Onze oudste heeft een ontwikkelingsvoorsprong op het gebied van taal en abstract denken. Hij heeft ook een ijzersterk geheugen. Wij worden inderdaad ook vaak door vreemden aangesproken (waar hij dan weer tegen stond te kletsen) hoe oud hij is en dat hij al zo goed praat en zo wijs is. Maar ik heb soms ook wel het idee dat 'het gemiddelde' niet bestaat. Althans, als ik luister naar leeftijdgenootjes vind ik vaak dat ze òf ongeveer net zo goed praten òf echt beduidend slechter. En dat is ook normaal op deze leeftijd hè, de verschillen zijn enorm. Dat blijven ze trouwens ook wel. Alleen heb ik het idee dat de verschillen op cognitief gebied op deze leeftijd vaak opvallender zijn omdat je het in de taal nog zo goed terug hoort. Hoe dan ook: de voorsprong is bij onze zoon wel duidelijk. Dat hoeft nog niks te zeggen over hoogbegaafdheid. Ik denk wel dat het betekent dat ons kind waarschijnlijk niet beneden gemiddeld gaat scoren en mogelijk altijd wel wat vlotter zal zijn en dus misschien bij (een aantal vakken) wel wat verbreding / verdieping kan gebruiken. En daarom is voor ons wel iets geweest om al rekening mee te houden bij de schoolkeuze (Hij is al 3,5 dus wij stonden al voor die keuze). Hoewel dat ook maar relatief is. Op drie niveaus lesgeven en zorg aan de allerzwaksten is bij de scholen in onze omgeving al wel goed geregeld. Sowieso zit dat ook steeds vaker in de methodes ingebouwd. Maar echt schrappen in de lesstof voor de allerslimsten, zodat je echt uitdagende lesstof kunt gaan bieden is in onze omgeving nog niet echt gemeengoed. Ik kan nu niet zeggen òf hij dat ooit nodig zal hebben. Maar het is bij hem wel iets om rekening mee te houden. Op de school waar hij nu naartoe gaat is het lesgeven aan meerbegaafde kinderen wel een speerpunt voor de komende jaren. Dus als hij in die categorie zou vallen, dan zijn die mogelijkheden er. (En aangezien ik daar zelf ook werk, kan ik wat makkelijker vinger aan de pols houden of het ook echt gebeurt. Want helaas 'geloven' flink wat collega's er niet in dat hele slimme / vlotte kinderen ook behoefte kunnen hebben aan aangepaste lesstof.) Zo'n vlot kind brengt soms wat andere 'zorgen' met zich mee dan bij kinderen die gelijk of achter lopen t.o.v. het 'gemiddelde'. Maar goed, ik denk dat de meeste ouders wel bepaalde puntjes van zorg heeft bij zijn kind. Bij ons is duidelijk dat onze zoon erg over dingen nadenkt en daardoor wat angstiger is wat betreft klimmen en glijbanen e.d. dan de meeste leeftijdgenootjes. En hij speelt gewoon liever met oudere kinderen. Maar dat komt misschien ook doordat hij thuis gewoon veel met volwassenen speelt. Hij is dus gewend om hele gesprekken te voeren en te overleggen. Als hij dat bij andere peuters doet, wordt hij vaak maar raar aangekeken. Voor nu: ik zou gewoon lekker met hem in zijn ontwikkeling meegaan en daar van genieten, zoals iedere ouder (hoop ik) geniet van de ontwikkeling van z'n kind. Beantwoord zijn vragen, lees lekker voor, klets met hem terwijl jullie wandelen. En stimuleer ook eens die dingen waar hij misschien wat meer moeite mee heeft. Kijk inderdaad even goed naar welk speelgoed hem aanspreekt. Hij zal dat trouwens steeds beter ook zelf kunnen gaan aangeven. Voor (potentieel) hoogbegaafde kinderen geldt wel net iets meer dan voor andere kinderen, dat je op een goede manier complimenten 'moet' geven. Kinderen die hoogbegaafd zijn, hebben vaker dan de meeste kinderen last van faalangst of juist de neiging om de schuld van hun 'falen' overal te leggen, behalve bij zichzelf. In een notendop: Faalangst: want ik ben toch zo slim en ik zou dit dus moeten kunnen, maar wat als het niet lukt, ben ik dan niet slim meer? Schuld bij een ander: want ik ben toch zo slim, dus aan mij kan het niet liggen. Probeer dus als je een compliment geeft, vooral aan te geven wat je kind zelf heeft gedaan om het voor elkaar te krijgen. (Compliment dus voor inzet, niet voor resultaat). En ook als iets niet lukt, mag je wel erop wijzen waar dit aan lag. Dit geldt trouwens voor alle kinderen wel, maar bij hoogbegaafde kinderen blijkt dit vaker voor (grote) problemen te zorgen. Misschien dus verstandig je kind èn jezelf daar nu al een beetje in op te voeden.
