Ik vind het ook helemaal niet raar dat je er zo over denkt! Ik zeg net als al de andere vrouwen hier: praat er over. En ja praten kan moeilijk zijn. Ik vind het ook altijd lastig als er mij iets dwars zit. Maar als je het blijft opproppen barst ineens de bom en dan kan er meer fout gaan. Succes!!!
ik zou dat ook niet pikken van je vriend en een goed gesprek aangaan. jullie wouden samen een kind en dan moet hij er ook voor zijn en niet alleen als het hem uitkomt en voor de rest jou er mee laten zitten. hoe leuk een kindje ook is, het is ook hartstikke zwaar en je hebt de steun en de tijd met zijn 3-en of juist alleen even weg ook echt wel nodig.
Toen ons manneke 4 weken was ging mijn mans ouderschapsverlof in. Ik ben toen elke maandagmiddag een paar uur alleen de deur uitgegaan. Dat was heerlijk. Voor mij om even weer mens te kunnen zijn, voor hem om te kunnen wennen aan de dagen alleen met ons manneke. Ik gaf ook bv en er was gewoon 1 flesje op voorraad. Pas bij 6 weken kon ik echt een voorraadje opbouwen. Omdat ik in de buurt bleef had ik in panieksituaties in een kwartier thuis kunnen zijn ( en een kwartier een huilende hongerige baby is vervelend, maar niet onoverkomelijk), maar tegelijkertijd was ik echt helemaal weg. Tevens is mijn man pas met een paar maanden weer echt dagjes weggegaan. Hij had het echt nog niet in zijn hoofd gehaald om mij de eerste tijd zoveel alleen te laten. Je bent in je verlof toch al zoveel alleen. Het lijkt me niet meer dan normaal om even met je man om tafel te gaan zitten. Je mag je best even eenzaam voelen, het is best een grote verandering.
ik denk dat je als moeder automatisch iets meer opgeeft als je partner. ook ik heb meer op moeten geven dan vriendlief werkte fulltime en had een eigen paard,ze overleed helaas tijdens mijn zwangerschap maar was ik niet zwanger geweest had ik zeker een nieuw paard gekocht heb wel een hele tijd og gereden maar dat was niks voor mij voor een vreemde een paard rijden. werk nu slechts enkele uren en daarbij komt bij dat ik ik dus het grootse deel van de huishuiding doe en verzorging van de beesten en dochter. min vriend heeft een eigen bedrijf waarbi ik een gedeelte van de boekhouding doe en hij sport 2 avonden in de week. echter,ben nu 33 wk zwanger dus sporten doe ik nu ff niet komt wel weer als ik zo bevallen ben,ik ga wel regelmatig iets leuks doen danwel met vriendlief,dochter of beide en soms ook wel eens alleen zoals savonds wandelen met de hond heerlijk vind ik dat. je moet wel tijd voor jezelf maken maar mannen zien dat niet altijd dus kom voor jezelf op en ga een goed gesprek aan met je vent. tis ook zijn kind dan geeft hij maar een avondje sporten op is hier ook gebeurt en alleen dat werkt al mee.. succes gr gemma
ik zou dus echt pissig zijn op hem!! 3x per week weg en daarnaast nog sporten??? is hij helemaal betoeterd? Jullie hebben samen voor een kindje gekozen en dan moet je ook samen voor jullie kindje zorgen en niet alleen de moeder 'op laten draaien' voor alle zorgen. Ik zou hem eens goed duidelijk maken dat hij zijn verantwoording moet nemen thuis voordat hij eropuit gaat. Kan je gezien het kolven wat lastig is om genoeg te krijgen, misschien een flesje kv geven? weet niet of dat iets is waar je voor open staat en of dat je kindje dat 'pikt'? succes hoor, heb ook zo'n vent gehad, maar na heel wat discussies en gepraat, gaat het nu een stuk beter!
