N.a.v. de topic 'trouwen of niet' vroeg ik me af hoe het aanzoek ging van de meiden die wel getrouwd zijn of gaan trouwen?? Leuk leuk leuk!
Mijn man had een aanzoek in de planning (wist ik uiteraard niet) en toen was ik ineens zwanger (we probeerden al een tijdje, dus dat was een aangename verrassing ). Toen wist vriendlief even niet wat hij moest doen, want ik heb MS en hij was bang dat zwanger zijn en trouwen een beetje teveel van het goede zou worden. Hij heeft toen wel verteld dat hij een aanzoek ik de planning had en we besloten het over de zwangerschap heen te tillen. Trouwen kon altijd nog! Maar.. ik voelde me supergoed tijdens de zwangerschap en mijn hormonen speelden heel erg op; "straks hebben jij en ons kind dezelfde achternaam en ik niet en dan hoor ik er niet bij boehoe.." (mijn hormonen waren echt vreselijk ). Dus toen hebben we besloten alsnog te trouwen voor ik zou bevallen. Binnen 4 maanden heb ik de bruiloft in elkaar gedraaid, dus zonder aanzoek Maarrr.. mijn vriendinnen hebben 2 weken voor mijn huwelijk een geweldige vrijgezellendag voor me georganiseerd en toen ik thuis kwam lag heel de woonkamer vol hartjesballonnen, stond het hele huis vol brandende hartjeskaarsjes en is hij alsnog op zijn knieën gegaan. Had ik echt helemaal niet verwacht en ik vond het geweldig!! We zijn 25 januari 2008 getrouwd. Hoogzwanger, want 6 weken later is onze dochter geboren (en hadden en hebben we alledrie dezelfde achternaam )
In de sneeuw, na een concert. Daarna nog maar een keer, zomaar tijdens het tv kijken. Hij zat in een dipje en wou nogmaals bevestiging dat ik zijn vrouw wil worden
Helaas niet op 1 knie, maar een lief briefje. Lieve mamma, wil je met mijn pappa trouwen? Had ie stiekem in Zoë haar handen geduwd .
Mijn man zei altijd; Trouwen doe ik pas over 10 jaar! Dus we waren op vakantie, zaten in een bar.. en hij wil 20 cent voor de wc.. Dus ik zeg; je hoeft niet te betalen voor de wc.. Hij; Jawel! Ik dacht 't zal wel.. Even later zit hij op zijn knieën voor me, met een ringetje uit een speelgoed apparaat (vandaar die 20 cent! ) En vroeg of ik met hem wilde trouwen. Ik dacht dat het een dikke grap was, dus antwoordde; Haha! Over 10 jaar ja! Hij lachte alleen.. Verder eigenlijk niet meer over gehad, tot we thuis waren en hij zei; Wel jammer.. Ik meende het wel.. Toen baalde ik echt, vond het zo sneu voor hem! Precies een jaar later, waren we weer op diezelfde plek op vakantie, en vroeg hij het nogmaals.. Met dezelfde ring uit het speelapparaat, hij had hem bewaard! Mijn reactie was dus niet zo tof.. .. Maar dat heb ik de 2e keer goed gemaakt..
We gingen uiteten, kregen allebei een verrassingsmenu, voorgerecht was soep met een dakje van bladerdeeg. Wij allebei door dat dakje steken met lepel en ik keek... en zeg: ik heb niks! Hij lachen: echt niet, helemaal niks? Kijk eens goed dan! Zat er een briefje in mijn kom: Lieve schat, wil je met me trouwen? JAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!! (rest van de avond niet echt meer veel meegekregen van het eten haha).
