Ik denk ook niet dat je dat kunt zeggen van een amper 2-jarige.. Maar toch reageren er altijd wel mensen echt alsof ze zich afvragen hoe je het in vredesnaam in je hoofd kunt halen dat je kind slimmer is dan de rest en dat vind ik dan weer het andere uiterste want verschillen zijn er echt wel. En TS heeft het niet eens zelf bedacht maar maakt zich zorgen of ze d'r kind misschien te kort doet door hem te behandelen zoals ze doet. Heel normaal voor moeders volgens mij Wellicht mijn persoonlijke frustratie hoor... Dat is namelijk met bijna 7 nog weinig anders. Als ik zeg dat wij naar een Hb-speelmiddag (in de speeltuin notabene) zijn er regelmatig mensen die kijken alsof ik m'n kind straf geef. En eh.. Je begrijpt dat naar de speeltuin met een leuke groep kinders echt geen straf is.
Dochters beste vriendinnetje die zo mogelijk verder voorloopt dan de mijne... Mag niet mee naar zo'n middag want straks js ze misschien wel hoogbegaafd! Alsof zo'n speelmiddag daar het verschil in maakt Je wordt er niet volautomatisch gelabeld bij binnenkomst tenslotte en besmettelijk is het ook al niet.
Mijn zoontje telt tot tien en noemt ook al de kleuren groen, blauw, rood, geel, oranje en wit. Ik vind dat eigenlijk niet zo bijzonder, wel erg leuk Ieder zijn eigen tempo denk ik altijd maar. Ik zou er ook niks speciaals mee doen als je kindje gewoon lekker in zijn vel zit.
Tara: hooguit wel een school zoeken die overweg kan met niveauverschillen in de klas. Maar dat is op het moment erg hip en moet dus niet zo'n probleem zijn
Haha dat is wel heel erg je gaat naar een speeltuin met kinderen van je dochters niv en dat is een straf. En ik snap jou, maar ik snap ook de andere die zo reageren. Want je leest nu wel heel veel dat kinderen HB zijn omdat ze ergens erg goed in zijn. Ik ben bijv echt niet slim maar ik was vroeger echt goed in topografie en geschiedenis, haalde goede cijfers ook toen ik havo deed. Maar verder was ik nergens goed in. En je hoeft me nu niks meer te vragen over topografie en geschiedenis. Na ik heel hard op mn hoofd ben gevallen ben ik nog dommer whahaha. En ja dat kinderen slimmer zijn dan andere kinderen is toch normaal. Dat er raar op gereageerd moet worden niet. Het is nu eenmaal zo dat ts haar zoontje wel voorloopt en zeker voor een jongen qua spraak. Maar ik zeg nogmaals dat iemand haar bijna peuter een hb noemt zet ik toch mn vraagtekens bij. Want ik lees echt normaal peuter gedrag(die voor loopt). Maarja ik heb geen ervaring met kids alleen mn eigen kind. En ik hoor alleen van dr oma's en opa dat ze wijs is en wel voor moet lopen.
Zucht, Als jullie goed lezen schrijf ik ook dat ik juist niet wil roepen dat mijn kind hb heeft. Maar dat omstanders dit doen. Zelfs vreemden in de supermarkt. Ik vraag me juist af őf dit zo jong al gezegd kan worden. Ik kan er ook niks aan doen dat neefjes en nichtjes hb zijn en dat het dus 'in de familie zit'. Ik kan niet zo veel met een opmerking dat domheid bij jou in de familie zit. En misschien is jouw peuter wel hb. Is dat zo erg? Wij gaan lekker op de oude voet verder en kijken wel waar het heen gaat Bedankt voor de tips en het meedenken!
@ikdus: maar dat deed ze dus niet. Ze maakt zich zorgen omdat anderen dat zeggen Inclusief een "random stranger" in de supermarkt. Terwijl ze zelf d'r kind gewoon normaal vind en dus spontaan aan haar eigen beeld twijfelt.
weet je wat hier verwarrend is? dat is dat je in een supermarkt nooit iemand tegen zou komen die zegt zoiets van: nou dat is wel duidelijk een traag kind? jij hebt misschien een klein idiootje hier? loopt hij ook grof motorisch achter? of is het alleen sociaal emotionele achterstand? misschien logopedie? maar het gevoel dat dit je geeft als moeder ongeveer hetzelfde als men over HB gaat praten. ik vind dat een stomme bemoeienis van een wildvreemde die onbeschaafde opmerkingen maakt. CB is natuurlijk een ander verhaal. als zij zoiets aan het kind zien moeten zij vind ik ook vertellen wat het inhoudt op deze leeftijd en wat wijs of niet wijs is. een beetje geruststellend praten. de meeste cb medewerkers vond ik erg netjes in hun uitspraken, maar er was er 1tje met 1,5 jaar controle, die ging mij dingen zeggen zoals; beseft u hoe ver hij voorloopt, weet u wat een kind op zijn leeftijd hoort te doen etc. ik zei zoiets van: dat is toch niet erg? ik kan daar toch niks aan doen. en ik stelde meteen mijn vragen over voeding of verstoppingen omdat die voor mij veel belangrijker waren dan hoeveel woordjes zinnen hij gebruikte.
