Ons mannetje is inmiddels 6 maanden en heeft erg veel moeite om in slaap te komen. Eigenlijk is dit al vanaf het begin een beetje zo,maar met een beetje extra aandacht ging het prima! Maar sinds deze week is het echt een ramp! 's Ochtends gaat het allemaal nog prima, 's middags wordt het al wat lastiger, en 's avonds lukt het hem bijna niet om in slaap te komen. Als we hem in zijn bedje leggen, begint hij meteen al een beetje te huilen, muziekje aan, speentje en dan gaan we weg. Dan begint hij eerst een beetje te "zeuren" (uhuhuhuh geluidjes), als we dan niet komen gaat hij huilen en als we dan nog niet komen, raakt hij echt in paniek! Gisteren en vandaag zijn we 2 uur bezig geweest om hem in slaap te krijgen, uiteindelijk hebben we hem eruit gehaald en is hij, tegen mij aan, in ons bed in slaap gevallen. Hij lijkt echt de veiligheid te zoeken... We willen natuurlijk niet dat het een gewoonte wordt om bij mamma in slaap te vallen, maar we willen ook niet dat hij elke keer in paniek raakt en slapen iets negatiefs wordt! Als hij eenmaal slaapt, slaapt hij wel de hele nacht door! Hij heeft het volgende slaap / voedingsschema (ongeveer): 06.15u wakker 07.00u fles 08.00u slapen (gem. een uur, soms langer) 11.00u fles 12.00u slapen (3 kwartier) 13.30u fruitje 14.30u slapen (3 kwartier) 15.30u fles 16.30u slapen (3 kwartier) 18.00u groentehapje 19.00u fles 19.30u slapen (is de bedoeling, maar dat lukt dus niet meer) Heeft iemand enig idee waardoor dit ineens kan komen? Of nog beter: heeft iemand misschien tips??
Denk dat het een beetje een fase is hoor! Met 6 maanden ongeveer krijgen ze natuurlijk verlatingsangst. Mijn binkie heeft t ook heel erg gehad de afgelopen maand en nu gaat t wel weer ietsje beter gelukkig. Hebben jullie een vast ritueel voordat hij gaat slapen savonds? Anders zou ik dat er zeker in gaan brengen! Verder wil een knuffeltje/doekje met jouw geur eraan nog wel eens helpen en verder kun je niks anders dan gewoon steeds even terug gaan en troosten ( eerst in zijn bedje proberen natuurlijk en gaat dit niet dan even bij je nemen tot hij weer rustig is en dan terugleggen ). Wat hier soms ook nog wel eens helpt is een zacht muziekje aanzetten, of een beetje boven rommelen zodat hij je hoort tot hij in slaap valt. Persoonlijk zou ik hem niet (te lang) laten huilen, beetje jengelen ok, maar je hebt er niks aan als ze zo overstuur zijn dat ze daardoor uiteindelijk uitgeput in slaap vallen. Je kindje moet gewoon het vertrouwen krijgen dat je altijd weer terugkomt.
Onze kleine deed hetzelfde. Eerst had hij altijd ongeveer 10 minuutjes nodig om zich in slaap te huilen. Ineens ging dit over naar een 30 minuten. Ik heb toen in eerste instantie gehandeld zoals jij en was lange tijd bezig hem in slaap te krijgen. Toen advies van ons mam opgevolgd (was heel lastig) en hem 45 minuten laten huilen/jengelen. Het huilen was niet hysterisch of aan een stuk door, maar het jengelen/stil zijn/ huilen wisselde elkaar af. Ik moest echt even volhouden, vooral bij de huilmomenten die best een paar minuten aanhielden. Hij is uiteindelijk in slaap gevallen. Vanaf dit moment huilt hij niet gewoon helemaal niet meer (ook geen 10 minuutjes zoals eerst) maar speelt hij in bedje en maakt gezellige geluidjes. Ben uiteindelijk blij voor hem en mijzelf dat ik dit zo heb aangepakt. Het is aan jouw of je deze aanpak wilt proberen, of je hier juist helemaal niet goed bij voelt. Dit laatste is namelijk het allerbelangrijkste!! Ik weet dat sommige op dit forum deze aanpak niet goed keuren, dat hebben jullie al duidelijk gemaakt. Dus specifieke aanvallen hierop daar zit ik niet zo op te wachten.