Ik: zullen we een keer gaan trouwen? Hij: lijkt me leuk! Zijn niet zo romantisch aangelegd maar "recht voor z'n raap"
Mijn man stelde voor om te gaan winkelen, dat vond ik op zich al een beetje vreemd want daar houdt hij niet zo van. Voor ik het goed en wel in de gaten had stonden wij bij een bruidsmodezaak toen hij zei: We gaan hier eens een mooie jurk voor je uitzoeken want die heb je binnenkort nodig
Ik had nieuwe relatie ringen gekocht van mijn verjaardagsgeld, want ik ben allergisch voor zilver dus die we hadden was de mijne helemaal zwart en lelijk geworden. Ik droeg hem dus niet meer en wilde eigenlijk wel weer dezelfde ring dragen. Als hij op zondagavond weer naar huis ging, trokken we ons altijd nog even terug op mijn kamer om nog even afscheid te nemen en toen gaf ik hem dus die ringen. Zijn reactie was dus "zullen we er maar meteen verlovingsringen van maken?" waarop ik dus maar al te graag Ja zei ^^
Whahaha geweldig! Nou ja, ik ga morgen dus het aanzoek doen. In het ziekenhuis. (Zie mijn andere topic). Onze meiden hebben allebei een shirtje aan. Op de een staat; Lieve PAPA, wil je.... En op het andere shirtje staat: met MAMA trouwen??? En ik heb een kaartje met een mooie tekst. Of ie echt ja kan zeggen weet ik nog niet want hij ligt momenteel aan de beademing wegens de hartoperatie. Maar knikken kan hij zeker wel Dusssss....het definitieve antwoord weet ik pas morgen! We vieren morgen ook gelijk onze jongste dochter haar verjaardag. Dus dubbel feest. En hij ligt op de Intensive Care dus hij heeft een eigen kamer en als het goed is wordt die vannacht helemaal versierd. Ben zo benieuwd!
Wij ging ineens een weekend naar parijs/eurodisney, had hij geregeld (dat vond ik al raarrrr). Hele dag in eurodinsey rondgeslenterd en toen wilde ie 's avonds naar parijs. Vette ruzie over gehad want ik had echt geen zin. Maar toch gegaan en onder de eiffeltoren ging hij op zijn knieen! Oja er is een foto van gemaakt en daar stonden op de achtergrond allemaal politieagenten met grote geweren, ziet er echt heel raar uit..
Toen we op vakantie waren in italie aan het gardameer vorige jaar toen vroeg hij op een avond of ik gezellig mee ging wandelen. Dus ik had stiekem al een vermoeden en ging aan zijn broekzakken voelen of daar een doosje in zat. hmm, niet dus, jammer. Toen we bij het strand liepen samen met de hond, ging hij opeens door zijn knie op de grond en toen zei hij super lieve dingen dat hij me nooit kwijt wilt en heel veel van me houd en of ik met hem wil trouwen. JA tuurlijk!! Toen ging hij zitten prutsen aan de halsband van de hond en daar had hij dus de verlovingsring aangehangen whaha.
Mijn dochter kwam op mij afgekropen toen ik met mijn ogen dichtzat. Toen ik mijn ogen open deed, zag ik haar en had ze een shirt aan met: mama, wil je met papa trouwen? Zo lief!
Haha deze vind ik echt leuk! Vraag me af hoe lang de mannen hebben nagedacht over hun originele aanzoek..lees zoveel leuke dingen.
hier heeft hij het 3 keer geprobeerd in 9 jaar haha eerste keer kreeg ik op mijn verjaardag en onze "2e jubileumdag" een doosje in mn handen gegooid met 2 ringen in en daarop zat een klein briefje , ZEG MAAR GEWOON JA!! romantisch he ? Tweede keer was na de geboorte van de oudste , toen had ik er ook geen behoefte aan en de derde keer stuurde hij via msn een foto van een trouwjurk met n heleboel vraagtekens ... daar heb ik ook maar niet op geantwoord , hij was n beetje sjaggrijnig , heb m toen uitgelegd dat hij t misschien op n andere manier moet proberen maar die heeft ie volgens mij nog niet bedacht ...... zonder vraag geef ik ook geen antwoord ook al is de hint nog zo duidelijk