Hier op straat ook altijd complimentjes hoor, idd over dat ze al zo goed kan rennen/klauteren/praten. En over dat ze zo lief lacht etc. Maar inderdaad; welke volledige vreemde gaat nu zeggen 'goh, hij kan het nog niet echt he? wat een trage! En echt mooi lachen doet hijook niet...' .... Dus ik zou de complimenten lekker in je zak steken, maar er geen enorm oordeel aan hangen. Je kent zelf je kind het best, en het kan best dat je kind inderdaad een voorsprong heeft of zelfs hb is, maar ook als dat niet zo zou zijn; volg je kind, bied aan wat je kind nodig heeft en daag uit waar nodig.
Ik moet wel lachen om je verhaal in de supermarkt TS, heel herkenbaar. Hoe vaak ik mensen wel niet letterlijk met open mond heb zien kijken en 'commentaar' geven over hoe 'uitzonderlijk slim' en 'ongetwijfeld hoogbegaafd' mijn kinderen wel niet zouden zijn. Consultatieburo in NL idem dito, die keken mij elke keer weer fronsend aan want 'ik zou het nog wel héél moeilijk gaan krijgen met een kind dat nu al zó verschrikkelijk ver voorloopt'. Diepe zucht van mij en verder nooit ergens op ingegaan. Nu wonen wij in Azië, in een land met blijkbaar héél veel verschrikkelijk slimme kindertjes en volwassenen. Geen moeilijke blikken meer en commentaar in de supermarkt. Nog steeds bovengemiddeld pientere kinderen die extra uitdaging krijgen op school, maar de term 'hoogbegaafd' wordt hier niet gebruikt gelukkig. Andere labels ook niet. En wat voor cijfertje er eventueel uit een test komt rollen boeit mij ook totaal niet, andere ouders gelukkig ook niet. Kortom, laat je niet gek maken door allerlei commentaar van je familie (weinig objectief ), vreemden, CB. Speel in op de behoeftes van je kind en zolang hij gelukkig is en goed in z'n vel zit is er niks aan de hand. Je kind is nu nog veel te jong om iets zinnigs te zeggen over de toekomst, wie dan leeft wie dan zorgt.
er is ook iets dat rbij komt bij dat soort topiks. de meeste ouders zien iets vreemds in zo een topik van: 'ik kijk naar mijn kind en loopt waarschijnlijk voor in ontwikkeling, zou hij HB zijn en ik hoor van anderen ook hetzelfde opmerkingen, moet ik iets speciaals doen?' je snapt het als je slimheid met schoonheid wisselt. als je zo een topik opent zie je dat de meeste moeders zoiets qua gevoel zo leest: ik kijk naar mijn kind, ze is zo ontzettend mooi, ze heeft mooie ogen, prachtige haren etc zou zij misschien een filmster kunnen worden? moet ik haar naar een castingsbureau brengen? iedereen zegt dat ze een kinderfilmster zou kunnen zijn. en daaronder lees je andere ouders 'ik heb hier ook zo een mooi kind, misschien is hij ook zo? OF ik heb hier ook een bloedmooi meisje maar ik denk geen seconde aan een castingbureaus of film industrie zo leest men hier deze topiks onbewust, qua emotie en er ontstaat heel veel gevoelens. zoals bijvoorbeeld opscheppers of arrogantie etc. maar ook moeders die onnodig onzeker van zichzelf worden. heel jammer is dat. maar het zijn oppervlakkige reacties met veel emoties. helaas.