Bedankt voor alle reacties Heb inderdaad met hem gepraat en uitgelegd hoe ik erover denk en hoe ik me voel. Hopelijk komt er nu wat meer verandering in
ik zou het uberhaupt niet tof vinden als mijn man 3x per week weg zou gaan voor de fun zonder mij/ons en al helemaal niet met een 4maanden oud baby-tje thuis wat nog allemaal heel bewerkelijk is.
Waarom niet? Dit snap ik echt niet, je maakt het zelf moeilijk als je per se alleen thuis voedt. Ik voed overal waar het ook gewoon is om een baby een fles te zien krijgen. Dus bij de Hema, de Ikea en de V&D ga ik rustig zitten, op bankjes in een rustig park ook. Ik ben juist veel vrijer op de dagen alleen met de baby dan met de peuter, die duidelijk inspraak wil hebben in waar we zijn en wat we doen en wanneer. Dus als je je nu al ingeperkt voelt... het enige dat in het allerallerbegin beperkend is, is hoe vaak je voedt en hoevaak er opeens overal poep zit. Waar je wel of niet kan verschonen (en ook dat heb ik wel eens midden op straat gezien ) is voor mij een grotere beperking dan waar je kan voeden. Ik vind dit echt heelveel met eigen instelling te maken hebben. Als je moeite met openbaar voeden hebt, kan je ook in een hoekje zitten, bijvoorbeeld. Of met je rug naar andere mensen toe. Of een cover of sjaal meenemen. Denk in mogelijkheden, niet in beperkingen! Borst is juist zoveel makkelijker in dit opzicht, zou ik zeggen.
Fijn dat je met je man hebt gepraat. Het is wel hekenbaar, mijn man had ook al snel uitstapjes en ik zat maar thuis. Na een goed gesprek ging het bij ons beter. Wat bij mij hielp was dat ik plannen ging maken. Bijvoorbeeld: ik ga morgen bij een vriendin langs, dus jij past op. Voor hem duidelijk en voor mij heerlijk om de deur uit te gaan. Ik nam mijn kolf mee zodat de productie op gang bleef. Als je geen voorraadje hebt, je kan je man ook een flesje kv laten geven. Je moet dan wel zelf kolven. Mijn zoontje vond het flesje niet veel aan toen hij nog zo jong was, en 'tankte bij' zodra ik thuis was
Als je straks gaat oefenen met een flesje is het sowieso een goed moment om zelf van huis te zijn. Ik ga dat moment lekker hardlopen voor het eerst in ieder geval. Ik vind het raar van je man dat hij denkt dat hij nog precies hetzelfde kan doen als altijd, hij kan je ook op andere manieren ontlasten of jullie gewoon gezelschap houden en jou verwennen als je een regeldag/clusteravond hebt. Ik herken dit totaal niet van mijn man. Ik vond het bij mijn eerste ook zwaarder allemaal hoor Dat ik nu zo makkelijk ben komt denk ik juist omdat ik nu een tweede heb, en bij de eerste gaandeweg mijn 'vrijheid' terug heb gewonnen door gewoon makkelijker om te gaan met borstvoeding in het openbaar, minder zorgen te maken over wanneer en hoevaak ze drinken, etc. Ik zou het met hem bespreken en aangeven hoe hij je kan helpen. Mannen horen graag wat ze praktisch kunnen doen. Mijn man doet heelveel in het huishouden bv. en neemt onze peuter voor zijn rekening als het even spits is (als ze allebei tegelijk honger hebben en alles ondergepoept hebben, bijvoorbeeld ). Je bent er samen aan begonnen, je gaat dit ook samen doen!
Ik zou ook zeker niet blij zijn als mijn man zo vaak wegging. Een verzetje natuurlijk, maar meermaals in korte tijd...nee. Gewoon met hem bepraten! En ik geef overal bv dus de kleine gaat lekker mee als we op stap gaan. Ben 2 weken geleden voor het eerst alleen weggeweest een uurtje trainen met onze hond. En deze week voor de 2e keer. Moet ook zeggen dat ik die behoefte om alleen weg te gaan niet zo heb.
