Meiden, ik zit op het moment even met mijn handen in het haar! Tijn wil namelijk totaal niets van kindjes weten! Zodra ze in de buurt komen begint hij te huilen, compleet overstuur en wil dan alleen nog maar bij mij op schoot zitten. Kindjes die ouder zijn gaat nog wel, na zo een 15 min. de kat uit de boom kijken... maar even oud of jonger, drama! Even wennen maakt niks uit, pas zodra we weg gaan begint hij weer zelf te lopen en te lachen.... Heb een paar vreindinnen/kennissen die dus ook een kleintje hebben, leuk zou je zeggen, nou echt niet dus! Kan niet eens normaal een bakkie doen, want Tijn is alleen maar aan het huilen als hun kindjes ook in de buurt zijn. Begin me eigenlijk een beetje te schamen en ben hem steeds aan het verdedigen... Nu is het zo dat hij vanaf 1 jan. naar het kdv gaat, met mij meer naar mijn werk. Hij gaat naar een verticale groep, ik houd mijn hart vast! Wat kan ik hieraan doen, weet het echt niet. Dit is nu al 3 maanden zo, en hij heeft sinds kort ook extrema verlatingsangst, als ik alleen al naar de WC ga, dan begint hij al hartverscheurend te huilen.... Iemand tips? Werk zelf met kindjes, maar dit is wel heel extreem! Tijn is zo een lief kereltje, heel zachtaardig, maar andere zien alleen maar een kindje dat continu huilt en bij mama wil zijn, alsof het een verwend mannetje is! terwijl hij zo dus helemaal niet is! kus miek
jeetje meis lastig lijkt me dat! Dano is precies 1 dag jonger als Tijn, maar bij hem is het precies contra. alle kindjes zijn leuk, zo leuk dat zelfs wildvreemde kindjes op straat worden "lastig gevallen" door Dano. Ik heb ook met kinderen gewerkt, maar weet ook niet echt een methode hiervoor. Ben je weleens bij Bal-lorig geweest met hem? misschien dat al dat speelgoed hem afleid van zijn angsten, en dan is hij tussen de kinderen. Speel jij weleens met die andere kindjes als je met hem ergens bent. misschien als hij ziet dat jij met die kindjes speelt dat hij dat gaat nadoen? Je zegt dat hij hard gaat huilen als hij bij andere kindjes is, blijft hij huilen of gaat het op een gegeven moment wel weer? misschien even uit beeld verdwijnen, net alsof je je kindje ergens achter laat bij het KDV en kijken hoe het gaat. ik heb wel gelezen in het oei ik groei boek, dat ze op deze leeftijd erg rare angsten kunnen hebben, de tip die ze daarin geven is erin meegaan en begrip tonen. alleen het duurt al 3 maanden zie ik.
thx voor je reactie! Was het maar zo dat hij stopte met huilen als ik eenmaal weg ben, maar niet dus! Hij blijft huilen, zoalng hij bij een volwassenen op schoot zit is hij te troosten, maar zodra ze hem neerzetten tussen de andere kindjes begint het weer! Als papa en ik samen met hem zijn gaat het wel al stukken beter, dan blijft hij wel bij ons in de buurt, maar dat extreme huilen is er dan niet. Ik speel heel veel met andere kindjes, dus dat kan het ook niet zijn. Het zijn ook verschillende situaties, in een speeltuin bv, is er niks aan de hand, bij de oppas is er een kindje van een half jaar ouder en dat gaat ook prima! Het zijn echt de 1 op 1 momenten. In de zomer is even bij mij op het werk geweest en dat was ook drama...Speelde liever alleen in een campingbedje dan dat ze hem zelf lieten gaan in de groep... Ga toevallig morgen naar zo een speelparadijs binnen, met vriendin en haar dochtertje, ben benieuwd! Houd hem ook express veel onder de kinderen, in de hoop dat het snel beter zal gaan, hoop zo dat hij in januari met plezier naar het kdv gaat! kus miek
Je zegt dat het minder is als papa bij hem is? Kan het zijn dat hij het niet leuk vind als jij aandacht geeft aan andere kindjes? Heb je weleens alleen geprobeerd samen met hem alleen, en dan tussen de andere kindjes. dus dat jij zeg maar alleen aandacht hebt voor hem. Ik weet het ook niet hoor denk gewoon met je mee.
Daar dacht ik idd ook aan. Dat hij min of meer jaloers is. Maar dan niet zo bewust maar meer dat hij zoiets heeft van nee dat is MIJN mama ofzo? Maar dan zou afleiden juist moeten werken denk ik... Ik denk dat t iig goed is dat je wel onder de kindjes komt maar hem niet dwingt om "gezellig mee te doen" met de rest. Dan voelt hij zich waarschijnlijk nog rottiger en versterkt het zn angst. Dan is het zo dat als hij kindjes ziet hij denkt van oh nee heh moet ik weer... Zou bijna je willen zeggen dat t een faze is...maar die duurt dan wel wat langer als ik zou verwachten... Maarja daar heb je denk ik ook uitschieters in. Helpt t niet als je er een aantal keer bij gaat zitten? Dus niet op de bank maar met hem op de grond bij de andere kindjes en dan n beetje "mee speelt" ofzo? Dan zit hij beschermt bij jou maar kan zo ook, mocht hij willen, spelen met t speelgoed. Is misschien minder gezellig als je n bakkie doet bij iemand. Maar misschien is dat wel als t werkt, n beginnetje om zonder bescherming te durven spelen.
Sam is ook bang voor andere kinderen die te wild doen. Hij zet het dan ook op een krijsen! Sam is ook bang voor harde geluiden en heeft ook al zo'n 10maanden verlatingsangst. Het gekke is. Als hij met zijn papa ergens op bezoek gaat heeft hij nergens last van. Het is lastig ik weet het. Als je de oplossing hebt laat het dan even weten!