Toen mijn dochter geboren werd woog ze 2600 gram. Vanaf dag 1 ging de voeding niet goed. Reflex, ze spuugde Veel. Na verloop van tijd ging het drinken iets beter. Met haar gewicht zat de zeker de 1e maanden op de -2.5 lijn. Toen langzaam over naar vaste voeding. Ook dat ging en gaat niet goed. Stukjes voedsel zijn nog steeds moeilijk. Brood,stukjes fruit, enz ze eet het allemaal niet. We hebben bij een pre logopedist gelopen. Deze kon niets vinden waarom ze niet goed eet. De behandeling is afgerond inmiddels. Wel wat tips waardoor het eten wat beter ging. Vorige week al dochter ineens erg goed voor haar doen. Ze al een halve banaan, begon brood te eten,ook kaas. Ik blij,eindelijk ging het beter. De afgelopen maanden was ze ook opgeklommen naar de -1 lijn. Vorige week is ze ziek geworden. Ze al niets. Alles kwam eruit, overgeven en diarree.. Nu is het overgeven weer gestopt. Langzaam gaat ze weer wat eten. Maar nog niet veel. Weer geen brood maar ook geen banaan en kaas meer. Natuurlijk kan dat zijn omdat ze nog ziektes is. Toch vrees ik weer dat ze straks weer niet gaat eten. Dat gaat straks weer maanden duren. Inmiddels gaat ze weer richting de -2 lijn. Ik vind haar een stuk magerder geworden. Ik ben behoorlijk gefrustreerd. Heb nu al 2 kindjes ontmoet die 4 maanden zijn en maar 2 kg minder wegen. Ik weet niet wat ik nog kan doen. Professionals spreken elkaar tegen. Ik weet het ook niet meer. Zijn er meer mensen met kindjes van ongeveer 14 maanden die op de -2 lijn zitten? Hoe ga je hiermee om? Ik maak me namelijk erg veel zorgen
Mijn dochter zit al 7,5 jaar op de -2 lijn. Ze is geboren met 2570 gram (dus ook al -2 voor een a terme baby) en is in haar lijntje gegroeid, nooit iets ingehaald. Ze eet overigens als een dijkwerker, dit is gewoon haar bouw. Ze is nu 7,5 en weegt 17 kilo. Haar broertje van ruim 4 jaar jonger weegt 3 kilo minder en zit daarmee nog tussen de -1 en de 0 lijn. Ze is idd erg mager, haar beentjes zijn net luciferhoutjes en als ze een bikini draagt zie je haar ribben. Ik was als kind ook zo (nu overigens geen last meer van dat je mn ribben kunt tellen😂😂maar ik heb tot ik zwanger werd flink ondergewicht gehad. En net als mijn dochter at ik meer dan prima. Ja als ze echt ziek is met buikgriep maak ik mij zorgen, want ja dit soort kindjes kunnen niks missen. Maar verder is ze echt kerngezond.
Hier een jongetje dat licht geboren is en nog steeds geloof ik rond de -2,5 zit. Volgt zn lijntje maar de laatste keer wel afgebogen, hij is momenteel druk met kruipen en lopen, ik vind het verklaarbaar en maak me dus niet erg zorgen. Hij krijg wel wat extra nu, want blijkbaar verbrand hij veel. Onze zoon is trouwens niet erg dun ofzo, hij is ook klein en zn lichaam is in verhouding volgens mij. Eten is hier nooit een probleem geweest, hij eet graag en van alles. Als hij ziek/niet fit is geef ik wat hij lekker vindt. Extra fruit en knijpfruit gaat er vaak wel in. Is er iets wat ze wel graag eet?
Oja over die gewichten van een ander kind. Daar trek ik me niets van aan. Toen onze zoon zo'n beetje een jaar was woog hij netzo veel als een zoon van vrienden die maar 4/5 maand is.
Ons probleem is dat ze heel slecht eet. Ze eet geen stukjes. Dus geen brood bv. Ook geen stukjes fruit. Vorige week ging het eten ineens beter. Ze at wel brood en stukjes fruit. Toen werd ze ziek. Nu is het overgeven gestopt en eet ze langzaam weer kleine beetjes. Maar vandaag dus geen brood, stukjes fruit meer. Nu ben ik bang dat ik weer helemaal opnieuw kan beginnen, en dat het 6 weken duurt voordat ze weer stukjes eet. Echt elke maaltijd die ik geef, duwt ze terug. Het is enorm frustrerend. Verder doet ze het goed. Is vrolijk, alert, bewegelijk enz.
