Het begon allemaal vorige week woensdag, ik krijg van mijn beste vriendin het bericht dat het met een gezamelijke vriendin van ons niet zo goed gaat, ze heeft lymfklierkanker en ligt in coma in het ziekenhuis. klap nummer 1. Met mijn beste vriendin zelf gaat het ook niet goed, ze is chronisch ziek en ligt in het ziekenhuis. Ik heb echt het gevoel dat ik haar moet bezoeken. Gelukkig is ze de dag erop thuis en ga ik haar bezoeken. We praten wat over onze gezamelijke vriendin en hopen dat het goed komt. Midden mijn bezoek krijgt ze het bericht dat die vriendin overleden is. Daar is klap nummer 2. Ik ben er de hele dag niet goed van geweest ik kan het echt niet bevatten 21 zijn en het leven stopt al. Zaterdag was er voor haar een benefietconcert geplant, het was haar wens dat deze zou doorgaan. Die avond ben ik geweest, ik zag er wel tegenop maar toch. Maandag krijg ik van mijn vriend te horen dat zijn grootmoeder in de spoed binnengebracht is, het gaat niet zo goed met haar. Wij dus vlug een bezoekje gaan brengen. Vandaag sta ik op wat blijkt...mijn vader doodziek, we hebben midden in de nacht de dokter van wacht moeten bellen, blijkbaar heeft hij een aanval van mineire gehad (kweet niet hoe je dit moet schrijven). Maar ook uitgerekend vandaag wordt mijn vriendin begraven. Het was een mooie maar emotinele begrafenis. Deze avond krijg ik van mijn vriend telefoon...het gaat niet zo goed met zijn grootmoeder, ze wordt beademd en krijgt nu bepaalde medicatie die moet aanslaan binnen de paar uur anders is ze een vogel voor de kat. Met andere woorden het zit er dik in dat ik deze nacht nog naar het ziekenhuis moet om afscheid te nemen van haar. Pff t'word mij allemaal teveel, ik slaap al nachten amper, zie eruit als een lopend lijk. De dokter heeft mij al medicatie voorgeschreven om toch wat te kunnen rusten en slapen. Ik heb zo het gevoel dat alles op een hoop komt. Vanaf vorige week woensdag heb ik het gevoel dat ik op een rollcoaster zit van gevoelens. Sorry voor het lange verhaal maar ik moest het eventjes kwijt. Groetjes stephanie
Wat een bizarre tijd voor jou! Ik heb er weinig woorden voor, wil je alleen even heel veel sterkte wensen!
Wat een toestanden meid. Soms komt echt alles tegelijk. Ik wens je heel veel sterkte toe, en hoop dat alles goed komt met de grootmoeder van je vriend, en met je vader. Knuffel Vera
Jee, wat een toestanden allemaal! Ik kan je alleen maar veel sterkte wensen meid, en ik hoop dat met de oma van je vriend het toch nog goed komt!
Logisch dat je van de rel bent. Het gaat je allemaal aan het hart. Hou je rustig en heel veel sterkte. Groetjes Elvira
Och meiske toch.... Ik weet precies hoe je je voelt, ik heb in dezelfde rollercoaster gezeten de laatste weken... Ik wens je heel veel sterkte....
Meid wat vreselijk....alles komt tegelijk. Heel veel sterkte toegwenst en neem de tijd om dit te verwerken.
Heel veel sterkte meid. En denk ook aan jezelf heh! Weet dat dat nu moeilijk is. Maar t is niet de bedoeling dat je er zelf aan onder door gaat. Dus die medicatie netjes gebruiken om te kunnen rusten. Als er iets mis gaat met iemand in de tijd dat jij ligt te slapen dan kon je er even min wat aan doen als je wakker was geweest. Hopelijk komt het met oma en met je vader weer helemaal goed.
Jeetje meid, dat is idd. een beetje teveel achter elkaar! Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat in elk geval alles met je vader en (schoon)oma goed komt! En hoe moeilijk dat ook is, denk aan jezelf en probeer om ontspanning en afleiding te vinden.
hey meiden, Bedankt voor jullie steun. Ik probeer nu wat te rusten enzo. Hopelijk komt alles goed. Groetjes stephanie