpt ze. Ik zet haar nooit weg, maar zeg dat ik het naar vind en ze me pijn doet. Ook straf ik haar er niet voor. Ik denk dat het frustratie is, niet om mij pijn te doen. Maar sag doet het zeker ja, oei oei oei.
Hier bijt ze ook, vooral als ze moe is en dan iets doet wat niet mag. Op dat moment zeg ik dat ze niet mag bijten en zet der op der billen. Want meestal staat ze dan bij mij
oke, maar onze dame begint er gewoon bij te lachen en is heel vrolijk, denk niet dat het frustrate is, maar meer het ontdekken van iets, maar het is vervelend en ze moet naar mijn idee weten dat ze dat niet mag doen.
Hier ook een bijter, een mamabijter welteverstaan...ik zeg twee keer dat ie dat niet mag en de derde keer zet ik 'm weg en negeer ik 'm even. Moet zeggen dat het eigenlijk alweer over is, hij doet nu op m'n arm slaan of aaien
Hier was het ook maanden lang een bijter. Ik heb gewoon gezegd dat het niet mag en zeer doet. Ze viel ons ook echt aan eigenlijk, lig je op bed zij rustig spelen kwam ze naar je toe om keihard te bijten en lachen. Ze is er nu eindelijk mee gestopt. Heeel heel af en toe doet ze t nog spontaan. Ik zou dus vooral blijven herhalen dat het niet mag en zeer doet. En bij je andere kinderen wel weghalen. Want mijn nichtje (3) die duwde mn baby ook gewoon (logische reactie ook)