Omdat dochtertje is afgevallen is ze nu best mager geworden. Een smal gezichtje, smalle armpjes en beentjes. Eerst was ze voller. Je ziet echt verschil. Ik vind dit niet prettig.
Lastig zeg! Geef jij haar het eten of kan ze dat zelf doen? Als ik jou was zou ik proberen te ontdekken wat ze wel lekker vindt. Dat kun je vergelijkbare smaken zoeken (onze zoon vindt appelstroop bijvoorbeeld lekker, appel/perenstroop vindt hij nòg lekkerder) en (hopen dat ze) als ze niet fit is die dingen nog wel wil eten. Misschien alternatieven proberen? Beschuit, cracotte, pannekoekje, pap ipv brood
Ja hier wel een kindje dat onder de curve zit (ruim) maar hier totaal geen zorgen want ze eet hartstikke Goed (nu 21 maanden en net 9.0 kg). Ik zou die stukjes gewoon even loslaten. Geven wat ze wel eet. Pap, Volle griekse yoghurt, Volle melk, fruit smoothies maken, En langzaam stukjes toevoegen En alles zelf lagen ontdekken weer. Voor jou geruststelling al die vloeibare dingen zodat je frustratsie ook wat zakt omtrent het eten en ze calorieen binnenkrijgt. Daarna eten weer leuk maken. En niet kijken Naar andere kindjes...tja ik vang ook veel blikken met een hele kleine rennende en pratende dreumes. Maakt me juist trots! Ze worden tenminste niet overschat.
Ik heb ook een zoontje met een fors eetprobleem. Hij is met 4 kilo geboren maar heeft nooit goed gegeten. Was altijd heel snel klaar met de borstvoeding en toen hij flesjes kreeg heeft hij nooit meer dan 90cc gedronken (en dan moest hij al hele erge honger hebben). Met de bijvoeding wilde hij alleen helemaal gepureerde dingen eten en dan nog maar een paar hapjes. Dingen met meerdere structuren samen gingen er helemaal niet in. Hierdoor kwam hij dus ook niets aan. Verder was hij wel actief en vrolijk. Uiteindelijk bij de kinderarts gekomen en die heeft ons doorgestuurd naar de diëtiste en de logopedie. De logopedie kon niet zoveel doen maar van de diëtiste kregen we een poeder met extra calorieën die we door de voeding moeten doen. Uiteindelijk werd het eetprobleem zo erg dat hij in het ziekenhuis terecht kwam en sondevoeding kreeg. Dit heeft hij 1.5 jaar gehad. Dit klinkt heel erg en dat vond ik ook in het begin maar het heeft ons wel heel veel rust gegeven. De druk en de frustratie kon eraf wat betreft eten. Ze hebben daar ook ontdekt dat hij sensorische integratie problemen had rond zijn gelaat en mond. Vandaar de problemen met de verschillende stukjes eten. En hij is vrij temperamentvol dus gedrag zal ook wel hebben meegespeeld. Uiteindelijk is hij op een MKD geplaatst en die hebben met hem gewerkt aan de sensorische problemen en het weer leren eten. Zo hebben we de sondevoeding afgebouwd. Nu is hij bijna 3. Hij eet nu alles. Nog niet heel veel maar wel genoeg en met plezier. Hij krijgt er ook flesjes met extra calorie rijke voeding bij. Dat gaat super. Het is nog een klein mannetje (weegt nu 10 kilo) maar is vrolijk en ontwikkeld zich goed. En hij eet en lust nu alles. Mooie is ook dat hij nu zelf om eten vraagt dus waarschijnlijk kende hij als baby ook niet echt een honger gevoel en heeft de sondevoeding dat bij hem ontwikkeld zeg maar. Heel verhaal geworden uiteindelijk . Ik zou je aanraden om je door te laten verwijzen naar de kinderarts. Gewoon om te kijken of ze kunnen ontdekken waar het probleem ligt. En eventueel een kinderdietiste mee te laten kijken. Door misschien ook wat extra calorie rijke producten te geven krijgt ze toch wat meer binnen. En dan hebben jullie meer rust rondom het eten. Ik weet dus uit ervaring hoe frustrerend het is als je kind niet eet. En hoe meer frustratie je kind voelt rondom het eten, hoe minder ze gaan eten. Daarnaast heb je ook het gevoel dat er mensen met verstand van zaken meekijken en je hier niet alleen mee zit. Wij hadden ook een omgeving die allemaal adviezen en tips gaven die totaal niet hielpen en ons onzeker maakten. Dan is het fijn dat er iemand meekijkt die dit vaker ziet. Mocht je nog vragen hebben mag je me gerust berichtje sturen.