Ik denk inderdaad een fase.. Hier namelijk.nu ook lastiger met zelf slapen.. Hij word over 3 daagjes 6 maanden. Is ook altijd een lastige in slaper .. Maar sinds vrijdag is t weer echt moeizaam.. Met mijn pink valt hij zo in slaap.. Geef er na 15 min heen en weer lopen en sussen ook aan toe en geef ik hem de pink want dan slaapt hij zo. En het is nu echt af en toe paniek in.bed en dat is echtt anders dan anders dus vast een fase!
Bedankt voor het meelezen / meedenken / reageren! Fijn dat er meer in deze leeftijd zijn met dezelfde "problemen"! Soms is het gewoon even fijn om (ook) van een ander te horen dat het waarschijnlijk een fase is!
Ah, hèhè, wij zijn dus ook niet de enige! Onze dochter is woensdag 6 maanden en het in slaap vallen is ook super lastig momenteel. Ik geef bv en ze wil alleen maar aan de borst rond slaaptijd en wordt direct wakker als ik haar in hara bed leg en begint dan te krijsen (sorry, huilen kan ik het niet noemen). Terwijl dit voorheen niet zo'n groot probleem was. Alleen 's nachts gaat 't goed gelukkig Ik lees dus even mee!
Bij ons is het die periode ook moeilijker beginnen gaan. Wat hier echt het verschil gemaakt heeft, is een vast ritueeltje. Zowel de papa als ik doen dit. Binnenkomen in kamer, gordijn samen dicht doen en slaapwel tuin zeggen, muziekje op,... Van wat ik in je post lees, is de overgang van 'samen beneden' naar 'alleen in zijn kamer' misschien wat te bruusk voor je zoontje? Misschien iets meer tijd uitrekken in zijn kamertje voor je hem achterlaat, dat hielp bij ons. Al na 2 dagen was het slapengaan hier veel rustiger
Ja dat doen wij inderdaad ook sinds een paar weekjes alleen net ff wat anders... ff slaapzakje in de huiskamer aan met zijn knuffeltje.. even nog samen knuffelen en dan naar zijn kamertje! Werkt vaak helemaal goed nu! Alleen afgelopen vrijdag dus even niet en zaterdagochtend ook niet maar sinds gister gaat het ineens weer prima. Ik denk dus echt een fase. Hij huilt nu ook af en toe heel zielig als ik uit beeld verdwijn echt een fase denk ik die dus rond de 6 maanden hoort! Lekker aan toegeven!
Pffff, vandaag weer zo sneu, ik moet het echt even kwijt! Ik was sporten, dus m'n vriend zou ons zoontje op bed leggen. Om 21u belt hij op dat Lasse al een uur in paniek aan het huilen is! Ik naar huis geracet, pak hem over en hij was meteen stil! Uiteindelijk is hij in mijn armen in slaap gevallen. Hoop echt dat dit een fase is, maak me wel een beetje zorgen om die paniek elke keer dat hij moet slapen... Vind het ook zo zielig!!
Ik zou zeggen, hou hem lekker bij je. Help hem om in slaap te vallen. Mijn zoontje is nu 17 maanden, maar het eerste jaar kon hij ook niet zelf in slaap vallen. Hij viel in slaap door 't wiegen of in slaap drinken. Speen heeft hij nooit gewild. Mijn gedachte: ze moeten en leren in een korte periode zo veel. Sommige dingen komen echt wel. Zoals zelf in slaap vallen. Mijn zoontje sliep tot 7 maanden beneden. 's Avonds in zn eigen bedje, maar dan dronk hij zich in slaap. Met 7 maanden zijn hebben we de ochtend/middag dutjes ook in eigen bedje gedaan. Wederom dronk hij zich in slaap. Rond hij eerste verjaardag hebben we hem op bed gelegd zonder fles. Dit ging direct goed. Sinds drie maanden hebben we ook de avond-ik-drink-me-in-slaap-fles weggelaten. Totaal geen problemen gehad. Sinds dien valt hij zelf in slaap. Toevoeging: uiteraard zal dit niet voor iedereen werken of hier achter staan, maar ik heb gekozen voor de makkelijkste, niet stress volle manier wat bij ons hielp. Waar wij en onze zoon zich prettig bij voelden.