Haha ze hebben geen groene stippen oid? Ik bedoel meer dat je qua ontwikkeling niets geks bij die kinderen ziet terwijl ze als hoogbegaafd worden bestempeld.
ja het is een soort hype denk ik. mijn zoontje is niet getest of zo. maar ik ken wel Hb kindjes. sommigen lijken echt helemaal normaal in de ontwikkeling tot een bepaalde leeftijd. pas wanneer de verwachtingen van een kind hoger liggen zie je een duidelijk verschil dat sommige kinderen echt moeiteloos leren, of dingen al weten zonder da je het weet. gewoon zelf geleerd. je moet goed naar je kind kijken en aanmelden bij een school waar men goed weet hoe ze met zo een kind om moeten gaan. als er geen problemen zijn dan hoef je verder niks te doen. lekker wandelen is altijd goed!
Je omschrijft precies mijn zoon. Bedankt voor de tips. Hij is ook vaak gefrustreerd omdat iets niet lukt of omdat hij iets niet kan omdat hij toch echt te klein is. Is dat ook herkenbaar? Hoe kun je een school er op uitzoeken? ik wou hem naar de school waar mijn familie ook op heeft gezeten en waar goed onderwijs wordt geboden. Maar hoe weet ik of ze geschikt zijn voor een hb of boven gemiddeld intelligent kindje
Nee joh ik vind het vrij normaal. Ik denk dat ze alleen grofmotorisch wel ietsjes voor loopt. Ze kan al koprollen, steppen op een driewieler step en op een driewieler fietsen. Maar qua fijne motoriek, denk ik dat ze gewoon gemiddeld is. Ik weet t natuurlijk niet zeker. Maar anders zou iemand het me toch wel melden dat ze wat voor loopt ? Ik vind het wel heel cute dat jouw zoontje gewoon even verteld aan de arts over die stethoscoop. Dan smelt je toch per direct
Ach ik maak me niet druk. We komen er vanzelf achter. Voor nu maar eens memory oid halen. Ben benieuwd of hij dat kan. Is hb erfelijk? Omdat mijn neefjes en nichtjes dit ook zijn en er bij mij een vermoeden is. Ik heb ooit op een on-officiële test 134 gescoord.... maar heb de middelbare school nooit afgemaakt. Ik herken die faalangst ook ontzettend.
