wat een fase zeg.... dochter bijna 5 is bazig en jokt ( niet eerlijk zijn over wat ze gedaan heeft als je haar op aanspreekt of zeggen dat ze van de een iets mag terwijl dat niet is) aan de andere kant komt ze ook zeggen als ze iets gedaan heeft wat niet mag, is ze lief, behulpzaam. Ik leg uit dat als ze niet eerlijk is en er is echt iets dat ze dan mss ook niet gelooft wordt en wat betreft het bazig zijn naar andere kindjes draai ik het om, hoe zou jij t vinden als .... zo tegen jou zou doen. Aan de ene kant vind ik het helemaal niet leuk dat ze zo bazig kan doen aan de andere kant ben ik wel blij dat ze zich niet onder laat sneeuwen en wel wat durft te zeggen. Hoe reageren jullie op deze fase?
Ik reageer(de) hier hetzelfde op. Dat 'verdraaien' van de waarheid doet Q nog steeds... We zeggen haar, naast dat we haar misschien niet meer geloven wanneer ze wel de waarheid verteld, dat wanneer ze niet eerlijk is ze ook minder mag (bijvoorbeeld bepaalde dingen niet alleen op haar kamer doen maar beneden). Het bazige heb ik los gelaten. Dat lossen die kinderen samen wel op en volgens mij is het behoorlijk meiden gedrag. Soms spiegel ik haar gedrag wel. Een vriendinnetje was hier laatst eten, we aten oa sushi en het vriendinnetje vond het niet lekker. Q zei dat je pas na 7 hapjes weet of je het lust dus dat het vriendinnetje beter nog wat kon proberen. Daarna had Q iets wat ze niet lekker vond, toen moest Q van mij dus ook eerst 7 hapjes proberen.
Die 'fase' duurt hier al 3,5 jaar. Het bazige mogen ze onderling regelen, tenzij het te erg wordt. Meestal vraag ik dan aan het andere kindje of die het leuk vindt hoe mijn dochter doet, omdat het haar weinig boeit wat ik er van vindt als het andere kind er geen last van heeft (want ja, die kinderen zijn er ook). De meeste kinderen durven dan wel eerlijk antwoord te geven gelukkig en dan vraag ik aan mijn dochter of ze daar rekening mee wil houden, meestal doet ze dat dan ook wel. Als het te erg vind en ze na twee keer vragen niet stopt, haal ik haar uit de situatie, dat is namelijk het enige wat dan bij haar werkt. Daarnaast hebben we het er inderdaad ook over hoe zij het vindt als anderen zo tegen haar doen (vreselijk ). Qua de waarheid verdraaien vraag ik als er een ander bij was meestal of het verhaal van die person hetzelfde zou zijn of toch net iets anders. Of ik zeg dat ik morgen dan wel even langs de juf loop ofzo. Dat werkt meestal wel goed.
Dit doenik idd ook weleens. Vanmorgen beweerde ze bij hoog en laag dat ze van de juf n boekje mee mocht nemen, zelf geen bericht over gehad, dus ik zeg dan zal ik het zou even aan de juf vragen. Maar dat hoefde niet, en tja dan weet je genoeg. Pff al 3,5 jaar....