Nou, enigzins deel ik je mening. Toen mijn zoon een gigantische blauwe bijtplek op zn rug had heb ik Inderdaad wel gevraagd hoe dit kwam, of hun dat wisten. Maar als ik elk 'klein schrammetje' moet gaan vertellen of navraag erover moet doen zou ik er elke dag staan... Totaal overbodig mijns inziens.
Ik ben zelf leidster op een peuterspeelzaal. Vaak spelen kindjes samen, zingen ze gezellig mee. Zijn ze altijd blij als ze komen. Maar soms is zelfs het vrolijkste kind een dag verdrietig.. Ze hebben tijd nodig om te wennen, bij ons op de peuterspeelzaal houden we een maand aan, dus 8 dagdelen. Het krasje kan door van alles komen; een kindje wat tegen hem aan is gebotst, een kindje wat zijn handje wilde pakken, speelgoed wat hij/zij wil pakken maar eigenlijk iets te hoog staat en dus 'valt'. Maar het kan ook zijn dat een kindje iets van een ander kindje afpakt.. Als jij je er niet prettig bij voelt, zou ik het melden bij de leidster. Ik zelf maak me niet zo druk als mijn zoontje een krasje oploopt. Wordt hij gebeten of heeft hij meerdere krassen, blauwe plekken etc is het natuurlijk een ander verhaal.
Als jij er mee zit dan zou ik zeker vragen hoe het gebeurt is. IK werk zelf op een kdv en merk vaak dat de 1ste dag goed gaat en dat veel kinderen daarna een terugslag krijgen want dan word het echt. Maar het belangrijkste is blijf praten met de leidsters van de groep zo voorkom je spanningen en hou je een goeie verstandhouding . Ook al vinden de leidsters het maar iets kleins het is wel JOUW kind waar het om gaat