Worden ook niet geboren met bril en spencertje.... En vaak houden ze ook gewoon van lekker buiten spelen. En anderen houden weer meer van Lego of spelen graag met barbies. Je verwacht het niet.. Maar het zijn NET gewoon kinderen. Zeker als het je eerste kind of enige kind is Ik heb een doodnormaal kind.. Maar toen ze naar school ging was ik in shock over dat ze primaire kleuren nog moesten leren, elke dag oefenden met tellen tot 10 en 20... Dat ze absoluut geen enkele actie ondernamen met letters of cijfers... Dat een klasgenootje tegen mij zei: kijk uit! Dat schaap bijt in je broek" over een geit... Onze dochter was op dat moment hartstikke druk met kijken of de kip eieren had.. Want ze had net aan de dierenarts (die op de kinderboerderij werkt hier) gevraagd waarom eieren soms bruin en soms wit zijn. En zo nog een miljoen voorbeelden... Op kinderdagverblijf hadden we dat helemaal niet! Ze waarschuwden ons nog.. Let er op als je een school uitzoekt en geef ze ons rapport mee (dat vol stond met bovengemiddelde en ruim boven gemiddelde scores.. Maar bij ons viel dat kwartje echt niet hoor) Wij telden vrolijk alle deuren in de straat, de traptreden.. Speelden spelletjes met letters en lazen korte woordjes. Wisten wij veel
Iq is ok niet het belangrijkste op zich... Zie het als fotograferen.. Natuurlijk kun je met een prachtige camera misschien makkelijker mooie fotoos maken. Maar als je niet kijkt wat je doet en niet leert hoe je camera werkt.. Blijven het kiekjes. Zo werken onze hersentjes ook.. Als je niet leert ze te gebruiken... Blijft het resultaat beperkt.
Zoals al eerder is gezegd: het gaat met sprongen. Ik heb ook heel vaak (ook van cb) gehoord dat dochter een ontwikkelingsvoorsprong heeft. En ja, ze telde al heel vroeg tot 18 (denk dat ze net 2 was), telt tot 12 in het engels, heeft een enorme woordenschat en praat al maanden in volzinnen. Kon rond de 18 maanden alle kleuren, behalve zwart en bruin herkennen en benoemen. Maarrr staat nu ook alweer een paar maanden 'stil' in ontwikkeling. Zo herkent ze zwart en bruin nog steeds niet, kan nog steeds niet verder dan 18 tellen en in het engels heb ik haar al heel lang niet meer horen tellen. Ze kan het misschien nog wel maar laat het niet meer zo vaak horen, is er niet meer in geïnterresseerd misschien. Motorisch is ze nu lekker gemiddeld maar ook dat is met sprongen gegaan. Ze ging met 7 maanden zitten, en in dezelfde week trok ze zich ook overal aan op om 2 weken later los te kunnen staan en een stapje los te kunnen zetten. Maar daar bleef het dan ook bij want 'pas' bij 14,5 maanden liep ze los. Wat dan wel weer heel gemiddeld is. Ze loopt wel al een hele tijd de trap op (vanaf dat ze kan lopen ging ze ook gelijk de trap op) maar loopt nog niet zelf de trap af (durft niet). Kan wel op een driewielerstep maar nog niet op een loopfietsje. Kortom...het ene moment lijken ze voor te lopen (motorisch, cognitief of sociaal-emotioneel) en het volgende moment valt het ineens op dat ze al een tijdje niet verder ontwikkeld hebben op dat gebied en zijn ze dus weer lekker gemiddeld. Je kunt er gewoon nog zo weinig van zeggen op deze leeftijd denk ik...
Hier hetzelfde verhaal als Eveline. Tussen 1,5 en 2,5 liep dochter ook erg voor, maar nu vind ik haar een normale peuter. Slim, dat wel, maar echt niet uitzonderlijk. Het laatste jaar is ze dan weer ver vooruit gekomen op sociaal vlak. Dus het kan zo zijn dat je kind hoogbegaafd zal blijken, maar het kan ook gewooneven ern snellere ontwikkeling zijn... wacht het af, op kleuterleeftijd kun je er pas wat merr over zeggen.
Frustratie is herkenbaar, vooral net voordat hij kon praten heeft hij een vrij heftige periode gehad, met hoofdbonken en al. Half jaartje verder kon jij in 2- en 3-woordzinnetjes praten en werd hij weer wat makkelijker. Maar ik denk inderdaad ook dat de meeste peuters dit wel hebben. Ook die onregelmatige ontwikkeling is herkenbaar. Onze zoon kan al ik-weet-niet-hoe-lang tot 20 tellen, maar gaat niet verder dan dat. Hij herkende al heel vroeg een heleboel automerken en letters, maar ook dat staat nu al een tijd stil. En toen hij net 2 was kende hij feilloos het verschil tussen links en rechts, terwijl hij daar nu steeds de mist mee ingaat. Dat moet hij echt opnieuw gaan leren.
