Heel even mochten we weten dat je in mij groeide, even wisten we dat er nieuw leven bloeide, Heel even was er een groter gezinnetje in aantocht, Heel even was het belangrijk wat ik wel / niet eten voor jou mocht. Heel even dat gevoel van niet een, maar twee. Heel even, was ronder worden oke. Heel even mocht de wereld het wel weten, Heel even, deed ik dagelijks mijn buikje meten. Heel even was je het geluk in ons leven, Heel even konden we onze ouders het idee van opa en oma geven. Heel even, maar echt heel even, wilde je, maar mocht je blijkbaar niet leven. Heel even, maar voor ons, ons hele leven, zul je van daarboven ons al je liefde blijven geven. Wat mis ik je, mijn kleine sterretje!! xxx
hoi hoi aller eerst wil ik je heel veel sterkte wensen ik vind het een super mooi gedicht ik heb ook 2 kindjes verloren en de tranen liepen me over de wangen toen ik je gedicht las. groetjes anita
Bij het lezen van jouw gedicht moest ik huilen, zo mooi. Ik begrijp volledig wat je voelt. Ik heb zelf gisteren namelijk gehoord dat het vruchtje een paar weken geleden is gestopt, en ben nu in afwachting van een spontane miskraam of, als dat niet lukt, curettage. Jij ook heel veel sterkte! Groetjes, Wendy
Dank jullie wel allemaal voor de lieve reacties. Wendy heel veel sterkte hoor meid. Het is ook uit het hart geschreven en na 2 maanden voelt het nog steeds zo! Het hoort erbij, maar ik mis het zo. Liefs