Heel erg bedankt meiden .... tis allemaal nog zo raar... zo ben je dingetjes aan het doen (die helaas doorgaan) zoals boodschapjes, oudste sponsorloop op school, enz en dan even ben je met je gedachten daarbij en als je dan weer ff in de auto zit op weg naar huis...dan BAM, krijg je weer zo´n klap...dat beeld... het onwerkelijke.. Gisteravond mochten we nog keer kijken, laatste keer voor mij, mischien ook laatste keer voor mijn man..(en fam.) want hij houd nog steeds al dat vocht en bloed vast dat nergens heen kan, dat ze er op zitten te wachten tot dat ergens eruit komt... (sorry dat ik het zo zeg, maar wilde de reden ff erbij zeggen) Vond het gister wel fijn om m nog te zien, want zoals ik al zei dat beeld van zijn laatste adem zit nog steeds op mijn netvlies.. geeft me wel een soort rust...was ook erg vredig, moeilijk uit te leggen, maar dan kom je weer thuis en dan.... dinsdag de begrafenis.. dit is wat er oa op het kaartje komt en ook slaat op de papa van mijn man... Als mens zijn wij zo klein, zo nietig En jij . . . jij had een hart van goud En wij, wij zijn zo droevig, zo verdrietig Je was een mens waar ieder van houdt Toch zijn wij dankbaar Dat jij een deel was van ons leven Jij blijft in onze harten geschreven.
heel veel sterkte gewenst! Ook voor je man en de hele familie. En wat een mooi tekstje seg. Hij moet echt een pracht van een man geweest zijn. Veel sterkte. Saartje
Gister had mijn man een foto gekregen van zijn vader en ik had deze in een lijstje gedaan en bij de rest van de foto´s neergezet en had daarbij een kaarsje gezet... Mijn man was op dat moment ff weg en toen hij terug kwam zei ik dat ik dat had gedaan en liet t hem zien, maar hij had toch liever dat de foto nog ff niet neergezet werd... heb et weg gehaald en het kaarsje laten staan.. gewoon een goedkoop geurende waxinelichtje, die maar paar uren branden... had m dus iets voor vieren s´middags aangedaan en s´avonds om 11 uur toen we naar bed gingen brande hij nog en ben later tegen 12 nog keer gaan kijken en hij brandde nog... vanmorgen was hij wel al uit, maar weet niet tot hoe laat deze is blijven brandden...vind het wel apart...weet ook niet hoe ik hier over moet denken.. heeft iemand dit ook eens ervaren?
Gecondoleerd meid... het leven is ooit zo oneerlijk... Ik wil jullie heel veel sterkte wensen! Groeten, Josien