Hier kun je nu toch nog niks over zeggen? En is het gewoon een ontwikkeling voorsprong. Ons dochtertje loopt ook behoorlijk voor op leeftijdsgenoten maar het zou echt niet in me opkomen om te denken dat ze hb is hoor. De een is nu eenmaal sneller als de ander.
Ik snap trouwens niet waarom mensen het zo verschrikkelijk vinden als iemand met een slimme uk... Denkt dat diegene weleens slimmer dan standaard zou kunnen zijn. Valt me niet alleen kn dit topic hoor... Alsof het wordt gezien als een soort arrogantie of hoogmoed is? Het is niet alsof je er keuze in hebt en het is ook zeker niet altijd makkelijk. Net als elk ander kind dus. Hooguit loop je tegen andere issues aan... Verschil mag er wezen.
Ik snap trouwens niet waarom mensen het zo verschrikkelijk vinden als iemand met een slimme uk... Denkt dat diegene weleens slimmer dan standaard zou kunnen zijn. Valt me niet alleen kn dit topic hoor... Alsof het wordt gezien als een soort arrogantie of hoogmoed is? Iedereen is trots op z'n kind en vertelt graag over positieve punten. Mensen met slimme kinderen zijn net zo trots op hun kind... Maar dat mag dan ineens niet want dat is arrogant? Het is niet alsof je er keuze in hebt en het is ook zeker niet altijd makkelijk. (Ik had de afgelopen 2 jaar met veel plezier intelligentie ingeruild voor een gelukkig kind ipv een slimme maar depressieve kleuter...) elk kind heeft zijn/haar eigen problemen en een slim kind wellicht andere dan eentje die gemiddeld of juist onder gemiddeld is. Dat maakt het geen arrogantie of opscheppen... Ook die oiders moeten af en toe even kwijt wat ze zoooo spannend, leuk of juist vervelend vinden. Verschil mag er wezen.
Tuurlijk ben je niet arrogant of hoogmoedig als jouw kind slimmer is dan gemiddeld of denkt dat ie hoogbegaafd is. ik vraag me alleen wel af of je bij een dreumes/peuter echt het vermoeden dan al kan hebben. Vooral bij een dreumes. Wat ik van ts lees, lees ik geen rare dingen. Nu zal zij een beknopte versie vertellen uiteraard en ik ook. En mijn kind is natuurlijk ouder. Maar wat ik lees is een normale peuter die wel voorloopt maar of t echt hb is? Ik denk dat mijn peuter niet heel veel onder doet onder ts haar bijna peuter, maar misschien zie ik het verkeerd en loopt ze wel heel erg achter op ts haar dreumes . Maar HB zal mijn kind nooit worden. In beide kanten van onze familie zit eerder domheid vooral aan mijn kant van de fam
dat links en rechts is heel normaal. hier ook hetzelfde. periodes van twijfel. ligt aan brain ontwikkeling. het is als een software aanpassingen maakt op de bestaande programma's. tijdens een updating kunnen niet alles proper werken. zoontje spiegelt al heel lang niet bij het schrijven. maar met cijfers(vooral 4 digit) moet hij even naar de klok kijken waar 12 op staat om te weten waar de eentjes beginnen en waar tientjes staan tegenover enkeltjes. als hij in een andere ruimte zit zonder klok, kijkt hij in zijn geest naar de klok en kan het nog steeds mis hebben. maar als je hem echt over links en rechts vraagt: met 2 beertjes tegenover hem neergezet en hij moet aan wijzen, bijvoorbeeld: rechteroor van de linker beer; hij heeft het dan weer goed. heel gek is dat.