Dat is inderdaad ook zo. Mensen houden bij een (duidelijke) achterstand gelukkig hun mond wel, volgens mij. Ik zou het fijner vinden als men dat bij een duidelijke voorsprong ook zou doen. Wij worden ook vaak door wildvreemden aangesproken dat onze zoon zo slim / wijs is, zo goed praat enzovoorts. En dan hebben we nog 'geluk' dat hij groot is voor zijn leeftijd en hij dus al ouder wordt ingeschat waardoor zijn gedrag iets minder opvallend is. Maar ja, hij ouwehoert met iedereen, heerlijk spontaan natuurlijk. En dan is het logisch dat mensen reageren. En ik snap wel ze het goed bedoelen. Maar als ik tijdens een middagje shoppen van de vierde caissière of mede-klant zo'n opmerking krijg dat hij zo vlot en wijs en slim is, vind ik het wel vervelend worden. Het zal wel bedoeld zijn als compliment, maar ik vind dat je een compliment moet krijgen voor iets waarvoor je zelf actief je best hebt gedaan. En onze zoon is gewoon zoals hij is. Ik heb daar hooguit mijn briljante genen aan bijgedragen. Maar wat me vooral stoort is dat onze zoon ook meerdere keren per week, vaak meerdere keren per dag, van random strangers te horen krijgt dat hij slim is. Lijkt misschien leuk, maar ik wil helemaal niet dat hij opgroeit met die gedachte en zich ooit een houding gaat aanmeten van "kijk mij eens slim zijn". Natuurlijk hebben mijn man en ik dat voor een deel ook nog wel zelf in de hand. Maar ik vind dat soms best moeilijk. Ik kan die uitspraken niet meer uitwissen. Maar ik kan ook moeilijk gaan zeggen "nou, valt wel mee hoor, zo goed is ie niet." Komt op zoon waarschijnlijk ook niet zo fijn over. Ik wissel graag ervaringen uit met andere ouders. En ik hoor graag van mensen die er echt wat over kunnen zeggen (cb, juffen psz e.d.) waar hij staat qua ontwikkeling. Als ouder ben je toch nooit helemaal objectief. Maar van vreemden hoef ik het eigenlijk niet te horen. En zeker niet waar hij bij is.
Of erger... Dat hij zichzelf een dusdanig hoge lat gaat opleggen ondat anderen vinden dat hij zo slim is. (En hijzelf waarschijnlijk zichzelf gewoon heel normaal vind)
Ik vraag mij dan wel af waarom je tegen anderen zou zeggen dat je naar een hb-speelmiddag gaat?? Je gaat naar de speeltuin dus dan kun je toch gewoon zeggen dat je naar de speeltuin gaat?
Is er een reden waarom ik dat niet mag zeggen als iemand vraagt met wie we naar de speeltuin aan de andere kant vd stad gaan ipv de speeltuin met zwembad vlakbij?
Hoho ik zeg niet dat je dat niet mag zeggen...ik vraag gewoon waarom je dat meldt..want ik kan mij idd voorstellen dat daar bepaalde rracties opkomen. Ik zou op die vraag geantwoord hebben dat ik daar met wat andere moeders afgesproken had. Of " gewoon omdat we dat leuk vinden"
Sowieso zou ik er nu niks mee doen en gewoon zichzelf laten ontwikkelen. Geef je kind voldoende uitdaging. Hier is oudste ook waarschijnlijk HB. Hij ligt op alle gebieden voor qua ontwikkeling wat bij HB juist bekend is. Tegenwoordig denkt iedereen dat als iemand slim is HB heeft maar HB is totaal iets anders dan alleen slim zijn! Hoe ouder je kind wordt hoe beter het naar voren komt. Ik zou zeggen wacht af en laat je kind gewoon ontwikkelen. Zolang er geen problemen zijn Hier krijgt oudste op school wel al moeilijkere stof maar tot nu toe hebben we gelukkig niet meer grote problemen met hem (wel vorig jaar). Hier is wel vermoeden van HB maar wanneer er geen grote problemen zijn laten wij hem geen iq test doen. Kost ook nog eens 500 euro. En stel dat hij dan geen zin heeft kan uitslag ook heel anders zijn dan het werkelijk is. Wij stimuleren hem in zijn kunnen. Het is wel frustrerend om te zien dat hij zich aanpast aan zijn leeftijdsgenootjes (juf was dat ook opgevallen) maar zolang wij dat weten en hem blijven stimuleren komt het hopelijk goed Mijn advies is dus luister naar je eigen gevoel en wacht echt af tot je kind ouder is. Ik had dat gevoel al toen hij baby was maar altijd afwachttend geweest tot het nu echt goed naar voren komt.
Ik denk niet dat je er iets mee hoeft te doen, met die opmerkingen, zolang je kind lekker in zijn vel zit, maar als je zelf ook ziet dat je kindje erg snel is en pienter, zou ik daar wel rekening mee houden met de schoolkeuze, kijken wat ze te bieden hebben. Het is nu nog wat vroeg, maar sommige scholen hebben aardige wachtlijsten.