Ik en mijn vriend hebben al onze mensen in amsterdam wonen en wonen nu pas na de bevalling van onze 2e (10 juli) in almere. Heb daarvoor 2 jaar bij mijn schoonfamilie ingewoond. Ik heb een zeer makkelijke bevalling gehad en ben jong(24) dus heel snel al op de been geweest in de kraamweek. Ik had daarom mijn vriend in de kraamweek wel eens zonder de kids ff naar amsterdam gestuurd van: ga er maar lekker tussenuit. Ik ben een vrouw die volledig onaanphankelijk wil zijn en dus toen al ff alleen wou zijn. Mijn vriend is van maandag tot en met woensdag weg voor zijn werk en neemt dan de oudste (26 juni 2010) mee. We hebben een zeer makkelijke baby die veel slaapt. Ik doe dan veel in het huis. Buiten om zijn werk neemt hij ook de oudste vaak mee. Als we met zijn 4en zijn neemt hij ook alle taken van de oudste op zich zonder dat ik iets hoef te zeggen. Ik ben nu ook een paar dagen ff alleen met ze alletwee maar daarvoor had mijn vriend de oudste 6 dagen. De zorg gaat mij eigelijk ontzettend makkelijk af. Ik heb een vast ritme en weet het heel goed te combineren. Middagslaapje gaat goed en jawel mijn oudste houd van schoonmaken voor zijn 2 jarige leeftijd kan hij al heel goed stofzuigen (dweilen gaat ook wel maar minder). Verder gaan de nachten ook goed. De jongste slaapt van 1 tot 6 en dan tot 9/10 de oudste slaapt vanaf 9 word ook wakker om 6 en slaapt dan ook tot 9/10. Sta dus 1 keer smorgens op voor pap/melk. Ik ben zelf met de kids ook weggegaan om mijzelf te verwennen in de chocolade/koffie/ijsbar. Verder had een vriendin van mij hier geslapen en kwam ze een keer op bezoek. Ook ben ik een aantal dagen naar mijn schoonfamilie geweest en mijn schoonmoeder neemt dan de zorg voor de kleine op haar snachts. Ik ben eigelijk nog niet weg geweest zonder kids. Dat ga ik as zaterdag doen. Ik kijk er erg naar uit. Mijn schoonmoeder past dan op. Word de eerste keer mijn kleine achter laten. Daar zie ik wel ontzettend tegen op en gaat waarschijnlijk huilen worden. Mijn vriend mag zelfs de jongste niet meenemen omdat hij nog zo klein is wil ik het gewoon niet. 1 september ga ik uit met wat vriendinnen. Verder als ik wil kan mijn moeder de kids ook nog het weekend van de 17e ze nemen. Heb dus ook hele goede familie waar ik op terug kan vallen. Ik en mijn vriend gaan ook wel eens samen weg. Bij jou zou ik zeggen: communiceren en ook je eigen plannen maken en misschien kan je familie iets voor je doen? Oppassen/je helpen wanneer je alleen bent enz.
Ik zou best pissig zijn als mn man gewoon alles zou doen en ik thuis zou zitten elke keer..... Miss klinkt dat egoïstisch, maar het is één normaal gevoel. Ik zou hei bespreken, kolf lekker wat af en ga er zelf tussenuit! Of beter nog....lekker samen! Wij hebben dat veul te weinig gedaan, maar dat is mijn schuld omdat ik mn kids niet makkelijk achter kon laten
Ik herken het eigenlijk niet echt... maar ik ga regelmatig weg en dan let en familie of mijn vriend op. Ik ga 1/2 keer per week sporten met wat meiden, ga regelmatig even ergens heen zonder mijn dochter. En dat gaat prima. Ook doen wij regelmatig nog dingen met elkaar! Dat vind ik net zo belangrijk. De eerste keer was 4 weken na haar geboorte....gingen we samen uiteten. En zo doen we dat nog steeds 1 a 2 keer per maand. Ze heeft ook al 2 keer bij mijn moeder geslapen...ook dat gaat prima! is soms echt even lekker om wat tijd voor jezelf en elkaar te hebben! Praat erover met je vriend....hij is net zo goed papa als jij mama. En de voeding....tja wil je nog lang borstvoeding geven? Ik merk wel dat flesvoeding makkelijk is buitenshuis (tenminste zo voel ik he). Wij gaan dan ook regelmatig weg....heerlijk met dit weer zeker! en kleine meid geniet er ook van. Spreek het met je vriend uit en PLAN gewoon wat uitjes voor jezelf. Echt afspraken maken anders komt het er misschien niet van....succes!
Goed dat je met je man hebt gepraat en hopelijk komt er nu verandering in. Ik vind je niet raar, ik vind hem eerlijk gezegd een beetje egoistisch. Mijn man gaat zelden weg zonder mij/ons, en we doen heel veel uitstapjes met z'n drieen. Heerlijk, dan tank je helemaal bij. Het is niet dat je zonder baby pas goed kan bijtanken, maar eerder dat je samen even uit huis weg bent. Maar juist nu kun je met babytje heel mobiel zijn. Wat evenstar ook al zei, bv kun je overal geven, als je je tenminste niet bekeken voelt (daar moet je je ook een beetje overheen zetten), en verschonen ook. Wij plannen nu veel dagjes weg, laatst nog naar Gent geweest. We hebben in de stad gewandeld, het voordeel is wel dat mijn dochter heel graag in de kinderwagen ligt en goed slaapt buiten. Toen ze wakker werd en honger kreeg hebben we een rustig parkje opgezocht waar ze heeft gedronken. Ik heb haar daar ook ter plekke verschoond. En anders is de auto dichtbij, hoe vaak ik haar al niet in de auto gevoed en verschoond heb! Het is even zoeken,maar je wordt steeds mobieler als je jezelf wat meer toestaat en de situatie een beetje loslaat. Zij bepaalt nog altijd wanneer ze wil drinken, maar ik bepaal nu waar. En dat alleen al geeft zoveel vrijheid en rust. Veel sterkte en blijf er met je man over praten. Als jullie eens samen weggaan, zul je merken hoe fijn het voelt. Ik heb nu bijv. echt geen behoefte meer om per se alleen weg te willen, terwijl ik in de beginweken bijna door het raam wilde springen omdat we gewoon zo vast zaten (hier was het wel dat mijn man niet wegging en echt de zorg voor onze dochter met mij deelde).
oooow helemaal herkenbaar!!! heb er ook al geregeld wat woorden over gehad.. met mooi weer ging meneer doodleuk naar het strandje met vrienden toen hij eerder klaar was met werken.. terwijl ik hier zat te verpieteren.. helaas zit er niets anders op dan blijven herhalen wat je dwars zit... en als je nou iemand op laat passen bij jullie thuis?? dan ligt er ook gekolfde melk in de vriezer mochten ze te weinig hebben..
Haha , ik vind het altijd zo raar, als je tegen je man moet zeggen dat hij moet 'oppassen' ! hier is de regel, op je eigen kindje 'pas'je niet 'op' je bent gewoon papa hoor. ik zit ook hele dagen alleen met Zoontje, dat noem ik toch ook geen oppassen? dus als ik weg ga ergens heen, zeg ik bv: volgende week ga ik naar vriendin X, dan ben jij bij Zoontje, goed? en als hij iets heeft, idem dito. niks oppassen, dat doet de babysitter wel
Ik zou inderdaad niet thuis blijven zitten als hij weg is. Gisteren ging mijn vriend naar voetbal, pak ik de spullen bijeen en zijn we samen naar het strand gegaan. Ik geef ook borstvoeding en doe het overal en nergens! Gewoon een grote doek erover van dit merk: Ik ben mama. De eerlijke specialist voor de (bijna) mama en haar uk! Echt topdingen! En ik doe het ook gewoon in het restaurant van de hema etc. Het staat zelfs in de wet dat ze je er niet uit mogen gooien! Als je dat doet geeft het heel veel vrijheid. Baby lekker mee en leuke dingen doen, met of zonder man.